In de tuin gebeurt niet zo gek veel meer. De meeste borders gaan stilaan in winterrust, alleen de prairieborder en de siergrassen doen nog dapper even door. Het wordt dan ook moeilijker om elke dag nog iets nieuw te vinden dat de moeite loont om een artikeltje over te schrijven. We gaan binnenkort dus ook stilaan overstappen naar de wintermodus. Dat wil zeggen dat we nog een 3 tal keer per week iets gaan neerpennen en in het voorjaar gaan we terug dagelijks de evolutie in beeld trachten te brengen. Tussendoor kunnen we af en toe eens terugblikken op 2020 zoals gisteren bvb. met de vlindertjes.
Ik heb nog heel wat plannen voor volgend jaar! Een totaal vernieuwde border waarvan jullie nog niet veel gezien hebben en de border rond de vijver gaat de schop op. De Miscantus groeit daar iets te snel naar mijn zin waardoor je binnenkort geen vijver meer kan zien als het zo doorgaat. Ik heb daar iets in gedachten met éénjarigen en lage siergrasjes van 30-40cm hoog!
Maar eerst ga ik vandaag nog wat grasmengsel voor de schaduw inzaaien onder de Mahonia. Zoals je kan zien op onderstaande foto neemt die zoveel licht weg dat er niets meer onder wil groeien. Dus daar gaat de snoeischaar in!
De driehoekspalm uit Madagascar gaat vandaag ook naar zijn winterstek in de inkomhal want er worden nachttemperaturen van slechts zo'n 6° voorspeld en da's kort tegen de limiet voor deze palm. Het overgrote deel van de exoten blijft voorlopig nog op post in de tuin zolang er geen nachtvorst in aantocht is.
Na een ganse dag regen gisteren kwam een uurtje voor zonsondergang de gouden bol nog even piepen om de dag in schoonheid af te sluiten. Ik had nog gehoopt op een regenboog maar die was ons niet gegund. Tja, een mens kan niet alles hebben zeker!
Het KMI geeft voor volgende week alle dagen wel regenbuien. Het moment misschien om op het gras wat kalk te strooien, kan die oplossen en de grond intrekken voor de winter. Het mos in het gazon zal er niet zo blij mee zijn maar da's de bedoeling. Ik gebruik nooit producten op basis van ijzer(II) sulfaat tegen mos. Ten eerste past dat niet in een ecologische tuin en ten tweede krijg je afschuwelijke roestvlekken op je tegels als daar ooit van dat product terechtkomt. Die vlekken krijg je nooit meer weg. Kan je je voorstellen als acht Zwitserse pootjes over het gazon en door dit product lopen en dan vrolijk het huis intrekken? Een nachtmerrie op klaarlichte dag! Ik zal het wel bij wat kalk houden.
De tuin is blij met al die regen, ik iets minder! Ik zou graag nog een paar droge dagen hebben om een border te lijf te gaan die me niet meer bevalt. Daar zou ik graag o.a. wat rozen zetten. Ik weet het, ik heb hier ooit geschreven dat rozen het hier niet goed doen. Met flink wat compost ga ik het toch nog eens proberen. De grond is nu nog lekker warm om te planten. En als we de weerman (vrouw) mogen geloven zou er tegen volgend weekend nog een nazomertje zitten aan te komen! Ze doen maar, het komt allemaal goed!
Het zachte blauw van de herfstaster "Karl Foerster" contrasteert mooi met het zachte geel van het siergras waarvan ik de naam even kwijt ben. Het naamplaatje hiervan is namelijk verdwenen, waarschijnlijk tijdens het helpen tuinieren door één van de twee zwarte monsters die hier rondlopen. Hoe dan ook vind ik het een mooie combinatie. Kleuren moeten niet altijd knallen! De tuin begint zich stilaan klaar te maken voor de herfst en de winter. Ook het groen is niet meer zo groen als weleer. Er beginnen ook al blaadjes te vallen en zelfs de verbena maakt geen nieuwe bloempjes meer aan. De bijtjes, hommels en zweefvliegen komen enkel nog tevoorschijn tussen twee regenvlagen in om de laatste nectar te zoeken. En wij kunnen plannen gaan maken voor volgend jaar! De eksters en de kraaien beginnen mijn gazon, dat ik met veel moeite door de droogte kreeg, te ruïneren op zoek naar emelten en andere dikke larven. Dat gebeurt elk jaar wel maar dit jaar wel op een veel grotere schaal dan anders. Ik kan me troosten met de gedachte dat het bij de buren niet beter is!
