Aardbeienpad - Meer, deelgemeente van Hoogstraten.

Start / ligging: aan de Onze-Lieve-Vrouw-Bezoeking Kerk, gelegen in Donckstraat 6.

De gemeente Meer ligt in de Antwerpse Noorderkempen, ten noordwesten van Hoogstraten en strekt zich uit tot het meest noordelijke punt van België, grenst aan Nederland.

Parking: op het pleintje voor de kerk.

Afstand: rondwandeling van 8,8 km.

Wandelwegen: meestal rustige straten.

Bewegwijzering: wij volgen de verschillende wandelknooppunten (wkp) van wandelnetwerk Antwerpse Kempen.

De door ons afgewandelde wkp: 38 - 60 - 61 - 62 - 31 - 32 - 42 - 41 - 72 - 71 - 70 - 39 - 38.

Wandelbord: niet aanwezig, de wandelroute is te downloaden:  

De Onze-Lieve-Vrouw-Bezoeking Kerk gebouwd in gotische en neogotische stijl, dateert uit de 15de eeuw.

Bij een brand in 1815 bleven enkel de toren en de sacristie bewaard, de kerk werd terug opgebouwd.

Op het pleintje voor de kerk staat boven op een paal het bronzen kunstwerk Nest, verwijst naar het ontstaan van het dorp Meer.

In de Donckstraat 10 ligt een hoekhuis, was vroeger een wagenmakerij, er tegenover ligt het kosterhuis.

Verderop aan de Donckstraat 27 ligt de voormalige pastorie met omringende heraangelegde tuin met bewaarde oude bomen.

Even volgen we de drukke Meerseweg en verlaten het dorpscentrum via de Driehoekstraat, een straatje dat over gaat in smal bochtig wandelpad.

Komen uit op Looi,  is een oude straat met nagenoeg zelfde tracé als eind 18de eeuw, toen landweg , is nu een betonweg.

Steken er De Mark over, deze waterloop doorkruist Meer van zuid naar noord en vormt op bepaalde plaatsen de grens met Meerhout en Meerle.

Het stroombekken van De Mark bestaat hier uit enkele percelen beplant met populieren en uitgestrekte weilanden.

Links in de verte ligt de Watertoren van Meer.

Wandelen daarna door het weidse platteland en bereiken gehucht Bergen(straat), ligt op de grens van Meer en Minderhout.

Hier wordt grootschalig aan aardbeienteelt gedaan in serres, plastic tunnels en in open veld.

Wat ooit in 1933 begon als hobby van enkele gepassioneerde mensen uit de streek, is uitgegroeid tot  180 familiebedrijven die al hun kennis en energie steken in de aardbei met de merknaam Hoogstraten.

Overal in Vlaanderen, België en zelfs ver in het buitenland staat Hoogstraten bekend om haar aardbeien van topkwaliteit, hier worden jaarlijks meer dan 30 miljoen kilo's aardbeien geplukt.

Zo zien we begin oktober in de plastic tunnels nog rijpe aardbeien hangen, waarschijnlijk de hoofdvariëteit Elsanta, maar het kan ook een ander aardbeien ras zijn: Sonata, Sonsation, Limalexia of Murano.

Verschillende reusachtige waterreservoirs komen we tegen, de laatste jaren groeien familiebedrijven hier uit tot grootschalige hypermodern computergestuurde aardbeienkwekerijen.

Dit komt omdat zowel arbeidskrachten als nieuwe duurzame technologieën op vlak van energieverbruik (o.a. energie uit mestverwerking), waterverbruik en -zuivering in grote serres efficiënter kunnen worden ingezet.

Om de consument het jaar rond van Belgische aardbeien te kunnen voorzien, werd de teelttechniek steeds verfijnder, zoals stellingenteelt op anderhalve meter boven de grond en druppelbevloeiing van aardbeiplanten die in een substraat groeien. 

Ter hoogte van een bocht in de Bergenstraat staat een goed gevulde aardbeienautomaat.

Wandelen daarna tussen wkp 31 en 32 het kaarsrechte Paterspad af met vergezichten op de agrarische omgeving.

Aan wkp 32 wijkt de wandelroute af van het wkp-net, gaan links richting Bredaseweg (N14).

Aan de drukke N14 gaan we rechtsaf en steken De Mark terug over, links vormt de waterloop de grens met Nederland.

Ongeveer tweehonderd meter verder slaan we rechtsaf en  gaan door het industrieterrein Rollekens en via de  Krekelstraat richting wkp 42.

Steken de Meerseweg over en wandelen via de Venneweg langs uitgestrekte weilanden.

Passeren er ook nog verschillende aardbeienvelden, serres zijn hier minder talrijk.

Tussen wkp 70 en 39 volgen we een voetpad door een boomrijke omgeving en komen terug uit in het centrum en bereiken terug de kerk.

Aan de rand van het  kerkhof staat nog een een Lourdesgrot uit  1985.

Tips / opmerkingen: meer info over de aardbei: 

Tussen haakjes: ik heb zelf ook in mijn jongere jaren ooit vele duizenden kilo's aardbeien geplukt, mijn ouders hadden een groot aardbeienveld in het Haspengouwse op de grens Kortessem - Wellen.

De Haspengouwse aardbei moet trouwens niet onder doen wat kwaliteit betreft met die van Hoogstraten. 

Wandeldatum: tijdens zonnig midweek vakantie in Hoogstraten, eerste week van oktober 2022.

05-10-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

Vagebondjespad - Merksplas.

Start / ligging: Kapelstraat 9 Merksplas-Kolonie.

Parking: grote parking in de Kapelstraat ter hoogte van de Landloperskapel.

Afstand: rondwandeling van 6,5 km.

Wandelwegen: dreven, boswegen, deel van de Ringwal.

Bewegwijzering: wij volgen de verschillende wandelknooppunten (wkp) van wandelnetwerk Antwerpse Kempen.

De door ons afgewandelde wkp: start aan 50 naar  53 - 72 - 68 - 70 - 69 - 61 - 62 - 63 - 64 - 66 - 55 - 54 - 52 - 51 - 50.

Wandelbord: niet aanwezig, wandelroute is te downloaden: 

Korte geschiedenis: Merksplas-Kolonie was een landloperskolonie, opgericht op 4 juli 1824, tijdens de periode van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden. 

Onder impuls van Johannes Van den Bosch startte men, binnen de Maatschappij van Weldadigheid (MvW), met zeven landbouwkolonies. 

Twee ervan lagen in het huidige België: in Wortel kwam de Vrije Kolonie, in Merksplas de Onvrije Kolonie. 

Omdat er geen draagkracht aanwezig was bij de Belgen, werd dit project gestopt. 

In 1866 werd, binnen België, de Wet op de Beteugeling van de Landloperij en Bedelarij goedgekeurd en men nam de draad terug op.

Vanaf 1870 stuurde de rechters de Belgische landlopers naar Rijksweldadigheidskoloniën (RWK) van Merksplas en Wortel.

Daar werden ze verplicht tewerkgesteld in verschillende ambachten en in bloeiende boerderijen.

Na de afschaffing van de Wet op de Landloperij en Bedelarij in 1993 verloor onder andere de boerderij haar functie. 

Starten de wandeling voor de Landloperskapel (wkp 50) een eclectisch kerkgebouw met ten dele ingebouwde toren, dateert uit 1891.

Tegenwoordig is de kapel ingericht als polyvalente zaal , een deel is Gevangenismuseum, maar is allen in weekend toegankelijk.

Volgen wkp 53, is richting achterkant van de kapel, rechts ligt de Grote Hoeve met monumentale hoevegebouwen, deze bezoeken we na de wandeling.

