Kanker en Chronisch vermoeidheid syndroom.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Bestaat er een verband tussen beiden? Moeilijk te zeggen, alhoewel?
Van een rechtstreeks verband zou ik niet durven spreken maar misschien is er toch wel ergens een onrechtstreeks verband. Deze keer gaan we het daar over hebben en er op aansluiten met een voorbeeld.
Ik heb het al vaker gezegd en zal het blijven herhalen dat er bij de meeste chronische ziekten steeds een verband bestaat tussen enerzijds de ziekte toestand en het verval van de immuniteit en anderzijds tussen beide eerst genoemden en de aanwezigheid van meerdere polluerende elektromagnetische storingen in de woning, voornamelijk dan de exogene pathogene vectoren, zijnde de immuun deprimerende 7,6 Decumanus en de pathogene 8,2 zuid west, samen met meerdere gepollueerde watervoerende breuklijnen.
Telkens weer vinden we deze vectoren terug bij immuun deficiënte patiënten en telkens ook weer bij kankerpatiënten. Daarenboven vinden we telkens de meeste kruisingen van die vectoren op de plaats waar de kanker of de ziekte ontstaat. Dat kan geen toeval zijn.
Trouwens door de analyse van elk van die pathogene vectoren kunnen we heel precies meten dewelke verantwoordelijk zijn voor de immuun depressie en dewelke verantwoordelijk zijn voor de ziekte.
Telkens vinden we voor elk van die toestanden de vectoren die er het meest toe bijdragen.
De kanker kan dan wel goed en klassiek behandeld worden maar het gevaar voor recidief zal veel groter zijn bij zo een patiënt. De immuniteit zal trouwens nooit helemaal herstellen zolang deze vectoren niet worden geneutraliseerd, of zolang de patiënt geen andere en betere slaapplaats vindt.
Wilt U een voorbeeld, ziehier dan.
Een dame van 55 jaar komt op de raadpleging, ze werd gestuurd door een andere collega, die meent dat er misschien toch iets niet in orde is met de woning.
Haar chronisch vermoeidheid syndroom werd gediagnosticeerd in 1994, ze was toen al jaren moe.
Ze werd grondig onderzocht in het Brugmann Ziekenhuis, o.a.. in de slaapkliniek, zonder resultaat.
Eerste belangrijke opmerking.
Hoe kunt U bepalen dat deze mevrouw al dan niet goed kan slapen in haar bed door de metingen te doen op een andere plaats, in de kliniek?
Elke wetenschapper moet toch beseffen dat dit een aberratie is.
Natuurlijk kan men door het onderzoek een aantal gevallen ontdekken waar er afwijkingen bestaan in het tracé van de slaap en die eventueel behandelen. Dit onderzoek is dus op zich niet verkeerd, maar in feite zou men, indien men niets vindt in de kliniek, ook zo een onderzoek moeten doen op de plaats waar de patiënt slaapt. Dan zou men misschien een andere uitslag krijgen.
Dit geldt trouwens ook voor het onderzoek op babys en het gevaar voor wiegendood.
(Zie artikel).
In haar lange voor geschiedenis noteren we een aantal belangrijke zaken.
In Brugman kan men niets belangrijks ontdekken, alleen dat ze reeds aangetast werd door een aantal virussen: cytomegalie, coxakie, epsein bahr. Dus hier kan ik al stellen dat haar immuniteit toen zeker al naar de vaantjes was, en niemand zal die de volgende 15 jaar kunnen herstellen. Spijtig toch.
Ondertussen gaat ze naar de V.U.B. waar een professor naam maakt wegens zijn onderzoek naar C.V.S.
Ook hier vindt men niets en gelukkig krijgt ze geen lange kuur met allerlei antibiotica.
De jaren lopen en ondertussen probeert ze alle slaapkamers uit, zonder succes, de toestand verbeterd niet. Men moet haar toen gezegd hebben dat haar slaap plaats misschien niet goed was, maar niemand heeft het ooit na gegaan of opgemeten.
Sinds 1998 slaapt ze op dezelfde plaats, ze is het moe steeds naar een andere slaapkamer te verhuizen.
In 2004 ontdekt men een linker kwaadaardige tumor in haar linker borst, 4cm diameter.
De borst wordt volledig verwijderd, ze wordt ook bestraald en krijgt chemotherapie.
