|
Het meisje is onlangs naar het graf van haar moeder geweest. Maar de weersomstandigheden waren de dagen ervoor heel slecht. Het had veel gesneeuwd. Dus die dag dacht ze dat het de verjaardag was van haar moeder. Maar ze was verkeerd. Maar ze stond voor het graf en zag toch dat het bloemstukje dat ze er voor had gekocht. Ze heeft gezocht onder de sneeuw langs alle kanten, ook bij de andere graven. Maar tervergeefs. Wat haar ook opviel in die verse sneeuw. Er waren verse voetstappen die alleen leiden tot het graf van haar moeder en weer keerde. Heel grote voetstappen, dat zag je. Een hele ontgoocheling voor het meisje. Zo iets doe je niet. Al wil je geen contact meer met je familie, dus de broer en de vader. Laat het bloemstukje staan, het is niet voor hen bedoeld, maar voor haar moeder. Zij wil rouwen, omdat ze fouten heeft begaan en op zo'n manier wil verwerken. Daar heeft niemand zakens mee. Ook zij niet. Respect kennen ze ook niet. Ze weet ook dat het 26 jaar tussen zit. Maar haar geweten en hoe ze zich voelt, dit kun je niet beschrijven. Ze heeft dit allemaal gedaan voor iemand, haar ex man, dat ze graag zag, maar die voor haar met de jaren in een "monster veranderde", en haar moeder die ook een vriendin was voor haar. Daarvoor verlaatte. Ze heeft ook van dit huis via de stadsdiensten, de eigenaars opgevraagd. Zo weet ze van wie dit huis is. Is het van hen of niet of ergens in de familie. De uitslag van deze vraag moet ze nog ontvangen.....
|
