Aartsengel is benaming van een aantal engelen die in de Koran,de Herbreeuwse en in de Christelijke bijbel een bijzondere rol spelen,afgezanten van God die de mensen de juiste richting moesten wijzen.De voornaamste is MICHAËL wordt vaak afgebeeld met een zwaard in zijn hand ,in de openbaringen is hij de leider van de goddelijke heirscharen (legertroepen) in de strijd met satan.
Best captures the spirit of this day is "The Wall" by Vietnam Veteran Tim Murphy who received the Silver Star in Vietnam.
"And Every name's a father or a husband or a son or a daughter or a brother or a cousin to someone or a name might be a classmate or a friend you may recall.There's nearly sixty thousand fallen names still waiting at The Wall"
On veterans day in 1982, the Vietnam veterans memorial was dedicated with the names of 58.132 dead or missing American man and women from the Vietnam war.
En zo is het en niet anders!!! Hoe de kredietcrisis is begonnen:
Op een dag verscheen er een man in een dorp. Hij verklaarde eikels te willen kopen en wilde daar één Euro per stuk voor betalen. Omdat er veel eikenbomen in het dorp stonden, begonnen de dorpsgenoten snel eikels te verzamelen.. De man kocht een week later duizenden eikels voor een Euro per stuk.
De man verklaarde dat hij een week later zou terugkomen en twee Euro per stuk zou betalen per eikel. Opnieuw begonnen de dorpsgenoten eikels te verzamelen, alhoewel er veel minder eikels over waren. De man verscheen een week later, betaalde twee Euro per stuk en verklaarde een week later opnieuw te verschijnen en vijf Euro per eikel te betalen.
De voorraad eikels was vrijwel opgeraakt en de dorpsbewoners zetten alles op alles om maar nieuwe eikels te vinden. Ze vonden er toch nog een paar. De man verscheen precies op tijd een week later, betaalde vijf Euro per eikel en verklaarde een week later terug te komen en twintig Euro per eikel te betalen.
De dorpsbewoners konden echter geen eikels meer vinden. Toen verscheen er een dag later een tweede man met een grote zak eikels op zijn rug. De dorpsbewoners vroegen of ze de eikels van de man konden kopen, maar de man vroeg er 15 Euro per stuk voor. De dorpsbewoners verzamelden al het geld wat ze konden vinden. Al het spaargeld wat ze hadden legden ze bij elkaar en ze kochten de grote zak eikels.
Een week later verscheen de man echter niet meer. Ze zagen de man nooit meer. Ze waren al hun geld kwijt en het enige wat er achter bleef was een grote hoeveelheid eikels.
Eventjes leek de wereld stil te staan, pijn droegen wij allen in ons hart. Jij lag daar, wezenloos,en fel vermagerd in dat ziekenhuis bed.Jou ogen zochten je dierbaren, ze straalden zoveel liefde uit. Steeds vroeg je ons om naar huis te gaan . Hoewel je al een tijdje bij een van je kinderen woonde, omdat je hulp behoevend was, stond je geest die verandering in je leven niet toe. In je gedachten zat je nog steeds in je eigen huisje, dat gezellig en knus was. Waar telkens wel een van de zeven kinderen,kwam kijken hoe het met je was. Je genoot van die gesprekjes en het betuttelen zat je in het bloed. Daarom was het voor jou ook zo'n enorme klap, toen opa elf jaar vroeger dan jij geroepen werd naar de heer. Met hart en ziel heb je steeds zijn ziekte gedragen, wist je hoe je op hem moest inspelen, nooit heb ik je horen klagen,zelfs niet toen je zo bleek en wit was als een laken en jezelf in bed hoorde, geveld door de griep.Bleef je voor opa zorgen,hulp vragen deed je liever niet. Door steeds voor je man en kinderen de rots in de branding te zijn, je cijferde steeds jezelf weg, bekommerd om andermans heil. Miste je opa zozeer,na al dat zorgen kwam de leegte en stilte die als een last ervaren werd. Je miste opa te zeer. Wanneer uiteindelijk de sporen van de jaren hun tol eisten en omringt door je kinderen, je lichaam het liet afweten en je gedachten,een verwarrend kluwen werd. Besloten je kinderen voor je eigen bestwil ,dat het zo niet langer kon. Angst voor wat er met jou kon gebeuren , er werd beslist om jou met de beste zorgen te omringen in de warmte van het gezin van een van je kinderen. Toen je voor de eerste maal in 't ziekenhuis lag, twee maand geleden,wisten wij dat we ons moesten voorbereiden op jou lange reis. Hoe kan je hier mee omgaan ? Aanvaarden kon het geen een.Jou liefde te moeten missen,samen komen met alle kinderen,dat was voor jou als moeder het waardevolste hier op aard. Je lichaam werd terug wat aangesterkt en je ogen twinkelde ondeugend van plezier dat je uit het ziekenhuis ontslagen werd.Je mocht terug mee met je dochter ,de warmte van een gezin.Steeds was er iemand rond je heen. Soms verrassend dat je nog steeds zo vol humor was, want lachen deed je graag en hield van een kwinkslag. Lang heeft het echter niet mogen duren, na twee weken moest je in allereil terug, Je kon niet meer praten,maar jou lieve ogen spraken boekdelen, jouw ogen straalde alsnog voor ieder van ons liefde uit. Omringt door je kinderen, sliep je zachtjes in. Lieve moeder, schoonmoeder,oma, Ik dank dat ik jou heb mogen kennen, je gaf op een simpele manier mee, de waarden van eenvoudig leven. Leven met elkaar in plaats van naast elkaar. Onvoorwaardelijk van iemand te houden, Samen leute maken en plezier, er ook zijn bij eventueel verdriet. Iemand opvangen, moed inspreken. Evenals iemand te waarderen. Al is de wonde nog zo vers. Duizenden woorden kunnen onmogelijk zeggen, welk een krachtige, liefdevolle,onbaatzuchtige vrouw je was. Al ben je niet meer in ons midden, je woont in ons hart !!!