Als je bij het vallen van de duisternis heel stil bent kan je af en toe een trolletje tussen de struiken zien wegschieten! Ze zijn heel schuw en in tegenstelling met wat gezegd wordt doen ze niet veel kwaad. Liever een paar trolletjes in de tuin dan een horde hongerige naaktslakken! Als trollen 's morgens niet op tijd een schuilplaats vinden verstenen ze als de eerste zonnestralen op hen schijnen. Zo hebben we deze foto kunnen maken, het eerste tastbaar bewijs.
En als je niets van deze onzin gelooft, dan geniet je maar gewoon van de bloemen en de plantjes.
Odette? Welke Odette? Wel, Odette is blijkbaar de eerste herfststorm dit jaar, en dan nog een pittig geval ook. Voorlopig is het hier nog rustig, dat zou vanavond en vannacht anders worden. Windsnelheden tot 110 km/u aan de kust en 90 km/u in het binnenland worden voorspeld. En de bomen staan nog volop in blad! Dat gaat brokken maken vrees ik. Nu hebben we wel het geluk dat hier meestal de laagste windsnelheden van België genoteerd worden. We zullen de kuipplanten maar een beetje in de luwte zetten. Mijn bananenboom waar ik gisteren nog zo blij mee was in in acuut gevaar. Nu binnenzetten is geen optie want dan moet ik de bladeren halveren. Laten staan dan maar en er het beste voor hopen. De éénjarigen laten het voorlopig niet aan hun hart komen en bloeien alsnog vrolijk door en de siergrassen staan nog mooi recht. Of dat morgen nog zo is zien we dan wel!
Het licht in september heeft iets magisch. Vooral "s morgens vroeg als de zon nog laag staat is het licht heel speciaal. Niet meer zo fel als in de zomer maar meer bezadigd. Een beetje zoals ik, het moet allemaal niet meer snel, snel, snel, of hevig, hevig, hevig ! De natuur neemt precies even de tijd om wakker te worden. Ik heb geprobeerd de ochtendsfeer op de gevoelige plaat (CCD tegenwoordig) vast te leggen, of het gelukt is laat ik aan jullie om te oordelen.
Zelf had ik het nooit voor mogelijk gehouden dat ik dit ooit zou zeggen. Maar tijden veranderen, en het klimaat blijkbaar ook! Gisteren in de vooravond was er eindelijk nog eens een malse regenbui. Zo van het type "ideaal voor de planten". Daarna was het net lang genoeg gestopt met regenen om even met de honden te gaan wandelen. So far so good! Omdat de lucht nogal donker werd keken we even later eens op de buienradar wat er zat aan te komen. Dat was niet zo mooi : onweer en zware neerslag kamen recht op ons af! In gedachten zag ik de Miscantus al helemaal plat op de grond liggen. Maar blijkbaar hebben de weergoden zich op het laatste moment bedacht. Het onweer nam een bocht en de miscantus staat nog recht en bovendien moest ik de potten met kuipplanten niet meer begieten. Het mag al eens meevallen zeker?
Op het eerste zicht hebben die twee niks met mekaar te maken en ik ga hier niet het tegendeel beweren. Ik ben me met het gazon aan het bezig houden na de grote hittegolf en het viel het me op dat als je dezer dagen tegen de taxus of de beukenhaag loopt de buxusmotten er met tientallen tegelijk uitvliegen. In eerste instantie voel ik me redelijk gerust. Alle buxus die ik ooit had is al lang naar de eeuwige jachtvelden. De (dure) Ilex die in de plaats kwam heeft het niet lang uitgehouden! Blijkbaar is onze Kempische zandgrond niet goed genoeg! Maar wat als onze buxusmot zijn menu heeft aangepast en besloten heeft iets anders uit te roeien? Ik heb er nog niks van opgevangen maar tegenwoordig zijn er nog weinig zekerheden in het leven! Enfin, we hopen er maar het beste van.
