Het loont om eerlijk te zijn

Als mensen erachter komen dat u hen bedrogen hebt, al was dat maar één keer, zult u hun vertrouwen verliezen, en dat is niet makkelijk terug te winnen.

Wachttoren 2006 1/12 blz. 19

NOTEER DAT w07 15/9 2: 17,19 = wachttoren 2007 15 sept. 2^e studie artikel  §17, 19

Zie voor bijkomende inlichtingen "de inleiding"

ZONDAG  1  MAART

Gelukkig zijn de barmhartigen. Matth. 5.'7.

De beste manier om mensen buiten de gemeente barmhartigheid te betonen, is de Bijbelse waarheid met hen te delen. Waarom? Omdat de meeste mensen in deze tijd in geestelijke duisternis rondtasten. Ze weten niet hoe ze moeten omgaan met de problemen waarvoor ze komen te staan en ze hebben geen echte hoop voor de toekomst, en daarom zijn ze 'gestroopt en heen en weer gedreven als schapen zonder herder' (Matth. 9:36). De boodschap uit Gods Woord kan 'een lamp voor hun voet' zijn door hen te helpen met hun problemen om te gaan. Ze kan ook 'een licht op hun pad' zijn doordat de Bijbel Gods voornemen voor de toekomst voorzegt, waardoor ze een basis voor een schitterende hoop krijgen (Ps. 119:105). Wat is het een voorrecht de prachtige waarheidsboodschap te brengen aan mensen die er dringend behoefte aan hebben! Nu is het de tijd om een ijverig aandeel te hebben aan de Koninkrijksprediking en het maken van discipelen. - Matth. 24:3-8, 21, 22, 36-41; 28:19, 20. w07 15/9 2: 17,19

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Gelukkig zijn de barmhartigen is de vijfde gelukkigverklaring in Jezus bergrede. De eigenschap van 'barmhartig' is mededogend, medelijden opbrengen. Wil je echt onder die noemer komen dan moet je 'barmhartigheid" oefenen of praktiseren.

Met andere woorden, het mag geen opgelegde of dwangmatige barmhartigheid zijn.

Dat is het PRO: nu brengt de organisatie of het besturende lichaam "barmhartigheid" rechtstreeks in verband met de Bijbelse waarheid en de geestelijke nood van de meeste mensen. Daar is zo direct gezien en gezegd geen verhaal aan.

Dat is het CONTRA: Nu brengt de organisatie of het besturende lichaam "barmhartigheid" rechtstreeks in verband met de "prediking van deur tot deur of van huis tot huis".  Dat is dan een ander koekje, maar ook van een andere soort deeg. Alhoewel de prediking als een opdracht van de Christus moet bezien worden is die opdracht nergens aan vereisten verbonden. Men kan de "prediking" dus zien als een morele verplichting.

Nu kan de organisatie of het besturende lichaam deze morele verplichting wel organiseren en in bepaalde richtingen sturen, maar van het moment dat die manieren vereisten worden gaat zij buiten datgene wat geschreven staat.

Zoveel subtieler is het wanneer die "prediking" en het uren aantal eraan besteed, bepalend wordt voor verantwoordelijkheden en om voorrechten te krijgen in de organisatie.

Daarom herhaal ik wat in het boekje "GEORGANISEERD OM JEHOVAH'S WIL TE DOEN" staat op de blz. 92 dat de prediking 'min of meer' hun "HANDELSMERK" is geworden. Daar heeft Christus nooit één woord over gerept. Wat hij wel heeft gezegd staat in Joh. 13: 35. "Hieraan zullen allen weten dat GIJ mijn discipelen zijt, indien GIJ liefde onder elkaar hebt.”  DAT IS HET KENMERK VOOR CHRISTENEN.

Het antwoord van Jehovah's Getuigen, zonder uitzondering, zal zeker zijn, "ja, wij hebben liefde als kenmerk". En dat zal en kan individueel waar zijn, maar als groep is het eerder een door de organisatie of het besturende lichaam geïnsinueerde verplichting geworden.

Gehoorzaamheid, zonder onderzoek en in het geheel geen kritiek, t.o.v. van de organisatie of het besturende lichaam staat kilometers boven deze door Christus gegeven LIEFDE.

maandag  2  maart

Niet één woord van alle goede woorden die Jehovah, uw God, tot u gesproken heeft, [is] onvervuld ... gebleven. Alles is voor u uitgekomen. -Joz. 23:14.

