Accepteren

slapen in prachtige kastelen

gaat doorgaans niet gauw vervelen
maar net daarbuiten
gaan je oren tuiten
het getoeter houdt nooit op
en je past maar beter op
voorrang bestaat hier niet
je zorgt gewoon dat men je ziet
overigens heeft het ook wel 'iets'
die dametjes achter op de motorfiets
je poogt dit leven te begrijpen
maar moet af en toe 's in je arm knijpen
begrijp ik dit wel goed?
is het zó dat het hier moet?
je moet 't gewoonweg accepteren
en trachten er 'iets' uit te leren

India, 13 maart 2020

31-10-2020 om 22:42 geschreven door Bisschops Ludo

Waar koeien lopen op de baan 

‘k wil niet vergrijzen
ik wil reizen, reizen, reizen
naar de allerverste plekken
de mooiste dingen ontdekken
de ogen verwennen
mensen leren kennen
wat leren van de taal
dat probeer ik allemaal
‘k trek van de bergen naar de kust
‘k ga van de drukte naar de rust
‘k ga toch zó graag op pad
hier ben ik ‘t gauw zat
seffens stap ik in een vliegmachien
met lieve hostessen bovendien
naar een land ver hier vandaan
waar koeien lopen op de baan
maar da’s voor mij geen hinder
misschien houden ze mij wel ginder…

Namasté 

India, 7 maart 2020

31-10-2020 om 22:35 geschreven door Bisschops Ludo

Voor anker gaan.

ik ging niet voor anker

na m’n diagnose kanker

ik opteer niet meer voor spijzen en drank

maar wél voor reizen en klank

de halve wereldbol was m’n doel

dat moest nog lukken naar mijn gevoel

‘k ben zo’n gelukkig man

dat ik het nog redden kan

‘k doe op eigen bodem van alle gekke dingen

ben zelfs even in een koor gaan zingen

elke dag start en eindigt met muziek

en tussendoor doe ik… aan keramiek

Ludo Bisschops

10-10-2020

31-10-2020 om 22:33 geschreven door Bisschops Ludo

Een nieuw begin.

wat een geluk dat ik kan hier schrijven

hier kan ik met m’n hersenspinsels blijven

gelukkig heb ik nog goeie ogen

die alles nog observeren mogen

gelukkig heb ik ook veel tijd

daarvan kreeg ik nimmer spijt

tien beroepen was een goeie les

nooit ging ik op, of aan, de fles

geen baas en nimmer lastig personeel

ik kreeg van tegenslag toch mijn deel

m’n rug kreunde onder zware lasten

moeilijke dossiers vulden heelder kasten

daaraan kwam een eind, dat alles ging voorbij

voor alles was een tijd, toen was ik eindelijk vrij

dat vrije leven liet mij opnieuw beginnen

’t werd ook tijd om écht eens te beminnen

ik zocht, ik vond… en sloot wéér af

was er wel iemand die om mij gaf?

Wally bakte het een jaartje bruin

maar plots… zat ik in ‘een vlindertuin’

heb ik haar nu echt eindelijk gevonden

diegene die kan leven met mijn ‘zonden’?

Lucky Luke, Sint Job

31-10-2020 om 22:32 geschreven door Bisschops Ludo

STROMING

weet je nog, vroeger op het strand?

die figuren in het zand?

we maakten diertjes met een zotte kop

de stroming van de zee vrat ze gulzig op

ons werkstuk ging dan stilletjes verdwijnen

terwijl het zonnetje alsmaar door bleef schijnen

m’n zoontjes bouwden liever grote forten

hadden op vele stranden daartoe geen tekorten

nu, véél later, laat ik wéér m’n dromen vrij

en stort ik me geregeld op m’n klei

ik maak wéér diertjes met ‘n zotte kop

en druk met veel verwachting op de ovenknop

ook nú is er weer stroming in het spel

220 of 380… weet je wel…?

Ludo Bisschops

14 september 2020

31-10-2020 om 22:30 geschreven door Bisschops Ludo

Sterren

‘k zag reeds enige tijd geen enkele ster

niet van dichtbij, ook niet van ver

al zie ‘k ze nu even niet aan ’t firmament

ze hebben mij voordien enorm verwend

net zoals Luna, mijn vriendin de maan,

zag ik naast haar steeds vele sterren staan

en al ben ik dan geen astroloog

‘k loop telkens met m’n kop omhoog

indien Laura ’t beste van zichzelf geeft

en iedere wolk verdreven heeft

naast de Poolster zoek ik keer op keer

de Kleine en de Grote Beer

de meeste andere van de dierenriem

blijven verder voor mij anoniem

kortom: dat schitterende sterrengeflonker

is ’t mooiste wat er te zien valt… in het donker

Ludo Bisschops

Ironbridge, 19 augustus 2017

31-10-2020 om 22:28 geschreven door Bisschops Ludo

Sterke schouders.