Terug naar ons gras. De maairobot is nog steeds met vakantie maar niet lang meer. Het gras moet nu een keertje gemaaid worden op de klassieke manier. Maar eerst zijn we er zoveel mogelijk onkruid van tussen aan het halen. Doordat dit nu boven het gras uitsteekt is het makkelijk op te sporen en laat het zich ook beter verwijderen. Het is een monnikenwerkje maar er zijn weinig ecologische alternatieven. De klaver laten we voor wat het is, dat is onbegonnen werk. Maar Verbena, Houttuynia en rode rolklaver moeten eraan geloven. Zoals het er nu uitziet zal er in september hier en daar nieuw gras moet doorgezaaid worden want er zijn enkele kale plekken. Hopelijk regent het tegen dan nog een paar keer want de grond is momenteel nog steeds erg droog.
Mijn wensen zijn blijkbaar verhoord want ik ben moeten stoppen door de regen. Alleen was het na een kwartiertje al terug gedaan met regenen. Ondertussen hebben we dit artikeltje geschreven en gaan we nu met de twee jongste Berners op pad zodat die nog wat energie kwijtraken. En ik ook!
Dit hoeft vandaag even niet meer ! Net een onweertje gehad met daarbij een malse regenbui. Niks spectaculairs, geen wolkbreuk, geen hagel, maar wel een zegen voor alle plantjes in de tuin. En ook meer dan 10° frisser (van 34 naar 23°C) op een uur tijd, een verademing !!!
Een paar weken geleden dachten we nog dat 2020 een typisch Belgisch kwakkelzomertje zou brengen. Ondertussen weten we wel beter. Niet alleen zitten we ondertussen al met de derde dag code rood voor de temperatuur en de wetenschap dat het nog wel minstens tot donderdag of vrijdag zal duren voor de dagtemperaturen onder de 30° zullen uitkomen. Tot dan blijft het bakken en braden en kunnen we ons in de tropen wanen. Mijn Musa ensete (rode bananenboom) produceert nu elke week een blad van anderhalve meter lang. Ons boompje heeft daarvoor wel enkele litertjes water en de nodige meststoffen van doen, maar toch. Zulke planten met hun mega bladeren verdampen redelijk wat water dat moet aangevuld worden. Hetzelfde geldt voor de tetrapanax. Het verschil is dat de laatste in volle grond staat, want winterhard, maar dan wel in de schaduw. Alhoewel je hem dus als vaste plant kan beschouwen moet je hem bij deze temperaturen toch dagelijks een emmertje water geven. Maar dat heb ik er graag voor over.
Van water gesproken. Ik kan me niet herinneren vroeger naar een regendag te hebben uitgekeken, tegenwoordig is dat enigzins anders. 't Kan verkeren zei Bredero !!!
Tetrapanax in volle grond, op de voorgrond Dioon (een zeldzame plant uit de familie van de cycaspalmen).
Hé hé, 22° in de schaduw ! Zaaalig ! Maar je moet er wel vroeg voor opstaan tegenwoordig. Volgens het weerbericht gaan we straks naar code rood met temperaturen van 37-38° in de Kempen. Een mens zou voor minder denken dat hij in de tropen is. Het leuke is dat je niet moet aanschuiven op een veel te drukke luchthaven, geen Corona formulieren moet invullen, zelfs mondmaskers zijn hier niet verplicht !
Gisteren hebben we de tuinvijver moeten bijvullen. Het waterpeil is zover gezakt dat de moeraszone dreigde droog te vallen en dat hebben de oeverplanten niet zo graag. Alleen is het een paar uur pompen om enkele cm te winnen. Het zou dringend eens mogen regenen, geen stortbui maar malse regen, liefst een hele nacht. Op welke (betrouwbare) website kan ik die bestelling plaatsen ?
De twee oudste Berners doen nog een dutje, alleen de jongste is nog enigzins actief. Zou hij een krokodil gezien hebben in de vijver, of is het toch maar een gewone kikker ?