De Kweekstraat is een prachtig dreef, hier staan verschillende dubbele personeelswoningen.

Via een smal omhaagd voetpad bereiken wij een torengebouw met aangebouwd de voormalige lagere school met van het personeel van Merksplas-Kolonie.

Aan wkp 72, terug in de Kapelstraat ligt voor ons het Centrum voor illegalen.

Het Centrum voor illegalen bestaat uit vier vrijstaande bakstenen gebouwen die destijds dienst deden als slaapzalen voor landlopers.

Diverse verbouwingen, aanpassingen en herinrichtingen zijn er gebeurt, zo werden in 1955 uit veiligheidsoverwegingen alle schilddaken wegens veiligheidoverwegingen vervangen doot platte daken. 

Verderop aan de Rode Dreef ligt links het voormalige opvangscentrum voor landlopers, werd in 1825 gebouwd.

Na WO II evolueerde  het centrum naar een halfopen gevangenis met gemeenschapsregime. 

Vandaag is het een gesloten strafinrichting voor veroordeelden, het is één van de grootste gevangenissen van België.

Aan de achterkant van de gevangenis volgen we eerst de Gentse Wijk, daarna stappen we over een deel van de ringwal.

De ringgracht van ongeveer 7 km loopt rondom de 600 ha grote landloperskolonie, in de negentiende eeuw werd deze gracht gegraven om te verhinderen dat de landlopers in Merksplas-Kolonie zouden ontsnappen. 

Ter hoogte van de wandelbrug over de ringgracht verlaten we de wal, gaan dieper het bos in.

Passeren tussen wkp 62 en 63 twee oude kleiputten, omgevormd tot  visvijver en mooie natuurvijver.

Daarna bereiken wij de landlopersbegraafplaats, de landlopers zonder familie werden hier begraven, bestaat uit rijen witte kruisjes.

Na enkele prachtige dreven stappen we terug over een deel van de ringwal.

De uitbeelding van twee ingegraven soldaten verwijst naar de Bevrijding van Merksplas tijdens de WOII  waarbij  talrijke gewonden en doden vielen.

De geallieerden van Korporaal J.W. Harper en de Polar Bears deden een aanval op de ingegraven Duitsers op de ringwal. 

Het was een ongelijke strijd en dreigde een nederlaag te worden, de Duitsers waren beter bewapend.

Maar korporaal J.W. Harper kon via de gracht de Duitse mitrailleurpost uitschakelen.

Met een deel van zijn manschappen sloegen ze nadien een bres in de Duitse barricade, waardoor de Merksplas-Kolonie kon worden bevrijd. 

Helaas John Harper sneuvelde over de ringwal, het was een zware veldslag, infobord aanwezig.

Voorbij de ringwal staat er ook nog een monument ter ere van J.W. Harper en zijn regiment Polar Bears.

Wij zijn bijna rond, brengen nog een bezoekje aan de Grote Hoeve.

Het langgestrek hoevecomplex bestaat uit symmetrisch opgestelde monumentale hoofdgebouwen rondom een rechthoekig binnenplein met wachthuisje, vijver in het midden.

Het grootste deel van de gebouwen op de prachtige erfgoedsite zijn al zorgvuldig gerestaureerd, sommige moeten nog opgeknapt worden.

Aan de achterkant liggen een aantal gerestaureerde open hooischuren.

De gebouwen krijgen een nieuwe invulling, sommige hebben al een herbestemming gekregen.

 Zo zijn de voormalige varkensstallen heringericht als interactief Bezoekercentrum Kolonie 5-7, met de geschiedenis van de 7  Nederlandse landloperskoloniën van Weldadigheid.

Aanpalend bevindt zich in het woonstalhuis Brasserie Colonie 7, hier sluiten we de wandeling af op het terras van de brasserie met een drankje.

Tips / opmerkingen: samen met de Nederlandse landloperskoloniën waren ook Merksplas-Kolonie en Wortel-Kolonie kandidaat voor erkenning op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. 

Van deze zeven locaties kregen er op 25 juli 2021 vier de status van Unesco-werelderfgoed.

Merksplas-Kolonie met zijn prachtige erfgoedsite was daar echter niet bij, door afbraak en andere invulling van de gebouwen is het domein te veel veranderd en niet authentiek genoeg.

Wortel - Kolonie was er wel bij, zie de UNESCO werelderfgoed wandeling 338 hieronder. 

Wandeldatum: tijdens zonnig midweek vakantie in Hoogstraten, eerste week van oktober 2022.

04-10-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

UNESCO - werelderfgoed.

Erfgoedwandeling - Wortel-Kolonie.

Start / ligging: Bezoekerscentrum De Klapekster, adres: Kolonie 41 Wortel, deelgemeente van Hoogstraten.

Parking: tegenover het bezoekerscentrum.

Afstand: rondwandeling van 6,5 km.

Wandelwegen: dreven en boswegen.

Bewegwijzering: wij volgen de verschillende wandelknooppunten van wandelnetwerk Antwerpse Kempen.

De door ons afgewandelde wkp: 1 - 14 - 13 - 12 - 10 - 88 - 89 - 2 - 3 - 4 - 19 - 18 - 17 - 16 - 15 - 14 - 1.

Wandelbord: tegen de zijgevel van het bezoekerscentrum.

Korte geschiedenis: In 1870 koopt de staat Wortel-Kolonie aan, dit was eerst een vrije landbouwkolonie voor arme gezinnen.

Het werd later een onvrije rijks weldadigheidskolonie, opvangplaats voor mannelijke landlopers en bedelaars, die onder bewaking verplicht werden te werken in de land- of bosbouw.

De landlopers die niet geschikt waren voor de landbouw werkte in de keuken of in werkhuizen.

Pas in 1993 schafte België onder internationale druk haar wet tegen landloperij af.

Wij starten met een bezoekje aan het Bezoekerscentrum van Natuurpunt De Klapekster, is ondergebracht in een deel van de landlopersboerderij.

Het bezoekerscentrum heeft een infopunt over wandel- en fietsroutes in de omgeving, café en verkoopafdeling van streekproducten.

De grootschalige landlopersboerderij die hier ligt is opgebouwd rondom een immens erf met centraal grasplein.

Het hoevecomplex aan de noord-, west- en zuidzijden bestaat die schuren, stallingen, opslagplaats en wagenbergplaats dateren uit de periode 1880-1898, kenden evenwel enkele aanpassingen.

De aanpalende woning op de zuidwesthoek van het complex werd na bombardementen van 1944 heropgebouwd in 1952.

De voormalige oostvleugel met varkensstal is inmiddels afgebroken, en ten oosten en ten noorden zijn respectievelijk recentere stallingen en loodsen bijgebouwd.

De hoevegebouwen zijn heringericht als kinderboerderij De Bonte Beestenboel, alleen toegankelijk in het weekend.

Wandelen richting wandelknooppunt (wkp) 14 hier staat het casino, dit was vroeger de ontspanningsruimte voor het bewakingspersoneel.

Wij nemen rechtsaf de Schooldreef, een eikendreef, opvallend is de monumentale dreven structuur met kaarsrechte bosdreven die het bosgebied doorkruisen.

Naast bossen en dreven bestaat het 540 hectare gebied ook uit open akkers, vennen, heide en graslanden.

Tussen wkp 12 en wkp 10 wandelen we voorbij enkele uitgestrekte aardappelvelden, dit is waarschijnlijk landbouwgrond die destijds ook al door landlopers werd bewerkt.

Aan wkp 10 ligt aan de prachtige Torendreef de Landlopersbegraafplaats, indrukwekkend, een plaats om even stil van te worden.

