Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Weer een zeer geslaagde dagtocht georganiseerd door de PCOD-ANBO. We werden gereden naar Sneek door een zeer aardige chauffeur Rene van Hippo Reizen'' een super de luxe mooie bus met air conditie. In Sneek gingen we aan boord bij de firma... ' VAN DIJK' werden verrast met heerlijke koffie en zalig gebak hebben 2 uurtje gevaren over de Friese meren heerlijk. Dan naar Joure voor een fantastisch diner, alles er op en eraan specialiteit een heerlijk schaaltje zelf bereide Rabarber zo lekker een super groot ijsje als toetje( daar ging mijn dieet weer) terug naar Sneek naar het Scheepvaart museum en de laatste twee uurtjes mochten we Sneek onveilig maken. een zeer leuk stadje met oude straatjes en geveltjes een pracht stadhuis dus weer kaasie voor mij om foto's te maken. We zijn de hele reis verzorgt door de leiding en ook Hannie van het rode kruis was weer paraat ,Een veilig gevoel wij konden ons met een gerust hart toevertrouwen aan dat stel, bedankt voor de mooie dag.
' Begin nooit de dag met de scherven van gisteren'
'
'Begin nooit de dag met de scherven van gisteren'
Voor mij was dit de spreuk van de dag.
Gisteren had ik echt een hele nare dag mijn lieve vriendin waar ik al 30 jaar vriendschap mee heb moest voor een week haar huis uit omdat het gerenoveerd zou worden.
Mijn vriendin heeft MS een akelige spier ziekte die nog niet te genezen is zolang ik haar ken, we hebben elkaar leren kennen op een lotgenoten avond want mijn man had ook MS
Mijn man is 9 jaar geleden overleden op 60 jarige leeftijd mijn vriendin is inmiddels al 81 jaar dat is uitzonderlijk voor MS patiënten want alle mensen die wij op de lotgenoten avonden hebben leren kennen zijn al overleden. Nu kon mijn vriendin een weekje geplaatst worden in het ouderentehuis waar ik drie keer in de week vrijwilligers werk doe.
Het is ook dicht bij mijn huis 7 minuten lopen dus ik was blij dat ze zo dicht bij kwam, ik had met haar afgesproken dat ik dan elke middag met haar in de grote zaal warm eten zou dan kon ik haar vlees snijden en hadden we het gewoon gezellig samen.
Ze was zaterdags gekomen en maandags ging ik naar haar toe, ze was heel goed ze zat al in de grote zaal te wachten op mij, we hebben heerlijk gegeten later wou ze nog mee doen met een bingo, toen ben ik gevlucht ik doe alles voor haar maar bingo daar kan ik gewoon niet tegen word daar heel nerveus van als ik nog maar 1 nummer moet hebben dan heb ik het niet meer dus echt niets voor mij.
We spraken af dat ik na mijn vrijwilligers werk op dinsdag ook weer met haar om 12 uur zou warm eten. Toen ik dinsdag morgen eerst even bij haar ging kijken voor ik vrijwilligers werk ging doen ben ik me helemaal een hoedje geschrokken. Mijn vriendin zat in haar rolstoel maar reageerde nergens op de verzorgster bleef haar naam maar noemen ik ging naast haar zitten ze herkende me nauwelijks maar zij wel “ Ik geloof dat ik dood ga." Ik probeerde wat meer contact met haar te krijgen het ging zeer moeizaam ze riep wel steeds om haar man dus ik belde haar man, die kon echt niet van huis weg vanwege de verbouwing, haar schoondochter kon ook niet komen, ik heb toen mijn vrijwilligers werk af gezegd en ben tot 1 uur middags bij haar gebleven .
Middags om 4 uur was ik met Rocky weer even langs gegaan, ze zat nog steeds in de rolstoel haar hoofd op haar borst, heb haar gedag gezegd ze vertelde dat ze zo moe was,
De verzorgster van de middag zei dat ze mijn vriendin met een collega wel in bed zou doen, maar er kwam visite een oude tante die schrok zich ook rot even later kwam haar man toen werd mijn vriendin heel druk en huilde, haar man werd een beetje boos en zei:
“ maak je nu niet zo druk straks word je nog veel erger beroerd en het is hier veel te druk.”
Ik zei ; “ dan ga ik maar ik was hier vanmorgen ook “
" prima, dag Els”
Christien gaf me wel en kus maar ik voelde me op dat moment echt te veel.
Het had toch even anders gezegd kunnen worden.
Ik was er behoorlijk sneu onder en vond het verschrikkelijk dat ik mijn vriendin zo verward en beroerd zag. Ik heb woensdag morgen gebeld naar het ouderen tehuis hoe het met haar was, als ze goed was geweest zou ik weer met haar gaan eten, ze was nog erg in de war de huisarts zou nog weer langs komen toen heb ik besloten om vandaag niet naar mijn vriendin te gaan ik kon het even niet aan.
Ik hoop dat het donderdag weer een stuk beter met haar gaat. Ik vind het een goed raad:
‘ Begin nooit de dag met de scherven van gisteren”
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
