Dit blog is een vervolg van het Bas & Belleblog http://blog.seniorennet.be/bas_en_belle/ dat sinds 14-02-2008 haast 500.000 views scoorde. Door het niet meer kunnen publiceren van foto's in het oude blog hebben we voor dit nieuw blog gekozen om verder te "bloggen".
Wij zijn Jan en Simonne Faes en samen met Belle, Hera, Heros en Lucy vormen wij de Faesroedel. Onze vier honden zijn Drentsche Patrijshonden. Met Belle en Hera hebben wij elk twee nestjes gehad met 34 pups in het totaal.
Bas_en_Belleblog_Bis
de belevenissen van vier Drentsche Patrijshonden en hun baasjes Jan en Simonne
10-05-2017
Deze ochtend in de krant
La Magdeleine 10 05 2017
Deze ochtend in de krant
Prettig nieuws deze ochtend in onze regionale krant Charente Libre. Een volle pagina alleen voor Jean-Luc Lassoudière uit Saint Fraigne.
Voor de gewone krantenlezer een man met een voorkeur voor de nieuw verkozen “président de la république” . Voor ons een goeie bekende bij wie wij al meer dan 15 jaar klant zijn voor zijn voortreffelijke Cognac.
Wij ontmoetten Jean-Luc op 27 maart op de maandelijkse markt in Rouillac. Daar was hij met enkele kompanen reclame aan het maken voor Emmanuel Macron. Baasje maakte onderstaande foto van hem op een terras in het centrum van Rouillac.
Zoals al gezegd, 15 jaar kennen we Jean-Luc al. Destijds kochten we bij hem en bij zijn vader Roger een uitstekende Cognac Athenor XO. Tal van vrienden in België hebben van hem een fles in de barkast staan. Je herkent de fles ogenblikkelijk aan het houten etiket. Momenteel heeft hij een nieuw merk opgestart “Pierre Lecat”, genoemd naar zijn schoonvader. Dit merk waarvan de XO, Cognac bevat van +35 jaar oud ligt in het hogere markt segment. 125 euro voor een fles in niet iets dat je elke dag aanschaft (wij toch niet).
Maar buiten zijn activiteiten op Cognac gebied is hij ook nog actief in de landbouw (uien planten voor de uienzaad productie) en vroeger teelde hij ook nog tabak. Voor het planten en oogsten bouwde hij immense pikdorsers om tot machines om zijn tabak productie te optimaliseren. Ook het drogen van de tabak deed hij zelf in loodsen waar een dertig ton vrachtwagen vlot kon doorrijden.
Maar de duivel doet al is ook nog actief in de goede werken. Hij en zijn vrouw hebben ook nog twee kinderen geadopteerd uit Haïti. Lang voor de aardbeving van enkele jaren terug. En ook nu nog vertrekken er containers vol hulpgoederen met een regelmaat naar Haïti. En het houd nog niet op, hij kan niet tegen onrecht ! Zo is hij ook voorzitter van een beweging die opkomt voor “les gens de voyage”. Hij komt zo bvb op voor de kinderen van de rondtrekkende mensen die door hun afkomst gediscrimineerd worden op school
En nu… komt hij mee op in de politiek. Uiteraard voor de beweging “en marche” van de verkozen président Emmanuel Macron. Gaat hij zich werkelijk in de politiek werpen ? Jean-Luc député in de assemblée national ? (kamer van volksvertegenwoordigers (B) of tweede kamer (NL)) Wij zien het eerlijk gezegd niet zitten, daar is hij de man niet voor. Hoewel zijn gedachtengoed perfect een frisse wind door de assemblee zou doen waaien is hij toch meer een “veldwerker”. Iemand die het werk ziet en het ook uitvoert.
Wij als Belg mogen niet kiezen voor de president en de assemblee, anders kreeg hij onze stem en steun. Voor ons “een man naar ons hart” !
Het is acht mei vandaag en een verlofdag in Frankrijk. Men herdenkt de ondertekening van de wapenstilstand in Berlijn in de nacht van 8 op 9 mei 1945.
Zoals elk jaar wanneer we hier in La M verblijven zijn we aanwezig bij de herdenking aan het monument van de gesneuvelden uit de verschillende oorlogen. De burgemeester leest tijdens de ceremonie de namen van de gesneuvelden voor uit WO I "la grande guerre", van WO II en ook van de gesneuvelden in de Algerijnse oorlog.
Na elke naam antwoorden de aanwezigen "Mort pour la France". Meestal neemt men de gelegenheid te baat om de mensen die dat jaar recht hebben op een medaille, deze uit te reiken. Dit jaar werd er niemand gedecoreerd.
Er worden dan ook enkel brieven van hoogwaardigheidsbekleders voorgelezen. Er is ook elke keer een tekst in het Engels, maar dit jaar waren er geen Engelse dorpsbewoners aanwezig en was ikzelf (als buitenlander die ook Engels machtig is) Chinese vrijwilliger van dienst.
Met het zingen van de Marseillaise en de groet van de vlaggen sluit de viering en trekken de aanwezigen naar de gemeentelijke feestzaal waar het gemeentebestuur een "vin d'honneur' aanbied.
