Eind april 1945 deed mijn oudste zuster , haar plechtige communie . Van feesten was nog geen spraak want het was nog altijd oorlog. Mijn ouders hadden mij en mijn twee zussen beloofd om op een zondag eens naar Brussel te gaan . En zo geschiede .Op zondag 8 mei 1945 gingen we te voet naar Halle , een mars van ander half uur . Daar namen we de tram naar Brussel . Eerst bezochten we verschillende groot waren huizen , maar door de oorlog waren daar meer lege dan gevulde schappen . Er was iets dat ik bijzonder interessant vond, namelijk , de lift . Die werd bediend door een jonge " picollo " van ongeveer 14 jaar , strak in het pak en met een speciaal hoofddeksel op . Op dat hoofddeksel stond in gouden letters de naam van het groot waren huis . Die jongen deed de schuif deuren van de lift voor de gebruikers , open .Hij starte de lift en stopte op iedere verdieping , drie in totaal . En telkens het zelfde ritueel . Deuren open vouwen , buiten gaan staan , vriendelijk goede dag zeggen ( in het Frans ! ) tegen de mensen die de lift verlieten en daarna de wachtenden vriendelijk uitnodigen om in te stappen. Ik vond dat fijn zo azltijd op en af te gaan , het was toch gratis.Soms kreeg de liftjongen een fooi . Dan was hij super vriendelijk . Hoe meer fooien hoe beter want dat was eigenlijk zijn loon . Kort na de middag gingen we naar de cinema . Het was de eerste keer dat ik dat mee maakte . Een ganse zaal vol zachte zetels .......... dat bestond op de buiten niet . We zouden een film van de cowboys en de indianen zien . Eerst was er wwat plaatselijk nieuws en dan begon de film . Opeens gingen alle lichten in de zaal aan . Een heer in een zwart pak , kwam mededelen dat de wapenstilstand van de oorlog 1940 - 1945 getekend was . Plots begon er muziek te spelen , wat dan de "Brabançonne " leek te zijn . De eerste keer dat ik onze natiopnale hymne hoorde . Iedereen in de zaal stond recht . Hier en daar zag ik mensen naar hun zakdoek grijpen Toen de muziek op hield begon iedereen van blijdschap te roepen . Er werden handen gedrukt , gekust . Iedereen was blij en uitgelaten en wou naar buiten . In de straten van Brussel was het één grote chaos . Vele mensen repten zich naar het koninklijk paleis . Maar de koning mocht nog niet meteen terug keren naar België , dus wapperde de nationale driekleur , niet op het paleis . Dat zou nog jaren duren .......? Tot de volgende keer . Emile
In het bos lag een bataljon Canadezen , om uit te rusten en hun materiaal na te zien en te herstellen . Ook van deze soldaten kregen de kinderen chocolade en koekjes .( ook ons eerste sigaretje )Ik kon me nog altijd niet inbeelden dat deze soldaten tegen de Duitsers vochten . Voor mij waren het allemaal vrienden en kon het niet dat die onder mekaar ruzie maakten. Iedere avond was er nu vuurwerk te zien aan de hemel . De Duitsers lanceerde vliegende bommen ( V 1 ) , om Antwerpen ( dat nog bezet gebied was ) en Londen te bombarderen .De " vliegende bom "was eigenlijk niet meer dan een kleine raket , volgepropt met dynamiet . 's Nachts zag je dus een rood gele vlam die uit de uitlaat kwam . Het eigenaardige was : als je de motor hoorde sputteren en de rode vlam doofde , dan viel die raket als een steen naar beneden . Zo stonden mijn vader en ik op een avond ( geboeid ) te kijken naar het gratis schouwspel, toen we plots voor ons zo'n raket haar vlam zagen uitgaan. Mijn vader trok me bij de arm al roepend , " in de kelder , ze valt ! " Mijn twee zussen en mijn moeder die in de keuken zaten , repten zich ook naar de kelder . We waren nog maar pas in de kelder , één oorverdovende knal , het lantaarn licht ging uit en wij werden door de hevige luchtdruk, op de grond geworpen . Dan een zwaar geroffel , rinkelend glas ................ Ik dacht dat het huis ging instorten . Daarna werd het stil . We hielden mekaars hand vast , dood van de schrik . Mijn vader , die van niets schrik had , ontstak terug de lantaarn , kalmeerde ons een beetje en ging een kijkje nemen . Een beetje later riep hij van in de kelder deur dat we ook moesten boven komen . Ik was verbaasd . Het was nacht , maar een klare hemel . Daar we uit de donkere kelder kwamen , konden we tamelijk goed zien wat er gebeurd was . Overal lagen glas scherven . Al de ruiten waren stuk .De pannen van het dak langs de voor kant van ons huis , waren weg geblazen . Ik had schrik . Misschien zou er nog wel één kunnen vallen . 's Anderendaags ben ik met mijn vader gaan kijken waar de bom gevallen . Een twee honderdtal meter van ons huis . De bom had een grote diepe krater in de grond geslagen , wel twintig meter groot volgens mijn vader . Die bom kwam van mijn vrienden van de uitkijkpost . Toen ben ik beginnen begrijpen dat het geen echte vrienden waren .Mensen die U pijn willen doen zijn geen vrienden . En zo zag ik het ook . Tot de volgende keer . Emile
Na een jaar of drie waren de Duitsers plots uit hun uitkijkpost verdwenen . Mijn vader zei dat de soldaten terug naar huis waren . Meer wou hij er niet over kwijt.
Intussen zagen we dikwijls de vliegtuigen van de geallieerden in grote getallen oost waarts vliegen . Op een namiddag zagen we van op de speelplaats van de school , vliegtuigen die een kleiner vliegtuig met een kabel voort trokken . Gans de hemel , zo ver je kijken kon , waren er vliegtuigen . ( remember , de slag om Arnhem .) Een paar weken later kwamen Engelse troepen , triomfantelijk ons dorp binnen .Het was een echte kermis sfeer . Iedereen was blij en liep rond met een tricolore bandje rond zijn arm . Aan ieder huis hing een Belgische driekleur . Nog nooit gezien !
Toch werd die feeststemming over schaduuwd door represaille maatregelen van het ondergrondse verzet . Mensen die met de bezetter hadden samen gewerkt , of jonge vrouwen die zich in lieten met Duitse soldaten , werden in het openbaar gestraft . Executies heb ik nooit geweten . Maar wat ik wel gezien heb : hoe ze een jonge vrouw haar lange haren afsneden en ze haar daarna kaal schoren . Afgrijselijk was dat. Dat deed me denken aan sommige passages uit onze geschiedenis boeken .
Intussen was de oorlogs machine in volle gang . Duitse bommenwerpers bestookten Engeland . Maar toen was het vliegbereik van zo'n zwaar erg beperkt . Zo danig dat de vliegers heen en terug , naar Londen konden .
Op een nacht kwamen de Duitsers van de uitkijk post mijn vader halen . Het was een heel chaotisch moment en daar van kon ik gebruik maken om mee te glippen op een vrachtwagen . Het ging om een Duitse bommenwerper op de terug weg , die gecrasht was , juist naast het bos . " Wij " daar naar toe, en toen heb ik een tafereel gezien dat ik mijn leven lang zal mee dragen . De bemanning had zich kunnen redden met hun parachutes , behalve de piloten , Die zaten nog op hun stoel in de verwoeste cocpit , die nog aan het branden was. Van de twee lichamen was enkel nog de romp te zien .Hun klederen waren helemaal verkoold . Hun rompen waren zwart geblakerd , in het midden gebarsten door de hevige hitte en uit die barsten vloeide bloed, mensen bloed , dat terstond stolde en ook begon te branden .
Ik kon het niet meer aanzien en heb me omgedraaid . Waren dat ook van die vriendelijke mensen waarvan ik chocolade, snoep en speelgoed , kreeg ?........................
1940 : OORLOG Dat mijn vader in 1939 gemobiliseerd werd om het vaderland te dienen herinner ik me niet meer. Zijn thuis komst zo veel te meer . Hij kwam te voet en met de trein van uit zuid Frankrijk . Daar werd het Belgisch leger naar toe gebracht om aan te sluiten bij het Franse leger . Dat is de eerste tastbare kennis making met mijn vader . Ik kende hem enkel van een vergeelde foto . Wij woonde in een boswachter woning op de rand van Hallerbos in Brabant , waar mijn vader bos wachter was . In dat bos had de Duitse bezetter een uitkijkpost geïnstaleer Die dikwijls beroep op mijn vader deden om hen de weg te wijzen . In die tijd bestond er nog geen GPS . Mijn vader deed dat tegen zijn goesting , maar het was van moeten . Het fijt dat hij regelmatig in een Duitse legerwagen gezien werd maakte hem bij de inwoners van ons gehucht niet popilair . Om niet te zeggen dat hij als een " zwarte " aan zien werd . Die Duitse soldaten waren tegen mij ( als kind ) heel vriendelijk . Sinterklaas bestond niet onder oorlog . Daar was immers geen speelgoed of geen snoep. Wel van die soldaten heb ik mijn mooiste Sint ter Klaas gekregen van heel mùijn leven . Ik had chocolade , snoep en speelgoed . Nog nooit in mijn leven gezien ! U kunt wel denken hoe fier ik was , maar ik mocht daar van mijn vader , niets van vertellen ...........................
Dit is mijn eerste berichtje op mijn blog . Van harte welkom aan iedere bezoeker . Wat ik wil doen is wat terug gaan in de " goeie ouwe tijd " Op seniorennet moet dat te vinden zijn .
even kennis maken Ik ben een gehuwde , gepensioneerde 72 jarige man uit Oost Vlaanderen .Van geboorte een echte Brabander . Wat me boeit is de tweede wereldoorlog , auto's , figuurzagen en sport om maar enkele te noemen . Ik kijk er naar uit wat dit gaat geven . Normaal zou ik elke week een verhaaltje vertellen .We zullen zien .
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://blog.SeniorenNet.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://blog.SeniorenNet.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
