Ik ben Frans Van Nuffel
Ik ben een man en woon in Nieuwstraat 19 (2235 Westmeerbeek) en mijn beroep is Technisch Tekenaar.
Ik ben geboren op 04/04/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport-Reizen-Postzegels-Lekker eten.
Ik ben Frans Van Nuffel
Ik ben een man en woon in Nieuwstraat 19 (2235 Westmeerbeek) en mijn beroep is Technisch Tekenaar.
Ik ben geboren op 04/04/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport-Reizen-Postzegels-Lekker eten.
Plechtige Inauguratie Manneke Pis van Westmeerbeek1 mei 2005
1 mei is voor de vakbond een dag om de spierballen te rollen.
En voor de paarse regeringsleden nog maar eens een dag van stoute beloften, die even snel worden ingeslokken.
De dag van het verschil in godsvrucht die men in de hoogmis belijdt en wat men er achteraf van terecht brengt.
1 mei is voor Hulshout de dag van de bloemenmarkt, afwisselend in de drie dorpen.
Vandaag is Westmeerbeek aan de beurt. Daarom gaan we over tot de plechtige inauguratie van het Manneke Pis van Westmeerbeek.
We huldigen het nieuwe beeltenis in, niet van het stoute ventje dat in 1619 zijn behoefte niet meer kon bedwingen in de straten van de hoofdstad. Niet dat kereltje dat in de Stoofstraat, in de schaduw van de Brusselse Grote Markt vereeuwigd is, tot groot jolijt van menig toerist en vele Japanse cameras.
Neen, het gaat over het stout manneke van Westmeerbeek.
Al vele decennia wordt Westmeerbeek door de omringende dorpen Klein Brussel genoemd.
Waarom eigenlijk?
Welnu, er was het Kasteel ter Borght waar de gegoede klasse, notabelen, bankiers, haute finance uit Antwerpen en Brussel, kwamen logeren.
Ook veel genodigden van De Merode van Westerlo logeerden in het kasteel.
Naast het kasteel was er ook de speciaal aangelegde halte van de tram Heist-Westerlo.
Dit bracht veel chique volk naar dit dorp, waar ze enkele nachten verbleven.
Heel wat mensen uit Westmeerbeek werkten op het kasteel.
De kasteelheren leerden hun personeel Frans spreken. De kasteelheren waren fier dat hun personeel Frans sprak en stoeften erover met de logés.
Hier schuilt toch een stuk verdriet van België: de taalkundige genocide.
Het Frans werd opgedrongen bij onze arme Vlaamse sloebers en dompelaars die de sterk met het establishment en monarchie verweven haute finance rijk en machtig hebben gemaakt.
Ook die onderdrukking van ons volk wensen wij in herinnering te houden.
Wist u dat Brussel op het einde van de 18de eeuw nog homogeen Nederlandstalig was.
Tijdens de Franse Bezetting (1794-1815) werd het Frans met geweld opgedrongen.
Het Franse regime duurde lang genoeg om een intellectuele bovenlaag te vormen die alleen nog Frans kende.
In 1830 werd het Zuiden afgesplitst van het Koninkrijk der Nederlanden: België kwam tot stand door separatisme.
Het is goed hieraan te herinneren bij de herdenking van 175 België.
Dames en heren,
Dit Manneke Pis stond al in ons Westmeerbeek voor de 50-er jaren, nog vooraleer de Provinciebaan werd aangelegd (gebetonneerd).
Al die jaren stond hij aan die waterpomp dorpspomp waar de bevolking zich kon komen bevoorraden.
Regelmatig was het beeldje wandelen gestuurd, gestolen of vernield.
Telkens opnieuw zorgde dit dorpsbestuur ervoor dat er een nieuw manneke pis kwam.
Zo ook vandaag, op impuls ditmaal van het lokale CD&V-bestuur.
Laten we hopen dat de bevolking van de 21ste eeuw wat meer respect aan de dag legt voor dit kleinood, dit dorpssymbool, dat ons herinnert aan een tijd van onderdrukking, maar dat vooral de verbondenheid van dit dorp aan de Nete,waarom ook niet met beiden andere dorpen langs de Nete symboliseert.
De eigenaars van kasteel Hof ter Borght zijn gestart met renovatiewerkzaamheden aan het prachtig paleisje in Westmeerbeek (Hulshout). De huisbewaarders, die nog op het terrein wonen, zijn tevreden dat er eindelijk een einde komt aan de verkrotting.
Sus Van Lommel (88) en echtgenote Margaretha Dierckx (81) zijn al 58 jaar de huisbewaarders van Hof ter Borght op Heide in Westmeerbeek. "Sus heeft hier al die jaren helemaal alleen het park onderhouden en alle klusjes opgeknapt, zegt Margaretha. Het is spijtig dat er al jaren niets gedaan is aan de verkrotting door de eigenaars.
Sus is op de hoogte van de renovatieplannen. Eerst plaatst een aannemer nieuwe dakgoten, licht Sus toe. Nadien komt de conciërgewoning aan de beurt, dan de stallen en de garages en als laatste worden de serres en de orangerie onder handen genomen.
Park en vijver
Als alles af is, zijn wij er waarschijnlijk niet meer, mijmert Margaretha. Dat zal wel enkele jaren duren. Ik vind het nog altijd spijtig dat het gemeentebestuur het kasteel niet heeft gekocht. Dan hadden wij hier een pracht van een gemeentehuis gehad en dan hadden de inwoners kunnen genieten van het park en de vijver.
Het gemeentebestuur voerde al 25 jaar een strijd tegen de verkrotting van het paleisje. Nochtans is Hof ter Borght sinds 12 april 2002 een beschermd gebouw. De eigenaars zijn een groep van internationale beleggers met een zetel in Luxemburg, vertelt Marc De Borgher, onroerend erfgoed ambtenaar van het Vlaams Gewest. Ze zijn moeilijk te traceren. We hebben een dossier opgemaakt en met enige juridische dreiging, blijkt er nu toch schot in de zaak te komen en zijn de onderhoudswerkzaamheden begonnen. Wij gaan dit uiteraard zeer nauwkeurig opvolgen.
Dit is de vallei van de Steentjesbeek tussen Hulshout en Westmeerbeek. Het natuurlijke biotoop van ijsvogels, reebokken en zo veel meer moois. Op amper een half uurtje stappen van onze voordeur ...
Omschrijving: Beschermd monument vanaf 12/04/2002 Gebouwd in 1780 met landschappelijk park met parkornamentiek. In 1859 werd het geheel samen met o.m. de pachthoeve verkocht aan baron A.C.N. de T'Serclaes. Classicistisch kasteel met neoclassicistische gevelversiering beschilderde en bepleisterde lijstgevels oranjerie in een beglaasde ijzerstructuur met getorste zuiltjes
Kp 86 kp 94 : Door het natuurgebied Het Goor naar Westmeerbeek . In Westmeerbeek een stukje onverhard langs de Grote Nete .
Op grondgebied Westmeerbeek ligt een moerasgebied met een uitzonderlijk rijke en gevarieerde vegetatie, Het Goor. De rijkdom aan planten en dieren in Het Goor is uniek. Dit komt onder meer doordat in dit reservaat het opborrelende water kalkrijk is. Kalk, in combinatie met eerder zure zandgrond, geeft bijzonder leefomstandigheden, waar enkel aangepaste, vaak zeldzame planten en dieren kunnen overleven zoals: Klokjesgentiaan, Galigaan en Zonnedauw
