Weer een bewogen tijd achter de rug, mijn vaarvriendin had me uitgenodigd voor de bootshow in Gent, leuke ervaring, heb natuurlijk ook mariofoon gekocht. Ik heb nu alles op alles gezet om te leren varen, wil van niemand afhangen en dus ga ik weer naar de school.

Gezien mijn leeftijd en faalangst heb ik maar beslist om bij twee verschillende scholen te gaan zodat ik zoveel mogelijk informatie opneem. Het is niet om te lachen maar beetje bij beetje kom ik er wel. Twee maal per week naar de school, woorden die je nog nooit gehoord hebt in uw leven en dat van buiten leren, maar wat ben ik blij dat ik de stap gezet heb want telkens leer ik bij. Wat een ander in een maal doet dan zal ik het waarschijnlijk in twee maal doen maar ik heb de tijd en eens kom ik met het certificaat van schipper naar huis.

Verleden week moest ik dringend naar Spanje want ze hadden mijn boot verlegt, dus ik op het vliegtuig om de problemen opte lossen, gelukt en nog beter dan vroeger. Mijn boot, mijn huis, mijn paleisje ligt op de mooiste plaats van gans de haven.

Met mijn spaanse vriendin ferme uitstappen gedaan in de wonder mooie streek, ik kan aan geen mens vertellen hoe goed ik me daar voel, ik heb ook twee prachtige kinderen die me bellen elke dag en die me het geluk toewensen om te genieten van de moooie dingen. Ze werken hard en ik ben o zo fier op hen.

Voor mijn kerstgeschenk hadden ze me een trip naar Parijs met hotel en de kers op de taart was een optreden van Tina Turner. Met de fiets heb ik gans Parijs rond gereden, prachtig zou het iedereen aanraden. Heel alleen op de Montmartere Plateau fruits de mers geeten, in het zonnetje. In de tijd was Parijs mijn favoritte hoofdstad, maar nu met mijn boot zal ik andere horizonder bezoeken en opeens besefte ik dat ik afscheid nam van mijn geliefde Parijs.

Met dank aan alle mensen die me zo gemaakt hebben in het leven, eindelijk kan ik zien en genieten.