Eten en drinken kan soms problemen opleveren bij mensen met dementie.
Laat ons met drinken beginnen.
Spijtig genoeg komt het zeer vaak voor dat senioren een verminderd dorstgevoel krijgen. Dat betekent dat de natuurlijke drang om te drinken vermindert. Dit hangt niet samen met enige ziekte en dus ook niet met dementie maar het is een meer algemeen verschijnsel.
Het is duidelijk dat voldoende drinken erg belangrijk is. Dit geldt zeker voor mensen met dementie. Te weinig drinken kan –tijdelijk- een slechte invloed hebben op ons denken en handelen. Sufheid en verwardheid kunnen het gevolg zijn van vochttekort. En dat willen we er echt niet bijhebben.
Maar voldoende drinken kan juist voor veel mensen met dementie een probleem zijn, bijvoorbeeld door:
-
Geheugenproblemen: vergeten te drinken, waar staat het drinken?
-
Apraxie: hoe moet ik de fles openen, hoe werkt het kraantje?
-
Initiatiefverlies: ik kom er niet toe om te drinken
Bij mensen met dementie is het dus wéér een belangrijke taak (erbij) voor de mantelzorger. Soms is hier ook de nodige overredingskracht nodig want: “waarom moet ik zo absoluut drinken als ik geen dorst heb?”.
En ander probleem is dat bij mensen met dementie de smaakzin sterk achteruitgaat. Dit gaat vooral moeilijkheden geven bij het eten maar ook bij het drinken voor een bepaalde groep mensen.
Mensen met dementie die ook diabetes (suikerziekte) hebben krijgen het soms erg moeilijk. Als de smaakzin vermindert zijn er 2 smaken die meestal nog wel heel duidelijk te proeven zijn: zout en zoet. Al de rest wordt als niet echt lekker ervaren.
Mensen met dementie verliezen na een tijd in meer of mindere mate hun remmingen. Ook het besef dat suiker erg ongezond is voor een persoon met diabetes verdwijnt. Als we dat nu allemaal combineren kan er een echte drang ontstaan naar zoete dranken.
Een ander probleem dat zich kan stellen door het wegvallen van grenzen is dat er mensen met dementie zijn die onverzadigbaar worden. Zij drinken en blijven drinken zonder ophouden.
Te veel is nooit goed, ook hier niet. Zelfs al drinkt men enkel water. Te veel water drinken is ook ongezond. Ook hier zal een ander de grenzen moeten bewaken.
De handeling van drinken kan ook moeilijker worden en om morsen te vermijden wordt soms een tuitbeker aangekocht.
LET DAAR MEE OP! Sorry voor de hoofdletters maar elke logopedist(e) zal u vertellen dat het risico op verslikken veel en veel groter is met dit soort bekers dan uit een glas of een normale plastiek beker. Een tuitbeker is slechts verantwoord bij bepaalde aandoeningen. Er zijn andere bekers die het risico op morsen verminderen. Informeer u daarvoor in de thuiszorg winkels.
Verslikken kan voor mensen met dementie rampzalig zijn. Ze kunnen dit soms niet of moeilijk ophoesten. Dus komt een deeltje van de vloeistof in de longen terecht. Elke vreemde stof daar kan ernstige problemen veroorzaken.
Wat dan wel? Via de huisarts hulp van een logopedist(e) inroepen, drank indikken, begeleiden bij het drinken, een aangepaste beker, wat morsen erbij nemen, een aangepaste slab voor volwassenen. Alles is goed als het de kans op verslikken vermindert.
Ik weet dat jullie wasmachine zo al vol zit en dat je “wat morsen erbij nemen” niet graag hoort maar: koffie met eventueel melk en suiker erin, cola enz. kan beter in de was dan in de longen terecht komen.
Een slab voor volwassenen: het is en blijft een moeilijke stap. Gelukkig zijn er als er bezoek is of als je ergens gaat eten reeds onopvallende of elegantere modellen te koop. Je kan er tegenwoordig al laten bedrukken.
Thuis in de familiekring kan humor veel oplossen (we eten wel wortelpuree maar we doen alsof we in een kreeften restaurant zitten, daar doen ze dat ook aan). Of er gewoon geen aandacht aan schenken of waarom er zelf ook geen aandoen.
Soms ontstaan er slikproblemen. Raadpleeg dan steeds uw arts. Meestal zal die u ook doorverwijzen naar een logopedist(e). Een erg goede infobrochure rond slikproblemen is die van het UZ Leuven:
Ik kan deze post enkel besluiten met: vergeet ook niet voor jezelf te zorgen!
|