Jozua was een dynamische, onverschrokken bevelhebber, een gelovig en integer mens. Hij had met Mozes samengewerkt en was zorgvuldig door Jehovah uitgekozen om de natie Israël uit een vreesaanjagende woestijn naar een land vloeiende van melk en honing te leiden. Tegen het einde van zijn leven hield Jozua een ontroerende afscheidstoespraak voor de oudere mannen van Israël. Zijn woorden waren ongetwijfeld geloofsversterkend voor zijn toehoorders, en dat kunnen ze ook voor ons zijn. Jozua was bijna 110 jaar, en hij had in een van de meest enerverende periodes in de geschiedenis van Gods volk geleefd. Hij was ooggetuige geweest van machtige daden van God, en hij had de vervulling van veel van Jehovah's beloften gezien. Op grond van persoonlijke ervaring kon hij dan ook met volle overtuiging zeggen wat er in de tekst voor vandaag staat. w07 1/11: 1:1, 3

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Jozua kon dit in volle overtuiging zeggen omdat hij het persoonlijk heeft meegemaakt.

De eerste tien paragrafen van de betrokken w07 1/11: 1: 1, 3 t.e.m. 10 zijn dan ook een voorbereiding voor de "Bevrijding in deze tijd" en in de 11^e paragraaf worden de woorden van Charles Taze Russell aangehaald. Wat ik nu ook doe *** w07 1/11 blz. 24 par. 11.

11 "Goedemorgen allemaal”, zei hij opgewekt. En toen kondigde hij voordat hij naar zijn plaats ging, vreugdevol aan: „De tijden der heidenen zijn geëindigd; hun koningen hebben hun dag gehad.” Opnieuw was voor Jehovah, de Soeverein van het universum, de tijd gekomen om op te treden ten behoeve van zijn volk. En dat deed hij!"

Ondertussen is er meermaals een einde voorzegd dat niet gekomen is met als hoogtepunt 1975 (luister naar de lezing van Marcel Gillet bijkantoor opziener van België in 1966). Ga naar:  cfr.eleuthera.aggelia.be (onderaan de blz.)

In De Wachttoren van 1981 15/1 blz. 32 "vragen van lezers" wordt uit voorzichtigheid geschreven dat het "onwaarschijnlijk" zou zijn dat wij het millennium zouden halen. Ik citeer:

"En indien het goddeloze samenstel van deze wereld tot de eeuwwisseling zou blijven bestaan, wat met het oog op de tendensen in de wereld en de vervulling van bijbelse profetieën hoogst onwaarschijnlijk is, zouden er nog steeds overlevenden van het geslacht van de Eerste Wereldoorlog zijn. Dat hun aantal afneemt, vormt echter een bewijs te meer dat „het besluit van het samenstel van dingen” snel zijn einde nadert".

§13  w07" In de jaren dertig werd duidelijk dat de „andere schapen” werden ingezameld".   In diezelfde jaren bleek het getal van diegenen die een hemelse hoop hadden dan ook compleet te zijn en de  geleidelijke  afname  van  die  kleine  kudde zou eveneens dienen als een bewijs dat het einde nabij was.

Ondertussen blijft dit getal reeds enkele jaren toenemen. Wat moeten wij nu concluderen?

En noteer dat De Wachttoren van 1 april 2007 blz. 25 § 17 zegt en ik citeer: "omdat het aantal gezalfden afneemt, kunnen ze niet in alle gemeenten aanwezig zijn..." einde citaat.

Toen was het jaarverslag in De Wachttoren van 1februari 2007 reeds verschenen en waren er 234 meer gezalfden dan het jaar voordien. Onderzoeken zij zichzelf dan niet of nooit? Dat ze ons bij 't zeventiende willen zetten tot daar toe, maar dat zij Jehovah''s geest daarbij betrekken dat is een ander paar  mouwen. In hun plaats zou ik niet willen zijn, noch in hun schoenen staan. De Bijbel zegt duidelijk "vergewist u van alles... doe jij dat? Hoe herken jij wat gij leest? 

In 2005 avondmaaldeelnemers 8524 en in 2006 avondmaaldeelnemers 8758 = 234 toename.

In 2007 waren er 9105–8758 = 374 toename en in 2008 waren er 9986 – 9105 = 881 toename

Dat maakt een toename van 1489  personen op drie jaar tijd die dus van de symbolen hebben genomen. Je kunt dat eventueel gemakkelijk zelf nazien en je eigen conclusies trekken.

dinsdag  3  maart

Wij weten dat de gehele schepping tot nu toe voortdurend te zamen zucht en te zamen pijn lijdt. -Rom. 8:22.

