Pro’s en contra’s
bij alles zijn er pro’s en contra’s
soms bezorgt ons dat wat extra’s
’n keertje een leuke discussie
doch ook al ‘s een kleine ruzie
bedenk toch echter ook altijd
steeds krijg je van dat laatste spijt
om dan weer de vrede te bewaren
moet je ’t al eens in je eentje klaren
de ene houdt het been dan stijf
de ander weet met frustraties geen blijf
probeer dan eens bloemen met een gedicht
maar doe het dan ook héél gericht
en geen chrysanten, ga voor rozen !
met een mooi kaartje, netjes geplooid
daarmee is het ijs al voor de helft ontdooid
behoedzaam en met een lach doe je dan je zeg
en kijk… ook de rest van het ijs smelt weg
om tot slot alles weer op te warmen
neem je elkaar héél lief in de armen…
Ludo Bisschops, 24 maart 2020
31-10-2020 om 22:07
geschreven door Bisschops Ludo
Palmbomen.
palmbomen in de mist?
nee, ik heb me niet vergist!
in ’t Zuiden van dit Brexitland
is ’t zeer mooi en best plezant
de wegen zijn hier super smal
maar dat wist ik van tevoren al
ik kom hier immers niet de eerste keer
’t is hier leuk vertoeven spijts het weer
de zon zit in m’n hoofd en in m’n hart
enkel het wegdek is hier zwart
alles heeft hier een fris kleurtje
en soms ook een eigen geurtje
de Engelsen zijn lief en zeer galant
ze gaan op smalle wegen vlotjes aan de kant
met een simpel vriendelijk handgebaar
krijg je hier heel wat voor mekaar
in dit land vol historie en van wisselvallig weer
kom ik gaarne terug… keer op keer
St. Buryan, 11 augustus 2017
31-10-2020 om 22:03
geschreven door Bisschops Ludo
Over-enthousiast.
‘k doe aan geknutsel
‘k hou van gefrutsel
liefst dan in m’n atelier
want die is nu eindelijk oké
maanden was ik in de weer
‘t moest klaar zijn op ‘n keer
sedert twee jaar bouw ik op
met af en toe een heuse flop
dat bouwen doe ik dan met klei
aan niks gebonden, helemaal vrij
mijn genot is niet te meten
dat heb ik vooraf nooit geweten
m’n ijver is niet meer te remmen
m’n werklust niet te temmen
‘k haal nu die klei dus uit de kast
want ik ben wéér over-enthousiast !!
Ludo, 6-2-2020
31-10-2020 om 22:00
geschreven door Bisschops Ludo
Open deur
hou een keertje opendeurdag
laat de zon binnen in jouw hart
alsof je ze nu voor ’t eerst maar zag
zó eenvoudig voor mijn part
jouw deur niet op een kiertje,
maar helemaal open… wagenwijd!
niet voor maar een kwartiertje
maar voor een hele lange tijd!
je zal al heel gauw merken
en mét jou nog vele anderen
zo’n opendeurdag, dat gaat werken!
Je zal jezelf zien veranderen
je gaat zelf stralen als de zon
je geeft warmte, ja zelfs licht!
iets wat eerder nimmer kon
lukt nu, ‘t is een leuk gezicht!
Ludo, 3 september 2014
31-10-2020 om 21:56
geschreven door Bisschops Ludo
Ne kemel !!
kan ik hier mijn gedachten kwijt?
over vreugde, berouw… of spijt?
kan ik hier zeggen wat ik voor haar voel?
begrijp je wat ik hier bedoel?
mijn hartje loopt helemaal over
ben ik het die mezelf betover?
of is het een zeldzaam wezen
die dit hier seffens mag lezen
een dametje lief en bijzonder fijn
een vrouwtje oneindig zacht en klein
zij stal mijn hart, mijn ziel, mijn zinnen
‘k wil met haar gans opnieuw beginnen
‘k wil met haar swingen, sjansen
met haar zingen, zelfs dansen
ik wil met haar een lange weg op gaan
van hier tot zelfs aan de maan
maar goh, wat ben ik toch een kemel
zij bracht mij immers al tot in de hemel
Ludo B.
31-10-2020 om 21:54
geschreven door Bisschops Ludo
‘n dipje
als het eens wat tegenzit
bedenk misschien dan dit
nog vrij jong of best al oud
bij elkeen loopt ‘t wel eens fout
het baat niet je dan op te sluiten
trek je deur dicht, ga naar buiten
de straat op of naar ’t bos
laat donkere gedachten los
zing een vrolijk liedje
of fluit een melodietje
open maar flink je longen
maak wat gekke sprongen
voor je ’t beseft schiet je wat leuks te binnen
kan je gans overnieuw aan die dag beginnen
wis en waarachtig denk je nog ‘even’ gauw:
waarom begon alweer mijn dag zo grauw?
Ludo Bisschops, Hamoir 6 mei 2014
31-10-2020 om 21:51
geschreven door Bisschops Ludo
Muziek
een rode draad door mijn bestaan
met rustige muziek ben ik begaan
teksten vergat ik vaak al gauw
maar m’n lippen floot ik blauw
voor ritme had ik dus wel gevoel
notenleer was echter nooit een doel
‘k zong als knaapje in een kerkkoor
de leraar zong gewoonweg alles voor
dat sloegen wij dan probleemloos op
toen was er nog plaats in onze kop
’t zal wel de schuld van die Jezuïeten zijn
maar de teksten waren uitsluitend in ’t Latijn
we zongen bij begrafenissen en bij dopen
een kostuum wou onze dirigent niet kopen
geregeld zongen we ook voor trouwers
en thuis natuurlijk voor ons ouwers
nu nog zing ik wel eens in een lege kerk
iets van dat vroegere Latijnse werk
heel af en toe ben ik daarin toch een keer betrapt
toehoorders hebben zelfs in hun handen geklapt
‘k zou normaal een tenor moeten zijn
dat klinkt ook veel mooier in ’t Latijn
‘k zing nu nog steeds mee met iedere plaat
muziek… da’s een fijne Rode Draad !
