Vandaag was het een korte rit van een 35 km maar best een zware rit, zowel fysiek als emotioneel. Vroeg vertrokken aan de albergue, hoewel we gisteravond nog een fijn gesprek gehad hadden met een Hongaars en een Duits meisje in gezelschap van een Deense man.Je zou denken we sturen alle politiekers eens op de camino met hun eigen rugzak en de problemen zouden zich zelf oplossen. Het was de rit naar Cruz de Ferro, met een stop aan het befaamde kruis. We bezochten het kerkje van Rabenal de Camino, prachtig in zijn eenvoud. Vandaar richting Cruz de Ferro, van 870 meter naar 1425 meters en dan door naar 1510 meters. Aan het bekende kruis dan het briefje en steentje van Liede en tiebe achter gelaten. Ook ons kruisje kreeg daar een plaatsje. Was echt een emotioneel moment.Beetje aan het kerkje gezeten en dan verder naar El Acebo. Prachtige vergezichten, niet te vatten op foto's. Vanavond in het dorpje dan een gesprek gehad met een Duitse jongen die de camino doet. Was ook in Australië geweest en dat schept altijd een band. Ging naar Finestre door omdat híj daar de zon zag opkomen aan de éne kant en ondergaan aan de andere kant, zoals het leven eigenlijk is. Was leuk gesprek. Ook een paar oudere dames tegengekomen van Kalmphout met de fiets naar Santiago. Respect, ook voor Katrien.
|