Door de hele menselijke geschiedenis heen zijn er slechte dingen gebeurd die tot grove onrechtvaardigheden hebben geleid. Nu is de situatie erger dan ooit. Hoe komt dat? Doordat het huidige goddeloze stelsel zich al vele tientallen jaren in zijn "laatste dagen" bevindt. Dat gaat gepaard met 'kritieke tijden, die moeilijk zijn door te komen' (2 Tim. 3:1-5). De afgelopen honderd jaar is er meer onrecht gepleegd dan ooit. Eén oorzaak is dat deze periode de meeste oorlogen heeft gekend. Sommige historici schatten bijvoorbeeld dat er alleen al in de Tweede Wereldoorlog in totaal zo'n 50 tot 60 miljoen mensen zijn omgekomen, van wie de meesten burgers waren: onschuldige mannen, vrouwen en kinderen. Sinds die oorlog zijn er in allerlei conflicten nog eens miljoenen mensen omgekomen, en opnieuw waren dat vooral burgers. Satan bevordert zulke onrechtvaardigheden omdat hij woedend is en weet dat Jehovah hem binnenkort een totale nederlaag zal toebrengen.  Openb. 12:12. w07 15/8 1: 4-6

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR: Om de eerste alinea in zijn juiste context te plaatsen haal ik er Genesis 4:8. "Het geschiedde dan toen zij op het veld waren, dat Kaïn voorts zijn broer Abel aanviel en hem doodde". Het is duidelijk dat moord en doodslag in het eerste gezin begon, bijbels gezien dan toch.

Nu is de situatie erger dan ooit zegt het commentaar van de organisatie of het besturende lichaam.

Wat omvang en mogelijkheden betreft om mensen te doden of juister uitgedrukt te vermoorden, absoluut. Maar er is geen periode in de menselijke geschiedenis die je als de ergste zou kunnen aanduiden. De geschiedenis herhaalt zich en blijft zich herhalen. Hoelang nog?

Volgens de Bijbel en de georganiseerde religies moest het EINDE al vroeger en reeds dikwijls gebeurd zijn. Ook volgens de organisatie of het besturende lichaam, niet eenmaal maar meermaals, zoals ik zei. Er zijn data te over.

Er wordt in het bovenstaande commentaar verwezen naar oorlogen en ja hoor, daar is het duidelijk dat er slachtoffers vallen. Maar mensen gaan ook dood door misbruik, misleiding, bedrog, manipulatie, fraude, leugens, uitbuiting enz.

Daarmee bedoel ik dat mensen niet zozeer leven, maar geleefd worden, op veel verschillende manieren zoals hierboven aangehaald. Zoals een uitdrukking het duidelijk maakt gaan sommige mensen over lijken. En hoe?

De uitspraak dat sommigen mensen zich "als beesten" gedragen is volgens het boek "MOORDENAARS en hun motieven" van de advocaat Jef Vermassen een belediging voor de dieren. Daar ben ik het volledig mee eens.

Alleen worden mensen door mensen en hun "organisaties" of  "regeringen" en soms door nood en omstandigheden toe gedwongen.

Darwin stelt de mensen gelijk met dieren zonder onderscheid, maar er zijn maar bitter weinig dieren die andere dieren uit hebzucht, wraak en naijver zullen doden.

Daarentegen zijn er wel enkele mensen die de miljarden anderen mensen behandelen zoals in de derde alinea hierboven beschreven. Het blijkt zelfs een bepaalde hiërarchie te zijn in gelijk welke categorie, tijd of klasse.

Hier kan ik geen naam of aantal op plakken, het is intuïtie van mijn zijde, en het besef dat bijna alle mensen gewoon willen werken voor de nodige levensbehoeften, een vredige levensduur en genieten van hun kinderen, kleinkinderen, vrienden en hun medemensen.

Anderen geven de schuld aan de demonen, wat gemakkelijk is, maar dat pleit de mensheid in geen enkel opzicht vrij van zijn eigen verantwoordelijkheid en daden.

woensdag  4  maart

De liefde ... verheugt zich niet over onrechtvaardigheid, maar verheugt zich met de waarheid.    1 Kor. 13:4, 6.

