Zondag : 07/09/2008: Opwijk - Etretat

Zondagmorgen  zes uur. G.p.s. op nul en wij richting Normandie..

Piet als chauffeur,Eddy als gids vooraan.

Rita en Carine , als volwaardige co-gidsen zoals later zou blijken , beiden achteraan.

Na een tijd  wordt het donkerder en verlaten wij België via Moeskroen.

Eenmaal de grens over in Frankrijk begint het te regenen. Niets van aantrekken en zoals de gids het behoorlijk aangeeft steeds rechtdoor.

Na een tijdje wordt het gemakkelijk want het blijkt dat de verkeersborden in Frankrijk in het Nederlands worden aangegeven.

Piet zoals steeds bij de pinken ziet dat wij er te vlug gaan zijn en maakt dus  rechtsomkeer en meteen zitten wij  op de goede weg richting Le Tréport.

De hemelsluizen worden nu volledig  geopend en stilaan wordt het tijd om te ontbijten.

Zondagmorgen in Frankrijk en dus niets open , maar niet getreurd want tussen de regendruppels door vinden wij , na lang zoeken , een verdoken min of meer droog bushokje.

Zelfs God in Frankrijk was met ons want het begon zowaar iets minder te regenen en  dank zij Rita en Carine konden wij genieten van lekkere koeken en koffie uit Opwijk.

Le Tréport

Badplaats dichts bij Parijs , vissersstadje , beetje ruw , maar  niet echt aantrekkelijk.

Dieppe

Één der actiefste havens van Normandië.

Stad werd grotendeels vernield.

Bij de heropbouw werden tussen kust en gebouwen uitgestrekte grasvelden aangelegd.

Etretat

“Mijn poorten staan altijd open”

Wondermooie falaisekust.

De krijtrotsen werden hier in de loop der eeuwen door de zee zeer mooi  gebeeldhouwd.

Op sommige plaatsen heeft de zee de zeer zwakke plaatsen aan de zijkant aangevallen , en daardoor heeft de natuur deze poorten geconstrueerd.