Wevelgem. Foto onder het stationnetje van Wevelgem. Toen mijn opa en oma midden jaren 50 terug kwamen uit Frankrijk, hebben ze zo'n 5 jaar in de Normandiëstraat (Wevelgem) gewoond.
OEKENE. Een klein dorp in West-Vlaanderen onder de rook van Roeselare, niet echt spectaculair maar met een lievelijk landschap...al wordt dat de laatste tijd ook aardig volgebouwd! Ik ben er heel vaak geweest bij mijn grootouders, ze woonden aan een klein zijweggetje van de St-Eloois-Winkelstraat in een huisje dat er sinds 1777 stond, volgens opschrift in de balken. Ze hadden er aardig wat grond, om groenten te verbouwen, een boomgaard waar de kippen vrij spel hadden, aan de achterkant veel gras dat kortgehouden werd door hun vele konijnen die er rondhuppelden..en aan de voorkant memé's bloementuin en de nostalgische pomp, want stomend water was er niet! Pepé kuierde er vrolijk rond en was meestal buiten in de tuin te vinden...of bij zijn geliefde duiven...60 jaar heeft hij ermee gespeeld, van Aras, Dourdan tot aan Barcelona...niet zoals nu voor vaak het vele geld, maar echt meer voor de sport...en de gezelligheid in café "De wandeling". Memé was door haar rheuma meer een huismusje geworden, maar niet saai, ze spelde de krant uit, las ook erg graag, keek naar 't nieuws op de T.V....en naar alle wielerwedstrijden...een echte fanaat...kon er ook heel boeiend over vertellen. Een eindje verder in de straat had je het café "De oude God", gerund door een schoonzus van pepé...Marie...her en der in de omgeving woonden zijn broers en zussen, nichten en neven.....later toen ik getouwd was en we een auto hadden mocht Giel, mijn man, hem overal naar toe brengen!
Met dank aan Andre, Marijke, Frans en Agnes. Via Andre Verhelst...die geen familie is...maar geinteresseerd is naar alle takken Verhelst, kwam ik in contact met Marijke, die dan weer wist te vertellen dat haar ouders, Frans Verhelst en Agnes Vanbeveren, ook bezig waren met stamboomonderzoek naar dezelfde tak. Na met Agnes gebeld te hebben hoorde ik dat zij alle kinderen van Ivo en Eva Verhelst al had en een heleboel nazaten...mijn broer en ik werden nog gemist in het verhaal....ik kijk er naar uit om alles in te zien.
NAZATEN. Bedankt Frans en Agnes voor alle nazaten , van Ivo en Eva Verhelst Degrande, die ik van u kreeg. Hieronder een foto van mijn pepe, Alberic Verhelst, ik en onze oudste zoon Guy...1980.
Vakantiefoto's 2005. Bovenste...Santenay en Bourgongne, lievelijk dorpje met mooie camping midden in wijnstreek. Onderste...Chalon-sur-Saone , economisch centrum van een streek die bekend is om zijn landbouw, veeteelt en wijnbouw.
Langemark. Duits Militair Kerkhof. De monumentale poort in roze zandsteen is afkomstig uit de Duitse Weserstreek en geeft toegang tot de indrukwekkende begraafplaats. De grote grafstenen en de basaltstenen kruisen vormen een sober geheel, dit in tegenstelling tot de sierlijke Britse kerkhoven. De treurende bronzen soldatenfiguren zijn het werk van de Munchense expressionist Emil Krieger. De begraafplaats wordt ook het " Studenten Friedhof" genoemd, omdat hier 3000 studentenvrijwilligers in 1914 sneuvelden.
IEPER.De stad Ieper is in de Eerste wereldoorlog geheel verwoest en nadien herbouwd. In de 13de eeuw behoorde zij, met Brugge en Gent, tot de machtigste Vlaamse steden. Via een bezoek aan het " Flanders Field Museum" reis je terug in de geschiedenis van de 'Groote oorlog". je maakt de geschiedenis zelf mee, als soldaat, verpleegster, als inwoner van Ieper. Met eigen ogen zie je de verwoesting van een hele streek en de gruwel van deze oorlog....maar ook de heropstanding .
Essex Farm Cemetery telt 1185 graven, Hier was in de 1ste W.O. een belangrijke post van de Field Ambulances, hier schreef de Canadese arts J.Mc Crae zijn beroemde gedicht "In Flanders Fields", in een van de dug-outs (bomvrije schuilplaatsen).
THEIR NAME LIVETH FOR EVERMORE.
In 1915 schreef de militaire chirurg John Mc Crae het gedicht "In Flanders Fields" het beroemdste gedicht uit de 1ste WO. Mc Crae werd geboren in Canada en werkte als arts in Montreal, in 1914 meldde hij zich als vrijwilliger bij het Canadese expeditieleger dat werd uitgezonden naar Europa. Bij zijn dood, was hij arts in Boulogne-sur-Mer. Zijn gedicht heeft van de klaproos, in de Vlaamse velden, een blijvend symbool gemaakt van zelfopoffering in oorlogstijd.
Diksmuide. Om de Vlaamse gesneuvelden te gedenken, werden vanaf 1920 bedevaarten georganiseerd naar de graven aan de IJzer. Deze groeiden uit - onder het motto "Vrede, Vrijheid, Verdraagzaamheid" - Nooit- Meer- Oorlog- manifestatie. Zo worden nog ieder jaar, op de laatste zondag van augustus alle gesneuvelden van alle oorlogen, maar in het bijzonder van WO 1, herdacht. In 1928 startte de bouw van de 50 m. hoge IJzerkruis. Op 24 augustus 1930, het jaar van het Belgische Eeuwfeest, werd de IJzertoren ingewijd. Na de 1ste aanslag in 1945 werd de toren in de nacht van 15 op 16 maart 1946 volledig verwoest. Met het puin van de gedynamiteerde toren werd in 1950 de Poort van Vrede gebouwd. In 1950 werd de 1ste paal geheid, in 1952 de 1ste steen ingemetseld. De Crypte werd in 1958 ingewijd en de Toren in 1965. De Toren is 84 m hoog en telt 22 verdiepingen. Hier is nu een museum in gevestigd.
Diksmuide vanaf IJzertoren.
Onze-Lieve-Vrouwhoekje, belangrijke uitkijkpost '14-'18, midden in overstromingsgebied. Niet zover van Diksmuide.
Nationaal Vlasmuseum te Kortrijk. Het zaaien, oogsten, roten, brakelen, zwingelen, spinnen, weven en verwerken van vlasdraad beeldend naar voor gebracht in een mooie oude boerderij.
Kortrijk, deel Grote Markt met stadhuis. Onder Begijnhof.
Poelkapelle. Canadian Forces Memorial. Monument F.C.Clemeshaw dateert van 1921, is ter nagedachtenis aan de 3000 doden van de 1ste Canadese Devisie die vielen op 22 april 1915. Het is een reusachtige soldatenfiguur, die met gevouwen handen op de kolf van zijn omgekeerde geweer rust. "Rest on your arms reserved".
Poperinge. De stad Poperinge, waar vroeger lakenhandel werd gedreven, is sinds de 15de eeuw het centrum van een hopteeltgebied. Poperinge bezit 3 mooie gotische kerken, Nationaal Hopmuseum en Weeuwhof, 18de eeuws weduwenhof, waarvan de schilderachtige huisjes om een tuin met bloemen staan. 3 km van Poperinge ligt het "Lyssenthoek Military Cemetery", hier rusten meer dan 10 000 soldaten, die omkwamen in de 1ste W.O.,onderhen zijn vele Britten.
Hieronder stadhuis en oorlogsmonument van Poperinge (op de markt).
Veurne. Veurne werd belangrijk tijdens de regering van de aartshertogen Albrecht en Isabelle, dat ziet men nog aan de monumenten...ze doen wat Spaans aan. In 1914, tijdens de slag aan de IJzer, was Veurne het hoofdkwartier van het Belgische leger. Zowel in de 1ste als 2de oorlog is het stadje gebombardeerd. De belangrijkste monumenten zijn het Stadhuis, Vlaamse renaissancestijl, het Landhuis, voormalig gerechtshof, daarachter staat dan weer het Belfort, de St-Walburgakerk, het Oude Vleeshuis, de St-Niklaaskerk, het Spaans paviljoen en de Hoge Wacht maken van deze markt een plaatje. Hieronder het Oud Vleeshuis, deze halle dateert uit 1615.
Lo-Reninge is een vredig stadje gelegen in het vlakke land van "Bachten de Kupe"en de Westhoek. Sinds enkele jaren wordt er in Lo ook een beelden-en poëzieroute ingericht langs de Noordoverroute, een wandeling die je meteen ook langs de belangrijke gebouwen en monumenten brengt, zoals de St-Pieterskerk, de duiventoren, de westpoort, het stadhuis en klooster.
Zicht op Dranouter.
Camping Ypra in Kemmel.
Een vreemde verschijning in Abeele!!! Hier is Wally's Farm...de Belgische Elvis Presley...
Tijdens de 1ste WO maakt Poperinge deel uit van het kleine stukje onbezet België. Weg van het krijgsrumoer van de Ieperse frontstreek,groeit de stad uit tot het zenuwcentrum van de Britse sector.Midden in de woelige stad openen de aalmoezeniers Philip Clayton en Neville Talbot op 11 december 1915 een "Every Man's Club", een ontspanningsoort waar alle soldaten, zonder onderscheid van rang, welkom zijn. De bezieling waarmee Tubby zijn herberg uitbaat, zal van het Talbot House het bekendste soldatenhuis van het Britse Leger maken.In het museum zijn unieke filmbeelden en schatten uit het archief, ze vertellen de verhalen van het huis en hun bewoners die hier even rust vonden. Het prachtige hophandelaarsgebouw ademt nog steeds de sfeer van de oorlogsjaren. In de vooormalige kantine kun je de geur van thee nog ruiken, de kapel op zolder biedt je nog steeds rust en vandaag nog brengt de mooie tuin je verademing...echt de moeite waard om te bezoeken.
Le Struthof bij Schirmeck, Vogezen Frankrijk, een plek om stil te worden. Tijdens de 2de WO hebben de nazi's hier een vernietigingskampingericht. De barakken en zelfs de platforms waarop deze stonden, zijn gebouwd door de gevangenen, die moesten het materiaal op hun rug vanuit het dal omhoog dragen. Zeker 10000 van hen kwamen daarbij om het leven.
Delen van het concentratiekamp staan nog overeind, zoals de dubbele prikkeldraadomheining, de hoofdingang, het crematorium, de cellen en 2 barakken met slaapzaal en keuken.
Op de begraafplaats liggen 1120 gevangenen, bij de ingang staat een gedenkteken in de vorm van een reusachtige uitgeholde zuil, met aan de binnenkant de reuzensilhouet van een gedeporteerde.
...wat kunnen mensen elkaar toch aandoen, vreselijk...als je dit weer even gezien hebt eindig je je dag wel in stilte.
+ Withouck Lucien...1 van de vele
Hieronder dorpen die voorkomen in de stamboom Vervaeke.
Koekelare, oude schrijfwijze Couckelaere. Deelgemeenten die vroeger zelfstandig waren en nu bij Koekelare horen zijn Bovenkerke en Zande.
Brouwerij-mouterij Christiaen in Koekelare dateert van rond 1790, was werkzaam tot 1968. In 1985 aangekocht door gemeente en gerestaureerd, nu bibliotheek, restaurant en museum. In de ast werken te bewonderen van de Duitse Käthe Kollwitz. Meer info zie http://nl.wikipedia.org/
St-Medarduskerk in Eernegem. Eernegem is nu een deelgemeente van Ichtegem. Meer info http://nl.wikipedia.org/
St-Niklaaskerk te Moere. Moere is sinds 1971 een deelgemeente van Gistel. http://nl.wikipedia.org/
St-Martinuskerk in Koolskamp Koolskamp is nu een deelgemeente van Ardooie. Meer info zie http://nl.wikipedia.org/
Vladslo, nu een deelgemeente van Diksmuide. St-Martinuskerk. Hier ligt ook het Duitse kerkhof, waar meer dan 25000 soldaten uit de 1ste WO zijn begraven en waar het beelhouwwerk "Het treurende echtpaar"van Käthe Kollwitz staat.
De Haan, nog steeds de mooiste Belgische badplaats. Augustus 2011.
Brugge, altijd weer leuk, samen met Moniek en Guy dagje doorgebracht, augustus 2011.
Snoepwinkeltje...leuk, snoepjes en koekjes uit mijn jeugd!
Vakantie Frankrijk 2012. Eerste camping in Charmes, iets voorbij Nancy.
Vanuit Charmes naar Nancy met de trein. Het plein Stanislas, aangelegd in 1755 door Emmanuel Héré in Franse classisme stijl, vormt het hart van Nancy. Het wordt omringd door vergulde hekken en statige fonteinen. Het stadhuis, het opera-theater en het museum voor Beeldende Kunsten beslaan een gedeelte ervan.Van hieruit een mooie stadswandeling gemaakt
Epinal, leuk stadje aan de Moezel, beroemd om zijn volksprenten, met wallen een château, mooie tentoonstelling over de stad...en een echte Japanse of was het Chinese toren.
Het Fort d'Uxegney werd gbouwd tussen 1882 en 1884, vormde een belangrijk onderdeel van de verdedigingswerken van Epinal, na de oorlog van 1870. Het was een deel van de verdedigingslinie die door Generaal Séré de Rivières werd opgetrokken langs de Duitse grens tussen Belfort en Epinal en van Toul naar Verdun. Wonderwel overleefde het fort de 2 Wereld Oorlogen.
Op weg naar Besancon gestrand in Le Val d'Ajol...lekke band caravan...reparatie duurde zowat de hele dag.
Vanuit Le Val d'Ajol, waar we dus onverwachts terecht kwamen omdat daar de caravan werd gemaakt en er ook een hele mooie kleine Municipal camping was, leuke tripjes gemaakt naar Luxeuil les Bains een bekend kuuroord, Remireont bekend om zijn abdij en Plombières-les-Bains ook een vakantie- en kuuroord, de baden hier waren al bekend bij de Romeinen.
5 augustus 2012, verkast naar Camping la Colombière in Pesmes. Kon een mooie camping zijn, maar nogal verwaarloosd, aan de kant van de rivier LÓgnon is het drukt...maar mij te rommelig, aan het veld erachter plek zat en een heel toiletgebouw voor ons alleen.Vanuit Pesmes naar Dole, Besancon en Gray geweest. Gray is niet zoveel aan.
Besancon, hoofdstad van de France-Compté, ligt aan een meander van de Doubs, stadswandling gemaakt.
Dole, stad aan de Doubs en het kanaal Rhône au Rhin, was eeuwenlang de hoofdplaats van het vrije graafschap Bougondië. Mooie stad met schitterende monumenten. Geboorteplaats van Louis Pasteur.
9 augustus gaan we weer verder, nu naar Pays Chatillonnais, we vinden een goede Municipal in Chatillon-sur-Seine. Chatillon is een mooi stadje aan de oevers van de Seine, de rivier is hier nog een onbeduidend stroompje en wordt hier gevoed door de watermassa van de Douix, die hier ontspringt uit een krachtige karstbron. Van hieruit gaan we naar Laignes, niet de moeite, daarna Montbard bezocht, aardig hier het is het Parc Buffon (wetenchapper 1707-1788) deel van een kasteel , 2 torens en ommuring en het park aangelegd door Buffon. Vlakbij Montbard ligt de Abdij van Fontenay en die is echt de moeite waard om te bezoeken. Is een mooi vorbeeld van een 12de eeuws Cisterciënzerklooster, heel goed onderhouden
Châtillon-sur-Seine.
Abdij van Fontenay.
Zondag 12 augustus verkassen we naar Vitry-le-Francois, de Municipal, is schoon, groot en vrij leeg. Vitry is niet echt mooi, de stad werd in 1940 hevig gebombardeerd, 10% van de gebouwen stond er nog recht, na de oorlog werd de stad opnieuw gebouwd vlgs oorspronkelijke strak geometrische stratenplan. Wat opvalt is de Église Notre-Dame, Hôtel de Ville en de Porte du Pont.
Eén dagje toeren we rond, even een halt in Bar-Le-Duc waar we de klim ondernemen naar de bovenstad, 16-17-18 eeuwse huizen die voornamelijk door de aristocratie werden bewoond we bezoeken de Église St-Etiennne. Lopen teug via de klokkentoren, enige overblijfsel van het vroegere hertogelijke paleis, en genieten even van het uitzicht op de Belédère des Grangettes. Een volgende stop in St-Dizier, is een moderne industriestad met vrij veel winkels, verder niet echt iets bijzonders.
Even een stukje rijden vanaf hier, maar zeker de moeite waard is Troyes...jammer dat ik daar mijn fototoestel heb laten liggen in een Bar-Tabac op de hoek van de rue C.Huez en de rue Pithou aan de place St-Rémy net achter les Halles! Ik kwam hier pas achter toen we alweer op de camping stonden in Albert. Nog gebeld naar de politie van Troyes...of zij misschien even konden informeren...maar daar begonnen ze niet aan...jammer...omdat ik 100% zeker was dat ik het daar had laten liggen, had daar nml. magneetjes gekocht.
Vitry-le-Francois.
Bar-le-Duc
Troyes
We komen steeds dichter bij huis...een laatste stop in Frankrijk op de Municipal van Albert, prettige camping, van hieruit kunnen we nog eens naar Longueval naar het graf van mijn overgrootouders en kijken of we het Bois des Fourcaux = High Wood kunnen vinden waar ze hun boerderij hadden...en dat is ons gelukt.
Nog een dagje naar Cambrai , hier zijn we voor het eerst en het is de moeite waard om hier een kijkje te nemen...de stad bruist...er is dan ook een grote kermis op de markt en andere pleinen...maar er zijn ook aardige gebouwen te zien zoals de Porte de Paris, Porte Notre Dame, Maison Espagnole verschillende kerken...in de Eglise St-Géry hangt zelfs een Rubens. Je merkt wel dat de 1ste WO hier ook heeft huis gehouden, vershillende gebouwen zijn toen verwoest en in de jaren twintig weer opgebouwd, bv. het stadhuis. Verder kan je hier ook prima winkelen en eten.
Frankrijk hebben we voor dit jaar weer gehad, weer nieuwe steden en dorpen ontdekt, 't was weer echt vakantie. Als afsluiter gaan we zoals gewoonlijk nog een paar dagen op de camping Ypra staan in Kemmel. Van hieruit nog naar de kust, op bezoek geweest in Torhout bij nichtje van mama en verschillende bezoekjes aan Ieper gebracht. De volledig nieuwe permanente tentoonstelling gezien van "Flanders Field", deze vertelt over de inval in België , de 1ste maanden van de bewegingsoorlog en over de 4 jaar stellingenoorlog in de Westhoek, over het einde van de oorlog en over de voortdurende herdenking sindsdien. Nogal veel op de markt gezeten en genoten van alle vermaak daar, zoals een paar avonden "Villa Vanthilt'' en "Vlaanderen zingt"...en lekker eten.
Vakantie Frankrijk augustus 2014.
De vakantie zit er weer op, het weer was wisselend...veel wolken, zon en af en toe heftige buien, gelukkig meestal 's nachts. Vijf campings gehad...in Montargis, Puy-Guillaume, Auxerre, Chatelons en Champagne en in Charleville-Mézière. Allemaal prima. Veel gezien en genoten.
Thiers, een stad op de helling van een heuvel, befaamd vanwege haar eeuwenoude bestekindustrie. 14de en 15de eeuws houten huizen.
Vichy, stad aan de Allier, bekend om zijn warme en koude bronnen...en wat minder positief om de Vichy regering van Pétain die hier tussen 1940-1944 gevestigd was.
Generatie 4. Overgrootouders Vervaecke - Decock. Sosa 14 en 15.
Op woensdag 25 september 1895 om 9 uur 's morgens stonden mijn overgrootouders voor de schepen / ambtenaar van den burgelijken stand , dhr.Eduard Farasijn, te Lichtervelde, om te trouwen.
Hij Alphonsus Vervaeke, molenaar van beroep, geboren (21 maart 1869) en getogen te Lichtervelde, meerderjarigen en ongehuwden zoon van Franciscus Vervaeke, oud 53 jaar, en van Louise Carbonez, oud 54 jaar, molenaars en landbouwers van beroep.
Zij Hermina, Sidonia, Margarita Decock, landbouwersdochter, wonende en geboren (1 februari 1873) te Lichtervelde, meerderjarige ongehuwde dochter van Jan Decock, oud 67 jaar, en van Regina Vanoverschelde, overleden op 18 juli 1888.
De getuigen bij het huwelijk waren: Henri Decock, oud 33 jaar, beenhouwer van beroep en broer van de bruid. Leonard Decock, oud 24 jaar, landbouwer en ook een broer van de bruid. Eduard Vancoillie, 62 jaar en ook beenhouwer gewoon een goeie kennis. Edmond Debaillie, 51 jaar, herbergier en ook bekende van de familie.
Na voorlezing en ondertekening van de akte hadden ze hopelijk tijd om de gebeurtenis eens goed te vieren.
Na hun huwelijk begonnen ze met een kleine boerderij in Lichtervelde. Ze kregen daar 9 kinderen. Polydor hun 3de kind overleed in 1921 in Lichtervelde, door een ongeval aan het spoor, hij was toen 22 jaar. Kort daarna verhuisde het complete gezin naar een boerderij in Woumen.
Hier trouwde mijn oma Julia, de oudste dochter, met Alberic Verhelst.
Emeric trouwde eind jaren 20 met Gabrielle Vandamme , zij emmigreerden naar Canada waar ze een tabaksplantage runden. Hadden 1 zoon Roger Vervaeke.
Enige tijd later zou ook Jules naar Canada verhuizen, de eerste tijd woonde en werkte hij bij zijn broer.
Begin jaren 30 verhuisden Alphons en Hermina naar de boerderij in Bois Fourcaux in Longueval , Somme Noord-Frankrijk. De rest van de kinderen gingen mee...ook mijn opa en oma en mama woonden er nog een tijd in, later verhuisden ze naar Templemare.
Achiel overleed daar op 24 januari 1941, Hermina op 18 februari 1945. Ze liggen er begraven op het kleine kerkhof.
Emiel trouwde in de jaren 50 met Maria Farasyn en ging op een boerderij in Torhout wonen. Kregen 1 dochter Christine.
Maria Lucia, overleed op 2 juli 1963 te Longueval.
Nu waren alleen Achiel, Leonard en Lucien over...kort hierna vertrokken ze allemaal weer richting West-Vlaanderen.
Achiel naar Kortemarke, waar hij op 15 februari 1978 overleed
Lucien naar Ploegsteert hij overleed te Ieper op 1 november 1977.
Leonard naar Loker, waar hij op 10 februari 1982 overleed.
Deze foto werd genomen op de speelplaats achter het schoolgebouwtje in Longueval...zo te zien waren het toen geen hoogtijdagen...waar het kruisje bijstaat is mama, 13 jaar oud. Foto aanklikken om groter te maken.
Longueval is bekend door het bloedige gevecht in het bos van Delville, dat plaatsvond in juli 1916, tussen de Duitsers en het 1ste Zuid-Afrikaanse leger. Op die plek is nu een museum en een nationaal gedenkteken, als je daar op bezoek gaat en je leest al die ellende kan je niet anders dan er stil van worden. In de jaren 30 zat mama op dit schooltje.
Deze tekst die uit een plaatselijke krant kwam (welke weet ik echter niet) , kreeg ik ooit van mijn pepé Alberic Verhelst...het is een deel van een tragische gebeurtenis die zich afspeelde in de oorlog en waar 2 van zijn broers bij betrokken waren nml.René en Camiel Verhelst.
Met de revolver in de vuist verplichtten ze iedereen eruit te komen en staken daarna de ast in brand. Allen werden op een rij geplaatst met de rug naar het huis van Haerinck. "Sie haben geschossen" klonk het ruw en dit betekende het doodsvonnis voor allen. De kleine jongen die naast zijn oudere broer stond, werd uit de rij gerukt met de woorden: "Du hast nicht geschossen !" Nadat allen afgetast waren en Julien Haerinck de zwachtel van zijn gewonde vinger werd afgerukt, werden de veroordeelden naar het einde van de koer gedreven alwaar de terechtstelling zou plaatsvinden. Weer was de "' kleine Marcel naast zijn peter gaan staan, niet begrijpende wat er gebeurd was en opnieuw werd hij uit de rij genomen en weggejaagd. Zo stonden ze dan op een rij voor het eksekutiepeleton. Van links naar rechts: Verhelst René, Haerinck Julien, Verhelst Camiel, Dejonckheere Pius, VandewaetereGodfried, Denolf Omer, Deleu Palmer en Deleu Cyriel. Toen de soldaten aanlegden om te vuren, stoof de rij uiteen. Cyriel Deleu vluchtte over de muur. De gebroeders Verhelst. Palmer Deleu en Julien-Haerinek vluchtten onder 't magazijn en de drie anderen renden in wanhoop de koer op. Deze laatsten werden op de koer door bajonettesteken afgemaakt en meester Denolf werd zelfs het hoofd gekloven. Cyriel Deleu werd achtervolgd en aan de achterdeur van Victor Coals neergeschoten en het hoofd gekloven. In de vlucht onder het magazijn werd Julien Haerinek door een kogel getroffen en hij stortte neer. Hij trachtte zich nog '"op de vrachtwagen te tillen en zijn kreunen werd gehoord. Palmer was in de linkerhoek gevlucht en wist zich te verschuilen in de aalbak. Camiel Verhelst was naar de rechterhoek gevlogen en had zich laten vallen tussen het kippenrek en de muur. René Verhelst, getroffen door een kogel in de rechterhand, sprong achter zakken kolen die klaar stonden voor levering. Twee zakken keerden om en zo werd hij met kolen bedekt. Een soldaat kwam met een zaklamp nog even loeren onder 't magazijn. "Niets dan kippen", opperde hij, maar hoorde het kreunen van de stervende jongeling op de wagen. Twee revolverschoten stelden een einde aan zijn lijden. 't Werd langzaam stil op de koer. De rook van de brand in den ast sloeg tegen de grond en hield iedereen op afstand.
De soldaten gingen verder drinken in de goed voorziene herberg en in het huis van de juffrouwen Vandoorne dat ze opengebroken hadden. Zo trachtten ze nun verwijtend geweten het zwijgen op te leggen. De drie ontsnapten aan de moordpartij kregen hinder in hun schuilplaats door de rook van de brandende ast. Palmer vluchtte schichtig over de muur. Hij sprong onbewust over het lijk van zijn vader heen en rende als een bezetene naar 't Hoge.
Camiel Verhelst kroop voorzichtig vanonder de kippen die hem zo goed beschermd haddën. Hij hielp zijn gewondè broer, die reeds koorstig was, van onder de kolen en vluchtte dan verder over de muur. Op straat komen durfden ze niet. Ze kropen over handen en voeten door de aanpalende hovingen, bleven hier en daar een tijdje onder een haag liggen en geraakten eindelijk in het open veld waar ze tussen het loof de nacht doorbrachten.
Intussen moest gijzelaar Alberic Ostyn verder mee om plaats te zoeken voor manschappen en paarden. In 't Nieuw Gemeentehuis waren de soldaten lastig tegen hem. Ze hadden er immers de vlag en kepi der Leopoldisten gevonden. Alberic die welbespraakt was, maar toch geen Duits sprak, kon na heel wat inspanning de soldaten iets wijs maken dat deze dingen niet van het Belgische leger waren. Paarden werden geplaatst in de kongregatiezaal, op de speelplaats van de jongensschool en in de klassen. Alberic begon het beter en beter te stellen met de soldaten en kreeg tenslotte ook nog drinkgeld en mocht na al zijn uitgestane angsten weer naar vrouw en kinderen terug. De kleine Marcel Haerinck was het moordtoneel ontvlucht en had in zijn eenzame ellende een schuilplaats gezocht in het huis van Deleu. In de nacht kon het kind meermalen, in het vage licht van een lantaarn, opkijken tegen de hoge laarzen van aanzittende soldaten.' -
1.Adronie Verhelst o Oekene op 28 juni 1876 + Oekene 12 sept. 1945. gehuwd te Oekene op 24 juli 1897 met Florent Amand Verscheure o Oekene op 19 februari 1873 + Rumbeke 13 maart 1955. Hadden 7 kinderen.
1. Rachel Verscheure o Oekene 22 juli 1898 + Oekene 9 dec.1940. Gehuwd te ?? met Michel Vantomme o Ledegem 28 mei 1897 + Oekene 29 dec 1944 2.Maurits Verscheure ?? Gehuwd te ?? met Dejonckheere ?? 3.Marcella Verscheure ?? Gehuwd te ?? met Maurits Casier ?? 4. Leontine Verscheure o Oekene 4 mrt.1904 + Oekene 23 april 1980 Gehuwd te Oekene op 2 okt.1925 met Maurits Doop o Kacktem 5 mei 1902 + Roeselare 5 juni 1990. 5.Martha Verscheure o Oekene 20 juli 1906 + Roeselare 6 jan. 1986. Gehuwd te ? op ? met Petrus Benoy. 6.Paula Verscheure o Oekene 1 okt.1911 + Wevelgem 23 juni 1973. Gehuwd te ?? met Marcel Victor o Rumbeke 20 sept. 1910 + Beitem 14 dec 1996. 7. Michel Verscheure o Oekene 20 juni 1918 + Roeselare 9 nov. 1981 Gehuwd te ?? met Antoinette Borry o Roeselare 2 mrt 1923 + Roeselare 2 okt. 1993.
2. Elodie Verhelst o Oekene 5 jan. 1878 + Oekene 14 sept. 1954 Gehuwd te Oekene op 21 jan. 1900 met Conatant D' Hondt o Rumbeke 2 maart 1867 + Oekene 29 april 1949. Kregen samen 4 kinderen.
1.Elvire D' Hondt o Oekene 25 maart 1902 + Roeselare 4 sept. 1967 Gehuwd te Oekene op 28 jan. 1925 met Remi Degrande o Oekene 17 mei 1890 + Oekene 29 mrt. 1975. 2. Silvere D' Hondt o Oekene 10 april 1904 + Oekene 28 april 1992 Gehuwd te Oekene 30 jan. 1934 met Maria Vandaele o Rumbeke 16 jan 1910 + Izegem 16 dec. 1999. 3.Antoinette D' Hondt o Oekene 4 juli 1906 + Oekene 8 jan. 1970 Gehuwd te Oekene ? met Jerome Bouderez o Oekene 2 febr. 1903 + Oekene 24 okt. 1950. 4. Honore D' Hondt o Oekene 10 aug. 1907 + Gent 7 febr. 1965. Gehuwd te Oostende ? aug.1930 met Richilis Vanoverbeke o Westkerke 15 sept. 1897 + Oostende 5 mei 1969.
3. Achille Verhelst o Oekene 13 oktober 1879 + 20 oktober 1879.
5. Mathilde Verhelst o Rumbeke 9 aug. 1882 + Gullegem 13 oktober 1960. Gehuwd te Oekene op 24 november 1902 met Jules Cottyn o Moorsele 29 juli 1879 + ?? Kregen samen 10 kinderen.
1. Maria Cottyn o Moorslede 5 okt. 1903 + Roeselare 5 juni 1982. Gehuwd op 12 okt.1925 te Gullegem met Michel Verfaillie o Wevelgem 2 jan. 1900 + Kortrijk 5 okt. 1967. Kregen 2 kinderen. 2. Pharailde Cottyn o ? + ? Gehuwd ?? met Georges Wittouck o ? + ?. Vermoedelijk 1 dochter. 3. Achiel Cottyn o ? + ? Gehuwd met Jeanne Sabbe. Geen kinderen. 4. Zoe Cottyn o Moorsele 31 mei 1909 + Gullegem 8 jan. 2 Gehuwd te Gullegem.....1930 met Andre Hussaert o te Kortrijk op ? + Gullegem 25 december 1980. 1 dochter. 5. Maurits Cottyn o Moorsele ? ? gehuwd ? ? met Marguerite Debrie Geen kinderen.. 6. Camiel Cottyn o Moorsele 15 oktober 1912 + Gullegem 28 sept. 1984 Gehuwd 1 ste maal met Margeurite Neve o Gullegem 19 nov. 1913 + Moorsele 26 aug. 1937. samen 1 zoon. 2 de maal te Geluwe op 23 april 1938 met Marcella Debeuf o Geluwe 15 jan 1916 + Kortrijk 19 sept. 1993. samen 1 dochter. 7. Margeurite Cottyn o Moorsele 7 december 1914 + Wevelgem 22 mei 2000 Gehuwd te ?? met Julien Lapauw. 1 zoon. 8. Marcel Cottyn o Moorsele 24 februari 1916 + Beselare 8 april 1982 Gehuwd te ? ? met Julia Ollevier. 1 zoon. 9. Alberic Cottyn o Moorsele 7 maart 1919 + ? 22 december 1995. Getrouwd te Gullegem op 20 april 1941 met Germaine Decoutere. 4 kinderen ? 10.Andre Cottyn o Moorsele 28 juni 1921 + Kortrijk 12 april 2003. 2 maal getrouwd, uit 1ste huwelijk 1 dochter 2 de maal gehuwd met Ivette Demeyere o 1 december 1927.
6. Camiel Verhelst o te Rumbeke op 31 juli 1884 + te Oekene op 6 januari 1969. gehuwd te Oekene met Clara Martha Declercq o Oekene 27 sept. 1893 + Oekene 21 okt. 1931. Hadden 2 kinderen.
1. Henricus Verhelst o Oekene 9 augustus 1916 + Oekene 11 maart 1918. 2. Octaaf Verhelst o Oekene 4 febr. 1919 + Kortrijk 24 nov. 1980 Gehuwd te Izegem op 26 april 1941 met Julienne Delaere o Izegem 10 sept. 1920. Kregen 4 kinderen.
7. Remi Verhelst o Oekene 15 oktober 1886 + Oekene 7 december 1961. gehuwd op 9 december 1907 te Oekene met Maria Declercq o Oekene 6 maart 1885 + Izegem 24 november 1976. Kregen 4 kinderen.
1. Martha Verhelst o Oekene 12 juli 1910 + Izegem 5 februari 1991. Gehuwd in 1933 met Aimé Degrijse o Oekene 5 november 1905. + Roeselare 23 juni 1988. Kregen 2 zonen. 2. Antonia Verhelst o Oekene 3 juni 1912 + Izegem 7 juli 1990 Gehuwd te Oekene op 25 augustus 1933 met Camiel Degrijse o Oekene 24 september 1911 + Izegem 28 januari 1990. Kregen 1 zoon. 3. Octaaf Verhelst o Oekene 29 augustus 1914 + Moeskroen 20 juli 1971 Gehuwd te Oekene in 1944 met Agnès Lammertyn o 22 augustus 1920 Kregen 1 dochter. 4. Margaretha Verhelst o Oekene 2 augustus 1916 + Oekene 20 juli 1918.
8. Rene Verhelst o Oekene 13 december 1888 + Klerken 29 oktober 1975 Gehuwd te Oekene op 21 januari 1914 met Sylvie Romanie Verhulst o Rumbeke 3 oktober 1888 + Klerken 14 januari 1983. Kregen samen 6 kinderen.
1. Octaaf Verhelst o Oekene 25 juni 1914 + Diksmuide 15 september 1984. Gehuwd te.....met Margeurite Vanstechelman o Lichtervelde 2 maart 1915 + te Esen... Kregen 1 dochter. 2. Martha Verhelst o Oekene 5 oktober 1915 + Roeselare 28 mei 1978 Gehuwd te Klerken 26 juni 1940 met Silvere Vanstechelman o te Esen 14 september 1911 + Esen 22 juli 1972. Kregen 2 dochters. 3. Emiel Verhelst o Oekene 16 oktober 1916 + Oekene 3 april 1917. 4. Maria Verhelst o Oekene 3 april 1922 + Klerken 28 december 1991 Gehuwd te ? op ? met Albert Dewilde o Montmorrilon 27 oktober 1915 + Klerken 5 november 1957. 5. Rachel Verhelst o Klerken 15 maart 1925 + Klerken 25 maart 1946 6. Noëlla Verhelst o Klerken 25 juni 1928 + Klerken 27 december 2005 Gehuwd te ? op ? met Geldhof.... Kregen 2 zonen..
9. Juliana Elvire Godelieve Verhelst o Oekene 3 november 1890 + Izegem 26 mei 1965 gehuwd te Oekene op 6 oktober 1910 met Gustaaf Octaaf André Coolen o Izegem 11 oktober 1888 + Izegem 30 maart 1962. Kregen 3 kinderen, waarvan 2 op 1 jarige leeftijd overleden.
1. Octaaf Coolen o Izegem 25 oktober 1911 + Vroenhoven 10 mei 1940. Octaaf is gestorven als militair de 1ste dag van de oorlog, nadat hij net terug van verlof kwam, hij had voor de 1ste keer een bezoek gebracht aan zijn 5 weken oude zoontje. Octaaf was gehuwd te Izegem 12 april 1939 met Godelieve Vanbesien o Izegem 21 maart 1910 + Kortrijk 19 september 1999. 2. Godelieve Coolen o Izegem 29 mei 1913 + Izegem 14 januari 1914. 3. Andre Coolen o Oekene 29 juni 1921 + Oekene 4 februari 1922.