Ik zie jou nog met je stuntelige pasjes, waggelend je evenwicht zoeken tussen vallen en stappen. Ik hoor nog je brabbel taaltje, kraaiend van de pret,je oogjes die onderzoekent alles in zich wilden opnemen, leergierig als je bent. Je leek net een acrobaat,elke dag opnieuw wist je me te verbazen met dingen die je voordien nog niet had gedaan. De eerste keer dat ik je warme kinderarmpjes rond mijn hals voelde en je lichaampje stevig tegen me aannestelde, ben ik nooit vergeten evenmin als je kusjes, die me verrukt deden laten staan. Jij kon mijn hart laten zweven vol van liefde voor jou, jouw lachend gezichtje maakte me tot koning zo rijk. Net of ik verscheurd werd zo voelde het aan wanneer ik wist dat je pijn had en ik je niet kon helen, jou niet uit je lijden verlossen kon.De zon scheen pas weer wanneer jij genezen was. Wanneer je ondeugend was geweest en je een standje kreeg van mij, had ik je in mijn hart allang vergeven. Wanneer ik in die onschudige oogjes keek van jou, die me berouwvol aankeken. Trots was ik wanneer jij me bondgenoot maakte van je geheimpjes , je je ziel bloot legde voor mij en jij me blindelings vertrouwde,ook wanneer ik merkte hoe vredelievend dat je bent bij je leeftijd genootjes kom je op voor de zwakkere, die gesart, geplaagt word en probeer je een brug te leggen dat iedereen, iedereens vriendje word al zal je dit steeds niet luken, jij laat de moed niet zakken en vecht op jouw manier voor gerechtigheid. Daarom en om zoveel meer dingen heb ik bewondering voor jou. Evelyn en Michaël zijn de magische woorden voor het bekomen van dit verhaal. Zij zijn de sleutel van verleden, heden, toekomst van mijn bestaan. Elke minuut wil ik van jullie genieten en wil de tijd vasthouden voor altijd. 't lijkt net of ik je gisteren nog liet zogen aan mijn borst, heden staan jullie op de drempel van volwassen zijn, de start van een nieuwe fase in jullie leven. Onverandert tot in de eeuwigheid onze onvoorwaardelijke liefde ,onze trots,ouders te mogen zijn van jullie !!!
Telkens weer een hart vol overgave, weer een trachten op verhouding beter te maken. Kunnen bouwen, je blindelings te vertrouwen.
Telkens weer je hart vol goede voornemens, weer een trachten om me te overhalen, smekent verzoek om datgene te behalen. Slechts jou mond, die de woorden spreken, doch je hart niet voed.
Telkens weer een gebroken hart, pijn te weten dat je mond iets anders zegt dan je geweten.Je ziel die kan rusten wanneer je net iemand wakker hebt geschud.
Het besef van loze kreten,die mij menig maal deerde en telkens weer tijd en meer tijd die nodig is om hetgeen erover is gebleven te helen.
Ik ben Nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Bruintje.
Ik ben een vrouw en woon in Mol (België) en mijn beroep is verkoopster.
Ik ben geboren op 04/12/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,lezen,ravotten met Wiskey en Pasja mijn 2 schatten (honden),evenals keuvelen met mijn kinderen en hun uitgebreide vrienden kring.
In een steeds meer eisen stellende maatschappij is het soms zo moeilijk door diverse factoren je "mannetje" te blijven staan.Maar vriendschap en een luisterend oor doen wonderen.Ik zie het elke dag ....
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Deze teksten zijn allen eigen werken,
hebben hun oorsprong gevonden
in hoe ik bepaalde zaken interpreteerde,
of hoe ik me inleefde,
van datgene wat me toevertrouwd werd,
door "iets" of "iemand"
