Deze morgen hebben we uitgeslapen. We vertrokken pas om 11 u 30 om met de fiets de stadswallen te verkennen van Xian. 14 km lang over de brede stadswallen. Dit was echt een avontuur. Overal kan je mooie panorama's zien. Het oude stadsgedeelte tegenover het nieuwe. De stadswal is ongeveer 4 meter breed. Dus met zijn allen de fiets en maar genieten van het heerlijke en rustige (tenminste boven op de wallen) Xian. Er is niet veel volk en daarom kunnen wij rustig onze tijd nemen om hier een leuke rit van te maken. Daarna zijn we naar het provinciaal museum gaan bezoeken. Hier in worden de vondsten uit de site van het Terra Cotta leger ten toon gesteld. De moeite waard.. (Ik moet mijn termen gaan veranderen, want het is precies altijd hetzelfde). In de vroege avond zijn we nog in Muslim kwartier geweest, om wat cadeautjes te kopen. Alhoewel, het is afdingen voor elk ding. En dat doe onze pa toch zo graag. Maar speciale cadeautjes hebben we tot nu toe niet gevonden. De gewoonlijke prularia. We zullen ons best nog moeten doen, om wat mooie cadeautjes te kopen. Het is vandaag een supergezellige dag geweest. De groep is ook best een goed geheel aan het vormen (met hier en daar een zonderling).
Deze morgen hebben we uitgeslapen. We vertrokken pas om 11 u 30 om met de fiets de stadswallen te verkennen van Xian. 14 km lang over de brede stadswallen. Dit was echt een avontuur. Overal kan je mooie panorama's zien. Het oude stadsgedeelte tegenover het nieuwe. De stadswal is ongeveer 4 meter breed. Dus met zijn allen de fiets en maar genieten van het heerlijke en rustige (tenminste boven op de wallen) Xian. Er is niet veel volk en daarom kunnen wij rustig onze tijd nemen om hier een leuke rit van te maken. Daarna zijn we naar het provinciaal museum gaan bezoeken. Hier in worden de vondsten uit de site van het Terra Cotta leger ten toon gesteld. De moeite waard.. (Ik moet mijn termen gaan veranderen, want het is precies altijd hetzelfde). In de vroege avond zijn we nog in Muslim kwartier geweest, om wat cadeautjes te kopen. Alhoewel, het is afdingen voor elk ding. En dat doe onze pa toch zo graag. Maar speciale cadeautjes hebben we tot nu toe niet gevonden. De gewoonlijke prularia. We zullen ons best nog moeten doen, om wat mooie cadeautjes te kopen. Het is vandaag een supergezellige dag geweest. De groep is ook best een goed geheel aan het vormen (met hier en daar een zonderling).
Na het diner zijn we nog even naar een fruit- en bloemenmarkt geweest. Er waren wel heel mooie ruikers van bloemen gemaakt, maar toch vind ik dit niet bepaald iets bijzonder. De gids had een bericht gekregen van zijn collega, die deze rondtour in tegenovergestelde richting heeft gedaan en blijkt dat die mensen slechts 1 dag zon gehad en voor de rest regen en mist. Dus wij hebben tot heden toe geluk.
Om 11 uur 's avonds nemen we de vlucht naar Xian. Rond 2 uur zijn we in het hotel gearriveerd. Onze slaap is voorbij dus gaan we in de bar nog een babbeltje doen. En slapen.
Vandaag op tijd opgestaan, want we gaan fietsen. Verslag krijgen jullie nog wel. Slaap lekker lang uit en geniet van jullie weekend. Tot blogs. En voor onze kindjes dikke knuf en kusjes van bonneke en voke.
Vandaag dus een vroege vlucht. Opstaan om 5 u 30 voor een vlucht van 45 minuten naar Kunming.
