Vandaag ruggesteuntje geweest, voor Olga, de moeder die haar dochter van 38 jaar heeft moeten afgeven. Tijdens de mis dwaalden mijn gedachten naar vroegere tijden, hoe we als kinderen samen speelden aan het water. De moeder die zo hard gevochten heeft voor haar gezin, als een leeuwin, alleen. Dag en nacht gewerkt om 4 kinderen groot te brengen, gewerkt en gesteund tot ze alle vier klaar stonden voor het leven. De ene heeft toch meer pech dan de andere. Eerst haar man verloren en jaren later uw kind! Verschrikkelijk, hoe hard het leven kan zijn. Ben moe ga gaan rusten, Olga zal nu ook in haar zetel zitten voor zich uit staren naar de leegte.