Conflict of Ruzie : angst voor ruzie!

Die houdt zoveel bewustwording tegen! Dat is een groot politiek wapen. Die angst komt vooral voort uit de kuddegeest en het dreigend besef dat je eigenlijk overal alleen over beslissen moet, dat niemand dat voor je kan en mag over nemenHet is niet voor niets dat vooral moeders/echtgenotes als de dood zijn voor ruzie. Zij zijn er veel angstiger voor dan mannen, want op haar wordt veel zwaarder het etiket 'moet-lief-zijn' geplakt dan op vrouwen in de werk- en carrièrewereld. En wie ruzie 'maakt', is niet lief. Dan stort de hele wereld van zo'n vrouw in elkaar. Zij immers horen de vrede te bewaren, dat is een van de fundamenten van de liefderol van de huisvrouw. Bovendien, en dat weegt zwáár: ze kunnen geen kant op, vooral niet als ze kinderen hebben. Zij lopen dan ook dag in dag uit te schipperen en te sussen.





Voor alle omstandigheden geldt: zowel in het bedrijfsleven als in die idealistische groep als in het huisvrouwenbestaan: zo gauw je gaat veranderen en kritisch wordt, krijg je vaak te horen: 'moet je nou zó kwaad worden om zo'n kleinigheid?'1. het is die kleinigheid niet, maar de enorme stapel kleinigheden boven op elkaar over soms tientallen jaren heen, waarover jij je woede kwijt moet 2. het is niet die ene kleinigheid, maar de mentaliteit van de ander, die onwil, het waarom erachter die jou woedend, machteloos, verbitterd (lever, gal) en afkerig maakte 3. Men zegt altijd dat waar er twee vechten er twee schuld hebben, maar dat is bijna nooit waar: als de een de Waarheid boven tafel wil hebben en de ander wil dat niet, dan heeft er één schuld: die ander...


 


"Waar twee vechten hebben twee schuld" is een van de vieze uitspraken van de maatschappij, kerken en culturen. Heel dikwijls is het niet zo, want degene die de waarheid boven tafel wil hebben heeft geen schuld! Degene die daarover ruzie maakt, die heeft de schuld, maar krijgt hem bijna nooit Dit zijn drie inzichten die jou kunnen helpen bij het dingen niet meer pikken.Mensen zijn als de dood voor ruzie.





Hier is één van de kernpunten van ruzie te pakken: Wie de waarheid boven tafel wil hebben maakt geen ruzie, maar krijgt die van degenen die de waarheid NIET boven tafel willen hebben!Als je over dit alles gaat nadenken en tot je door laat dringen, wordt jouw angst voor ruzie veel minder: die ànderen zitten fout, niet jij. Ook al zou je ongelijk hebben, dan nog zit jij goed, want jij wil de Waarheid boven krijgen, ook je eventuele ongelijk. Het is niet altijd zo gemakkelijk duidelijk te krijgen wat precies de Waarheid op dat moment is, maar de Waarheid alleen al wìllen maakt dat je goed bezig bent




Door allerlei conflicten, spanningen en ruzies heen, ga je je sterker voelen, minder afhankelijk van anderen. Daardoor kun je ook steeds eerlijker tegen anderen zijn. Idealen brokkelen af, dromen geef je op, illusies spoel je door de wc (raak je je chronische verstopping kwijt...)Ruzie heeft een geschiedenis: zowel van de een als van de ander. Die geschiedenis kan gezamenlijk zijn, maar kan ook voortkomen uit verkeerde verwachtingen en/of een verkeerd begrip van een woord of uitdrukking.

   

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan