Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
BERENJOSKE ...even wegdromen
handgemaakte nostalgische teddyberen Een teddybeer geeft troost en warmte. Hij is al meer dan een eeuw de toeverlaat van jong en oud.
21-06-2006
Hallo ! Ik ben JOSEFIEN
Het heeft erg lang geduurd maar hier is ze dan ! JOSEFIEN is volledig met de hand gemaakt. Ze heeft een zacht vachtje van honigkleurig, gekruld mohair. Bruine glasogen met pupil - waarmee ze je écht aankijkt. Een nostalgisch teddybeertje. Haar jurkje en haarband maakte ik uit een antiek poppenkleedje dat ik kocht op een rommelmarkt. En.....JOSEFIEN heeft een "bromstem" en is hiermee mijn eerste brommende teddybeer
Ben even in een non-actief periode wat mijn teddyberen betreft..wat ziekjes én zorgen Josefien wacht al weken op armen en benen... maar het wordt mooi..wacht maar Een gezellig en knus week-end !
LIEN is eindelijk gereed voor de foto. Is ze niet schattig ? 23 cm hoog en volledig met de hand genaaid uit dezelfde stof als Jeff. Je ziet, het resultaat is totaal anders. Om haar hoofdje heb ik een stukje antiek haakwerk gebonden. Ik snuffel graag rond in "restjes" en kan eigenlijk alle oude kantjes en stofjes gebruiken.
Een van mijn eerste verzamelbeertjes is PADDINGTON. Ik kreeg hem in '86 van mijn oudste dochter. Waarschijnlijk niet in een originele uitvoering, maar daarom niet minder vertederend.
Volgens de schrijver Michael Bond is Paddington geen speelgoedbeer, maar een Zuid-Amerikaanse honigbeer die op een magische wijze tot leven kwam. Hij leefde met zijn tante Lucy in Peru. Toen zijn tante niet meer voor hem kon zorgen - ze was te oud en ging naar een rusthuis voor "oude beren" - zond ze hem de wereld in, maar niet voordat ze hem al haar levenswijsheid had bijgebracht. Paddington voer met een schip de wereld rond en eindigde in Engeland. Hij zat er een beetje zielig en verlaten bij, in een hoekje in Paddington Station, in de buurt van het "verloren goederen" kantoor. Op zijn lederen koffertje de tekst "nodig voor op reis" en aan zijn nek een kaartje met "Please look after this bear"..."zorg aub voor dit beertje" Door zijn eigenaardige kleding - de lange jas met houtjessluiting en zijn grote hoed - viel hij al snel op en werd liefdevol meegenomen door M. Brown en zijn dochter Judy. Zij noemden hem naar de plaats waar hij gevonden werd. Paddington is een onschuldig, goedaardig en vertederend beertje - vreselijk onhandig en klungelig. Marmelade is zijn lievelingseten. Wordt vervolgd. (vrij vertaald van www.teddy-bear-uk.com)
In Duitsland vervolmaakte Richard Steiff zijn ontwerp voor een speelgoedbeer "Vriend Petz" Zijn zus Margarete maakte al jaren zachte dieren uit allerlei materialen en in 1898 registreerde ze een beelmerk van een olifant op wieltjes - dit was de start van een klein speelgoedfabriekje in Wûrtemberg, dat nu nog steeds in familiehanden is. In 1903 maakte Margarete dus een kleine, bewegende berenpop, door haar broer ontworpen. Vriend Petz werd voor het eerst voorgesteld op de speelgoedbeurs in Leipzig, maar tot grote teleurstelling van Richard, scheen niemand in zijn beer geïnteresseerd ! Men zegt dat een amerikaanse koper de beer op het allerlaatste moment zag en er 3000 ex. van bestelde. Zo begon teddybeer zijn reis over de wereld. Steiff wijzigde zijn ontwerp en gaf de beer een meer aansprekend gezicht - dat nu nog zo kenmerkend is - een puntig snuitje en lange armen bv. De vervaardiging op grote schaal begon in Engeland pas rond 1915. Tijdens de tweede wereldoorlog kwam de productie in Europa volledig stil te liggen. Na afloop werden er veel nieuwe "teddy"-ontwerpen op de markt gebracht, maar de traditionele beren zijn en blijven razend populair ! Vanaf het midden van de jaren 70 begonnen steeds meer volwassenen beren te verzamelen. In het begin vooral moderne beren, maar later werden de originele, oude beren meer gegeerd. Producenten en particulieren begonnen dan ook met vervaardiging van "speciale" beren voor verzamelaars (lees volwassenen) ipv voor kinderen. Volgende keer : het verhaal van beertje Paddington En ik hoop dat intussen mijn laatste berenkind klaar is.
Morris Michtom kwam oorspronkelijk uit Rusland en had een klein snoepwinkeltje in Brooklyn. Hij kwam op het idee om van de spotprent een kleine speelgoedbeer te maken die hij vervolgens in zijn etalage zette met daarbij een bordje "Teddy's beer".
Wat eerder smalend bedoeld was, werd zo'n succes dat Michtom binnen het jaar zijn snoepwinkeltje sloot en een speelgoedfabriek oprichte : Ideal Novelty and Toy Co. Nog steeds een van de grootste in de wereld. Toch beging Morris Michtom een grote fout - hij vergat een patent te nemen op zijn bewegende Teddybeer en een Trademark. Andere fabrikanten begonnen hem al snel te copiëren. Wordt vervolgd
Wie heeft er niet ergens een teddyberenknuffel liggen ? Maar kennen jullie ook het verhaal over het ontstaan van de "teddy"beer ? Sinds hij in 1902 geboren werd is hij niet meer weg te denken uit het leven van klein en groot. Er bestaan verschillende verhalen over waarom teddyberen "TEDDYberen" heten en dit eerste verhaaltje is het meest ernstige. Theodore Roosevelt, toenmalig president van de Verenigde Staten van Amerika, bezocht in 1902 Mississippi en er een grensgeschil met de zuidelijke staten op te lossen. Teddy - zoals hij populair genoemd werd - was een fervent jager en nam de uitnodiging om mee op berenjacht te gaan, gretig aan. Al gauw kwamen ze een beer op het spoor, maar toen de president hem in het vizier kreeg, zag hij dat het een hulpeloos welpje was en kon hij het niet over zijn hart krijgen het diertje neer te schieten. Dit was natuurlijk voer voor de pers en heel Amerika glimlachte vertederd om de weekhartigheid van hun president. Clifford K. Berryman - politiek tekenaar van de Washington Evening Star - maakte een mooie spotprent van Roosevelt en het hulpeloze beertje, feitelijk het eerste portret van de "teddybeer" en hij kon niet voorzien dat deze prent de harten stal van de Amerikanen en razend populair werd als speelgoedbeestje. Wordt vervolgd..
Kleine Bondi Beach heb ik meegebracht uit Australië. De redders hebben daar inderdaad van die (grappige) mutsen op ! Klein beertje is gevuld met een speciale mengeling van kruiden en houtsoorten ...met de belofte dat de geur zeker vier jaar blijft..en geloof me, af en toe snuif ik er nog aan en hij ruikt nog steeds heerlijk...naar verre oorden. Als kind al droomde ik van een reis naar dit land en in 2000 heb ik deze droom kunnen waarmaken ! Heb er een fijne vriendschap aan over gehouden (en heimwee), we mailen regelmatig en plannen toch weer onze volgende reis.
JEFF is de nieuweling in 2006.. een "oude" beer in nieuwe uitvoering. Hij is ca 40 cm en gemaakt uit "sparse" mohair dat, door de behandeling na het weven, een antieke uitstraling heeft - ideaal voor nostalgische teddyberen. Zijn tuinbroekje kocht ik op een berenbeurs - Jeff is volledig met de hand genaaid en heeft glazen ogen met pupil en tamelijk grote oren. Voor meer uitleg of hulp bij het beren maken, kunnen jullie me steeds contacteren...wie weet zijn er nog berenmaaksters (of makers) tussen de Bloggers
Mijn verzamelberen met een eigen verhaal. Eigenlijk heeft hij geen naam... mijn Salzurger, compleet met Lederhose, Gemsenstaartje en hemd met edelweis. Hij stond mij al dagen aan te staren in een klein winkeltje in Salzburg. Oh wat heb ik gezeurd....was eigenlijk een beetje boven mijn budget...maar op de laatste dag van ons verlof heb ik hem dan toch gekocht. Kon het niet over mijn hart krijgen hem achter te laten ! Hebben jullie dat nu ook ? Nu ik zelf beren maak heb ik nog meer bewondering voor mijn tiroler...zucht..
Ik heb een zwak voor kerstengeltjes - dit is een moeilijke tijd hoor ! Overal engelen en beren...... Met zijn 45 zijn ze nu en er komen er nog elk jaar bij..ze komen enkel in deze periode uit de kast samen met mijn Hummel kerstkindje, waar ik zo trots op ben. Heb het na jaren zeuren toch gekregen van mijn man...en nu worden ze niet meer gemaakt. Ieder engeltje heeft een eigen verhaal, zoals de beren die ik mezelf kado doe als ik er ergens een zie die me aankijkt.... Op de foto zijn ze erg klein, maar de engeltjes met effen kleedje (vooraan naast elkaar) zijn mijn laatste aanwinst - kreeg ze vorige week uit Australië...daar is het nu zomer en onze vrienden vieren Kerst met een barbecue !!
