Het leven van een Belgische in Portugal Ik geniet van mijn leven hier en wil dat met jullie delen !
24-05-2008
Als een droom werkelijkheid word ...
Portugal Meer dan dertig jaar geleden kwam ik hier voor het eerst. Steeds bleef ik er van dromen om ooit in het zuiden te komen wonen. Toen ik vijftig werd stond mijn besluit vast, ging op zoek naar een huis en een jaar later was mijn mooiste verjaardagscadeau de trip naar hier. Ondertussen wonen we hier nu bijna een jaar. Het leven is hier zalig...
Ons huis is gebouwd in Souto de Cima, een dorpje onder de gemeente Carangeujeira. Dit ligt op acht minuten van de universiteitsstad Leiria. De taal was eerst een struikelblok maar momenteel begint het heel goed te vlotte.
Het uitzicht dat we hier hebben is prachtig. Bijna dagelijks veranderd het van kleur en uitzicht. De natuur is ongerept, de stilte word onderbroken door vogelengezang en het kwaken van de kikkers.
De kinderen lopen school in Carangeujeira en zullen dit jaar gewoon kunnen overgaan ( wat ik eerlijk gezegd niet echt gedacht had )
Geregeld gaan we de zondag naar de markt in Pataias.
Een verre buur van ons heeft daar een kraam met "Fango e Bifanas". Het is er soms een hele internationale bijeenkomst. We zitten dan rond de tafel met Nederlanders, Finnen, Zweden, Portugezen en wij Belgen. Nu en dan ontmoeten we ook Duitsers en Fransen.
Heel gemoedelijk genieten we dan van het eten en de drank terwijl we onze ervaringen uitwisselen. Op deze manier hebben we al een hele goede vriendschapsband met verschillende mensen hier.
Mijn eerste grote uitstap die ik hier wou maken was naar Elvas. Ik wou graag zien in hoeverre alles nog gebleven was zoals 30 jaar geleden. Ik herkende nog heel wat plaatsen en punten maar het was er flink veranderd !Het was rond kerst dus alles was nog mooi in het licht geplaatst ook. In een kroeg hingen foto's van vroeger, een hele wand vol, prachtig.Het is echt de moeite waard om deze plaats eens te bezoeken. Je vind er nog authentieke huizen en dingen terug. Wil je daar in de buurt overnachten kijk dan wel eerst even rond of neem informatie omtrent de hotels en hun prijzen. Sommige hotels zijn volgens Portugese normen wel duur ( ik betaalde er 84 voor een twee pers kamer ). Elvas ligt niet zover van de grens van Spanje af. Het is dan ook gemakkelijk te combineren met een uitstap naar Badajoz. Blijf je liever toch in Portugal dan is het van daaruit niet zover om eens een kijkje te gaan nemen in Marvaõ of Portalegre.
In het kleine stadje Mira de Aire, midden in het hart van Portugal op amper 15 km van Fatima vind je een mooi bewaard stukje natuur. De grotten van Mira de Aire. Ze zijn ontdekt op 27 juli 1947 en voor het publiek opengesteld op 11 augustus 1974. Ze zijn ongeveer 10.000 meter groot en op dit moment zijn er ca. 600 m te bezichtigen. Je bezoek leid je tot 110 meter onder de grond (683 treden) en je verlaat de grot via een lift. Binnen is het er prachtig, al het moois word er verlicht door ongeveer 3000 lampen en verfraaid door fonteinen die geplaatst werden in de ondergrondse rivier. De temperatuur is rond de 17 graden maar voelt niet echt fris aan.
Bij de ingang van de grotten heb je een pak met fauna en flora.Er zitten er verschillende dieren en in de "Jardim dos cheiros" geniet je van de geur van de aromatische planten en kruiden ( zowel cullinaire als geneeskrachtige).
Aan de uitgang van de grot is de ingang tot een aquapark. Je kan er de rest van je dag doorbrengen. Er is een kinderbad, een zwembad voor volwassenen en drie glijbuizen van verschillend niveau. Het is er niet overdreven groot maar gezellig. Aan de bar kan je terrecht voor lekker fris drinken, een ijsje en je kan er zelfs iets eten.
Voor een hele dag moois en pret betaal je als volwassene 9,90 euro.
Openingsuren grotten : oktober tot maart 9.30 u tot 17.30 u april en mei 9.30 u tot 18.00 u juni en september 9.30 u tot 19.00 u juli en augustus 9.30 u tot 20.00 u
Ons huis is gebouwd in Souto de Cima, een dorpje onder de gemeente Carangeujeira. Dit ligt op acht minuten van de universiteitsstad Leiria. De taal was eerst een struikelblok maar momenteel begint het heel goed te vlotte.
Het uitzicht dat we hier hebben is prachtig. Bijna dagelijks veranderd het van kleur en uitzicht. De natuur is ongerept, de stilte word onderbroken door vogelengezang en het kwaken van de kikkers.
De kinderen lopen school in Carangeujeira en zullen dit jaar gewoon kunnen overgaan ( wat ik eerlijk gezegd niet echt gedacht had ) 
Een verre buur van ons heeft daar een kraam met "Fango e Bifanas". Het is er soms een hele internationale bijeenkomst. We zitten dan rond de tafel met Nederlanders, Finnen, Zweden, Portugezen en wij Belgen. Nu en dan ontmoeten we ook Duitsers en Fransen.
Heel gemoedelijk genieten we dan van het eten en de drank terwijl we onze ervaringen uitwisselen. Op deze manier hebben we al een hele goede vriendschapsband met verschillende mensen hier.
Nog eens op uitsap geweest 
