We zijn redelijk vroeg opgestaan want vandaag gaan we beren spotten ,dat gaan we trachten te doen !
Met een gele schoolbus (zoals we er vele zien in de amerikaanse films) . Stewart ligt aan het einde van het lange Portlandkanaal de meest noordelijk gelegen ijsvrije haven van de westkust van Canada.Aan de andere kant van de grens ligt het kleine Hyder ,vroeger een spookdorp maar nu terug in bloei dank zij de vele toeristen. Tussen deze twee dorpen ligt de Fisch Creek een riviertje waar de zalmen kuit schieten in de zomermaanden en de beren zich komen te goed doen aan de stervende zalmen. Op deze plaats kan men ook de beren , zowel de bruine als de zwarte bewonderen ook de grizzlys.
We zijn drie keer moeten terugkeren om deze heren te kunnen spotten ( de eerste maal zond 9 uur de tweede maal in namiddag en de laatste maal rond 19 uur 's avonds ) .
Ondertuusen hebben we ook niet stilgezeten en zijn we de Bear Glacier nog eens gaan bewonderen en zijn we doorgereden naar de Salomon Glacier.Waar we " The Bear Man " hebben ontmoet ,dit is een zekere Keith Scott (uit Frederiction N.B. Canada). Deze man verblijft gedrurende enkele maanden ( van 1 jnni tot 15 september) in een tent wonen aan de Salmon Glacier en verkoop er boeken , foto's en DVD's over het leven van dieren en in het bizonder over de bruine en zwarte en witte beren en natuurlijk de grizzlys. Hij geeft ook lezingen en diavoorstelingen in Hyder en gans Canada. We nemen dan terplaatse onze picknick en keren dan tevoet terug naar beneden om de natuur te bewonderen.
Bij ons terugkeer naar Stewart zijn we nog eens gestopt bij de Fisch Creek maar zonder resultaat geen beren,dan maar terug naar Stewart om het avondmaal te nuttigen. Maar eerst zijn we nog de dorst gaan lessen in de 'Grizzly Bar" een Bar waar vroeger de goudzoekers hun geluk kwamen proeven.
Na het avondmaal zijn we terug naar Fisch Creek getrokken om ditmaal meer geluk te hebben en inderdaad deze keer is meneer beer te voorschijn gekomen (zie foto's-vervolg).
Dus onze gids had gelijk , hij heeft steeds volgehouden dat we de beren zouden zien en inderdaad hij heeft gelijk gekregen.
Hier volgen enkele beelden ( beren in het vervolg van dit vehaal):
Na een goed ontbijt zijn we vertrokken uit de "Hudson Bay Lodge " om het gebied van de Carrierindianen * te gaan bezoeken. (*) Dakelh = carrier = dragen = de weduwe was verplicht de "as" van haar overleden echtgenoot gedurend 3 jaar op haar rug te dragen.
In het dorpje Moricetown aan de Bulkley rivier kunnen we de "First Nations" aan het werk zien hoe ze de zalm uit de kolkende Bulkley rivier halen op de cemente vistrappen. Moricetown ligt aan de Highway 16 van Smithers naar Terras.Ge kunt hen bezig zien van boven op de caynon of beneden om van dichtbij te zien hoe ze de zalmen uit het water vissen.
Na deze bezienwaardigheid hebben we de Cassiar Highway genomen en zijn we doorgereden naar " The Longhouses of 'Ksan Historical Village " , gelegen aan de samenvloeiing van de Bulk en Skeena rivieren.Dit is een replica van een oud Gitxsan dorp,waarvan de huizen gericht zijn naar de rivier.Deze beschilderde "Longhouses" en hun totempalen zijn zichtbaar vanop de rivier. In het museum zien we de 'Ksan collectie van gebruiksvoorwerpen ,uitleg werd gegeven door de " First Nations".
Na dit bezoek was het middag en zijn we onze magen gaan vullen in wegrestaurant in Hazelton. Op dat punt waren we nog op 237 km van Stewart.Na een kleine omweg zijn we het dorp Kitwancool met zijn totempalen gaan bezoeken,daarna zijn we teruggekeerd op Highway 37 om onze weg verder te zetten naar Stewart ,onderweg zijn we nog het paaigebied van de Chum en Pink -zalm gaan bewonderen.
De Bear Glacier is te zien vanaf de Highway 37A(Stewart Highway gekend als Glacier Highway - 65 km lang tot de grens van Stewart -Heyder) en ligt tussen Meziadin Junction en Stewart.Volgens onderzoeken heeft de Bear Glacier zich op een tijdspanne van 96 jaar meer dan 3 km teruggetrokken en verdund met 200 meter ( foto van 1905 - 2005 van Bruce.F.Molnia-www.USGS.GOV).
Na deze tocht zijn we om 18u30' in het "King Edward Hotel " kingskrab gaan smullen een specialiteit van het hotel.
Na deze smulpartij zijn we Stewart gaan verkennen langs de " Main street " om zo naar het "Portlandkanaal " te gaan kijken bij valavond. Dit is de meest noordelijke ijsvrije haven van Canada.
En morgen gaan we beren spotten dat heeft onze gids Philippe toch belooft.
We vertrekken om 8 u uit het Coast Inn of The North hotel om naar Smithers te vertrekken langs Nenchako Valley,Vanderhoof en het handelsfort St.-James.
We moeten ongeveer 370 km overbruggen om Smithers tebereiken.
Om St.-James te bereiken moeten we langs Vanderhoof (is Nederlands voor " van de boerderij" ) dat op 60 km ten zuiden van Fort St. James ligt en ongeveer een 5.000 inwoners telt.
Fort St. James werdt opgericht door Simon Fraser ( hij was de eerste blanke die handel dreef met de "First Nations " hier de Chinlac) op de zuidoostelijke oever van het Stuart Lake in opdracht van de North West Compagny ( (1806 ) en overgenomen in 1821 door de Hudson's Bay Compagny.Het was de plaats van de Carrierindianen, het was eveneens bekend als Stuart Lake Post. Het fort werd opgenomen in het National Historic Site met een aantal gebouwen die dateren van 1880. De Post bleef functioneren tot 1952.
In deze streek leven veel "First Nations" gemeenschappen.
Uit de beelden die hierna volgen kunnen we de verschillende gebouwen zien van het fort, zoals het "Warehouse" ( algemeen magazijn), het Murray House ( huis van de officieren). Rond deze handelspost ligeen hoderden meren ( klein en groot) in een zeer bosrijk gebied.
Na dit bezoek zijn we doorgereden naar een wegrestaurant ,van buitenuit niet zo aantrekkelijk maar binnen zeer modern , lederen zetels en plasmaschermen op elke muur van het restaurant en op de koop toe het eten was uitmuntend.
Daarna zijn we terug gereden naar het Stuart Lake om een paar foto's te nemen van de oudste nog bestaande kerk in British Columbia. Deze kerk onder de naam van "Onze Lieve Vrouw van Goed Hoop " katholieke kerk gebouwd in 1873 door de "FirstNations " The Dakelhne en de orde van " The Oblates".
Na dit bezoek zijn we in Houston de grootste vislijn van British Columbia gaan bewonderen (elke stad , dorp of gehucht) heeft zo zijn eigen bezienswaardigheid.
Het was een heerlijke dag , morgen trekken we naar de grens met de USA (Alaska) naar Stewart.