Hoe kunnen ouders hun kinderen leren lief te hebben wat rechtvaardig en waarheid is? Een belangrijke stap is de kinderen ertoe aan te moedigen hun gevoelens eerlijk te uiten, ook al gaan ze dan dingen zeggen die de ouders minder graag horen. Het spreekt vanzelf dat ouders blij zijn als hun kinderen gedachten en gevoelens uiten die in overeenstemming zijn met rechtvaardige maatstaven. Maar een andere keer zouden de spontane woorden van een kind een neiging tot onrechtvaardigheid kunnen onthullen (Gen. 8:21). Hoe moeten ouders in zo'n geval reageren? Het eerste wat in hen opkomt, is misschien het kind onmiddellijk de les te lezen. Als ouders zo reageren, zou het kind zich al snel kunnen aanleren alleen te zeggen wat ze volgens hem willen horen. Natuurlijk moet onbeleefde spraak onmiddellijk gecorrigeerd worden, maar er is een verschil tussen kinderen leren hoe ze beleefd moeten spreken en dicteren wat ze moeten zeggen. w07 1/9 1: 7, 15

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Weeral zo'n beginsel dat aan de ribben zou moeten plakken.

Als eerste zou kunnen gesteld worden dat de ouders zelf onvoorwaardelijk rechtvaardigheid moeten liefhebben. Zoals reeds gezegd, woorden wekken, maar voorbeelden strekken.

Het is heel prachtig wanneer ouders hun kinderen ertoe kunnen brengen om eerlijk hun gevoelens en hun mening te uiten. Ook wanneer ze dan dingen zeggen die de ouders niet alleen minder graag horen, maar die de ouders zelfs zouden compromitteren.

Of zoals het commentaar van de organisatie of het besturende lichaam zelf zegt dat er een neiging tot onrechtvaardigheid onthuld zou kunnen worden, van wie? Niet van het kind, maar van de ouder of ouders.

De bedoeling is toch het kind te leren om zich over rechtvaardigheid te samen met de waarheid te verheugen en waar liefde de basis van is.

De ouders, het kind en ik, zullen geen volmaaktheid verwachten, maar wel eerlijkheid!

Ben jij waarde lezer bereid om deze beginselen toe te passen op jezelf? Ja of neen, dit is jouw zaak. Toch stel ik nu de vraag. Mag een kind zijn ouders terechtwijzen ja of neen?

Zou het rechtvaardig of onrechtvaardig zijn wanneer een kind "terecht" een terechtwijzing aan één ouder zoals zijn moeder geeft? Volgens mij of in mijn geval is dit JA. Wanneer jij het anders ziet is het voor mij ook goed, maar dat maakt geen verschil.

Er komt dan wel een andere vraag, hoe denk je dat Jezus Christus die vraag zou beantwoorden?  Volgens mij zijn volgende teksten zeer toepasselijk:

Mattheüs 18:3."Voorwaar, ik zeg U: Indien GIJ U niet omkeert en wordt als jonge kinderen, zult GIJ het koninkrijk der hemelen geenszins binnengaan".

Mattheüs 5:20. "Want ik zeg U, dat indien UW rechtvaardigheid niet overvloediger is dan die van de schriftgeleerden en Farizeeën, GIJ het koninkrijk der hemelen geenszins zult binnengaan". En nu komt de "clou":

Ben jij waarde lezer bereid om deze beginselen toe te passen op de organisatie of het besturende lichaam? Ja of neen? Dit is beslist niet alleen jouw zaak, maar van elke Christen of juister en veelomvattender gezegd, van elk MENS. 

Wanneer je er bereid voor bent, lees dan de volgende schriftplaats:

Efeziërs 2:19. "GIJ zijt daarom stellig geen vreemden en inwonende vreemdelingen meer, maar medeburgers van de heiligen en leden van het huisgezin van God".

De organisatie of het besturende lichaam laat duidelijk uitkomen en staat er zelfs op dat zij onze geestelijke voeding te rechtertijd geeft. Met andere woorden gezegd de organisatie of het besturende lichaam is onze Moeder.

Mogen wij "haar" volgens de hiergenoemde beginselen terechtwijzen?

Volgens onze "Moeder" zelf mogen wij dat niet en de straf die zij in zo'n geval geeft is "uitsluiting". Of onze VADER, "GOD" daarmee akkoord is zal mettertijd duidelijk worden.

donderdag 5 maart

Het land van een zeker rijk mens leverde een goede opbrengst. - Luk. 12:16.