Of wanneer de kersenbomen hun takken zo zwaar beladen zijn met onrijpe kersen dat de takken haast de grond raken.
Dat is wat dit jaar staat te gebeuren met de kersen oogst in juni. Elk jaar, wanneer de studenten ijverig (?) over hun boeken gebogen zitten als voorbereiding van hun examens, dan is het in de Charente tijd om ladders uit de stalling te halen en alles laten vallen om de kersen te oogsten.
Dit jaar is het werkelijk enorm wat een hoeveelheid kersen aan de takken hangen. De eerste grote boom in de tuin is een kriekenboom (zure kersen zegt men ook wel eens). Het is dit jaar de eerst maal sinds wij het huis hebben gekocht dat hij ietwat noemenswaardig opbrengst heeft.
Vorig jaar was het haast zover, en het is dankzij wij geen 2-takt benzine in huis hadden dat hij er nog staat. Ik wilde hem namelijk omzagen wegens geen opbrengst en in de weg staand om met de auto in de tuin te komen.
Voor één zaak was hij ideaal. Wanneer Peter en Hilde met Florian, Bellefleur en “onze” Hercule kwamen kamperen in de tuin was het een ideale schaduwbrenger boven hun tent.
Ook de appelbomen hebben weer hun aantal appelen in wording. Spijtig voor hen zijn wij hier geen overenthousiaste appelmoeseters. Maar voor appeltaart en “tarte Tatin” zijn er vééél te vééél appelen. Cider maken, en wat er met cider nog verder kan gemaakt worden staat hier ook jaarlijks op het zomerprogramma.
De tuin belooft een mooie opbrengst te geven dit jaar. Want ook de twee Mirabellen de Nancy bomen gaan hun eerste oogst leveren dit jaar. De mirabellen zijn samen met de vijgen van de lekkerste confituren die de tuin kunnen leveren.
Wie de huisbereide confituren uit de keuken van Simonne ooit geproefd heeft, vraagt er elk jaar terug naar. Het is nu aftellen naar half juni, dan zijn de kersen rijp en dan is het een dag of tien hard werken om die overvloed te plukken, te ontpitten (het grootste werk) en dan te verwerken naar opleggen of confituur te maken.
En dan daarna een gans jaar lekker genieten van wat de bomen hebben voortgebracht…
Het was een drukke week met foto's van de nakomelingen van Belle en Hera. Bowie en Karin, Marc met Boris, Gonda en Kyra-Belle, Kenzo en Myra Deense kleinzoon en -dochter van Belle via Kiet.
We vinden het steeds plezant van in kontakt te blijven met de nakomelingen. En je staat er van te kijken waar de "kleintjes" overal terecht gekomen zijn...
Het was een druk, lang en vermoeiend weekend het lang weekend van 1 mei. In aanvang vooral vermoeiend.
Zaterdag waren we aanwezig bij de wandeling die Louis Michielsen Karin Soenen samen hadden georganiseerd te zuiden van Turnhout. Louis had ons uitgenodigd om tot bij hem thuis aan Winkel (de straat heet Winkel). Van daar uit zouden we langs bossen, velden, akkers en wijken richting Tielen trekken.
Door het broedseizoen van de weidevogels en de jonge hazen en reeën hielden we de honden bij de risico gebieden aangelijnd. Dat viel behoorlijk mee en de zeven Drenten en één labrador konden genoeg los lopen om zich moe én vuil te maken. Waren van de partij, Louis met Drent Gorki en labrador Olive, Karin met Izzy, Jeanny met Nova, Maurice & Rita met Joris, Bob & Magda met Kiki, en wij met Hera en Lucy. Belle die anderhalve maand geleden een serieuze operatie heeft ondergaan lieten we thuis samen met Heros, er moet immers iemand waken over have en goed.
En vuil dat ze waren… schuld van de droogte waardoor de sloten en beken meer modder dan water waren, daar zijn foto bewijzen genoeg van. Vooral de nazaten van onze Belle spanden alweer ze kroon. Als er nog eens een lijst opgemaakt gaat worden van erfelijke zaken bij de Drenten, dan mag vetlapperij daar zeker niet bij ontbreken.
Bij het keerpunt in Tielen hadden de organisatoren naar goede Belgische gewoonte er voor gezorgd dat er een natje en een droogje voorhanden was. De pinten waren fris, de Cola zonder iets (zelfs geen suiker) ook, de koffie straf en de asperge soep met brood superlekker.
Nadat we de rustplaats verlaten hadden was de voornaamste zorg een proper water vinden om die vetlappen het meeste slijk uit hun vacht te laten spoelen. Wat overigens niet zo goed lukte wegens al voor een groot deel ingedroogd. Proper waren ze na gezwommen te hebben geenszins, stinken deden ze echter meer dan genoeg.
Zo kwamen we na een wandeling van goed 12 kilometer terug aan Winkel, waar de hondjes nog eens konden drinken waarna ze vuil en smerig de koffer van de auto in konden. Thuis wachtten immers nog twee roedelleden om uitgelaten te worden…
’s Avonds hadden de baasjes nog een afspraak om met zus en schoonbroer met een etentje in een restaurant een “stapje in de wereld” te gaan zetten. Het restaurantbezoek was goed, maar dat “stapje” is heel beperkt gebleven… !
