Denken ...

Denken! Wat is er nu leuk aan 'denken'?!

Als je het moet doen over iets wat iemand anders heeft uitgekozen, is er niet altijd gegarandeerd veel lol aan. Denk aan het vinden van de oplossing bij een vraagstuk in de les wiskunde of fysica, de aanleiding tot een of andere oorlog uit de tijd dat de dieren nog spraken. Ik deed het wel en ik vond het antwoord. Maar ... Nope! Dat was toen ik tussen de 10 en de 20 jaar oud was absoluut niet mijn favoriete bezigheid.

Ik had verdorie al vragen genoeg in mijn hoofd zitten, zonder dat er nog een keer antwoorden van mij werden verwacht die zelfs wél al gekend waren – in grote tegenstelling tot de vragen waar IK mee zat. Want zeg zelf ... Ooit al meegemaakt? ”Neem uw cursus en ga naar bladzijde 144.” Als je de bladzijde voor je hebt zie je, dat je het vandaag zult hebben over de dingen die jij wilt weten.

• Waarom mijn ma en/of pa mij TOTAAL niet begrijpen. Over waarom het zelfs lijkt of ze mij niet WILLEN verstaan.

• Waarom ik als meisje een hekel heb gekregen aan jongens (behalve aan die ene?). Waarom jongens plots zo raar zijn gaan doen.
  Of
  Waarom ik als jongen alle meisjes plots zo belachelijk ben gaan vinden (behalve die ene?). Waarom meisjes plots zo moeilijk zijn gaan doen.

• Waarom ik aan niemand (meer) durf vertellen (behalve aan mijn beste vriend/vriendin), dat ik nog altijd – net als toen ik nog een kind was - onder het bed kijk als ik een griezelfilm heb gezien.

• Waarom ik me afvraag of mijn beste vriend/vriendin wel even veel van mij moet weten als ik van hem/haar.

• Waarom mijn mama of papa hele erge dingen, waar ik helemaal kapot van ben, helemaal niet zo erg lijken te vinden als ik. Waarom het soms wel net is of ze geen gevoel hebben en aan niets anders denken als hun 'volwassenen'-wereld-dingen.

• Waarom volwassenen toch zo vaak zeggen dat ik hen 'later als ik zelf kinderen heb' wél zal begrijpen. As if?!!! En waarom ik niet zoals hen wil worden.

• Waarom ze doen alsof zoooooo veel dingen nog véél te moeilijk voor mij zijn om te verstaan en ze vaak niet eens proberen om het me uit te leggen.

• Waarom alles toch zo ingewikkeld is en alle mensen, behalve mijn vrienden, toch zo moeilijk doen.

• Waarom er veel te weinig aan mij wordt gevraagd wat ik ervan vind, als het over serieuze dingen gaat.

• Waarom alle grote mensen zo zeker lijken van hun gelijk, terwijl er zo veel verschillende dingen worden beweerd.

• Waarom grote mensen het niet lijken te willen toegeven als ze iets niet weten.

• Waarom ik de regeltjes van de grote mensen moet respecteren. Waarom er van die regeltjes zijn. Omdat ik anders meer plezier zou hebben als zij en ze dat niet zouden kunnen verdragen?

• Waarom ik het niet durf zeggen als iedereen lacht en ik niet weet waarom.

• Waarom de tijd in het weekend altijd vééééél sneller gaat dan in de les op school. Ja! Grote mensen zeggen ook dat de tijd sneller gaat als je je amuseert, maar ze vertellen niet waarom. Wel, hoe komt dat dan??? Wil niemand dat dan weten??

• Waarom doet die of die leerkracht altijd wat ik NIET wil? Als ik het antwoord niet ken, duidt hij of zij me aan. Als ik mijn hand op steek, mag ik niet antwoorden!! Waarom??? Waarom is die nou leerkracht geworden zeg?? Om mensen te treiteren???

Ik hoop dat je niet ALLE vragen meteen herkent, want dan ben je net zo 'lastig' als ik ooit was en heb ik met je te doen :-p

Maar het zijn nog lang, lang, lang niet alle zo ontzettend belangrijke en moeilijke vragen waar jullie ongetwijfeld vaak mee zitten.

Waarom worden die antwoorden dan niet gegeven? Omdat dat soort vragen véééééél en véééééél moeilijker te beantwoorden zijn dan die in de lessen op school. Op school leren we dingen, waar andere mensen tientallen, honderden en soms zelfs duizenden jaren over nagedacht hebben, voor ze het antwoord wisten. En uiteindelijk werd men het er dan over eens. DAT is de waarheid. ZO is het.

De vragen die een jong mens zich stelt, zijn evenmin nieuw. Ook die vragen stellen mensen zich al duizenden jaren (misschien niet allemaal, maar toch veel ervan). Maar denk even – beloofd, slechts heel even – aan de les geschiedenis. Leefden de mensen toen (honderd jaar geleden, duizend jaar geleden, twintig jaar geleden) precies hetzelfde als nu? De wereld waarin mensen leven verandert. Mensen veranderen ook. De antwoorden op heel veel vragen die we ons als tiener stellen, gaan over mensen. Dus veranderen ze mee.

Elke keer als er iets op de wereld verandert, is het antwoord dat we hadden gevonden eigenlijk niet meer juist en kunnen we opnieuw beginnen. Dus ... het spijt me voor wie het graag anders had gezien, maar ... Volgens mij gaat het nooit over! Volgens mij zal wie zich dingen afvraagt als hij tussen de 10 en 20 is, dat later nog altijd kunnen doen.

Maar wat is nu het leuke daarbij?? Wel ...

Het moét niet!! Het mág!!!!! Je kunt jezelf altijd precies die dingen afvragen, die jij zelf belangrijk vindt. Vragen in ons hoofd zijn niet zoals SMS-jes. Ze kosten niets en het saldo op de kaart van ons brein geraakt nooit op. In tegendeel zelfs. Het is als bij een computerspel. Hoe vaker we spelen, hoe gemakkelijker het wordt om dingen te verzinnen die misschien wel eens waar zouden kunnen zijn.

Dat laatste mogen we hier niet vergeten. Net zoals alle vragen goed en volledig terecht zijn, zijn ook alle bedachte antwoorden interessant genoeg om bij stil te staan. Wat iemand ook zegt, het laat zien dat die persoon zich wil laten zien. Dat hij of zij de moeite heeft gedaan om iets te zeggen. Hoe gek, stom, lelijk of ongepast het soms ook kan lijken.

Eender welk antwoord zal er mogelijk toch ook voor zorgen dat we ons weer nieuwe vragen stellen. En dat is ook weer leuk. Want het is ook weer niet omdat het MOET, maar gewoon zo ... vanzelf, omdat het mag en

dat MAG.

Geplaatst door Priska.

ZOEK JE CONTACT ?  WIL JE WAT KWIJT ?      filo-voor-iedereen@francois-b.be