Vaak zal ook aangeraden worden om extra voorzichtig te zijn met bv. rijst en andere eetwaren die fijne stukjes bevatten. Of die na het kauwen harde en puntige brokjes geven, zoals noten bijvoorbeeld. Soms moeten die zelfs volledig uit de maaltijden geschrapt worden.   

Het gebruik van bestek kan eten voor mensen met dementie moeilijker maken. 

Een mes, vork en lepel zijn in feite werkinstrumenten en door onder andere apraxie (zie de post apraxie) en coördinatieproblemen kan het moeilijk worden om die op de juiste manier te gebruiken. 

Een lepel is bij soep te vervangen door te laten drinken. Bij slikproblemen moet je wel opletten voor stukjes in de soep én vezels!  

Bij mensen met slikproblemen moet je extra aandacht hebben voor gemixte soep waarin selder zit. De vezels van selder mixen moeilijker en blijven dan in de soep achter en kunnen zorgen voor verslikken. Kervelsoep is hiervoor ook een hoog risico soep. 

Als de coördinatie tussen de linker en rechterhand moeilijker gaat, wordt eten met mes en vork ook erg lastig. Voorsnijden en enkel een vork laten gebruiken is hier natuurlijk de oplossing.  

Maar soms wordt ook het gebruik van een vork te moeilijk of begrijpt men niet helemaal meer waar een vork voor dient of hoe het moet gebruikt worden.

Dan zal een persoon met dementie automatisch met de handen beginnen eten. 

Het is nu erg belangrijk om de frustratiegrens te zoeken én vooral om die niet te overschrijden. 

Wat bedoel ik hier mee? 

Een eerste reflex als mantelzorger bij de overgang van eten met bestek naar eten met de handen is waarschijnlijk om zo lang mogelijk het eten met een vork te stimuleren.  

Hou echter in het achterhoofd dat de frustratie bij de persoon met dementie gaat groeien. Wat u hem of haar vraagt wordt steeds moeilijker, de faalangst wordt groter, de stress neemt toe. 

Het is die grens tussen te vaak falen (= negatief) en zelfstandigheid (= positief) die we moeten bewaken. 

Op een bepaald moment moet je afwegen welke weg de persoon waar je voor zorgt het meest in zijn waarde laat. 

En dan is fingerfood een interessante stap die ervoor zorgt dat je vertrekt vanuit de mogelijkheden die de mens nog wél heeft. Deze stap is te verkiezen over het overnemen en beginnen met voeden. Voeden is enkel verantwoord als fingerfood niet meer zou lukken. 

De volgende post gaat verder in op fingerfood. 

Heb je nood om je verhaal te delen, heb je opmerkingen of suggesties? Ideeën om deze blog te verbeteren? Laat dan zeker van je horen, laat een reactie achter op de website! Ik kijk er naar uit om samen met jou deze blog uit te bouwen.