De zon is nog steeds van de partij. Alhoewel het een beetje frisser is, maar dat mag want we moeten weer trappen klimmen. We rijden met de bus naar de westelijke heuvel met de Drakenpoort aand het meer van Dianchi. Hier nemen we een 'zeer hoge' stoeltjeslift. Amai het is wel heel hoog. Maar het panorama is natuurlijk dan ook weer prachtig. Er is wel redelijk veel mist, maar dat neemt niet weg, dat je toch in verwondering staat van de natuur. Via de trappen (er stond 2208 ? maar of dat de trappen waren weet ik niet, misschien de meters) zijn we terug naar beneden gegaan. Ik denk dat ik tijdens dit verlof al meer trappen gelopen dat in de laatste 3 jaren. Onderweg naar beneden stonden ook nog 2 tempels in de rotsen gehouwen. Mooi ! En bijgelovig als de chinezen zijn, moet je bij de ene een steen aanraken, bij de andere hand in de muil van een leeuw steken,.... voor rijkdom, geluk enz. Na de lunch zijn we naar het Stenen Woud gereden. Dit gebied deed me denken aan Bryce Canyon. Een heel uitgestrekt gebied met rotsen in karstformatie (meer dan 2 miljoen jaren oud). En weerom zijn de trappen hier. Met de warmte en het klimmen wordt dit wel een vermoeiende opgave. Maar allee eens boven ben je het zo weer vergeten. Ik hoop dat de foto's toch een beetje kunnen weergeven van wat we gezien hebben. Als hierboven nu eens een terraske stond se, dat zou deugd doen. Ik heb enkel een flesje 'lauw' water bij. In ieder geval dit staat weeral in ons geheugen geprent. Genieten van de prachtige natuur. Ik geloof dat ik zelf nog eens goed de video en foto's moet bekijken om te weten wat we allemaal gezien hebben.
Vandaag bezoeken we het natuurreservaat van Pudocao met zijn prachtige meren Sgu en Bits. Onze pa is niet mee, hij ligt uitgeteld op het bed. Zijn maag wil niet mee. Daar komt nog bij dat de lucht enorm ijl. Dus ikke alleen met de groep op stap. We rijden nu tot 3700 meter en wordt gestopt bij een winkeltje om eventueel zuurstofflessen te kopen. Het is ook heel raar weer, de ene keer snikheet, de andere keer heel veel wind en fris. We maken een wandeling langs het meer, er ligt ook nog op verschillende plaatsen sneeuw. Heel mooi het hier. Natuurlijk veel foto's nemen. (Ik heb al een chip op de USBstick moeten zetten). Dus al heel veel foto genomen. Op het tweede meer maken we een boottochtje. Heuuu, nu zijn wij weer de attraktie. De chinezen willen met ons op de foto, zodat er voor ons bijna geen tijd meer overschiet om zelf te filmen. Ze lopen, verdorie altijd in de weg. Tibetanen hebben toch wel op verschillende gebieden een eigenaardige cultuur hoor. Zo begraven zij hun doden niet. Ze brengen die tot een heilige berg en leveren daar het lichaam over aan de dieren. Tenzij de persoon een ziekte had, dan begraven ze wel. Ik ga ook eventjes rust nemen, want binnen een uurtje trekken we er op uit. Ik weet niet wanneer ik nog eens terug ben. Morgen wacht ons een zware dag. Om 5 u 30 uit de veren voor de eerste vlucht. en 's avonds om 11 u een vlucht van 2 uur, zodat we pas 's nachts om 2 uur in het bed zullen zitten.
De groetjes aan iedereen. Onze pa is ondertussen al wel wat beter hoor.
Els ge kunt in ons nieuw valies zelfs kunt de kindjes nog meenemen denk ik. Ik had ze gisteren volgetast en op de weegeschaal gezet. 27 kg en er kon gemakkelijk nog ne Zander bij. Maar we moeten wel opletten dat we daarmee door de douane controle kunnen, want het wordt steeds strenger en strenger. Nu mogen zelfs geen lucifers en aanstekers meer meegenomen, noch in de handbagage noch in de koffers.
Bart, misschien als we in Peking aankomen dat er meer van de Olympische spelen te merken is. Nu zitten we tegen de grens van Tibet.
Tante Els, tof dat ge moemoe en vovo ook op de hoogte houdt. En dat van die getrouwheidszegels is natuurlijk meegenomen.
Stefan, wat voor maat moet ge hebben voor uw oranje kleed ? Op kruidenjacht moeten we nog gaan hoor.
Sofie, Aan het schrijven te lezen begint het inderdaad zowat te kriebelen. We zullen de nieuwsjes wel optijd horen heee
Vandaag heb ik de eerste echte chinese toiletten gezien. Vier op een rij en zonder deur. Dus niet de minste discretie. Gelukkig waren we alleen met onze groep daar. Er werd enkel de laatste WC gebruikt, de rest van de mensen bleven op een discrete afstand staan. Alhoewel de geur niet te harden was. Het is raar op de ene plaats staan ze heel de dag met borstels te vegen. Elders stinkt het als de pest.
Wat ik nog heel opmerkzaam vind is, dat de maan 's avonds ligt, in de vorm van een kom.
Zeg Bart, wij hebben ons van dag vergist. Wij komen aan op donderdagmorgen ipv van vrijdagmorgen. We moeten de klok dan terug zetten, we vertrekken hier op donderdag en komen dus ook nog op donderdag aan. Als het niet lukt om te wijzigen laat ons dat op tijd weten, dan kunnen we een andere oplossing zoeken
Sofie, Van de Olympische Spelen merken we eigenlijk hier nog niet veel, tenzij dat ze T-shirts verkopen en dat er heel veel bouwwerven zijn voor nieuwe sportcomplexen. Wat wel opvalt is dat bijna iedere Chinees met een borstel in zijn handen staat. Ik ga nu naar onze pa want die weet niet waar ik blijf. Slukes
Na het ontbijt reizen we naar Zhongdian. Dit ligt op het Tibetaans hoogplateau. We volgen een tijdland de Yangtze rivier. Deze is 6300 meter lang en de 3de grootste rivier ter wereld. Op een gegeven moment volgen we een zijrivier van de Yangtze. Natuurlijk wordt er regelmatig gestopt om van het prachtige panorama te genieten. Ik heb er nooit een gedacht van gehad dat China zo mooi is. We komen zo stilaan op een hoogte van 3500 m. De zon schijnt nog fel, maar het is duidelijk frisser. In Zhongdian aangekomen zien dat dit toch een vrij 'rijkelijke' stad is. We gaan hier een tempel bezoeken. Bedenk even aan mijn kuiten, weer meer dan 200 trappen doen. De monikken mogen we niet filmen. De plaatselijke bevolking laat zich fotograferen tegen betaling. Zelfs ukjes van een jaar of 2 kennen de nodige engelse woordjes. Het geeft een fantastisch gevoel om zo op het dak van de wereld te staan. Het is echt genieten ondanks mijn kuiten. De lucht is hier ijl. In de plaatselijke winkeltjes verkopen ze zelfs zuurstofflessen. En voor we het weten is het weeral avond. Vandaag kruipen we vroeg onder de deken. De groetjes aan iedereen. May en Tante Els ik hoop jullie nog eens te horen. Zander en Kyra dikke knuffen van voke en bonneke
Wij dachten er aan om vroeg te gaan slapen maar we zijn een nieuwe koffer moeten gaan kopen. In de luchthaven was men weer zo voorzichtig geweest met onze koffer dat het handvat afgebroken is. Bij ons zou het gemakkelijk te herstellen zijn, maar hier ? Dus een nieuwe gekocht. Daarna zijn we samen met onze chinese gids thee gaan proeven. Het is een hele toffe belevenis geweest. Zodoende heb ik weer een voorraad thee ingeslagen. 's avonds wilde we vroeg gaan slapen, maar dan kwamen we het koppel van Heusden Zolder tegen. En dit klikt eigenlijk zeer goed. Dus nog wat babbelen in een plaatselijk cafeetje, en nadien nog even in het alternatief cafeetje en voor we het wisten was het middernacht. Maar een heel leuke avond gehad.
