Dankje N.B. om het me doorsturen van deze zin die nu op een plaknotitie op mijn mac-bureaublad prijkt. PC'ers kunnen deze gebruiksvriendelijke mac-tool niet uitproberen, want onbestaand. Als ze in de microsoftwereld ooit leren wat wel en wat niet belangrijk is en vooral wat veel te veel is in zijn balken en menu, dan zal de wereld ooit nog es veranderen (en zij vooral een pak geld minder verdienen, maar er evenveel gelukkiger gebruikers op winnen).
Soit, niet mijn bedoeling op deze beloftevolle lentedag, met poezen die in de tuin zijn buikje laten bruinen, zo te beginnen. Maar dat gebeurt wel vaker, je wil iets doen, en eindigt uiteindelijk met iets anders.
Soms zelfs heb ik een perfect beeld achter mijn voorhoofd van iets wat ik wil gaan schilderen, proberen te schilderen, maar eenmaal bezig ga je opeens naar links en dan pas naar rechts, en dan heb je rood vast terwijl daar geel was voorzien, enz. en als je dan met alles klaar bent, en het geheel een paar dagen later bekijkt en nog es bijwerkt, dan plaats je het geheel op mijn kop omdat het zo beter lijkt. Iets met mijn voorhoofd dan wel met mijn ogen? Maakt ook niet uit. Als je niet geliefd in de markt ligt, heb je veel meer bewegingsruimte op te doen waar je op dat moment zin in hebt . Ik had ook "goed in bent" kunnen schrijven, maar ook dat schijn je niet te mogen zijn, voor die anderen dan, en dat betekent een paar dagen extra hard slikken en proberen overeind te blijven, maar eenmaal dat voor mekaar... free at last. En dan hoeft niemand te schrikken als je op zekere dag een ander een mep op de oren draait ook. Of trek ik die lijn nu iets te hard door? Lijn zijn recht, maar voor de enen wat losser dan voor anderen, of omgekeerd voor de anderen strakker dan voor die enen.
Nee, gelijk heb je, sarcastisch is de beste inenting tegen gevoeligheid, tegen met aandacht luisteren naar mensen, mensen willen helpen (ach larie, mensen, als je een vlieg doodmept, pleeg je toch geen aanslag tegen de vliegengemeenschap over de wereld?). Spreken over mensen is larie, vierkante kwatsch. Je hebt niet zoiets als mensen noch blonden noch kleurlingen rond roodogigen (zie dat woord wou ik nu es typen, echt waar, iemand met rode ogen is een roodogige en iemand met blauwe ogen is een blauwogige; soit, ik heb het nu wel gehad met die ogen, en kan weer voor lange tijd verder).
Om af te sluiten: sinds gisteren is een oog bedekt, dus ben ik nu eigenlijk een eenogige.
Bèh, I did it again...! En ondertussen excuus voor eventuele fouten, mijn handen weten zich toch maar voor de helft gecontroleerd.