Ouwe knarren (bestaat daar ook een vrouwelijk equivalent van?) herinneren zich ongetwijfeld de hoogtijdagen van de Western.

Ook de treurbuis zag er brood in en pakte uit met Little Joe, Hoss, Adam en pater familias Pa Cartwright, alias Lorne Greene die al eens overspel pleegde met een zijsprongetje dat niet al te ver verwijderd was van het Bonanza-idioom. Het leverde hem een heuse nummer 1 hit op met het meer gesproken dan gezongen epos "Ringo". Lee Marvin deed hem dat enkele jaren later ook na met een nummer uit de populaire musical Paint Your Wagon

De concurrentie zat intussen ook niet stil en plukte hispanic "Manolito" (Henri Darrow) weg bij het naar meligheid neigende Bonanza waar hij als hartenbreker stormenderhand het vrouwelijke publiek veroverde in "High Chaperral".

Nu ja, van Texanen is bekend dat het nogal wildebrassen zijn, Tooter Boatman was niet bepaald een uitzondering op die regel, integendeel zelfs.
Leden van zijn band The Chaparrals beweerden dat hij meer liefjes - en meerdere tegelijk - had dan Elvis Presley gouden platen.

Hij trad ooit in het huwelijk en hield dat welgeteld één dag vol, neen, standvastigheid op dat gebied kon je hem niet verwijten. Zijn discografie is anders ook maar een mager beestje, de meeste van zijn nummers bleven steken in het demo-stadium en werden nooit uitgebracht tenzij jaren later op compilatiealbums en nostalgielabels.

De manier waarop hij in 1964 aan z'n eind kwam is al even bizar: onderweg op een highway in de buurt van LA kreeg hij ruzie met z'n maat, een vrouwenhistorie naar het schijnt, waarop de wagen aan de kant gezet werd en de heren besloten een robbertje te vechten in het midden van de snelweg net over een heuveltop. Ze werden aangereden door een auto die uit de andere richting kwam en waren beiden op slag dood. De aanrijder pleegde vluchtmisdrijf en is blijkbaar nooit gevonden.

Het zal The Will of Love geweest zijn, allicht...

Extraatjes: