Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Beoordeel dit blog
over loslaten en nemen & geven
tranendal
23-09-2014
stapjes zetten
Het voorbije weekend mezelf overtroffen, ik ben gaan helpen in een vereniging waar ik bestuurslid van ben.
Dit was voor mij niet vanzelfsprekend, mensen terugzien die ik naar mijn aanvoelen in de steek had gelaten door mijn opname,maar ik heb genoten ten volle.Vond het echt fijn om terug onder de mensen te zijn,vooral onder die groep mensen die me altijd is blijven steunen,door de smsjes,zelfs een groepsfoto met een tekst waarop stond dat ze me misten...keilief.
Dus je ik was blij dat ik deze stap heb gezet,al was het met een klein hartje.
De week hier is zwaar begonnen ,met een heftig thema,maar ja als we vooruit willen is dat nodig hé.
Maar ik heb iets leuk om naaruit te kijken, ik ga samen met mijn ventje op weekend, juist wij 2-tjes,geen kinderen, enkel wij 2 !
Dat zal ons allebei eens goed doen, effe genieten in een B&B en ze voorspellen nog goed weer ook ;-) wat wil ne mens nog.
Vrijdagavond met de jongste en met het ventje genoten van een leuke film
Op zaterdag met ons 3 fietstochtje en gaan shoppen alle drie genoten, en zelfs tijdens het klussen
ging alles vlot ;-)
En op zondag toen de jongste was gaan vissen met ons 2 een iets langere fietstocht in de warme zon en midden in de natuur, halverwege genoten op een terraske.
Dus ja het top-woord van dit weekend was "genieten"
Morgen gaan we met onze cluster naar een klimmuur die voor ons werd afgehuurd,zodat we er echt onder ons alleen zijn.
We gaan aan die muur allerlei oefeningen krijgen i.v.m zelfvertrouwen en het vertrouwen in anderen.
Ben eens benieuwd, zowel het vertrouwen in mezelf als dat in anderen staan op een laag pitje...
Maar mijn sportsloefkes staan al klaar, ik ga me morgen dus met volle moed en 100% motivatie erin gooien.
Ondertussen ben ik hier ook bezig met extra sessie's nl "rots&water" dat is erg fijn en daar leer ik veel uit, ben blij dat ik daaraan mocht aan deelnemen, nu nog maar 2 sessie's gehad, maar al best wat geleerd.
En vanaf donderdag stap ik in op een bijkomde sessie van 6 weken " communicatieve vaardigheden" ik zit hiet dus niet stil.
Alles voor het goeie doel hé, en deze keer is dat goeie doel nu eens mezelf se
Was een druk weekend, op zaterdag trouw van mijn nichtje, was leuk maar op den duur had ik best wel wat last van de drukte.
Deze ochtend was er al heel wat heen&weer gesjouw want het was straatfeest(iets wat ik oorspronkelijk heb opgericht) heb dit jaar een sabbatjaar gevraagd.Steeds stond ik klaar om voor iedereen een kaartje te sturen als er iemand ziek was/trouwde/geboorte en dit niet enkel voor de bestuursleden,maar voor de ganse straat.Ik liet dit ook steeds weten aan het bestuur dat er een kaartje weg was uit naam van iedereen, ondertussen ben ik meer dan 3 mnd opgenomen heb nog niet eens een mailtje ontvangen laat staan een kaartje of een bloemeke.Nu hoeft het ook niet meer zo zie je maar wie oprechte bedoelingen heeft en wie niet. Op het straatfeest spraken mensen me aan met de vraag "hoe is het nu daar"... ik viel dus bijna van mijn stoel, want ik ging er vanuit dat den tamtam zijn werk voor een keertje eens niet ging doen.Zal moeten leven dat er dus wel geroddeld wordt, ik denk nu foert en denk er het mijne van. Weet nu aan wie ik heel oprecht iets heb en aan wie niet.Wie er echt respect voor me heeft.
Natuurlijk betreur ik dit en ben ik zelf eventjes naar binnen moeten gaan, maar heb mezelf moed ingesproken.
Heb gezegd dat mensen die roddelen het niet waard zijn om er wakker van te liggen en dat ik eindelijk aan mezelf moet denken.
Dus ja dat doe ik dan nu ook, en al de rest sorry maar die kunnen de pot op.
Vandaag samen met mijn jongste zoon een gesprek gehad met 1 van de therapeuten.Dit was erg hartverwarmend, hij vertelde wat hij aan me zag als ik me erg slecht voel,.Kon ook perfect de vinger op de wonde leggen, daar schrok ik echt wel van, dat hij zulke dingen kon zien.
Hij kon voorbeelden geven waarbij hij aanhaalde daar ga jij over je grenzen terwijl je eigenlijk moet rusten.
Was echt fijn,maar ook confronterend om dit te horen.
De therapeute die dit begeleide heeft dit ook schitterend gedaan,we zijn beiden met een zeer goed gevoel naar buiten gegaan en hebben ons beloond op ne lekkere quick ;-)
Ben supertrots op mijn zoon en dit gesprek heeft me extra moed gegeven om door te zetten, en er vollenbak aan te werken.
Vandaag om stipt 14.00u het mega-super-blije-fantastische-formidale-had in niet meer gedacht-toppie-ondersteboven nieuws gekregen dat ik eindelijk mijn voorkeurscluster krijg.
En.....ik mag nu vrijdag al starten : echt geweldig na enkele rottige moeilijke weken gaf dit me echt een boost.
heb echt het gevoel dat ik nu "buiten drama,want daar lukt het super" echt kan gaan werken.
Dus ik start in schema/beweging.....ik ga hier vooral leren om niet meer in mijn valkuilen te stappen deze die ik al jaren heb, waarvan er zijn die ik me als kind heb eigen gemaakt omwille van allerlei redenen.
Dus ja binnenkort kan eindelijk mijn eigen ik terug naar buiten komen, zonder me schuldig te moeten voelen om ditjes&datjes.
Heb er echt zin, ondanks dat ik op tenen ga trappen,maar dat is dan maar zo.
Wat moet dat moet ,ga nu mezelf en mijn gezin op de 1ste plaats zetten.
wat een teleurstelling....gisteren was beloofd dat ik ging weten welke mijn nwe cluster ging zijn...
Niks nwe cluster, allé voorlopig toch niet, ze zijn er nog niet uit welke dan toch een goede voor me is.
Ik was echt van mijn melk, had me er zo op gesteld om gisteren het "goede nieuws" te mogen horen, neen moet ik nog eens een week wachten, nog eens een hele week in een cluster zitten waar ik niks aan heb.
Dat is pure tijdsverspilling en ja dat is voor een zware test voor mijn geduld, en daar ben ik al ne krak in.
Was dus geen leuke dag en ne wreed korte nacht,gisterenavond effe gaan ontladen in de fitness (deed deugd)
echt wel hoor
