In het begin van de Vastentijd hadden we weer een Retraite voor jongeren. Meer dan honderdenvijftig jongeren van onze Parochie met zijn verschillende geloofsgemeenschappen waren bijmekaar gekomen om over het leven na te denken, te praten en toespraken en getuigenissen te aanhoren. Een equipe van jonge leiders en ouders vormden de coordenatie. Ook deze keer was het weer een groot succes en hebben vele jongeren met volle moed zich op weg voor "een plaats onder de zon".

Joana woonde ergens in een fazenda en leefde daar van wat de natuur te beiden had. Nu oud geworden en weduwe, trok ze naar het dorp met haar dochter om daar te leven van haar ouderdomspensioen. Haar dochter kon haar weg niet vinden en gaf haar drie kleinkinderen telkens van een ande man. Deze leven nu allemaal van haar karig pensioen. Er blijft zo niets over voor haar die aan asma lijdt...