Foei ...heb nu pas ontdekt dat je op de foto kunt klikken en de ware grootte kunt zien Dus, klikken maar.....
Heb vandaag een poging gedaan, om een van de beren op een kerstkaart te tekenen. Ik wil in de toekomst van elke beer die ik maak een wenskaart tekenen.. De foto is niet zo mooi als ik wel zou willen, maar ik heb nog steeds niet het programma geïnstalleerd om de foto's te bewerken ... geen tijd Kennen jullie dat ook ? Met pensioen zijn en geen tijd hebben ??
SAMMY is er helemaal klaar voor ! Laat de koude maar komen.... hij draagt zijn muts, trui én niet te vergeten zijn handschoentjes.. alles handgebreid Sammy is ca 28 cm H en het broertje van Missi Vervaardigd uit dezelfde stof van een prachtige kwaliteit
MISSI is volledig handgemaakt ! Ik nam hiervoor en zeer mooie kwaliteit Schulte mohair - met krul - is zeer "in" Een lieve beer van ca 28 cm hoog - is ze niet lief in haar gehaakt jurkje met aangepaste haarband ? Eventuele vragen beantwoord ik graag
Dit is FLIPJE ! Hij is tot nu toe het kleinste beertje uit mijn collectie... ca 18 cm en gemaakt uit sparse mohair. Dit is mohair met een oude uitstraling en dun bezet met haartjes. Is hij niet schattig ? Het is echt friemelwerk... die dunne armpjes en beentjes én hij heeft houten schijfjes en pennen zodat alle ledematen bewegen kunnen. Wie weet ..waag ik me toch nog aan mini-beertjes
Klien is de naam die mijn jongste dochter zichzelf gaf als peuter. Een prima naam voor een erg zachte knuffelbeer leek me.. en het is haar lievelingsbeer. Ik maakte haar uit geweven stof - dus niet uit mohair zoals gewoonlijk- en ik moet bekennen dat het niet gemakkelijk was ! Tricot geeft mee en door de dikke vacht ging de stof schuiven, dus veel speld- en rijgwerk. Maar het resultaat mag er zijn hé ? Ik kocht in een klein winkeltje "antieke" berenogen in glas, met pupil. Ze geven de beer een "menselijke" uitdrukking en het neusje is driedubbel genaaid. Alles samen een 20 u werk... Klien is 38 cm hoog en de stof is zo mooi dat ze enkel een satijnen strik om haar halsje heeft.
TOM is mijn nieuwste berenkind - hij is 38 cm en ik heb hem gemaakt uit een mooie kwaliteit Schulte mohair. Hij is zeer stoer of doet alsof. Wil altijd zijn kabelvest en bandana aan.. om indruk te maken
Dit is het allereerste berichtje in mijn nieuwe blog ! Ben er fier op dat het mij gelukt is, alhoewel er werkelijk prachtige blogs te bekijken zijn ! Wie weet... ik leer elke dag bij Geniet van de foto's van de berenkinderen - het is een uit de kluiten gewassen hobby Het begon als "test" want ik ben altijd al een berengek geweest en het is prachtig om telkens een nieuw berenkind te maken - aan een beer werk ik al snel 15 u want ik ben een perfektioniste - ook de materialen moeten prima zijn, en de uitdrukking van het snuitje.. af en toe verkoop ik er een (met pijn in het hart) maar het worden er anders werkelijk teveel
Die naam kreeg ik van een blogger en hij past wel bij me. Niet wat mijn karakter betreft hoor. Dat is best vinnig. Mijn sterrenbeeld is dan ook "ram". Na mijn pensioen heb ik lessen gevolgd om mijn klassieke beren te maken. Al bij de eerste les was ik verloren. Mijn grootste hobby blijft natuurlijk het teddyberen maken, tot rust komen en creatief bezig zijn. Maar ik maak ook graag tijd voor de kleinkinderen, lezen, wandelen, reizen, tekenen, borduren, vrijwilligerswerk....teveel om op te noemen.
Een van mijn eerste verzamelbeertjes is PADDINGTON. Ik kreeg hem in '86 van mijn oudste dochter. Waarschijnlijk niet in een originele uitvoering, maar daarom niet minder vertederend.
Dit is het allereerste berichtje in mijn nieuwe blog !