Straks gaan we de oven in, het kwik zal vlotjes de 30° passeren en dat zullen we geweten hebben ! De tuin zet zich schrap, vooral het gazon zal in de klappen delen ! We hebben preventief de robotmaaier buiten dienst genomen, kan ie ook even zomervakantie genieten. De bedoeling is dat de sprietjes wat langer worden en zo schaduw op de grond tussenin geven zodat deze het vocht langer kan vasthouden. We zullen wel zien wat het geeft, ik hou mijn hart vast. Kan dat eigenlijk wel, je hart vasthouden ? Momenteel valt het, dankzij sproeien, nog redelijk mee maar een buitje zou welkom zijn. Op de onderste foto zie je mijn hoofdkwartie voor de volgende dagen. Onder het dak van het tuinpaviljoentje is het relatief koel, het dak zelf wordt van de felste zon afgeschermd door de eikenboom. Met een aantal koele drankjes erbij zullen we het wel overleven zeker ?
De zomer nadert zijn hoogtepunt. De dagen zijn weliswaar al terug wat korter geworden maar de temperaturen gaan de volgende dagen nieuwe hoogtes opzoeken. De prairieborder is zowat het enige deel van de tuin dat daar weinig of geen last van ondervindt. De Rudbeckia's laten tegen 's avonds weliswaar soms hun hoofdjes hangen na een hete dag maar staan tegen 's morgens terug mooi kaarsrecht. Nog even en dan staat de sedum ook mee in bloei. De bijtjes en hommeltjes zullen er blij mee zijn want die zijn er gek op. De siergrassen staan er nu ook op hun best bij. We hebben deze zomer nog geen onweer gehad dat heel de boel platlegde. Sommige van die siergrassen zoals de Miscanthus zijn een beetje opdringerig aan het worden. Ik vrees dat we er na de zomer effe met de grove borstel moeten doorgaan anders hebben we volgend jaar een tuin met alleen nog siergrassen. Als we diversiteit willen houden moet er af en toe ingegrepen worden. Daarom net is een tuin nooit "af" !
Het was gisteren blijkbaar de derde warmste dag ooit in ons landje. Het was in ieder geval te warm voor de lelies. Zit je daar een heel seizoen met de verrekijker op te kijken om leliehaantjes te jagen en als ze dan eigenlijk in bloei staan zie je ze zo verschrompelen. Het was geen kwestie van uitdrogen maar letterlijk verbranden door de zonneschijn. Zelfs de knoppen van nog niet geopende bloemen werden op enkele uren tijd bruin aan één kant. Vorig jaar hadden we ook al iets soortgelijks maar nu is het volgens mij nog iets erger gesteld. Volgend jaar maar beter zeker ? Eenzelfde verhaal bij de herfstanemonen; die hebben ook de volle laag gehad !
Het kwik ging hier dan ook vlotjes voorbij 38° in de schaduw (gemeten op een plekje waar nooit zon komt). Vandaag zou het (maar) 30° worden, heerlijk koel vergeleken met gisteren ! De sproeier heeft gisterenavond overuren moeten maken om al dat verdampte water te compenseren.
In de prairietuin is de schade meegevallen, de Rudbeckia's zijn terug mooi netjes rechtop gekomen en Verbena is volgens mij zelfs waarschijnlijk atoombombestendig ! Het was overigens niet allemaal kommer en kwel; de Zuidafrikaanse bloemtjes en planten dachten waarschijnlijk even terug thuis te zijn en zetten hun beste beentje voor.
'Elk nadeel heb zijn voordeel', wie zei dat nu indertijd weer ?
Een jaar geleden zaten we bij zo'n 40° in de schaduw te puffen. Ettelijke planten en struiken kropen van miserie de grond in en hielden het voor bekeken. Met zo'n 25° is de temperatuur dit jaar heel wat draaglijker. Wat gebleven is is echter de droogte. Vrijdag was regen voorspeld maar behalve 5 druppels voor en 10 na de middag is het kurkdroog gebleven. Gisterenavond heb ik ontdekt dat mijn nieuwe phloxen er maar belabberd bijstaan. Direct een extra scheut water gegeven en duimen dat het goedkomt. De oudere exemplaren, die beter ingeworteld zijn zien er nog wel ok uit. Deze voormiddag zagen ze er al terug wat beter uit, het was op het nippertje !