zó benieuwd naar al dat prachtige

zo dankbaar voor al dat machtige

wat zich aan de horizon bevinden mag

wat ik eerder nog niet zag

niet enkel het mooie van de natuur

waaraan je toch niet went op den duur

nee, het zijn de locals, de gewone mensen

zonder kapsones maar met terechte wensen

zij hopen gelukkig en gezond te blijven

niet om fortuinen binnen te rijven

zorg om hun kinderen, zorg om hun ouders

geen mietjes maar sterke schouders

ik geef veel om zulke mensen

‘k zou me zelfs zo’n buren wensen

Ludo Bisschops, Jodpur India, 14 maart 2020

31-10-2020 om 22:26 geschreven door Bisschops Ludo

Slechts 24 uren

ons wereldje is klein

en ’t leven is hier fijn

doch spijts af en toe ook pijn

moet ik toch echt dankbaar zijn,

iedere nieuwe mooie zonsopgang

brengt bij mij immers iets op gang

ik wil de verste hoekjes verkennen

 mensen hier en ginder leren kennen

krijgt m’n leven weer eens gekke kuren,

blijf ik niet aan m’n raam zitten turen

ik heb het eerder nog al eens verteld:

jammer dat een dag slechts 24 uren telt  !!

Ludo Bisschops, 29 maart 2020

31-10-2020 om 22:24 geschreven door Bisschops Ludo

Schrijven, schrijven, schrijven.

‘k moet nog even wakker blijven

‘k wil immers schrijven, schrijven, schrijven

gewoonweg zinnen laten rijmen

woordjes aan elkander lijmen

de ene is verslaafd aan sport

die traint en doet zichzelf wat te kort

de ander gaat op café en zuipt er liters bier

nu goed, zo heeft die ook weer z’n plezier

deze vent doet geen van beide

maar dit geheel terzijde

geef mij wat schrijfgerief en een blad

en ‘k heb m’n pleziertje ook alweer gehad

soms vind ook een ander ’t fijn, dat is bewezen

want ik stel hier vast dat ook jij het hebt gelezen

Zuid-Engeland, 7 augustus 2017

31-10-2020 om 22:23 geschreven door Bisschops Ludo

Schrijfsels

kan je ’n onbeschreven blad gauw vullen?

is ’t verantwoord zomaar wat te lullen?

daartoe heb ik toch het volste recht

gedachten ventileren is heus niet slecht

vooral wanneer niemand het kan horen

en je ’r niemand mee gaat storen

zo’n hoopje onzin op een blad

daarmee strijk ik soms m’n plooien glad

zelfs frustraties raak ik er op kwijt

en komt er dan toch niks uit m’n kopje

dan verandert zo’n blad in een propje

maar meestal ben ik toch content

ben ik weer die gelukkige vent

die wil schrijven ten allen prijzen

over al z’n toffe reizen

want dát is nu eenmaal mijn aard

en dan was het weer het schrijven waard…

Admont, 28 augustus 2016

31-10-2020 om 22:22 geschreven door Bisschops Ludo

Scherven

‘k had een werkje wat scheefjes staan

eventjes later was het ‘naar de maan’

‘k was immers weer over-enthousiast

oh, wat ben ik toch een domme gast!

’t was na flink wat gezwoeg

er was nochtans plaats genoeg

na vele uren werk met soms wat gevloek

mocht het drogen op een doek

maar nog vóór ik het bakte

ging m’n werkje tegen de vlakte

héél even maar was ik van m’n stuk

want ik weet: scherven brengen mij geluk!

Ludo, 11-02-2020

31-10-2020 om 22:21 geschreven door Bisschops Ludo

Schatrijk

‘k geef je de garantie:

dit is geen vakantie!

het is wat ik noem ‘reizen’,

iets willen zien ‘ten allen prijze’

zien hoe mensen leven

is wat ik wil beleven

de onmacht en gebrek aan geld

doet mensen hier leven op ’n vuilnisbelt

het vegen voor z’n eigen deur

maakt deel uit van de dagelijkse sleur

vele kinderen gaan naar school,

evenveel zijn op de dool

ontdek je hier die armoe en die pijn

dan pas besef je hoe schatrijk wij zijn !!

Ludo Bisschops, India  12-3-2020

31-10-2020 om 22:20 geschreven door Bisschops Ludo

Rust

zalig toch die ene plek

heerlijk toch deze mooie stek

zonder dat ik ernaar zocht

plotseling na die laatste bocht

‘k zag in de verte een kalme zee

de rest van ’t uitzicht viel ook ontzettend mee

wolkjes rood door d' ondergaande zon

‘k geloof dat de maan niet voller kon

de rust hier maakt me gelukkig en stil

da’s wat ik toch zo gaarne wil

vrijwel niets brengt me zo tot rust

behalve dan mijn vrouwtje dat me teder kust

Ludo Bisschops    Abbotsbury,   5 augustus 2017

31-10-2020 om 22:19 geschreven door Bisschops Ludo

Reizen

‘k heb een huis op wielen met grote banden

‘k reis daarmee door verre landen

‘k ben nog lang niet uitgekeken

op fraaie plekken, mooie streken

‘k ben zo blij dat ik nog reizen kan

‘t maakt van mij een gelukkig man

maar deze kerel is nog ’t meest content

dat jij dan alle dagen bij me bent!

