GENOT vs GELUK !!!






Wij zijn wij ons hele leven op zoek naar iets. Het iets, dat ons echt gelukkig zal maken. Als we dat maar eenmaal hebben … Want ieder mens kent de wens gelukkig te zijn. Daarin zijn we allemaal gelijk. Eigenlijk is dit een prachtig uitgangspunt om nader tot elkaar te komen.
Maar in de praktijk werkt dit vaak anders. Ons hele leven zijn we bezig met allerlei dingen die ons dat geluk moeten brengen.
Relaties, bezittingen, vakanties enz…. allemaal moeten ze ons het 'grote geluk' brengen.


   


Maar al deze zaken behoren tot de wereld van de aardse materie. Dus zijn ze niet blijvend: er komt een moment dat ze tot stof vergaan. Net zoals ons lichaam nadat onze ziel het heeft verlaten.
De gevoelens die ontstaan door het verkrijgen van dat wat we graag willen hebben, verdwijnen ook. De ander waar we van houden, stelt ons teleur of verlaat ons en ons gelukkige gevoel verandert in verdriet of zelfs haat. We raken onze baan kwijt en het gevoel van 'geslaagd zijn' dat we eraan ontlenen verandert is een gevoel van minderwaardigheid of woede.
Steeds weer worden we teleurgesteld. Datgene waarvan wij dachten dat het ons gelukkig zou maken, blijkt ontoereikend en tenslotte niet blijvend te zijn. En toch blijven de meeste van ons, ons hele leven op zoek naar geluk. Het is een roep die uit de diepste diepte van ons 'Zelf' komt. Want onbewust beseffen we dat echt geluk bestaat en dat we het kunnen ervaren. En dat echte geluk zal ons - wanneer we dat eenmaal hebben gevonden - een diep gevoel van vreugde en vrijheid schenken. Het gevoel van geluk dat we ervaren als het vergankelijke dingen betreft is 'genot', het echte geluk zullen we 'vreugde' noemen.





GELUK
Wanneer denken we gelukkig te zijn?
Als we hebben wat we willen. Als we niet hebben wat we vervelend vinden.
Wat zijn de dingen waarvan we denken dat ze ons gelukkig maken?
De dingen waar we aan gehecht zijn: bezittingen (huis, auto, geld e.d.) en prettige omstandigheden (leuke baan, status, vakanties, goede vrienden, fijne relatie, gelukkig gezinsleven).
Maar zeg eens eerlijk: wie garandeert ons dat we ons hele leven niets daarvan zullen kwijtraken? De meeste van ons zullen een of meer van deze zaken inmiddels al hebben verloren. Of misschien zelfs alles.
En toch jagen we het allemaal na. We denken dat ons geluk afhangt van het bezit van de dingen die ons een geluksgevoel geven.
Maar geluk is geen gevoel.




GENOT
Wat is genot? Genot kunnen we ervaren door onze zintuigen: onze ogen, oren, mond, neus en huid.
Een paar voorbeelden.
Door onze oren horen prettige geluiden zoals muziek, woorden, vogels e.d.
Met onze mond proeven we lekker eten en drinken.
Onze neus pakt aangename geuren op: van bloemen, de zee, parfum e.d.
En met onze huid ervaren we de aanraking van anderen en de zon.
Ons zesde zintuig, onze hersens, geeft deze ervaringen een etiket.
'Een prettig gevoel' staat erop. Natuurlijk kunnen we via onze zintuigen ook nare beelden, vervelende geluiden, vieze smaken of geuren en onaangename aanrakingen ervaren. Onze hersens geven die het etiket 'Een naar gevoel'.
Het spreekt vanzelf dat we het prettige gevoel willen hebben en het nare niet!





Practisch voorbeeld

Een vrouw was eenzaam en had het gevoel dat zij aan het overleven was in plaats van aan het leven. Jaren na haar scheiding - met een drukke baan, de zorg voor de kinderen en het huishouden - wilde ze wel eens wat plezier en warmte in haar leven.
Ze was toe aan een nieuwe relatie.
Zesendertig was ze en had nog weinig echt genoten in haar leven.
Tot ze zestien was, was haar leven zorgeloos. Ze had een liefdevolle en beschermde jeugd gehad. Tot het moment dat ze trouwde, toen ze twintig was, woonde ze bij haar ouders. Maar vanaf het moment dat haar moeder ernstig ziek werd, kreeg haar gezin te maken met onzekerheid en verdriet. Haar ouders overleden beide, kort na elkaar, voor ze dertig werd. Ze had toen twee kleine kinderen en zat in een huwelijk dat verre van rooskleurig was.
De man waarmee ze op haar zesendertigste een relatie kreeg, voerde haar een wereld binnen die ze niet kende. Eten in dure restaurants, vakanties naar schitterende plekken, uitgaan: ze genoot er met volle teugen van. Al haar zintuigen werden aangenaam geprikkeld.
“Dit is leven!” dacht ze.
Helaas was de man als partner niet zo fijnzinnig. Hij was zeer dominant, verbaal agressief, onmatig in zijn gebruik van alcohol en bezitterig maar zelf - zoals ze aan het eind van haar relatie ontdekte - verre van monogaam.
Maar haar zintuigen schreeuwden om het genot dat ze zich zo lang had ontzegd.
Het duurde een aantal jaren voordat ze de relatie kon beëindigen.
Toen ze dat uiteindelijk deed, was ze fysiek emotioneel een wrak.

Bron : http://www.ezinenieuwemaan.nl
Met Dank aan Willie Nieuwemaan