In een gelijkenis in Lukas 12:16-21 sprak Jezus over een rijke man die niet tevreden is met de voorraadschuren vol goede dingen die hij al heeft, maar ze afbreekt en grotere bouwt om nog meer goede dingen op te slaan. Net als hij denkt dat hij er zijn gemak van kan nemen en van een goed leven kan gaan genieten, zegt God tegen hem dat zijn leven ten einde loopt en dat alle goede dingen die hij heeft opgeslagen, naar een ander zullen gaan. De rijke man werd niet afgeschilderd als een slecht mens. Hij had hard gewerkt en spaarde voor de toekomst, misschien met het welzijn van zijn gezin in gedachten. Veel dienstknechten van Jehovah staan in deze tijd voor net zo'n situatie als de rijke man. Ware christenen doen hun best om eerlijke, ijverige en gewetensvolle werkers te zijn (Kol. 3:22, 23). Als ze promotie aangeboden krijgen of als zich nieuwe mogelijkheden voordoen, staan ze voor een beslissing. Moeten ze de promotie aanvaarden, moeten ze hun bedrijf uitbreiden? w07 1/8 2:2-4, 6

BIJKOMEND EN BIJHOREND COMMENTAAR:  Maart is de derde maand van het jaar en het is de derde keer dat de organisatie of het besturende lichaam deze illustratie van Lukas 12 aanhaalt, maar nu met het vers 16. (zie 2 en 27 februari).

We maken het dan ook kort en ik druk de bepaalde paragraaf volledig af.

Zoals je zelf kunt zien wordt § 6 aangehaald in vermelde wachttoren. § 6 begint zoals in het commentaar gezegd dat " Veel dienstknechten van Jehovah staan in deze tijd voor net zo’n situatie als de rijke man. Ware christenen doen hun best om eerlijke, ijverige en gewetensvolle werkers te zijn (Kolossenzen 3:22, 23). Of ze nu bij iemand in dienst zijn of hun eigen bedrijf hebben, ze zijn vaak succesvol en blinken zelfs uit in hun werk. Als ze promotie aangeboden krijgen of als zich nieuwe mogelijkheden voordoen, staan ze voor een beslissing. Moeten ze de promotie aanvaarden, moeten ze hun bedrijf uitbreiden? Hetzelfde geldt voor veel jonge Getuigen: ze doen het goed op school. Het gevolg kan zijn dat ze een studiebeurs aangeboden krijgen om een hogere opleiding te volgen aan een gerenommeerde onderwijsinstelling. Moeten ze gewoon doen wat iedereen zou doen en het aanbod accepteren? Ik benadruk 'iedereen' en het "aanbod".

Iedereen, is een subtiele veralgemening in verband met 'promotie', 'nieuwe mogelijkheden', 'studiebeurs' en 'hogere opleiding' en rechtstreeks verbonden met het aanbod accepteren.

Dit is je reinste, maar ook subtielste indoctrinatie van een meer dan geroutineerde manipulator of exacter uitgedrukt, van geroutineerde manipulators.

Het ergste moet nog komen. Op blz. 28 § 8 en 9 met als onderkopje Waarom 'onredelijk'?'

Omdat de verantwoordelijkheid op de schouders van God wordt gelegd.

Ik druk af wat toepasselijk is: "Nog diezelfde nacht kwam er een abrupt einde aan alles waar de man voor had gewerkt, want God zei tegen hem: „Onredelijke, nog deze nacht eist men uw ziel van u op. Voor wie zullen dan de door u opgeslagen dingen zijn?” — Lukas 12:20.

⁹ Nu komen we bij het punt waar het in Jezus’ illustratie om gaat. God noemde de man onredelijk. Een woordenboek legt uit dat vormen van het hier gebruikte Griekse woord „altijd op een gebrek aan verstand duiden” (Exegetical Dictionary of the New Testament).

Het woordenboek zegt dat het woord dat God in deze illustratie gebruikt, „de zinloosheid van de toekomstplannen van de rijke” moet aangeven. Het duidt niet op iemand die geen intelligentie heeft, maar op „iemand die weigert te erkennen dat hij afhankelijk is van God”.

En hier gebruikt de organisatie of het besturende lichaam de handtekening van God zodat de morele druk gerechtvaardigd blijkt te zijn. Tezelfdertijd, als je tenminste voor verstandig en redelijk, wilt doorgaan, kun je die 'promotie', 'nieuwe mogelijkheden', 'studiebeurs' en 'hogere opleiding', niet aanvaarden.

Aanvaardt men deze 'promotie', 'nieuwe mogelijkheden', 'studiebeurs' en 'hogere opleiding', dan werpt zo iemand zich op als onafhankelijk van God. Je moet maar durven Het woord is aan jou.  (zie eventueel de ervaringen nog op blz. 30 §16, 17 en 18 van vermelde wachttoren).       

28-02-2009 om 12:09 geschreven door eleutheros