Soms voelen wij ons
zo weemoedsvol
met menig bange traan
hoe lief een mens ons was
als hij is heengegaan....

17-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Ik kan niet blijven
liefsten,
de dood ontbood mij
tot zijn kring;
vergeef mij
dat ik achterlaat
wat ik zo zeer
heb liefgehad
mijn huis, mijn tuin,
mijn kleine straat
en zeker u
mijn lieve vrouw en kroost.

16-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Weggaan......
weggaan maakt niet veel geluid
Niet meer dan herfstbladeren
die opstuiven in de wind.

De boom blijft verweesd achter
nu zijn stem op het tuinpad ligt
en geluiden dempt
haast onhoorbaar.

Je voetstappen
die zich verwijderen
alleen wie achter blijft
weet hoe afscheid klinkt

15-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Dichtbij zie ik jou.
Dichtbij hoor ik jou.
Ik loop naar je toe,
en voel een ijzige kou.

Ik kan je niet aanraken,
ik kan je niet voelen.
Nu snap ik
wat ze met afscheid nemen bedoelen.

Je bent er niet meer,
je bent nu een geest
toch, voor mij ben je nooit weggeweest

14-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

 Ik sta voor het loket
en kijk de juffrouw aan
de koffers naast me neergezet
vraag ik hoe laat ik moet gaan

Ik pak m'n beurs voor de laatste keer
koop 'n kaartje voor de trein
ik vraag nog eens: Hoe laat ook weer?
en loop vlug naar het plein

Het is er druk , ben niet alleen
de trein komt om half vijf
ik ben wel bang en denk meteen
als ik nog maar 'n plaatsje krijg

Dan komt de trein met veel kabaal
tot stilstand voor mijn neus
we gaan er in, wel allemaal
heel stil en harmonieus

We gaan op weg, we gaan op reis
onder hemels treingezang
we gaan op weg naar het paradijs
nu ben ik niet meer bang.

A. van Gemert

13-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Als door engelen gekust
lig jij daar
met je ogen dicht
in diepe slaap
in een vredige rust.

Als door de zon gebracht
verlaten we je
met een hart vol verdriet
maar ma luister
maak je niet druk om ons
en rust zacht.

12-05-2008 om 22:55 geschreven door André & Ida

Belangrijk is niet alleen
 de weg die je gaat,
maar ook het spoor
dat je achterlaat.

11-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Als een klein wit wolkje
gedreven door de wind
kwam je even bij ons,
even was je ons kind.

10-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Leven en sterven,
sterven en leven,
ze horen bij elkaar
als licht en duisternis,
vanaf  het pril begin,
tot aan het eind der dagen
met vreugde om wat hier is
en wat het leven biedt
maar ook verdriet
en pijn in nood en elke val
tot op de dag dat ook de dood
zich van het leven scheidt
en God ons voor altijd
Zijn Liefdeleven geven zal.

                  Luc Verbeke

09-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Het is tijd voor mij te gaan
nu geen tranen meer
kijk naar de hemel en geloof
eens zien we elkaar weer.

Tijd voor mij jou te verlaten
geen verdriet meer en geen pijn
kijk naar de regenboog en weet
ik zal er altijd zijn.

Het zal niet eeuwig duren
eens komt er een moment
dat ik je weer zal vasthouden
dat je weer bij me bent.

Tijd voor ons om afscheid te nemen.
droog je tranen nu
kijk 's avonds naar de sterren
weet dat ik van je hou.

Denk aan mij en wens mij
altijd heel dicht bij
praat met mij, verdring de pijn
ik zal er altijd voor je zijn.

 Francis van 't Klooster

08-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Een leven hoeft geen
uiterlijk vertoon
en menselijk lof
om schoon en rijk te zijn !

Lieve ma en oma
Nooit was iets te veel
je bezat zoveel liefde
en wij kregen allemaal ons deel.
Er valt nu een grote leegte.
Je blijft altijd in onze harten voortbestaan
ook al is het heel erg moeilijk
zonder jou verder te moeten gaan.

07-05-2008 om 23:23 geschreven door André & Ida

Het leven is een harde reis
maar wij betalen graag die prijs
voor Gods heerlijk paradijs.

Maria

06-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Elk leven heeft zin
als men in vrede sterft.

05-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Vanaf ons eerste levensteken
trekken we onherroepelijk
een lijn naar het einde toe.

Een lijn die niet altijd moet
afgebakend worden door
grote woorden en theatrale gebaren.

Gewone eenvoudige vriendelijkheid
voor familie en vrienden
en de dagelijkse opofferingen
voor je kinderen,
zullen een veel dieper spoor nalaten
in onze herinneringen.

04-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Als men ten laatste heeft gevonden
waar heel de ziel naar smacht
dan is 't te laat, de dag verzwonden
reeds valt de nacht

Als 't kleed ons past, is het versleten
Als men het boek kent, is het uit
Als men het leven komt te weten
Dan valt het scherm dat alles sluit

03-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is dichtdoen
en in goede gedachten
het levensverhaal herinneren.

Bedroefd om je heengaan
blijven we je dankbaar
om je volledige toewijding
en je onvermoeibare werkijver,
je bezorgdheid voor allen
en je vriendelijkheid voor iedereen,
om je rijke eenvoud
en je volharding in het goede.

Uw goedheid heb je voor altijd
in ons hart geschreven !

02-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

't Is zo eenvoudig goed te zijn
men hoeft alleen te minnen.
Zo kan men elke dag opnieuw
van vooraf aan beginnen.

't Is zo eenvoudig goed te zijn
men hoeft alleen te denken.
Een glimlach of een vriendelijk woord
kan men toch altijd schenken.
Zonder het zelf te weten
leert men onmerkbaar 't eigen leed
om anderen vergeten.

't Is zo eenvoudig goed te zijn
en 't kost je toch zo weinig.
Mijn hart, wees goed voor iedereen,
wees goed, en jij bent heilig !

01-05-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Nog zoveel hadden we gepland.
We hadden nog zoveel dromen :
vele verre horizonten
wilden we nog zien,
genieten van de natuur,
genieten van elkaar,
gewoon samen gelukkig zijn.

Hoe broos is een droom.
Onze toekomst zakte als
een kaartenhuisje in elkaar
door een onverwachte ademstoot.

Maar de tijd
die we samen hebben geleefd,
dat was echt,
dat pakt niemand ons nog af,
dat is voor eeuwig van jou en mij.
Het was veel te kort,
maar onvergetelijk mooi !

30-04-2008 om 16:53 geschreven door André & Ida

Sterven doe je niet ineens
maar af en toe een beetje
en alle beetjes die je stierf
't is vreemd, maar die vergeet je
het is je dikwijls zelfs ontgaan
je zegt ik ben wat moe
maar op een keer dan ben je
aan je laatste beetje toe.

Toon Hermans

29-04-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida

Elke dag een stapje
dichter naar het eind.

Elkle dag een beetje
van je kracht verkleind

Elke dag wat zwaarder
wat je torsen moet,
doch, al wetend;
eens komt alles goed...

28-04-2008 om 00:00 geschreven door André & Ida