Het is één van de merkwaardigste overblijfsel van de landloperskolonie.

Het kerkhof telt 170 witte betonnen kruisjes, soms met naam van overleden op.

Als er enkel een nummer en de letters RWK (afkorting van rijksweldadigheidskolonie) op staat , gaat het om een graf van de eenzaamste onder de landlopers, degenen die ’zonder familie’ zijn gestorven.

Het nummer verwijst naar een naam die werd opgegeven bij inschrijving in de kolonie.

Tussen wkp 88 en wkp 3 liggen twee vennen, het Brandven en het Bootjesven deze zijn ontstaan door ontginnen van turf.

Aan het Brandven een mooi natuurven staat een gedenkplaat ter ere van de bemanning van de geallieerde bommenwerper-Halifix van de Britse Royal Air Force.

De bommenwerper is hier neergehaald door de Duitsers op de nacht van 27 op 28 mei 1944.

Drie van de zeven bemanningsleden kwamen om het leven, een Canadees, een Australiër en twee Britten overleefde.

Het Bootjesven was ooit een recreatievijver, hier kwamen vroeger op zomerdagen de bewakers van de kolonie met hun gezin bootje varen en zwemmen.

Sinds 1999 is de Kolonie een beschermd landschap en is zwemmen in de vennen verboden, talrijke watervogels voelen zich er nu thuis.

Na enkele boswegen bereiken we de wit geschilderde gebouwen van de voormalig Centrale dienst- en huisvestingsgebouwen voor landlopers.

Tegenwoordig omgebouwd tot instelling voor licht gestrafte gedetineerden, na een brand is een groot deel vervangen door nieuwbouw, onder anderen een gevangenispaviljoen dat de plaats inneemt van de oude slaapzalen.

De werkhuizen: smidse, schrijnwerkerij, klompenmakerij, weverij of kleermakerij konden de landlopers terecht die niet geschikt waren als landbouwer, vandaag staan ze er verlaten bij.

Langs de Kolonie staan de gerenoveerde dubbele personeelswoningen, deze werden allen in dezelfde stijl gebouwd en pas eind vorige eeuw wit geschilderd.

De Kolonie een statige dreef leidt ons terug naar het bezoekerscentrum.

Tips / opmerkingen: het wandelplan en bijhorende informatie is te downloaden:

Sinds juli 2021 is Wortel-Kolonie erkend als UNESCO Werelderfgoed.

Wandeldatum: tijdens zonnig midweek vakantie in Hoogstraten, eerste week van oktober 2022.

03-10-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

Munsterbos - Munsterbilzen.

Start / ligging: schuin tegenover de kerk aan Brasserie De Remise, op het Leroyplein 2 Munsterbilzen, deelgemeente van Bilzen.

Parking op het Leroyplein.

Afstand: rondwandeling van 9,8 km.

Wandelwegen: op enkele stukken asfaltweg na onverharde zand- en boswegen.

Bewegwijzering: rode driehoekjes.

Wandelbord: ter hoogte van Brasserie De Remise.

Via de voortuin waar enkele Heiligenbeelden en oorlogsmonument staat bereiken we Brasserie De Remise.

De Remise dateert uit 1860, bevat de voormalige dienstgebouwen, paardenstallen en koetshuis van het bijhorend kasteel Edelhof.

Na jaren van verval 2008 kreeg de Remise een grondige renovatie beurt en werd er naast een brasserie ook een bezoekerscentrum De Landschapsruiter gevestigd.

Kasteel Edelhof is in wezen een sober landhuis in classicistische stijl dat stamt uit de 2de helft van de 19de eeuw.

Opvallend zijn de fraaie vensteromlijstingen in Lodewijk XV-stijl, en bij de deuren is rococo-houtwerk te vinden.

Tegenwoordig is het gemeentelijk bezit en er zijn enkele verenigingen gehuisvest, waaronder de heemkundekring.

Ook het achterliggende kasteelpark is van de gemeente, is in landelijke stijl aangelegd.

Bestaat uit romantisch brugje, vijvers en graspark met bomengroepen zoals: monumentale moerascipressen en twee majestueuze zomereiken.

Wij volgen het parkpad en wandelen langs de grote vijver, deze wordt gevoed door de Munsterbeek die hier loopt.

Uit het park steken wij de Oude beekstraat over en nemen de Koekoekstraat (asfaltweg ) tot in het Munsterbos.

Het bos ligt op de grens van het Kempens Plateau en Vochtig-Haspengouw.

Het hele gebied heeft een oppervlakte van 450 ha en bestaat uit oude eikenbossen, berkenbossen en zelfs moerasbossen.

Maar ook vijvers, moerassen, graslanden en enkele heide restanten komen er voor.

Een groot aantal beken doorkruisen het gebied: Wilderbeek, Elsterbeek, Molenbeek, Bezoensbeek, Zutendaalbeek.

Deze beken vloeien hier in de bredere Munsterbeek die op haar beurt naar de Demer stroomt.

De Munsterbeek loopt hier links evenwijdig met het het wandelpad.

Ter hoogte van de bruine brug over de Munsterbeek hebben wij de keuze de wandelroute linksaf of rechtdoor volgen, kiezen rechtdoor.

Enkele kilometers verderop bereiken we een asfaltweg en zitten in Heiken een gehucht van de vroegere zelfstandige gemeente Hoelbeek.

Het agrarisch gebied in het gehucht staat bekend om zijn talrijke serres van chrysantenkwekers.

Via het Weerstandspad gaan wij terug het Munsterbos in, hier staat de Kapel van het Geheim Leger.

Deze kapel werd na de Tweede Wereldoorlog in 1947 opgetrokken als herinnering aan de leden van de weerstand, die in de buurt onderdoken in de woelige dagen van de bevrijding.

Op de marmeren zuilen naast de kapel staan de namen van alle weerstanders die hun leven voor het vaderland gaven.

Een jaarlijkse herdenking vindt hier plaats telkens op de 2de zondag van september.

We wandelen verder en passeren een jachthuisje, bereiken daarna een picknickplaats aan De Branderij.

De Branderij hier rechts is een opgehoogt terrein, zware lemen kleigronden afkomstig van de verbreding van het vlakbij liggend Albertkanaal.

Achter de picknick tafel nemen we het draaihekje en belanden in de vallei van de Bezoensbeek, een moerasachtig gebied.

Infobord over de beekprik die hier leeft in de Bezoensbeek, de vis is zeldzaam en komt maar in beperkt aantal Vlaamse waterlopen voor.

Via plankenpaden overbruggen wij de natste delen van het broekbos, deels berkenbosjes.

Volgen daarna de Hollandse weg en zien voor de afwisselend naaldbossen en graslanden.

Verderop hebben we vanop de hoge stoelen uitzicht op een oud heiderestant.

Er staat een infobord over heidebeheer in het Munsterbos en uitbreiding van het heidegebied met de steun van de Europese Unie in het kader van het project LIFE Vochtig Haspengouw.

Wij nadere daarna de N730 de drukke Bilzenweg maar houden links aan, de Herkebamstraat brengt ons terug richting het Munsterbos.

Een mooie kastanjedreef leidt ons naar het feeërieke Sint-Amorkapelletje in het midden van het Munsterbos.

De kapel ziet eruit als een sprookjeskasteel, is in 1943 gebouwd met de brokstukken van de gebombardeerde gebouwen rond het perron in Munsterbilzen.

In de omgeving hangt tegen een stenen paal een herdenkingsplaat ter ere van drie overleden bemanningsleden van het 15de squadron Royal Air Force.

Hun bommenwerper crashte 12 mei 1940 op deze locatie in het Munsterbos.

Aan het infobord over de Bever die zich hier thuis voelt, liggen hier links in de bossen enkele vijvers, genaamd de Staatsvijvers.

Deze prachtige natuurvijvers dateren uit begin 17de eeuw en werden toen aangelegd om aan viskweek te doen.

Er staat een uitkijktoren en vogelkijkwand om de vogels te observeren.

De Staatsvijver behoren tot het meest oostelijke uitloper van het Limburgse vijvergebied, beter bekend als De Wijers.

Via de bruine brug over de Munsterbeek bereiken we het wandelpad langs de beek, zitten op de terugweg richting eindpunt Brasserie De Remise.

Tips / opmerkingen: indien het Leroyplein volzet is kan men zijn auto ook parkeren op het ruimere Waaierplein in Munsterblizen.

Een tweede wandeling die men hier kan volgen is de iets kortere boswandeling, de blauwe ruitjes volgen, afstand 6,4 km.

Wandel datum: vrijdag 30 september 2022, wandeling samen met broer Johan en zijn hondje Nora gemaakt, zonnige dag.

30-09-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

Natuurgebied Gerhagen - Tessenderlo.

Start / ligging: aan het Bosmuseum, Zavelberg 10, ligt in het Tessenderlose gehucht Schoot.

Parking: de wegwijzer naar de parking volgen, uitgestrekt parkeerterrein langs de Heggebossenweg op 250 meter van het Bosmuseum.

Afstand: rondwandeling van ongeveer 6 km, rondje rond de Gerhagenvijver meegerekend.

Wandelwegen: rustige asfaltwegen aan het begin, daarna bos- en zandpaden.

Bewegwijzering: de verschillende knoopunten volgen van Wandelnetwerk De Merode.

De door ons af gewandelde wandelknooppunten zijn: richting 113 - 117 - 306 - 305 -112 - 301 - 193 - 300 - 192 en 302 is parking.

Wandelbord: staat voor het Bosmuseum.

De bossen van Gerhagen zijn grotendeels opengesteld voor zachte recreatie, zoals wandelen, joggen, vissen, fietsen en paardrijden en er liggen verscheidene horecazaken.

De wandeling beginnen we met een bezoek aan het Bosmuseum wat door de jaren heen is uitgebouwd tot een belangrijk educatief centrum, gratis toegang.

Hier in het museum maakt men kennis met de vogelwereld in al zijn facetten.

Er staan vitrinekasten vol opgezette vogels en zoogdieren, een indrukwekkende collectie uit het Europese continent en er is een permanente tentoonstelling 'van ei tot ei'.

Links achter het Bosmuseum staat op de zandberg of Zavelberg de metalen uitkijktoren.

De uitkijktoren staat er sinds 1999, na precies honderd treden staan we boven op het platform.

Hier hebben wij uitzicht over de kruinen van de naaldbomen, Gerhagen is een bosgebied van 945 ha groot en is de groene long van Tessenderlo.

Met de telescopische verrekijker die er staat valt er nog veel meer te zien: de abdijtoren van Averbode, mijnterrils van Beringen en Tessenderlo Chemie, zie ook de info op de reling.

We starten de wandeling aan de wandelknooppuntpaal tegenover het Bosmuseum en gaan richting wandelknooppunt (afkorting wkp) 113.

Voorbij hotel met brasserie Het Eikenhof zitten we in het agrarisch gebied van de Zavelberg, bestaat vooral uit maïs- en bietenvelden.

Aan wkp 306 steken we de Gerhagenloop over, het beekje staat kurkdroog door de lange droogteperiode.

Stappen voorbij basserie De Bosrand en Het Ontbijthuis en de paardenweides van Manege 't Zavelhof.

Ongeveer 100 meter voor 't Zavelhof aan wkp 305 volgen we een deel van het rolstoelpad richting wkp 112.

Het verkeersvrij rolstoelpad dat hier doorheen het bos is aangelegd is 2,8 km, op deze manier kunnen mindermobile natuurliefhebbers ook genieten van de natuur.

Aan wkp 112 ligt de Gerhagenvijver, is de gemeentelijke visvijver met kantine.

Wijken even van de wandelroute af en nemen het vijverpad rondom de visvijver.

Dit was vroeger een bommenkrater die verder is uitgegraven, is nu een langgerekte visvijver van bijna 300 meter lang, het water is gemiddeld anderhalve meter diep.

De talrijke hengelaars die hier komen vissen op brasem, karper en winde zijn van de plaatselijke visclub, maar ook andere hengelsportvereningingen en ook de recreatie vissers zijn hier meer dan welkom.

Wij vervolgen de wandelroute aan wkp 301 en we steken de Heggebossenweg over.

De Heggebossenweg is een driedelig toeristisch pad voor voetgangers, ruiters en fietsers, het veel gebruikte pad is de verbindingsweg tussen Gerhagen - Abdij van Averbode.

Richting wkp 193 ligt het 32 ha grootte natuurreservaat Pinnekenswijer een beschermd gebied waar de laatste vennen en heide zijn bewaard.

Het grote ven is te zien vanaf de wandelweg, dit ven wordt enkel door regenwater gevoed, het waterpeil was sterkt verminderd door de droogteperiode.

Verderop wandelen we langs enkele heidevelden, vertoeven daarna in een dicht loofbos met veel eiken, dankzij een gewijzigd bosbeheer wordt er meer aandacht aan loofbos besteed.

Aan wkp 192 slaan wij rechtsaf en passeren De Peerdenposterij is gezellig ouderwets ingericht, een typische bruine kroeg.

Terug in het bos is er een deel afgemaakt met omheining, hier ligt het puppy bos, losloopbos voor hondjes tot 6 maanden.

Enkele honderden meters verder staan wij terug op de parking.

Tips / opmerkingen: het bosmuseum is de symbolische toegangspoort van De Merode, de bossen hier sluiten aan bij het veel grotere voormalige gebied de Merode, is 2400 ha groot.

De Merodebossen is een van de grootste aaneengesloten bossencomplexen van Vlaanderen en strekt zich uit over vijf gemeenten: Tessenderlo, Averbode, Herselt, Veerle en Westerlo.

Gerhagen is ook erkend als stiltegebied, wat houdt die erkenning als stiltegebied precies in?

De Vlaamse Overheid heeft hier metingen gedaan in de bossen en is tot de conclusie gekomen dat het hier inderdaad uitzonderlijk stil is, in vergelijking met de rest van Vlaanderen.

Er zijn twee stiltepad(en) aangelegd, start tegenover het bosmuseum achter de muur van nestkasten, groen 3,5 km en blauw 5,8 km.

Wandeldatum: zondag 24 juli 2022, warme zomerdag (28°).

10-09-2022 om 10:39 geschreven door easywalk

Stadswandeling - Sint-Truiden.

Start / ligging: op de Grote Markt aan het stadhuis van Sint-Truiden. Parking: gratis geparkeerd op ongeveer 800 meter van de binnenstad op de Veemarkt, er is er plaats voor meer dan 500 auto's.

Afstand: rondwandeling van 6 km.

Wandelwegen: meestal straten.

Bewegwijzering: inox klinknagels in de grond, niet echt een aanrader.

Wandelbord: nee, op het stadsplannetje staat de wandelroute in rood aangeduid, op de achterkant meer infomatie over de voornaamste bezienswaardigheden in Sint-Truiden.

Plannetje is gratis te krijgen aan de onthaalbalie van het stadhuis. Met het stadsplannetje in de hand gaan we opstap, niet aan beginnen indienje geen kaart kunt lezen of geen orientatievermogen heb.

Hier op het tweede grootste marktplein van België domineerd het gerenoveerd stadhuis uit de 18de eeuw, is opgebouwd rond de middeleeuwse Belforttoren.

De Belforttoren, draagt een beiaard met 41 klokken uit 1754. De prachtige stadhuisgevels in classicistische stijl werden tussen 1754 en 1758 opgetrokken en in 1934 drastisch aangepast.

Vlakbij staat de Onze-Lieve-Vrouwekerk, is deels gotisch, deels neogotisch kerkgebouw, gebouwd in de 14e-15e eeuw.

De in 1668 ingestortte kerktoren werd rond 1850 vervangen door de huidige neogotische toren. De kerk was gesloten: interieur zou bestaan uit kleurrijke muurschilderingen en schitterend meubilair, ook twee historsche orgels zijn er te zien.

Verderop aan het Sint-Trudoplein staat nog een restant van de romaanse abdijtoren met aanpalend het poortgebouw in barokstijl.

Er achter ligt de Archeologische site Kerkveld met de contouren van de oude verdwenen 11de eeuwse abdijkerk, een miniatuur van deze romaanse kerk staat vooraan.

Er is ook een crypte te zien, is ondergrondse grafkapel waar zowel monniken en abten begraven werden. Rechts van het Kerkveld achter de rode muur ligt de prachtige academiezaal uit 1843-45, gerestaureerd met behoud van het origineel stucwerk en meubilair.

De zaal met zijn voortreffelijk akoestiek fungeert uitstekend als concertzaal. Wandelen richting Diesterstraat nr.1, via een poortgebouw komen we uit aan U-vormig gebouwencomplex rond een erekoer.

Het complex behoorde tot de voormalige Benedictijnenabdij Sint-Trudo, tegenwoordig dienst- en schoolgebouwen van Klein Seminarie.

De noordvleugel hier links was het abtskwartier, hier bevind zich de 18de eeuwse Keizerzaal.

De Keizerzaal is zeker een bezoekje waard: prachtig beschilderde muren en magnifiek plafondschilderij van een bijbels tafereel.

Het volgende bezienswaardigheid is de Sint-Gangulfuskerk gelegen op het Gangulfusplein (klein plein aan de Diesterstraat).

De Sint-Gangulfuskerk is een romaans kerkgebouw, werd in de 11de eeuw gesticht door abt Adelardus. Ze doet sinds 1133 dienst als parochiekerk en is toegewijd aan de 8e-eeuwse Heilige Gangulfus.

Tijdens restauratiewerken rond 1900 werd de kerk aan de buitenkant gecementeerd en aan de binnenzijde bepleisterd in neoromaanse stijl.

Verderop op het eind van de Diesterstraat ligt aan het Ridders de Menten de Horneplein de monumentale hoofdtoegangspoort van het stadspark, dateert uit 1907.

Wij vervolgen de wandeling, dien straten in de buurt van de station aan, met verschillende Imposante herenhuizen en kapelletjes.

In de Stapelstraat staat op de grondvesten van de in 1221 afgebrandde H. Grafkerk (dateerde uit 1083) de Sint-Maartenkerk, is een laatromaanse kruisbasiliek uit 1880.

Tegenover de kerk nemen we de Gootstraat en bereiken zo de Tiensevest, een groene omgeving, soort beboomde laan, deel van de vroegere stadswal.

Bijna terug op de Grote Markt passeren we de Minderbroederskerk, vanaf 1257 vestigden de minderbroeders zich hier aan de huidige Minderbroedersstraat.

De eerste vroeggotische kerk uit 1258 werd in 1730 gesloopt en vervangen door de huidige barokke zaalkerk. Aanpalend staat er het gebouwencomplex van het Minderbroedersklooster waarvan de straatgevel van het klooster vrijwel blind is.

Aan de Capucienessenstraat zijn in enkele recenter kloostergebouwen het Museum De Mindere ondergebracht (niet bezocht).

Het museum geeft een toelichting op het leven van Sint-Franciscus en de geschiedenis van de kloosterorde en beheert tevens het religieus erfgoed van een aantal minderbroederskloosters in Vlaanderen.

In de museumcollectie bevinden zich onder andere schilderijen, beelden, grafisch werk, liturgisch vaatwerk, liturgische gewaden, voorwerpen uit het kloosterleven en een maquette van het Minderbroedersklooster in Sint-Truiden.

Een doorsteek doen we naar het Naamsevest via het Pater Damiaanhof is een klein park met oude beuken.

Wandelen daarna op de restanten van de oude stadsomwalling, mooie dreef met links de tuinen, muren, hekken en poortjes van de huizen in de Schepen Dejonghstraat.

In wijk Schurhoven staat de Sint-Jacobskerk, is een zaalkerk gebouwd in classicistische stijl rond 1775.

Enkele honderden meters verder ligt het Sint-Agnesbegijnhof, is in zijn geheel opgenomen op de UNESCO-werelderfgoed lijst.

De begijnhofsite bestaat uit Begijnhofhoeve, Portierswoning, Torenhuis, Pastorie en begijnhofwoningen.

De gerestaureerde Begijnhofkerk uit 1258 staat op het Begijnhofplein en is sinds 1933 een beschermd monument omdat het een van de belangrijkste middeleeuwse begijnhofkerken in Vlaanderen is.

De kerk is vooral bekend om haar unieke cyclus van 38 muurschilderingen van de 13de tot de 17de eeuw.

Tegenover de kerk, in een modern museumgebouw staat het Festraetsuurwerk. Kamiel Festraets starte in 1937 met de bouw van het astronomisch uurwerk, maar is tegenwoordig wegens defect buiten werking.

Ook te zien In het museum, eveneens een door Festraets gebouwd planetarium en een simulator van eb- en vloedbewegingen.

Er staan ook verschillende Fruitreuzen tentoongesteld.

Ten westen van de begijnhofsite ligt in het landelijk groen recreatiedomein 't Speelhof, ooit het buitenverblijf van de benedictijnenabdij.

Het is een U-vormig gebouwencomplex gelegen achter een slotgracht bestaat uit herenhuis en noordvleugel met poortgebouw en dwarsschuur, de oostvleugel wagenhuis en stallingen.

Enkele gebouwen doen dienst als vergader- en feestzalen, ten noorden ligt de vrijstaande taverne Afspanning 't Speelhof.

Achter het 't Speelhof loopt een tuinpad door het Rozentuintje, bereiken zo de Speelhoflaan.

Hier staat nog één van de twee Veemarkthallen, eentje is sinds kort afgebroken, de tweede blijft voorlopig staan.

Het vermarkten van varkens, runderen en paarden verhuisde in 1964 van de Grote Markt naar de nieuwe overdekte hallen met moderne laad -en losplaatsen aan de Speelhoflaan.

Het terrein kreeg de naam Veemarkt en was tijdens de jaren 70 en 80 de belangrijkste veemarkt uit de regio.

Al snel kwamen er zich vleesverwerkende bedrijven op de veemarktsite vestigen. Maar de tijden veranderden en de veehandel is tegenwoordig verlieslatend.

Wij wandelen rondom de Veemarkt en nemen de Sint-Jansstraat tot aan het stadspark.

Het stadspark van 3 ha bestaat uit grasvelden overschaduwd met bomen, enkele langwerpige vijvers met sierlijke brugjes.

Langs de mooie platanendreef (Hoge Veser) ligt het Hospitaal voor Mannen uit 1875-80, thans ingericht als rusthuis voor bejaarden en hulpbehoevenden.

De Neotrationele voorgevel is een trapgevel, heeft neobarokelementen, op de geveltop prijkt het wapenschild van Sint-Truiden en het opschrift HOPITAL.

Verderop aan de Clement Cartuyvelsstraat staat de Sint-Antoniuskerkje was de kloosterkerk van de kapucijnen.

Links achter het kerkje ligt het voormalige klooster, is gerestaureerd en sinds 1976 beschermd als monument, thans zetel van het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn.

De Plankstraat brengt ons terug tot bij de Onze-Lieve-Vrouwekerk en Grote Markt.

Tips / opmerkingen: wandelplannetje is ook te downloaden: 

Voor 7 monumeten moet men wel een Trudo-pass aankopen, info en video bezienswaardigheden: 

Filmpje over de geschiedenis en werking het Festraets Uurwerk en het schip met de getijdenwerking: 

Wandedatum: zaterdag 9 juli 2022, zonnige dag.

10-08-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

Gerheserbossen - Heppen.

Start / ligging: aan Zwembad De Merel, Zwarte Spechtstraat 57 Heppen, deelgemeente van Leopoldsburg.

De Gerheserbossen is de naam van een uitgestrekt boscomplex dat zich bevindt op de voormalige Gerheserheide, tussen Heppen en Oostham en is eigendom van het Agentschap voor Natuur en Bos.

Parking: tegenover het zwembad.

Afstand: rondwandeling van 7 km.

Wandelwegen: boswegen.

Bewegwijzering: witte pijl met oranje achtergrond.

Het wandelpad heeft de naam Nachtzwaluwpad, deze beschermde nachtvogel is in feite geen zwaluw.

Het bosbeheer van Gerheserheide beschermt de nachtzwaluw door meer openplekken te maken in de bosranden langs de zandwegen en heide, want daar voelt de zwaluw zich thuis.

Wij wandelen tot aan de paal met wegwijzers en gaan er het bos in.

Hier volgen we brede en smalle bospaadjes door de dennenbossen.

Het 200 ha grote Gerheserbos was tot begin 19de eeuw nog uitgestrekte heidegebied, maar daar blijft vandaag niet veel van over.

Midden 19de eeuw nam de beplanting van naaldhout hier toe, hout dat diende als stuthout voor de steenkoolmijnen.

Na enkele kilometers wandelen komen we uit aan de Schans van Gerhees die terug in ere is hersteld.

De schans, een soort aarden fort werd in de 17de eeuw gebouwd door de streekbewoners, als schuiloord tegen plunderende legers en roversbendens.

De schans bestaat eigenlijk uit verschillende onderdelen, ingebed in een breder landschappelijk geheel: een bebost schanslichaam met watergracht, een grote schansvijver ten oosten daarvan en een kleine schansvijver ten westen.

Wij verkennen de schans, wandelen over het plankenpad dat de grote schansvijver overbrugt.

Aan een rustbankje aan de achterkant van de schans hebben we een mooi uitzicht op de site.

Daarna wandelen we verder kris-kras door het bos en bereiken via een korte sparrendreef de Lourdesgrot van Oostham.

Deze grot werd bij het bouwen van de kerk van Oostham in de 19de eeuw binnen in de kerk opgetrokken.

Bij verbouwingen van de kerk in 1934 werd beslist de Lourdesgrot buiten de kerk terug op te bouwen.

Na jaren van verwaarlozing werd de grot uiteindelijk afgebroken in 1959.

Een groepje brancardiers vond het jammer dat de grot weg was en besloten de grot terug op te bouwen hier in de bossen.

De grot is ondertussen uitgegroeid tot een bedevaartsoord, een plek waar gelovigen tot rust komen en veel fietsers en wandelaars even halt houden.

Uit het bos zitten wij even op de geasfalteerde Bosrandstraat, hier staat ook een boskapelletje.

Na het passeren van enkele huizen gaat de asfaltweg over in een veldweg die ons terug de bossen in leid.

Voorbij de rand van een weiland met in de verte een landbouwbedrijf nemen we een mulle zandweg die langs natuurreservaat Gerheserheide loopt.

Gerheserheide was een gebied met sterk verboste heide, werd door de vrijwilligers van Natuurpunt rond 2010 ontdaan van bos.

Na het openkappen van het terrein werden grote grazers (niet gezien) ingezet om het terrein open te houden en verbossing te vermijden.

Hierdoor ontstaat een gevarieerd, halfopen landschap waarin zowel heide, ruigtes en overgangzones hun plaats hebben.

Het doel van deze ingreep is onder andere het terugbrengen van de nachtzwaluw naar dit gebied.

Het laatste deel van de wandeling verloop over beboste landduinen, lichtjes heuvelachtig.

Tips / opmerkingen: meer info over de nachtzwaluw:  

Voor kinderen is er het bewegwijzerd Multimovepad van 1,2 km dat start aan het zwembad.

Wandeldatum: 2 juni 2022, aangename wandeldag.

03-07-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

Wandelgebied Sint-Maartensheide en de Luysen.

Start / ligging: op de parking aan het Natuurhuis Mariahof, Mariahofstraat 51-55 in Beek, deelgemeente van Bree.

Afstand: rondwandeling van 7,2 km.

Wandelwegen: asfaltwegen in de buurt van de Luysmolen, graspaden, bos- en veldwegen.

Bewegwijzering: gele zeshoekjes.

Wandelbord: achteraan op de parking.

Brengen eerst een bezoek aan Natuurhuis Mariahof, deze voormalige hoeve werd circa 1904 gebouwd.

Het was oorspronkelijk een hoeve met twee vleugels, er werd later een derde vleugel bijgebouwd.

De hoeve werd later een vakantieoord voor hengelaars, in 2005 werd de boerderij door de Belgische staat overgenomen.

Natuurpunt Bree heeft met zijn vrijwilligers een vleugel heringericht als Natuurhuis Mariahof.

Het natuurhuis doet dienst als vertrek- en infopunt voor wandelingen doorheen het Grenspark Kempen-Broek, is jammer genoeg alleen op zondag namiddag open.

Wij wandelen eerst door Sint-Martensheide, dit wat ooit een uitgestrekt heidegebied was.

Het gebied bestaat vandaag naast enkele heiderestanten uit een kenmerkend kleinschalig landschap van natte weilanden, eikenbosjes en houtkanten.

Door de biodiversiteit vormt het de geschikte leefwereld van heel wat zeldzame dieren en planten.

Hier leeft de geelgors, grauwe klauwer en boomkikker, ook bijzondere libellen- en vlindersoorten zijn er te zien.

Wandelen er over goed begaanbare boswegen en hebben daarna een veldweg door half-open landschap dat bestaat uit weilanden en akkers.

Via de Houterstraat en Luysenstraat bereiken wij de Abeek, deze beek vormt hier de grens tussen Beek en Bocholt.

Hier ligt aan de Abeek de Voorste Luysmolen, de molensite bestaat uit de watermolen gekend als volmolen met aangebouwd molenhuis, er tegenover ligt de molenaarswoning.

De Voorste Luysmolen werd voor het eerst vermeld in 1515, de uit hout opgetrokken molen werd in 1884 vervangen door een stenen gebouw en in de 19de eeuw heringericht als graanmolen.

Door de eeuwen heen is de molen meermaals verbouwd en tussen 2000 en 2002 liet de VLM - Vlaamse Landmaatschappij de molen terug restaureren en maalvaardig maken.

Sinds 2014 is de gemeente Bocholt eigenaar en is de molen onderdeel van een groter natuur-educatief centrum bij het natuurgebied De Luysen.

Wij gaan over een graspad langs de oever van de Abeek en zien dat er ter hoogte van de molen een vistrap is aangelegd, zodat de vissen de molen veilig kunnen passeren.

Aan de volgende brug verlaten we de oever van de Abeek, slaan rechtsaf.

Zitten daarna een tijdje op bospaden en bereiken via een veerooster Natuurgebied De Luysen is een 40 ha groot vijvergebied.

Het natuurgebied was ooit een recreatiedomein met visvijvers en een zwemvijver die in 1939 zijn aangelegd onder de naam de Luysvijvers.

De voormalige recreatievijvers zijn nu allemaal prachtige natuurvijvers geworden.

Op een infobord staat geschreven: natuurlijk voorzuivering vijvercascade, de vijvers hier worden gevoed door de Abeek en lopen in elkaar over in een uniek cascadesysteem.

Het water zal via een slalom traag door de eerste vijvers stromen, waardoor slibdeeltjes afgezet worden en riet en moerasplanten het water verder zullen filteren.

Vanaf de derde vijver heeft men dan al erg zuiver water en dus in de toekomst meer waterplanten, vissen, amfibieën en watervogels.

Hier staan op het waterrijke gebied naast een vogel-kijkwand, drie vogel-kijkhutten: De Ijsvogel, Wielewaal en Roerdomp.

Voor de vogelspotters zijn hier dus mogelijkheden genoeg om vogels te observeren in dit waar vogelpararijs.

De vogels die men er kan aantreffen: ijsvogel, hout- en watersnip, kiekendief, blauwborst, roerdomp, visarend, blauwe reiger en grote zilverreiger en aalscholver.

In vogelkijkhut De Roerdomp is door ons van dichtbij een blauwe reiger gespot en op foto vastgelegd.

Voorbij het vijvergebied gaan we nog langs de rand van een weiland (graspad).

Volgen ook nog een plankenpad door een broekbos met poel en bereiken terug ons beginpunt de parking aan Natuurhuis Mariahof.

Tips / opmerkingen: het Grenspark Kempen-Broek is een grenzeloos natuur- en wandelgebied van 25.000 hectare, ligt op de grenzen van Nederlands en Belgische Limburg en Noord-Brabant.

Goed om te weten: een tweede molen op de Abeek is de 'Achterste Luysmolen' dateerde uit 1602, maar werd in 1926 afgebroken.

Wandeldatum: wandeling gemaakt tijdens tweede week van mei, midweek vakantie in Hamont, logeerde in het charmante hotelletje Het Hooghuys, week met veel zon.

23-06-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

Westmalle Trappistenwandeling - Hamont.

Start / ligging: aan het stadhuis van Hamont, In 1977 werd Hamont met Achel samengevoegd tot de fusiegemeente Hamont-Achel, die in 1985 werd verheven tot stad.

Parking: gratis parkeren kan aan Zaal de Posthoorn, Groenstraat 6 op ongeveer 350 meter van het stadhuis.

Op het stadsplein en het kerkplein niet parkeren, is er een blauwe zone, schijf leggen is dus een probleem, op twee uur is men nooit rond met de wandeling.

Afstand: rondwandeling van 9 km.

Wandelwegen: straten, boswegen en veldwegen.

Bewegwijzering: zeshoekige bordjes Westmalle Trappistenwandeling opgerukt en roze richtingswijzer (zie onderste foto).

Wandelbord: aan een muur op de binnenplaats van het stadhuis.

Het modern stadhuis van Hamont is gebouwd in 1976, boven op het dak prijkt een beiaard met 39 klokken.

Het beeldje van de Textiel Teut staat op de binnenplaats van het stadhuis.

Teuten waren rondtrekkende handelsreizigers, voornamelijk in de 19de eeuw actief , de Hamontse teuten waren vooral textielverkopers, trokken met hun textielwaren naar Zuid-Holland.

In de teutengeschiedenis bekleedt Hamont-Achel een prominente plaats het was één van de belangrijkste teutengemeenten, waar bovendien de allerlaatste teuten actief waren.

Door deze handel bereikten verschillende teutenfamilies grote welstand, we nemen een kijkje op het stadsplein, daar staan nog enkel statige teutenhuizen (infobordjes tegen de gevels).

Op de gereconstrueerde arduinen pomp die voor het stadhuis staat is het stadswapenschild aangebracht.

De eerste bewegwijzering staat hier aan de pomp, met de kerk in de rug wandelen wij het stadsplein af.

We komen uit op de Stadswaag, gaan rechtsaf en aan het volgende kruispunt rechtdoor en zitten op de Achelpoort.

Tegenover huisnummer 18 in de Achelpoort slaan wij het Meulenpike in, een korte servitudeweg die uitkomt aan de Napoleonsmolen.

De Napoleonmolen is een graan en olieslag windmolen die werd tijdens het bewind van Napoleon (Franse keizer) in 1804 gebouwd en kende een lange geschiedenis.

De stad Hamont werd eigenaar van de molen in 1990, na restauratiewerken werd de molen terug in gebruik gesteld in 1997.

Sindsdien werken vrijwillige molenaars op de molen die niet alleen graan malen maar ook olie slaan uit lijnzaad.

Via de Kapelstraat verlaten we de dorpskern van Hamont.

Wij passeren de Kapel van de Haart die in 1952 is ingezegend door bisschop Mgr. Kerkhofs, restauratiewerken aan het dak zijn in 2021 uitgevoerd.

De kapel is een verkleind model van de kapel van O.L. Vrouw van Banneux.

Aan de gevel zien we een gedenksteen ter herinnering van de de bommenwerper Lancaster III ED488 VN-M die hier in 1943 ten tijde van Wereld oorlog 2 neerstorte in gehucht De Haart.

De kapel bezit een zestal mooie glasramen, gemaakt door de Antwerpse glazenier Joris van de Broek.

De volgende straat die wij volgen is de Kleine Haart, links huizen en boerderijen, rechts uitgestrekte weilanden.

Passeren er de Asperseboerderij Bij de Haart, hier kan men lekkere verse asperges kopen in het aspergesseizoen, dat loopt van begin april tot eind juni.

Asperges is een typische groenten van bij ons, net zoals spruitjes of witloof.

De witte asperges zijn eigenlijk scheuten, worden als delicatesse beschouwd in België, ook wel eens het witte goud genoemd.

Het oogsten van de groente is erg arbeidsintensief werk omdat ze met de hand worden uitgestoken.

De witte asperges krijgen geen zonlicht, ze worden met folie afgedekt to ze worden gestoken.de groene asperges zijn groen omdat ze zonlicht hebben gezien.

Aan het volgende kruispunt verlaten we even de wandelroute, tweehonderd meter naar links ligt een groot asperseveld.

Hier is duidelijk te zien dat als de asperges niet is afgedekt gewoon groen verkleurd omdat de scheuten het zonlicht hebben gezien.

De groene asperges word ook gegeten, maar is iets minder lekker.

Keren op ons stappen terug en gaan aan het kruispunt richting bosgebied Haarterheide, welkomsbord aanwezig.

Haarterheide was oorspronkelijke een heidelandschap, maar er is nog maar weinig heide te zien, is nu voornamelijk een naaldhoutbos.

Het overgrote deel van het bos zo'n 175 ha en is eigendom van de stad Hamont.

Wij volgen ongeveer 1,5 kilometer bospaden en bereiken daarna de rand van een industriegebied.

Verderop aan De Dijk (straat) ligt café de Vègtes, dit is waarschijnlijk een oude hoeve omgevormd tot café.

Voorbij de café slaan wij linksaf, zitten in het bosrijke gebied van de Beverbeek.

Na het passeren van een waterzuiveringsstation zitten we op de Elsbroek, veldweg langs uitgestrekte akkerland.

In de omgeving van de Ruiterstraat staan enkele grootschalige landbouwbedrijven, een zeugenbedrijf en vleeskuiken bedrijf.

Via afwisselend veldwegen en straten bereiken wij het gehucht Mulk.

Hier staat de Heilige Theresiakapel van de Mulk, is in 1928 op initiatief van de buurtbewoners opgetrokken door metser Jaak Vlassak.

De neogotische kapel is in 1949 uitgebreid met een voorportaal, is in 2014 gerestaureerd.

Nog enkele rustige straten doen we aan, zitten daarna terug in het centrum.

De laatste bezienswaardigheid op ons wandelroute is de fraaie Sint-Laurentiuskerk, is een neogotische kruisbasiliek, gebouwd in 1903-1904.

De kerk heeft een breed middenschip en opvallende smalle zijbeuken.

Zijn vierkante toren heeft een opvallend hoge spits, is gesierd door een kroon.

De kerktoren stond in de stijgers voor restauratiewerken, kerk was niet open.

Tips / opmerkingen: bijna vergeten, het beeldje van de Kaarsenmaker dat staat op het stadsplein.

De bekende Spaas kaarsen zijn hier in Hamont voor het eerst gefabriceerd, een wasblekerij in 1904 werd omgevormd tot kaarsenfabriek.

Op het grondgebied van Hamont-Achel zijn 10 trappistenwandelingen uitgestippeld (zie onderste foto).

21-05-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

Warmbeekvallei - Achel.

Start / ligging: Domein De Bever, Beverbekerdijk 50 Achel.

Parking: tegenover Taverne De Bever.

Afstand: rondwandeling van 7 km.

Wandelwegen: meestal bos- en zandwegen.

Bewegwijzering: wij volgen de verschillende knooppunten van het splinternieuwe wandelnetwerk De Groote Heide.

De door ons afgewandelde knooppunten: start aan 188 richting 187 - 186 - 116 - 183 - 172 - 172 - 174 - 175 - 178 - 181 - 192 - 190 - 188

Wandelbord: aan de ingang van de parking.

Wij starten met meteen de Warmbeek over te steken en zitten hier in het hart van de Warmbeekvallei, een groot bosrijk natuurgebied tussen Hamont en Achel.

De Warmbeek ontspringt op het grondgebied van de gemeente Peer en behoort tot het stroomgebied van de Maas.

De Warmbeek stroomt hier iets meer dan 8 km op het grondgebied van Hamont-Achel en stroomt op Nederlands grondgebied verder onder de naam Tongelreep.

We volgen ongeveer één kilometer een bospad langs de Beverbekerdijk.

Ons eerste bezienswaardigheid is de Beverbeek Hoeve, al in de 14de eeuw stond hier een omwalde laathoeve, versterkte hoeve.

Na verbouwingen in de 17de eeuw hing de hoeve van 1874 tot 1936 af van het kasteel van Beverbeek, kwam daarna in bezit van de KULeuven.

Het kasteel van Beverbeek krijgen we niet te zien, ligt hier ook in de omgeving, maar is helemaal verscholen achter de bomen.

Een mooie eikendreef brengt ons tot bij de Zonberg, een vijfsprong in het bos.

Hier volgen we een smal mul zandpad langs een beek en bereiken via een brug de ruïne van De Waag, oud woord voor weeg of het wegen.

In deze buurt stond ooit een houten windmolen die in 1800 totaal werd vernield door een orkaan.

In een vlakbij liggende hoeve een waaghuis werd graan gewogen, dat was verplicht tot de wet op maalrecht werd afgeschaft en de functie van waaghuis verviel.

Daarna werd het gebouw gebruuikt als gewone boerderij, werd rond 1956 gesloopt.

Vandaag zijn alleen enkele fundamenten van de muren overgebleven, infobord aanwezig.

Tegenover De Waag ligt een Geologische tuin met natuurstenen, een overzicht van 600 miljoen jaar geologische geschiedenis.

Wandelen verder over de Tomperweg, de weg is genoemd naar het historische overblijfselen De Tomp.

De Tomp is links te zien, is een torenmolen uit vermoedelijk begin 15de eeuw.

Van de mysterieuze Tomp dacht men vroeger dat het een vlucht- of verdedigingtoren was, pas rond 1990 heeft een onderzoek uitgewezen dat het om een molenrestant ging.

Het gaat om de oudste torenmolen van Belgisch Limburg, maar de toren is in 1968 foutief gerestaureerd als slottoren en niet als torenmolen.

Vlakbij de toren staat een molenhuisje en een 500 jaar oude spar, van de achterligggende vijver krijgen wij niks te zien.

Vervolgen de Tomperweg en passeren rechts de weilanden en het landgoed van Stoeterij 't Mulke.

Aan de volgende T-splitsing nemen we naar rechts de geasfalteerde Molendijk.

Het gecementeerde huisje op de kruising van de Molendijk en de Warmbeek was de laatste Achelse watermolen 't Mulke (molentje).

Het was een onderslagwatermolen op de Warmbeek, gebouwd in 1742.

Het molenrad en de waterval zijn verdwenen, maar het binnenwerk bestaat nog.

Het aanpalende molenhuis werd omgebouwd tot hoeve en is vandaag gespecialiseerd in artisanaal huisbereid ijs op basis van koemelk.

Tussen wandelknooppunt 181 en 192 volgen wij de Oude Weier, de weg is genoemd naar de grote weier (waterplas) die er vroeger lag.

Deze 7 ha grote waterplas die gevoed werd via een sluis op de Warmbeek, leverde het stuwende water voor de molen.

Even volgen we de kronkelende Warmbeek met links uitgestrekte weilanden.

Het laatste deel van de wandeling loopt gelijk met het Beverpad een avontuurlijk pad voor kinderen (2km) het Domein De Bever is spoedig in zicht.

Het Domein De Bever is gegroeid uit de plaats waar vroeger een watermolen stond aan de mooie Molenvijver.

De uitkijktoren die er staat is een stalen constructie van 12 meter hoog.

Prachtig uitzicht op de vijver hebben wij vanaf het hoogste bordes van de uitkijktoren.

Boven in de koepel van de uitkijktoren staat een telescoop die gebruikt wordt door Sterrenkunde Noorderkroon, koepel was afgesloten.

Nagenieten doen we op het terras met een donkere Achelse Trappist, gebrouwen hier enkele kilometers verder door de trappisten van de Achelse Kluis.

Tips / opmerkingen: langs de Tomperweg stond ooit de oude burcht van de Heren van Grevenbroek, de hoge wallen van de verdwenen burcht zijn er nog goed zichbaar, niet opgelet, dus niet gezien.

Wandelldatum: wandeling gemaakt tijdens tweede week van mei, midweek vakantie in Hamont, logeerde in Hotel Hooghuys, week met veel zon.

20-05-2022 om 00:00 geschreven door easywalk

WANDELBLOG

Individuele wandelingen,

Met wie wandel ik: alleen, op woensdag meestal familiewandeling.

Hoeveel km: korte wandelingen van tussen 2 en 10 km.

Welk soort wandelingen: hoofdzakelijk bestaande wandelroutes met bewegwijzering.

Waar wandel ik: het meest in ons eigen streek Limburg, rest van België en soms in het buitenland.

Op mijn blog: beknopte wandelverslagen van afgelegde routes.

De afbeeldingen bij elk verslag zijn zelfgemaakte foto’s.

Mijn blog is beschermd tegen kopiëren.

Link naar mijn vorig wandelblog dat met 1,5 GB ruimte aan foto's volledig is opgebruikt.

WANDELTIPS/WANDELROUTES deel 1 bestaat uit talrijke mooie wandelverslagen en meer dan 1200 foto's, zeker eens gaan kijken:

22-04-2022 om 00:00 geschreven door easywalk