De Leegte !!!

Het begrip leegte is bekend vanuit de oosterse filosofie. Wat zegt ons dat begrip. De Vietnamese zenmeester Thigh Nhat Han zegt dat leegte betekent dat wij leeg zijn van een persoonlijk bewustzijn.

Wij zijn geen afzonderlijke wezens. Al lijkt het woord individu er op te duiden dat wij individueel zijn , wat in onze taal op apart, alleen zijn duidt; het woord is gebaseerd op in-divide...: on-deelbaar. Wij zijn niet apart van het bestaan, wij zijn daar niet los van. Innerlijk is het bestaan aanwezig, maar ook buiten ons. Onze huid is niet de absolute grens die wij denken dat ze is. Ons bewustzijn, dat deel van ons dat alle informatie ontvangt, is niet van ons persoonlijk. Het is datgene wat we met alle mensen, alle dieren en de hele schepping delen...Wij zijn dat..stellen de grote meesters uit alle eeuwen.

Dat wat wij zien lijkt allemaal uit harde materie te bestaan. Zo voelt een gebouw voor ons als hard aan. Toch heeft dat gebouw geen onafhankelijk tijdloos bestaan. Net als sterfelijke wezens zijn harde objecten voortdurend in verandering. Slijtage, roesten, erosie...... Atomen vliegen in en uit......Hout verrot en stenen vallen uiteen. Over onszelf maar niet te spreken.

 


Maar, wat nog veel fundamenteler is, objecten hebben geen objectief bestaan. Al lijkt ons dat zo. Objectief is in onze taal een soort bewijs van dat het echt is. Het is objectief vastgesteld dat het bestaat. Grappig is dat in de mystiek het begrip objectief op het niet-echt-bestaande duidt.

Objectief duidt op objecten, waarvan alleen ik (en jij) getuige van ben. De objecten hebben geen eeuwigheidswaarde, ze hebben geen onafhankelijk bestaan van de bron. Zonder de natuur, zonder het leven is er niets. Zonder het Kennen weten wij niet eens of iets bestaat zonder ons. Objecten zijn er dank zij Bewustzijn. Ergo: Bewustzijn is de eerste oorzaak, en niet een voorwaarde om iets objectief bestaands te kunnen zien.

Verlichting leert ons dat wij, als getuige (niet als mens of als persoonlijkheid) altijd (aanwezig) zijn. Wij zijn het enige subject dat objecten waarneemt. Het subject is altijd onveranderlijk aanwezig, in het hier en nu. Het zichtbare leven trekt daar als een film of droom aan voorbij. Wanneer naast je alle mensen die je waarneemt ook dat subject ervaren delen wij dat subject. Wij zijn allen één.

Eén temidden van de volheid van objecten, van gebeurtenissen, van beweging. Door de objecten weten wij dat wij er zijn. Dat wij het subject, de kern zijn. Maar het 'ik' is geen object van waarneming, het is dat wat waarneemt. Er valt niets te zien, of te horen of te voelen van onze kern. Het Zijn heeft geen observeerbare kenmerken, er valt niets te zien of te vinden en is dus leeg.

 Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan