Aan degenen die een bankrekening willen openen in Turkije, een goede raad, ga niet in het rood. Een man uit Ankara sloot drie jaar geleden zijn bankrekening af en kreeg deze maand een gepeperde faktuur toegestuurd. Hij stond namelijk één kurus (ongeveer een halve eurocent) in het rood. De faktuur – verwijlintresten en bankkosten – bedroeg 507 TL (omgerekend 250 €). Bij niet betaling riskeert hij een gevangenisstraf. Stilletjesaan begrijp ik waarom de banken het zo goed doen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een vergetelheid, tsja, kan gebeuren. Deze morgen zocht ik vruchteloos naar huis- en autosleutels. Nergens te vinden. Toen ik buitenkwam zag ik dat het sleutelbosje nog op de buitendeur stak. Moesten er dieven zijn geweest hadden ze niet alleen het huis kunnen leeghalen, bovendien hadden ze er nog een auto bijgehad. Maar voel me daarin nogal gerust. Iets te gerust zoals uit het voorgaande blijkt. Of zou het toch de ouderdom zijn?

Blijkbaar ben ik niet alleen. In Adana – in het kader van inbraakbeveiliging – ging politie in burger langs om te bellen aan appartementen. De helft van de bewoners opende de deur zonder te vragen wie aanbelde. Maar de hoofdvogel werd dit keer afgeschoten door een student. Toen hij vroeg ‘wie is daar’, kreeg hij van de agent in burger als antwoord ‘ik ben een dief’. Toch opende de jongen in kwestie de deur van het appartement. Als excuus gaf hij op dat hij zo verdiept was in zijn studie dat hij zelfs niet naar het antwoord had geluisterd.