Tante Els, tof dat je hier ook komt vervoegen. Ik vind het plezant om van de thuishaven wat tehoren.. Hey May, wist jij dan dat ik naar China ging ? Doe ze in de Largo allemaal maar de groetjes en amuseer jullie. Mijn kindjes, ik blijf erop rekenen dat ik wat van jullie hoor !!!! Ik twijfel er niet aan.
We zijn dan nog een schooltje geweest. De kindjes kregen snoepjes en stylo's enz. Ze waren heel content. Maar zoals ik eerder al zei, echte armoe is hier niet hoor. Normaal gezien moesten wel naar een armer schooltje gaan, maar blijkbaar zijn er problemen geweest met andere toeristen en vandaar dat men geen groepen meer binnen laat. Het laatste dorp Suhe is ook zo'n gezellig dorpje. We werden met paard en kar naar toe gereden. Konden mijn beentjes een beetje rusten, want amai hoor. In dit gedeelte van het China is in 1996 een zware aardbeving geweest. Nu reeds is alles heropgebouwd. En het is er aan te zien dat de Chinezen toch alles wel wat netjes houden. Temperatuur, daar heb ik het nog niet over gehad. Het is blijkbaar uitzonderlijk, maar nu is het gewoonweg heet. De gids zelf heeft de Drakenberg zelf nog maar 2 keer in volle zon kunnen zien en hij is hier van 1994. Dus hebben we alle geluk. Nu ga onze pa en ik eten bij een Belg en zullen vroeg in bed kruipen. De groetjes aan iedereen. De knufkes aan de kindjes. En voor degene die werken gaan : WERK ZE. Tot vlug
Het is vannacht een korte nacht geweest. Gisteren waren we nog naar een cafeetje geweest waar ragaemuziek werd gespeeld. Het was leuke muziek, maar het publiek maakte veel te veel lawaai om ervan te kunnen genieten. Dan zijn we maar opgestapt, en na veel straatjes en steegjes kwamen we uiteindelijk aan een binnenkoer, waar alternatievelingen zaten. Zij riepen ons binnen, en het was hier wel best gezellig. Zodoende werd het later dan verwacht. En is de nacht zeer kort geweest Dus zijn vandaag om 7u30 opgestaan. Amai mijn kuiten van het trappen klimmen van in de week. Ik ben precies 100 jaar. Gelukkig zijn er nog meerdere die er last van hebben. Go ik kan bijna niet meer gaan. Enfin, we zijn naar het museum van de Nashi gegaan. Het eerste dorpje Yuhu ligt aan de voet van de Jade Draken Sneeuwberg. Hier vinden we nog vele bloemen. Maar de echte armoe is hier niet zoals in Vietnam. De mensen hebben niet veel. Maar ze werken voldoende om in leven te blijven. Stress kennen ze hier absoluut niet. Ik heb vooral toffe foto's genomen van de typische dorpsfiguren en ook van hogepriesters tombe genaamd. Ondertussen weet ik dat de kikker hier aanschouwd wordt als de hoofdgod.Overal hoor je het kwaken van die kikkers. Het dorp van de Nashi is het Baisha dorp. Dit is ook zo typisch al het eerste. Maar vooral de rust en de kalmte beheerst deze plaatsen. Maar wie zegt dat China vuil is, is wel verkeerd hoor. Tot hier toe is het best proper.