Ondertussen wordt ze ook begeleid door een ervarene dokter in Brussel, die haar behandelt met Labo Life preparaten, hetgeen mij goed lijkt, maar de immuniteit krijgt niemand omhoog, hoe komt dat toch?
Ten einde raad stuurt haar dokter haar dan eindelijk naar mij.
Ze slaapt dus sinds 1998 op dezelfde plaats en met het hoofd naar het noorden.
Alle gevonden stoorsporen kruisen praktisch op de plaats van de linker borst.
De 7,6 Decumanus loopt over beide borsten, samen met een watervoerende breuklijn.
De 8,2 zuid west kruist in de linker borst, bijna parallel ervan loopt nog een watervoerende breuklijn en ik voel nog een watervoerende breuklijn komende van uit het zuid oosten en opnieuw op de linker borst.
Begrijpt U nu waarom er in de linker borst eerst een kanker ontstond en niet in de rechter borst
Wanneer ik bij haar met behulp van de Lecherantenne, de energetische waarden van haar organen en functies opmeet vind ik het volgende.
De immuniteit is gedaald op 1/8e van de normale waarden, dit kan eventueel ook nog een gevolg zijn van de chemotherapie.
Het degeneratiegevaar lijkt voorlopig afwezig.
De waarden van lever, longen en hart zij bijna voor de helft gedaald.
De overige opgemeten cijfers zijn redelijk goed en spelen hier geen rol.
Het probleem is dat de immuniteit nooit zal stijgen zolang deze patiënte op die plaats slaapt. Ze riskeert zelfs een recidief, misschien wel in de linker long, gelukkig vind ik tot nu toe geen aanwijzingen in die zin.
De immuniteit is en blijft veel te laag, zodat niet alleen de vermoeidheid nooit kan verdwijnen maar ook een nieuwe kanker kan ontstaan, voornamelijk lokaal op het litteken of in de long of rib.
Dit is een vaak voorkomend voorbeeld.
Bij kanker patiënten vindt men altijd een te laag cijfer voor immuniteit.
De chemotherapie ondergraaft deze waarden nog meer, en na de chemotherapie zullen de waarden nooit voldoende stijgen indien men in een sterk gepollueerde woning woont.
Alleen door een goede biosanering en een bijzondere immuun versterkende therapie heeft men meer kans om definitief te genezen.
Aan de rechter borst kan ook kanker ontstaan, maar deze loopt minder gevaar, er zijn daar minder kruisingen van exogene pathogene stralen.
U ziet trouwens dat de organen en functies die in de onmiddellijke omgeving van de stralen bundels vertoeven er het slechts aan toe zijn.
Gelukkig is het cijfer dat een mogelijke aanwezigheid van kanker bepaalt nog goed, ik hoop en denk dat er nog geen recidief is, maar er is veel, heel veel werk aan de winkel.
Ook het hart loopt gevaar, ze heeft er trouwens al problemen. De longen zullen we afwachten, wanneer ze uit de stralen bundels gaat zal dat misschien spontaan beteren, ze hoest niet maar had toch een positieve reactie op TBC, er werd gelukkig niets gevonden bij verder onderzoek in de kliniek.
Ze moet nog gedurende vijf jaar een oestrogeenremmer in nemen, hetgeen gebruikelijk is en ook een labo life product, daar reageert ze gunstig op.
De therapie.
Deze mensen zullen hopelijk hun woning laten biosaneren, in afwachting gaan ze hun bed met het hoofd naar het zuiden draaien en tegen de andere muur plaatsen, drie meter verplaatsing dus, dat zal voorlopig het best zijn maar volgens mij onvoldoende.
Immuun stimulatie door Sanum Kelbeck: Latensin D4 en Mucedokehl worden voorgeschreven.
Voor de lever is dat Hepar compositum ampullen en Cranolin voor het hart allebei van Heel.
Om te eindigen, twee magneten in de hals.
Een op de rechter carotide interna voor de hersenen en het hart en een op de linker hals streek voor de lever. Dan naar huis en vijf weken wachten.
De verdere evolutie is gunstig.
Dit voorbeeld dient voornamelijk om aan te tonen dat de plaats waar U slaapt belangrijk is en dat immuun therapie niet veel helpt indien U op een sterk gepollueerde plaats slaapt.
U ku U kunt nog gelijkaardige artikels vinden op mijn blog, waar ik er reeds over schreef op:
CVS en Immuniteit en vermoeidheid. CVS
|