In het verleden op het vroegere Bas & Belle blog plaatsten wij regelmatig een mop. Dat was eigenlijk een goede gewoonte. In april 2012 plaatsten we deze. Met een kleine toelichting vooraf
’t spijt ons maar in deze mop lukt het niet om Mohammed, Kees of Arie te noemen, dan is de clou van de mop weg, jullie zullen het vandaag met “de Mo” moeten doen…
Jan
Mohammed bij de VDAB
Zeer tegen zijn zin moet Mohammed zich aanmelden bij de VDAB. Die bezorgen hem een job. Mohammed moet bij een bakker gaan werken.
's Anderendaags staat hij er weer. Bij de VDAB.
"Ha, Mohammed! Hoe is het gegaan?"
"Gegaan gegaan. Gaa bitje mè maan kloête spele zeker? In Marokko ikke oepstoan oem tien ure, hier ikke oem vaaf ure beginne moet. Gaa wil maa doêt of wa?"
"Sorry Mohammed, sorry sorry."
De martelaar krijgt een nieuwe job: hij mag beginnen bij een beenhouwer. Een dag later staat hij weer bij de VDAB.
"Ha Mohammed! Hoe is het gegaan?"
"Gegaan?! In Marokko zon altaa schaanen, warm...Ikke hier in vriezer vliês moet oephoale..Goe v'r en loengontsteking oep te loêpe! Is 't da wa ge wilt? Ja? Gaa wul maa dus doêt?! Racist!"
"Nee nee nee, u moogt dat zo niet opnemen mijnheer Mohammed...Sorry..We zullen u een gemakkelijke job bezorgen in open lucht."
"Ha, da's beiter. Is zomer naa. Ikke kan dan van zon profitere."
Mohammed krijgt een job als toezichter op het Schoonselhof. Hij moet niet veel doen, wat onkruid wieden, de paadjes een beetje onderhouden, wat rondwandelen.
's Anderendaags is Mohammed weer present bij de VDAB.
"Maar mijnheer Mohammed, wat scheelt er nu weer?"
"Gaale oep kop gevalle zeiker? Ikke mutte weirke, oenkroait wieje, poade onderhoude, travakke gelak ne zot en ikke dan lezen: "Hier rust den die, hier rust den die, hier rust die... NIE ME MAAI HE!!!!!!!!
Sproet was een Drentsche Patrijshond teefje, dat een symbool geworden was voor alle aan epilepsie lijdende Drenten. Ze werd 4,5 jaar en is ingeslapen op 16 mei 2017
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Op 12 november 2008 kreeg Belle een nestje van 6 mooie gezonde pupjes. Dit was het zogenaamde H-nest, al de namen van de pups beginnen met een H. De vader van de pups was Suyferhout's Zeppos. Van Hera en Hadise, de twee teefjes in het nest, kreeg Belle kleinkinderen.
Op 27 februari 2011 kreeg Belle haar tweede nest. Ditmaal was de vader van de pupjes Ferron van Drentenpassie. Net als Zeppos was Ferron praktijk bejaagd en was gevraagd om zijn heel fijn karakter. Samen kregen ze negen pupjes. Drie reutjes en zes teefjes. Kiet, één van de reutjes heeft uit dit nest de genen doorgegeven aan een nestje in Denemarken. Het nestje van Belle x Ferron noemen we het K-nest, één van de beroemste Drentjes in Nederland Kiki van de betreurde Marian Willemsen, is ook afkomstig uit dit nest. Kiki woont sinds het overlijden van Marian terug in België bij Bob en Magda Matthijssen in Ranst.
Op 27 maart 2012 kreeg Belle's dochter Hera een héél groot L-nest. Samen met Cartouche kreeg ze op 3,5 uur 12 pupjes. Zes reutjes en zes teefjes kwamen in blakende gezondheid ter wereld. Bij dit nestje was het noodzakelijk van de pupjes met het flesje bij te voeren, 12 pups kon Hera echt niet alleen aan. Drie reutjes uit dit nest staan op de lijst van dekreuen. Lando, Lennaert en Loek zullen voor de voortzetting van de foklijn moeten zorgen. Lennaert is intussen al éénmaal vader geworden. Uit dit nest is Lucy-Hera bij ons gebleven.
Bij het tweede nestje van Hera dachten we dat het een Kerstnestje zou worden maar op 22 december 2014 al kreeg Hera samen met Bowie van Carnisselande haar N-nestje. Zeven pupjes, twee teefjes en vijf reutjes beheersten hier ten huize de jaarwisseling 2014 - 2015. Met de twee teefjes Nazca en Nova gaat er in de nabije toekomst gefokt worden. Dat zijn althans de vooruitzichten van hun baasjes. Wij van de Faersoedel kijken alvast uit naar de komende nestjes.
op Youtube kan je door deze link een filmpje zien met Hera in de hoofdrol die haar pups voedt :