Voor afgelopen nacht werden bakken water voorspeld (20 mm) en het KMI waarschuwde voor wateroverlast. Het werden er 2.5 mm, daar zal wel niemand in verdronken zijn zeker ? We zullen vanavond de sproeier nog maar eens bovenhalen ! Heeft er iemand soms een choreografie liggen voor een authentieke regendans, je mag het me altijd doormailen !
Ondertussen is de jongste de tuin ondersteboven aan het bewonderen
Wat als je maar 70 cm groot bent ? Hoe zou de wereld er dan uitzien ? Ik heb me even op Berner Sennen ooghoogte gezet en de resultaten zijn verrassend. De daglelies zien er nog redelijk normaal uit maar de Verbena heeft meer van een woud weg ! Al bij al valt die blauwe lucht als achtergrond nog wel mee vind ik. Zo had ik de Verbena nog nooit bekeken !
Als we eens fotootjes van de tuin willen gaan we meestal enkel overdag met onze camera op pad. Gewoonlijk enkel als het zonnetje schijnt om zeker genoeg licht te hebben want vroeger moest dat zo ! Tegenwoordig, met de digitale fotografie, zijn de mogelijkheden wel veel groter geworden dan in onze jongere jaren. Moest je vroeger nog een speciaal filmrolletje gaan kopen van 400 of 800 ASA, kan je nu met moderne camera's of zelfs met een GSM een al een foto maken in bijna pikdonker bij het licht van een kaars. Dus wat houdt ons tegen om tijdens de schemering eens door de tuin te wandelen. Je ziet details en lichtinvallen die je overdag nauwelijks opvallen !
En nu de dagen terug beginnen te korten gaan we binnenkort ook eens 's nachts op stap. Ik zou graag het 'groot avondrood' nog eens tegenkomen, onze grootste en mooiste nachtvlinder.
Vanmorgen deed ik een ietwat lugubere vondst toen ik naar de kippetjes ging om ze uit hun nachthok te laten. Er lag een forse (dode) bruine rat op het gras in de buurt van het kippenhok. En ik heb al zo'n vermoeden hoe het beestje aan zijn einde is gekomen. Op de staart waren allemaal kleine puntvormige bloedingen te zien. Ik vermoed dat de buurman zijn gifwinkel weer geopend heeft. Rattengif veroorzaakt inwendige bloedingen waaraan het dier uiteindelijk bezwijkt. Buurman zou beter het probleem bij de bron aanpakken en zijn zgn. "composthoop" eens saneren. Een composthoop waar alle etensafval, ook vlees, belandt is vragen aan ongedierte om eens langs te komen. Ik wist al langer dat er ratten waren want ik had nachtelijke mee-eters in het kippenhok. Om die reden pak ik al maanden elke avond al het eten weg bij de kippetjes.
Enerzijds ben ik blij dat er een een rat minder in de buurt is, maar de manier waarop vind ik niet zo fantastisch. Bij mij komt er geen vergif in de tuin! Niet alleen uit principe maar ook omdat er drie honden rondlopen waarvan de jongste niets liever doet dan alles opeten wat ie tegenkomt. Ik moet er niet aan denken wat er zou kunnen gebeurd zijn moest hij de dode rat tussen de struiken zou gevonden hebben !
De azuurwaterjuffers op deze foto tonen hoe het eigenlijk niet moet in Corona tijden. Ze lopen blijkbaar niet hoog op met de social distancing regels die er nog steeds zijn. Ze doen vrolijk en onbeschaamd aan groepssex van 's morgens tot 's avonds. Enkelen onder hen halen echter het einde van de dag niet want de kikkers liggen altijd op de loer om hun dieet met zo'n lekker hapje aan te vullen ! Jammer voor de juffers maar toch een schoon levenseinde !!!
Ik ben Roger
Ik ben een man en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is jong gepensioneerde.
Ik ben geboren op 29/05/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, fotografie, zeewateraquarium, modelbouw, ....
Bernerhof