In het derde dorp Baihua gaan we bbqen. Onze pa heeft hier heel lekker gegeten. Op de bbq werd lam klaar gemaakt. De oude eigenaar kwam nog eens een keertje langs, met zijn eigen gebrouwen drank. Het was wel een straf ding, maar toch lekker. Niet te veel ervan drinken. Pa lust het wel.
Ha goe, het wordt een conversatie tussen ons 3 drietjes. Dan blijven we allemaal goed op de hoogte van elkaar. Zie waar computer goe voor is. Amai voor ons Kyra hoor. Heeft ze niet geweend, bij de osteopaat ? Flink za, Bart, dat je zo in conditie zijt. Ik zou zeggen houden zo.
Wat ik nog vergeten te schrijven is dat in dit dorp de Nashi stam leeft. Leeft ???? Vrouwen doen hier het werk. Ze staan op het veld, ze werken in de bouw. Na hun dagtaak moeten ze snel naar huis om het huishouden te doen, eten klaarmaken enz. En de de mannen ??? Die doen niks buiten kaarten, of op cafe gaan of eventueel nog een stevige pijp roken.
In de namiddag hebben we het paleis van Mu bezocht. Een prachtig kasteel trouwens, en daarboven op krijgen we nog mooie vergezichten over Lijiang met zijn mooie daken. We zitten momenteel op een hoogte van 2400 m en morgen zouden we gaan tot 3500 m. Je wordt het wel gewaar dat de lucht ijler wordt. Maar enfin, als het op deze manier verder gaat, zien we het wel zitten. Vanavond gaan we eens een 'rustig' terraske doen, ver van alle drukte, maar wel in het sfeervol dorpje. We zullen zien. Hier ga ik nu sluiten want ik moet nog douchen, want binnen een uurtje moete we gaan eten. De groetjes aan iedereen en knufjes en de kusjes aan de kindjes.
Vandaag konden we een beetje langer slapen, dat wil zeggen tot 7 u 30 om een vlucht te nemen naar Lijiang. Dit is maar een korte vlucht van een 35 minuten. We gaan eerst onze bagage afzetten in het Jiannanchun hotel. Dit heeft maar 3 sterren, maar dit verdiend er toch wel meer. Het is een lief hotelletje in het midden van het oud stadsgedeelte. En dit keer geen verkeer, want het is autoloos. Dus vannacht zouden we heel rustig slapen ???? Een mooi rondwandeling gemaakt in het oude stadsgedeelte, met op de achtergrond de Drakenberg met de eeuwige sneeuw. Ik ben er zeker van dat we hier prachtige foto's hebben gemaakt. Temperatuur is wel 28 graden hier. Voor alle zekerheid heb ik toch maar een T-shirt met lange mouwen aangedaan, want van de vorige dagen ben ik al serieus verbrand, en hier met de zon pal op ons hoofd en in de kleine steegjes. En dan natuurlijk moesten we weer gaan 'eten'. Het eten valt tot hier toe al reuze mee. Het is allemaal goed eetbaar. En voor toeristen houden ze het ook een beetje westers.
We hebben een late vlucht genomen naar Kunming. Het was een zeer rare vlucht. Volgens ons was het een beginneling van een piloot. Hij had zijn vliegtuig niet onder controle. Het vliegtuig wiegde heel fel weg en weer. Ik dacht dat ie een looping ging maken. best wel eng. Ik denk dat we. als we terug thuis zijn, denken dat we moeten inchecken als we met de auto gaan rijden. We zijn het ondertussen als gewoon. Vlucht 5 hebben we er reeds opzitten. Nu staan we klaar voor de volgende vlucht naar Lijiang. Het is de streek van de eeuwige lente. Temperatuur is ongeveer 26 graden. Hier gaan 2 dagen verblijven. Hopelijk hebben ik tijd om wat rustiger aan te typen, want ik heb niet de kans gehad om na te lezen wat ik getypt heb. Aan iedereen de kusjes en de knufkes.
