Tot de inschrijvingsdatum voor de 20 km van Brussel heb ik getwijfeld: de 20 km van Brussel of de 25 km van de trail-run: de Loop van Vlaanderen. In functie van mijn marathon in Kenia (heuvelachtig én op natuurpaden) heb ik geopteerd voor de Loop van Vlaanderen en dit bleek de perfecte keuze. Er was niet alleen het sterk "golvend terrein" maar dit ging ook "off road en zelfs de warmte had zich al een beetje aangepast.

De bedoeling was om een tempo van rond de 10/u te lopen, een tempo waar ik ook in Kenia wil op lopen. Door het soms verplicht temporiseren op 1-persoonswegeltjes, de temperatuur met daardoor de echt noodzakelijke stops aan de drankbevoorrading en uiteraard de 7 hellingen (met 4 x de Koppenberg van verschillende kanten) die zwaarder doorwogen dan verwacht kwam ik net onder de 10/u uit. Daarbij ben ik bewust nooit "in 't rood" gegaan én had ook niet echt afgebouwd voor deze testloop.

Dus: al bij al tevreden en een groeiende overtuiging dat bij een verdere blessurevrije voorbereiding, mét 2,5 weken afbouwen op 't einde, mijn slaagkansen in Kenia echt reëel zijn.

Het was ook prettig om hier nogal wat cava-lopers te ontmoeten ( o.a. dé " PR-vrouw" van hen, Patricia Verschuere : zie foto) waarvan er een aantal deelnamen aan de 50 km. Daar neem ik wel mijn hoedje voor af, zeker gezien het parcours én de temperatuur.

Het cijfermateriaal: 473-ste op 890 gestarte deelnemers en 7-de bij de 60-plussers in een tijd van 2u30'33" over die 25 km.

Leuke en voor mij verrassende anekdote: toen ik aankwam op de Grote Markt in Oudenaarde hoorde ik de speaker tot mijn grote verbazing zeggen: " en hier zien we nu ook Dirk Vispoel, de papa van Ruben, aankomen" ??????