10. Irma Verhelst o Oekene 20 augustus 1892 + Izegem 11 november 1968 Gehuwd te ? op 11 mei 1917 met Achiel Vancoillie, schoenmaker. o St- Eloois-Winkel 20 juli 1895 + Izegem 11 okt.1960. Ze hadden 1 zoon.
Octave Vancoillie o St - Eloois - Winkel 28 februari 1919 + St - Eloois - Winkel 25 november 1978. Getrouwd te Gullegem met Elisabeth Cornette. o Gullegem 19 augustus 1917 + St - Eloois - Winkel 16 juni 1981. Kregen 3 kinderen.
11. Elisabeth Verhelst o Oekene 25 augustus 1895 + Rollegem-Kapelle 8 oktober 1976. Gehuwd te ...op ? met Remi Vantomme o te ? op 22 oktober 1889 + te ? op 22 september 1945. Kregen 1 dochter.
Yvonne Vantomme o Rollegem-Kapelle 2 december 1918. 1ste maal gehuwd te Rollegem-Kapelle op 18 mei 1938 met Achille Raymond Serruys o Lichtervelde 10 december 1911 + Rollegem-Kapelle 12 maart 1946 Kregen samen 2 kinderen. 2de maal gehuwd te ? met Joseph Commeyne o Gullegem 7 oktober 1916 + Rollegem-Kapelle 8 oktober 1997. Kregen samen 2 dochters.
Generatie 4. Overgrootouders Verhelst - Degrande. Sosa 12 en 13.
Alberic Verhelst, geboren te Oekene op 4 september 1898 en overleden te Roeselare op 26 juli 1986, op 88 jarige leeftijd, was de jongste zoon van
Ivo Casimirus Verhelst , geboren te Oekene op 9 oktober1854, landbouwer van beroep, overleden te Rollegem-Kapelle op 23 november1921, en van
Eva PhilomenaDegrande geboren te Izegem 24 december 1852 en overleden op 14 mei 1911 te Oekene. Eva was een dochter van Louis Charles Degrande en van Rosalia Laridon.
Ivo en Eva waren gehuwd te Oekene op 3 november 1875.
De kant van mama..... Generatie 3. Grootouders Verhelst-Vervaeke. Sosa 6 en 7.
Mijn moeder Jeannette Angèle Simonne Verhelst werd geboren te Woumen op 23 juli 1923, ze trouwde op 10 december 1947 te Oostduinkerke met mijn vader Pieter Frans Nuytkens. Ze overleed op 19 augustus 1965 te Kortrijk.
Mama was enig kind van: Alberic Verhelst, geboren te Oekene op 4 september 1898, van beroep landbouwer, vlasbewerker, grensarbeider, hij overleed te Roeselare op 26-07-1986. Gehuwd te Woumen op 11 oktober 1922 met mijn oma Julia Maria Vervaeke, landbouwster, geboren te Lichtervelde op 8 augustus 1896 en overleden te Izegem op 15 maart 1979.
Achtereenvolgens woonden ze te Woumen (op boerderij van de ouders van mijn oma), te Klerken Heenweg 274, te Longueval ( Somme-Frankrijk) daar hadden de broers van mijn oma een boerderij, Templemars (bij Lille/Rijsel) en eind 1954 kwamen ze terug in West-Vlaanderen gingen in Wevelgem Normandiëstraat wonen en daarna terug naar Oekene St-Eloois_Winkelstraat 139. In 1984 verhuisde pepé naar zijn laatste adres in de Rollegemstraat 236 te Ledegem.
Sommige onder jullie kennen mij al van blog clogie...dit 2de blog ben ik gestart om de stamboomgegevens van mijn moeders kant in onder te brengen...leek me iets duidelijker... ik heb het hier dan echt alleen maar over gegevens die hopelijk ooit eens zullen leiden tot een stamboom.
Ook wil ik hier West-Vlaanderen en Noord - Frankrijk wat meer belichten en mijn interesse voor den " Grooten Oorlog " deze interesse werd gewekt door mijn opa Alberic, die achter de frontlinie woonde in die tijd en blijvend verbaasd was door alle ellende die hij had gezien.
SOMME. De vakantie van 2002 ging naar Normandië en de Somme... Normandië zal bij de meesten onder u wel bekend zijn.... maar de Somme is zeker ook de moeite waard. Schitterende gotische kerken in Abbeville, St.- Riquier en vooral in Amiens , de Somme een vrij kleine rivier maar met een wirwar van vennen mooi slingerend naar een prachtige baai en dan... nog de herinnering aan de 1ste Wereldoorlog die echt voelbaar is. De musea in Albert en vooral Peronne...de vele gedenktekens... Newfoundlander Memorial in Beuhont - Hamel waar een wonderbaarlijk intact gebleven loopgravenstelsel en een documentatiecentrum, een ontroerend en realistisch beeld geeft van de veldslagen....Lochnager krater in La Boisselle, een 30 m diep gat met een diameter van 100 meter, een getuigenis van de serie explosies die hier plaatsvonden in1916....Nationaal Australisch Memorial in Villers- Bretonneux, een indrukwekkend gedenkteken met kerkhof, als eerbetoon aan de Australische soldaten die hier hun leven lieten.....Frans- Brits Memorial in Thiepval, een monument met een imposante architectuur. Op de zuilen staan , net zoals in Ieper, de namen gegraveerd van 73.367 soldaten die hier vielen, maar nooit begraven werden.... en dan nog Longueval, Zuid- Afrikaans Museum en Nationaal gedenkteken, een eerbetoon aan de Zuid - Afrikaanse soldaten die hier in het bos van Delville vielen......
Péronne. Historial de La Grande Guerre. Een drietalig museum, waar men geconfronteerd wordt met de verschillende ideeen en ervaringen van oorlogsvoerende naties. Het geeft een beeld van het leven aan en achter het front en van de burgers tijdens de oorlog. De vitrines laten het leven van de burgers zien, de1ste étage is bestemd voor Engeland, de 2de voor Frankrijk en de 3de voor Duitsland. In het midden van de zalen het verloop van de strijd, het leven aan het front, het dagelijkse leven van de soldaat, de technische vooruitgangen. Zeer de moeite waard.
LONGUEVAL. Op het gemeentekerkhofje, voor het Zuid- Afrikaans Gedenkteken, in Longueval begon mijn interresse in stambomen. Als kind ben ik verschillende keren in Longueval geweest op de boerderij van mijn moeders ooms en tante...ik wist ook dat Maria Vervaeke hier gestorven en begraven was...maar toen we de steen zagen op het kerkhof ontdekten we dat ook de ouders hier lagen...en het graf was in al die jaren nog steeds zo goed onderhouden ? Hier en daar gevraagd in het dorp, of iemand hun nog kon herinneren...of waar de boerderij had gestaan ( kon ik zelf niet meer vinden...was aan een bosje...maar er waren zoveel bosjes!)...maar het was zondag...en de meeste mensen die we zagen waren erg jong...in het plaatselijke cafë wisten ze ook niks ...
Longueval. Foto boven, oorlogsmonument voor de gesneuvelden van Longueval. Foto onder. Zuid-Afrikaans Museum en Nationaal gedenkteken, een eerbetoon aan de Zuid-Afrikaanse soldaten, die in het bos Delville hun vuurdoop beleefden.