Ludo Bisschops,   Kingstone   17 augustus 2017

31-10-2020 om 22:17 geschreven door Bisschops Ludo

Regenbogen

’t was tussen regen en zon

dat het spektakel begon

’t was tussen nat en droog

’t begin van de regenboog

nog niet lang geleden zag ik er eens twee

ze vormden zich symmetrisch boven zee

deze hier tekenden zich af aan de kim

de tweede was van de eerste maar een schim

wat een onvoorstelbare gunst is dit?

hoe onvoorspelbaar op ’t eind van onze rit?

zorgt zo’n kleurenpracht echt voor een pot vol goud?

dan zeg ik nu heel dapper én heel stout:

" op dat geluk kan je misschien wel hopen

maar gezondheid kan je met dat goud niet kopen " !

Ludo Bisschops   18 augustus 2017   Buildwas

31-10-2020 om 22:16 geschreven door Bisschops Ludo

Regeltjes

‘k waag me hier op smalle wegeltjes

‘k hou me hier mooi aan alle regeltjes

‘k rij hier aan de andere kant

en ja, dat is toch best plezant

ik toer hier aan een slakkengang

‘k heb geen haast, er is geen drang

‘k zoek streken op waar ‘k nooit eerder was

’t is hier mooi aan de overzijde van ‘de plas’

een vrouw kan hier wel de schoonheid van een Zuiderse niet evenaren

sommige doen zelfs afschuwelijke dingen met hun haren

massa’s snoep en chips verdwijnen in hun mond

en zo vergaren die dan een ferme dikke kont

Ludo Bisschops,   Dartmouth  8 augustus 2017

31-10-2020 om 22:14 geschreven door Bisschops Ludo

Pro’s en contra’s

bij alles zijn er pro’s en contra’s

soms bezorgt ons dat wat extra’s

’n keertje een leuke discussie

doch ook al ‘s een kleine ruzie

bedenk toch echter ook altijd

steeds krijg je van dat laatste spijt

om dan weer de vrede te bewaren

moet je ’t al eens in je eentje klaren

de ene houdt het been dan stijf

de ander weet met frustraties geen blijf

probeer dan eens bloemen met een gedicht

maar doe het dan ook héél gericht

en geen chrysanten, ga voor rozen !

met een mooi kaartje, netjes geplooid

daarmee is het ijs al voor de helft ontdooid

behoedzaam en met een lach doe je dan je zeg

en kijk… ook de rest van het ijs smelt weg

om tot slot alles weer op te warmen

neem je elkaar héél lief in de armen…

Ludo Bisschops, 24 maart 2020

31-10-2020 om 22:07 geschreven door Bisschops Ludo

Passie

ik hou van schrijven en van klei

soms combineer ik het ook allebei

‘k ga graag op reis en soms héél ver

en bezoek keramisten her en der

ik kan steevast van hen wat leren

veel nuttige kennis genereren

soms valt m’n mond open van verbazing

bij ’t zien van mooie kunstige verglazing

wij noemen zoiets dus ‘glazuren’

voor mij een klus van vele uren

ik ben op dat vlak geen genie

krijg die recepten moeilijk onder de knie

maar al bij al ben ik zó gepassioneerd

dus ben ik zeker: ooit krijg ik ook dát geleerd !

Ludo Bisschops, 9 oktober 2020

31-10-2020 om 22:04 geschreven door Bisschops Ludo

Palmbomen.

palmbomen in de mist?

nee, ik heb me niet vergist!

in ’t Zuiden van dit Brexitland

is ’t zeer mooi en best plezant

de wegen zijn hier super smal

maar dat wist ik van tevoren al

ik kom hier immers niet de eerste keer

’t is hier leuk vertoeven spijts het weer

de zon zit in m’n hoofd en in m’n hart

enkel het wegdek is hier zwart

alles heeft hier een fris kleurtje

en soms ook een eigen geurtje

de Engelsen zijn lief en zeer galant

ze gaan op smalle wegen vlotjes aan de kant

met een simpel vriendelijk handgebaar

krijg je hier heel wat voor mekaar

in dit land vol historie en van wisselvallig weer

kom ik gaarne terug… keer op keer

St. Buryan, 11 augustus 2017

31-10-2020 om 22:03 geschreven door Bisschops Ludo

Over-enthousiast.

‘k doe aan geknutsel

‘k hou van gefrutsel

liefst dan in m’n atelier

want die is nu eindelijk oké

maanden was ik in de weer

‘t moest klaar zijn op ‘n keer

sedert twee jaar bouw ik op

met af en toe een heuse flop

dat bouwen doe ik dan met klei

aan niks gebonden, helemaal vrij

mijn genot is niet te meten

dat heb ik vooraf nooit geweten

m’n ijver is niet meer te remmen

m’n werklust niet te temmen

‘k haal nu die klei dus uit de kast

want ik ben wéér over-enthousiast !!

Ludo,    6-2-2020

31-10-2020 om 22:00 geschreven door Bisschops Ludo