Ludo Bisschops
Sint Job 29 juli 2017
31-10-2020 om 21:50
geschreven door Bisschops Ludo
M’n vrijheid
m’n vrijheid is me bergen goud waard
veel meer zelfs dan die ‘eigen haard’
geef ‘k me door dit te zeggen bloot ?
toveren mijn wangen hierbij rood ?
neen, ‘k zeg gewoon hoe ik het voel
men begrijpt hier best wat ik bedoel
ik bezorg toch niemand enige last
als ik vertrek wanneer ’t me past
mijn gras zal buitenissig groeien
m’n haag zal ‘k nog niet snoeien
mijn vissen blijven heus wel leven
dus chaos zal het echt niet geven
en ’t is nog maar eens gebleken
‘k voel me goed in verre streken
geen campings en geen regeltjes
geen klinkers en geen tegeltjes
best aan een rivier of in een wei
maar ’t liefst dan zelfs nog allebei
ik vind altijd die fraaie plekjes wel
‘t is vanop zo eentje dat ik dit vertel…
Thionville, Frankrijk, op 27 mei 2015
31-10-2020 om 21:47
geschreven door Bisschops Ludo
Mislukkingen
velen hebben zo hun favoriete stekje,
in hun huis, hun uitverkoren plekje
waar men schrijft of luistert naar muziek
of waar men zich verliest in keramiek
maar kijk hoe ik het zie:
ik bezondig me er aan alle drie!
‘k laat er m’n ideeën vrije loop
gooi er al m’n dromen op één hoop
vaak krijgt klei dáárdoor kleur én vorm
maar soms baal ik ook enorm:
zit ik dágen bezig aan zo’n stukje
gebeurt daar toch wéér een ongelukje…
dan zit ik even met de handen in m’n haar
toch besluit ik: ‘ooit krijg ik ‘t voor mekaar!’
Ludo Bisschops
25 januari 2020
31-10-2020 om 21:41
geschreven door Bisschops Ludo
Miljarden stapjes.
wij verprutsen, consumeren
we zullen het niet verleren
onze consumptiemaatschappij
wie waren er als eersten bij?
’t moest alsmaar groter, alsmaar sneller
muziek steeds luider, kleding feller
doe nu niet zo onschuldig
je bent, net als ik, daaraan schuldig
het brood moest in een zak
groenten in een plastiek bak
aan de kassa kreeg je ’n tasje
dagelijks deden we ons wasje
we produceren massa’s uitlaatgassen
een oliefilm op de regenplassen
het milieu wordt stilletjes ziek
oceanen zitten vol plastiek
iedereen raakt verslaafd aan ’t internet
global warming is ver van ieders bed
’t wordt dus hoog tijd om te handelen
om negatieve trends te doen kantelen
laat ons voor dat lege blikje toch maar bukken
met miljarden zulke stapjes gaat het lukken
Ludo , 2/2/2020
31-10-2020 om 21:39
geschreven door Bisschops Ludo
Hartje van goud
Ik geef je mijn tranen,
ik geef je mijn lach
iedere morgen,
iedere dag
ik zal voor je zorgen,
voel je geborgen
voor jou zijn mijn armen,
daarin mag jij je warmen
soms was het verward
maar jouw behoort mijn hart
ik weet nu beslist
wat ik jaren heb gemist
een vrouw met een hartje van goud,
met haar wil ik leven, met haar word ik … oud
Ludo B.
31-10-2020 om 21:37
geschreven door Bisschops Ludo
Mijn maatje.
mijn maatje die spreekt alle talen
‘k weet niet waar ie ze uit blijft halen
soms is ’t blaffen, dan weer grommen
’t kan hem allemaal niet veel bommen
hij blaft naar grote, niet naar kleine
hij gromt naar lelijke, nooit naar fijne
’t liefst van al loopt m’n maatje los
door de wei of in een eindeloos bos
komt hij daar dan soortgenootjes tegen
is hij heel dapper en ook nooit verlegen
doet er één z’n poot omhoog
dan houdt hij het ook niet droog
Waldo is altijd vrolijk en goed gezind
Waldo is daarom ook allemans vriend
Ludo Bisschops, Kingstone 17 augustus 2017
31-10-2020 om 21:35
geschreven door Bisschops Ludo
Mijn carrière,
Al rustend, met de glimlach op mijn wangen, schreef ik gisteren weer 'enkele' blaadjes vol.
Maar goh, waarom ook niet ?
Als jobstudent wat gaan serveren
Ludo, Sint-Job-in-'t-Goor 1/4/2014
31-10-2020 om 21:30
geschreven door Bisschops Ludo
Laura speelt haar spel
Laura speelt haar spel
mij bekoren kan ze wel
aan de horizon gaat ze onder
elke dag opnieuw dat wonder
ze geeft de hemel warme kleuren
iets moois staat te gebeuren
de zee omsluit haar telkens weer
elke dag, keer op keer
ieder wolkje krijgt z’n tint
en drijft dan verder op de wind
Laura houdt het touw in handen
legt de natuur aan banden
Laura heeft me in haar macht
Laura, je bent lief, Laura… je bent zacht
Ludo Bisschops,
Corsica, 11 mei 2017
31-10-2020 om 21:21
geschreven door Bisschops Ludo
Durven-dromen-doen