Vervaeke. Vandaag mijn licht eens opgestoken op de pagina van Ellis Island Passenger Arrivals. Best veel Vervaeke's gevonden die hun geluk wilden beproeven aan de andere kant van de oceaan, er was er eentje uit Lichtervelde nml. Gasfaid Vervaccke (de naam is verkeerd gespeld, maar dat kwam daar wel vaker voor) verder kwamen ze uit Zwevegem en Beveren...of alleen uit Belgie! De Veraecke's met ck waren beter vertegenwoordigd, vooral uit de streek van Marke, Zwevegem, Menen en Roeselare. Jules Josef en Emeric Oswald die ik zocht echter niet gevonden.
Vervaeke. Even op familienaam.be gekeken, daar vind je de familienamen in Belgie gebaseerd op het rijksregister van 1998.In totaal zouden er nog 1822 Vervaeke's wonen in Belgie. De meesten hiervan wonen in de provincie West-Vlaanderen dan Henegouwen,Oost-Vlaanderen, Antwerpen, Brabant...een enkeling in Limburg, Luik, Namen.
Basilique Notre Dame de Brebieres te Albert. Albert, een stadje dat dicht bij het front , van de " Slag aan de Somme" in 1916 en van de " Slag om Picardie" in 1918, lag . Op 15 januarie 1915 trof een granaat de voet van de kerk. Het Mariabeeld kwam voorover te hangen en dat bleef zo tot 16 april 1918. Door de berichten van het front werd ze wereldberoemd onder de naam " Hangende Madonna". Dit stadje herinner ik me uit de tijd dat de broers en zus, van mijn oma, in Longueval woonden...hier werden de boodschappen gedaan.
Memorial de Thiepval. Dit dorp dat door de Duitsers in een ondergrondse vesting werd veranderd, onderging een lange belegering door de Britten in de zomer van 1916. Op een bakstenen triomfboog staan de namen van de verwoeste gemeenten en van 73.367 doden.
AMIENS. Hoofdstad van de Picardie, hier staat de grootste gotische cathedraal, Notre Dame, van Frankrijk ( 2 maal zo groot als haar zusje in Parijs). De hortillonnages, de vele parken midden in de stad en de gastronomische specialiteiten compenseren de onaantrekkelijke gevels van de naoorlogse wederopbouw.
ROUEN. Rouen ligt wel weer iets verder...het is de hoofdstad van de Haute-Normandie, maar er is zoveel moois te zien hier, heeft een stadscentrum met schilderachtige oude vakwerkgevels en mooie gotische kerken, is ook de stad van de veroordeling van Jeanne d' Arc, ze werd hier op de brandstapel gezet.
Rouen, palais de Justice,eind 15e-eeuws renaissancegebouw, waar de Normandische schatkist werd bewaard, wordt toegeschreven aan Roland Leroux. Het werd in de 19de eeuw herbouwd, maar raakte zwaar beschadigd in augustus 1944....nu staat het weer in de steigers voor een opknapbeurt.
Dieppe. Oudste badplaats van Frankrijk, ligt ook het dichtst bij Parijs. Naast de haven zijn er talrijke oude hoekjes en steegjes bewaard gebleven. Het verleden van de stad leeft voort in de kerken, het kasteel bovenop de klif en het museum. Pal onder het kasteel, aan de Square du Canada staat een monument dat is opgedragen aan de mannen uit Dieppe die in de 16de, 17de en 18de eeuw Canada verkenden. Het is een tastbaar bewijs van de 350 jaar gemeenschappelijke geschiedenis die beide landen verenigt. Er is ook een plaquette gewijd aan de commandoaanval die hier al op 19 augustus 1942 plaats vond...een soort mini-invasie...Canadese troepen landen hier en vernietigden enkele Duitse strategische posten, maar ze leden zware verliezen en kozen dezelfde dag weer de zee.
Bovenop de klif raak je zo de toren van de kerk aan!
Newfoundlander Memorial-Beaumont-Hamel, waar een wonderbaarlijk goed intact gebleven loopgravenstelsel een ontroerend beeld geeft van de veldslagen. Een bezoek aan het documentatiecentrum maakt het plaatje wel completer...want zo mooi groen was het toen niet. De kariboe ( soort edelhert, dat symbool staat voor de Newfoundlanders) die hier op een rots staat, vind je ook terug in Kortrijk aan de weg naar Harelbeke.
Schreveroute. 46 km. Het landschap tussen Poperinge en Bailleul (Belle) staat hier centraal. De Belgische-Franse grens wordt op deze tocht meerdere malen overschreden. Reningelst (Poperinge) vormt het uitgangspunt voor deze route, die verder ook Westouter, Berthen, Boeschepe en Watou aandoet. Af en toe even afstappen om de mooie vlasvelden te bewonderen.
Zicht op de kerk van Watou vanaf het Hugo Clausmonument. Watou is een dorp waar cultuur en gastronomie hoge toppen scheren. Is vooral bekend door het jaarlijkse Poëziefestival.
Kerk van Loker te Heuvelland, een gemeente wat nog een echt wandelparadijs is.
De St-Jacobskerk te Lichtervelde, geboortedorp van mijn oma Julia Vervaeke. Bezienswaardigheden, Romaanse doopvont, de site Vancoillie en de Cinema De Keizer, authenthieke familiebioscoop uit 1924. http://nl.wikipedia.org/
Nieuwkerken. Hier hadden de broers en zus van mijn oma, ook een stuk grond, nml. in het gehucht Branche d'Oosthove.
Ploegsteert, een stukje Henegouwen in West-Vlaanderen waar Waals en Vlaams prima samengaan...en neen, niet alleen op het kerkhof. In dit dorp woonde Lucien Vervaeke, ongehuwd landbouwer, aan de Chapelle Rompu, 25.
Longueval. Op het pleintje bij schooltje en café staat ook deze doedelzakspeler, blijkbaar hebben hier niet alleen Zuid-Afrikaners gevochten.
La Boisselle. Nog een eerbetoon aan Schotse soldaten...waarvan de helft uit 1 voetbalteam afkomstig was. Daaronder de krater in La Boiselle, heeft een diameter van 100 en is 30 meter diep...komt op de foto's niet echt over.
In september 2007 de vestingsroute gelopen in Ieper.
Aan zee in Oost-Duinkerke.
Hieronder een paar mooie foto's van Brugge gemaakt door Marleen Mulier, oude schoolvriendin, die het genoegen smaak om daar zelf te wonen.
Schipdonkkanaal...moet dit verdwijnen ...eeuwig zonde.
Mei 2009. ...even een paar dagen ertussen uit... Brugge, Oostende, Gent, verslagje zie blog Clogie mei 2009.
Oostende Atlantikwall.
Zaterdag 3 juli 2009. Na een bloedhete week, iedere dag tussen de 27 en 32 graden, vakantie in de Ardennen, zie blog clogie, nu afkoelen in West-Vlaanderen, volgens de weerberichten wordt het zo'n 22 gr. Om 14 uur aangekomen op camping Ypra te Kemmel Heuvelland, het is alweer ons 4de bezoek hier...maar er is altijd wel wat te zien in de omgeving dat we nog niet kennen en omdat ik uit W-Vl. kom ook altijd leuk om af te spreken met oude vriendinnen.
Zondag 4 juli 2009. Vandaag naar het dorp gelopen om boodschappen te doen en genoten van de korenbloemen, die ze hier nog hebben, en andere mooie bloemenveldjes. 's Middags bezoek gekregen van Lydia, Hanna en Alan. Heerlijk zitten keuvelen, moesten weer aardig wat bijpraten want we hadden elkaar al weer een hele tijd niet meer gezien. Meteen ook weer afgesproken om elkaar woensdag weer te zien.
Maandag 5 juli 2009. Vandaag wilden naar de thema tentoonstelling van Flanders Field, maar die was net afgelopen, jammer volgende keer beter. Dan maar lekker wat door Ieper gelopen en heerlijk mosselen gegeten op de markt.
