Elf personen, tien mannen en een vrouw,hingen aan eenzelfde touw, dat vast hing aan een helikopter.

Het touw was niet stevig genoeg om het gewicht van allen te dragen en er werd beslist dat één persoon moest loslaten, anders zouden ze allemaal te pletter vallen.

Ze slaagden er niet in te kiezen wie moest loslaten, totdat plots de vrouw, met vastbesloten stem aankondigde dat ze zich vrijwillig zou opofferen.

Want, zo zei ze, ze was het gewoon om haar eigen interesses op de tweede plaats te zetten, aangezien ze:

Als moeder, steeds voorrang gaf aan haar kinderen;

Als echtgenote, steeds de belangen van haar man voorrang gaf op de hare;

Als dochter, zwichtte ze voor haar vader;

Als werkneemster, toeliet dat haar bazen de eer opstreken van haar successen;

Als vrouw", zei ze terwijl haar blik in het oneindige staarde en ze een hand op haar hart legde... was het haar taak in het leven zich op te offeren voor anderen zonder daarvoor iets van anderen te verwachten.

Euforisch van emotie en trots, barstte er een heftig applaus los onder de mannen .............en de idioten vielen allemaal.



Moraal van dit verhaal voor de mannen: Vertrouw nooit op de opoffering van een vrouw, ze is nobel, maar niet idioot.

08-03-2011 om 17:18 geschreven door Dusty