Het vrouwtje van mijn hart.

‘k was lange tijd niet meer verliefd

‘k voelde me al een hele tijd niet meer geliefd

geregeld ging ik wel op zoek

maar dat beviel niet als zoete koek

elk dametje had haar onzachte kantjes

ook ik waste niet in onschuld m’n handjes

elkeen moest blijf met haar verleden

sommigen hadden moeite met het heden

de tocht was kronkelig en steil

‘k vond in m’n geschrijf rust onderwijl

en plots… toen ik niet meer zocht

kwam er een einde aan die tocht

ze passeerde met haar fiets

haar glimlach deed me ‘iets’

m’n hart sloeg plots sneller

m’n bloed stroomde weer sneller

sedertdien blijft ze komen

z’is écht het vrouwtje van m’n dromen

ik verklaar nu zelfs wit op zwart:

zij is het vrouwtje van m’n hart

Ludo