Dinsdag 6 juli 2009. Vandaag naar het private museum "Hooge Krater". Dit museum is gevestigd in een voormalige kapel met klein schooltje tegenover de begraafplaats "Hooge Krater". Het is gesticht door Dhr.Roger Smul. Zijn ouders waren de eigenaars van "Hotel Regina". In de oorlog 40-45 verborgen ze hier vele gestrande piloten en bemanningsleden van de Royal Air Force. Als kind kwam Roger veel in contact met oudstrijders uit de 1ste WO die in het hotel van zijn ouders verbleven. Zo werd zijn interesse gewekt om alles te gaan verzamelen uit "De Grote Oorlog". In 1994 was de officiele opening van zijn eigen museum. Het is niet erg groot, maar toch een indrukwekkende verzameling en dus zeer de moeite waard om te bezichtiging. Daarna nog 2 begraafplaatsen bezocht, "Hooge Krater" en "Hill 60".
Woensdag 7 juli 2009. s'Morgens gaan winkelen in Roeselare. Daarna naar Kortrijk, eerst even in de stad gekeken naar de bouwwerkzaamheden tussen de Veemarkt en de Lange Steenstraat, het schiet hier al aardig op, De rest van de dag wordt een dagje voor vrienden, naar Johanna geweest en daar ook Ludwijn ontmoet. Gaan eten bij Alan en Lydia en daar ook Lucien en Hanna weer gezien.
Donderdag 8 juli 2009. Vandaag had ik afgesproken met Marleen Mulier, Marie-Thérèse Devos en Carmen Ronsse, 3 oude schoolvriendinnen. De laatste 2 had ik 38 jaar niet meer gezien...alle 4 een stuk ouder geworden maar nog goed herkenbaar...Was gezellig, alleen jammer dat Carmen er niet 's middags bij kon zijn omdat ze moest werken. Ondertussen heeft Giel zich vermaakt met naar de kapper gaan en wat struinen door de stad.
Vrijdag, 9 juli 2009. Een bezoek aan de Duitse Militaire Begraafplaats in Langemark. Sinds 2006 staat er naast de begraafplaats een informatiecentrum, daar krijg je uitleg over de gevechten in en bij Langemark en ook over het ontstaan van dit "Soldatenfriedhof". Hier liggen 44 324 doden. Bij de ingang zijn er 2 gedenkkamers, in de linker kamer ziet men, een in hout gesneden kaart van België die de ligging van de vroegere en huidige begraafplaatsen weergeeft plus de naamboeken van de gesneuvelden, rechts, ziet men de namen van de geindentificeerde doden die er al voor de grote samenbrenging van 1956 tot 1958 lagen. Bij het verlaten van het ingangsgebouw komt men voor het grote gemeenschappelijke graf waarin de resten van meer dan 25 000 onbekenden rusten. Voor ongeveer 17 000 heeft de "Volksbund"naderhand de namen kunnen vaststellen, deze zijn in bronzen platen gegoten en aan 3 kanten van het gemeenschappelijke graf opgesteld. Op de achtergrond ziet men een groep van 4, uit brons gegoten treurende militairen, een beeldwerk van Prof. Emil Krieger. Verder onze dag doorgebracht in Diksmuide.
Zaterdag, 10 juli 2009. Jammer het zit er weer op, we hebben nog wel een paar dagen vrij, maar die gebruiken we voor vrienden.
Januari 2011.
"De jongen in de gestreepte pyama." een ontroerend en schokkend boek van John Boyne.
Berlijn 1943. De negenjarige Bruno verhuist met zijn familie naar een plek verweg. Hun nieuwe huis staat naast een hoog hek, een hek dat Bruno afschermt van de vreemde mensen die hij daarachter ziet bewegen. Op een van zijn ontdekkingstochten ontmoet Bruno een jongen wiens leven zeer verschilt van dat van hem. Toch worden de jongens vrienden, een verboden vriendschap die niet zonder gevolgen blijft.
Januari 2014.
"De witte veer." weer zo'n krachtige indringende roman van John Boyne.
September 1919. De 21 jarige oorlogsveteraan Tristan Sadler stapt in Norwich uit de trein om een pakketje brieven te overhandigen aan Marian Bancroft. Tristan vocht tijdens de Eerste Wereldoorlog aan de zijde van Marians broer Will, die de oorlog niet overleefde. Terwijl ze door de stad wandelen, hoopt Tristan zijn hart te luchten bij Marian en probeert hij de bijzondere vriendschap met haar broer te verwoorden...een vriendschap die echter slecht afliep...en die Tristan en Marian hun hele leven mee zullen dragen.
Klooster van de zusters van de Heilige Augustinus, Marktplaats 86 te Harelbeke. Foto's overgenomen vanInventaris Onroerend Erfgoed België.
Moorslede, een landelijke gemeente in de provincie West-Vlaanderen. Telt ongeveer 11000 inwoners. Hieronder de Martinuskerk en het gemeentehuis.
Oekene, is een dorp in de provincie West-Vlaanderen. Het is een deelgemeente van Roeselare. Telt ongeveer 1500 inwoners. De gemeente zou haar naam ontleden aan het feit dat de plaats in haar bestaansgeschiedenis werd beschouwd als een "uithoek". De Martinuskerk is gotisch en heeft een classistisch orgelfront uit de jaren 1779. Het 3de weekend van september zijn er "gardaboe" feesten.
Torhout, West-Vlaamse stad met circa 20000 inwoners. De 1ste vermelding van Torhout dateert van 830. Bezienswaardigheden. St-Pieterskerk, romaans 9de eeuws. Stadhuis in Duitse barok, 1713. Kasteel van Wijnendale, oorspronkelijk een burcht, 1168. Kasteel van d'Aertrijcke, gebouwd in 1868-1871 in neogotische stijl. Kasteel Ravenhof gebouwd op fundamenten uit 13de en 15de eeuw. Hier zit nu de dienst toerisme in.
Jules Jozef Vervaeke woonde in Woodslee Ontario Canada.
Vakanties 2013 staan op blog Clogie.
Maart 2014.
Een paar dagen naar Ieper. "Polygonebos, Zonnebeke" en nieuwe tentoonstelling "Oorlog & Trauma, soldaten en ambulances" in "Flanders Fields Museum Ieper", bezocht.
29 mei tot en met 1 juni 2014.
Met de caravan naar boerencamping Ferme Dôrloû in Wodecq, Henegouwen.
Camping beviel goed, mooie omgeving.
Van hieruit naar Lessines.
Lessines is gelegen aan de Dender in het hart van een streek waar geneeskrachtige planten worden gekweekt. Het is tevens de geboortestad van de schilder René Margritte.
Ze hebben er ook een mooi gasthuis nml. Hôpital N.-D. à la Rose. Werd gesticht in 1242. Was jammer genoeg dicht toen wij het wilden bezoeken.
Daaromheen ook een klooster met een prachtige kruidentuin.
Halle...de stad van Witse! Station, stadhuis, grote markt met Sint-Martinusbaseliek.
Geraardsbergen. Grote markt met stadhuis en beeldje van Manneken Pis.
Alberic Verhelst, geboren te Oekene op 4 september 1898 en overleden te Roeselare op 26 juli 1986, op 88 jarige leeftijd,
Mijn moeder Jeannette Angèle Simonne Verhelst werd geboren te Woumen op 23 juli 1923, ze trouwde op 10 december 1947 te Oostduinkerke met mijn vader Pieter Frans Nuytkens. Ze overleed op 19 augustus 1965 te Kortrijk.
