Noast de schole van meester Hazenberg lag ut schoolplein. Doar wier wat afespöld. Al noar gelang ut joargetiede spöllen wij doar met knikkers of kaatseballen of wij deien lange riege vangen of poldreajen. Dat laatste was knap geveurluk. Een lange riege kinder hielen mekare bij de hand vaste en dan begon den veursten rond te lopen en de rest volgen. Degene den ant vliegende stond kreeg doardeur un vaart dat hie op ut leste zienen veurganger mos los loaten en met een geweldigen vaart oaver ut schoolplein rollebolden of at ut slecht afliep tegen de mure kwakken met alle gevolgen van dien. Knikkern deije wi'j in een kuultjen of lientjen gooien. Aj den letsten knikker in ut pötjen knipsen haj ewonnen en aj ut dichtste bí'j de liene gooien wazzen alle knikkers van ow. Sommigen hadden un dikken buul vol knikkers en andern gingen berooid op huus an. Ut hele joar deur wier der op ut schoolplein evoetbald deur de jonges, soms deijen der ok wel halve jonges met, die un röksken an hadden. Of die met deijen um ut voetballen of um de jonges doar bunk nooit achterekommen. Ene van die deerntjes is later miene vrouwe eworden en die is nog gek op dat spölleken moar dan op de tv. Veur die voetballers was ut schoolplein in grote stukken vedeeld. Iedere klasse had zien eigen stuk, moar de hoogste klasse mocht op de tegels voetballen. Ut ging der altied heavig noar toe. Int spölkwartier rennen de jonges uut de klassen zo gauw mögeluk noar dat plein en wie ut eerste was schreeuwen: EERSTE PINANTY. Dat betekenen dat den persoon den eersten penalty mocht schieten at er hens emaakt was. Toe de meisters vonnen dat ut schoolplein tevölle op un groot voetbalveld begon te lieken, wier der afesprokken dat wi'j um de veertiendage mochten voetballen. Op un moandag toen ut in de weake niet mocht was ik 's margens al veur achten op schole um toch nog efkes te schoppen tegen de bal. Oeps de bal vloag over ut hekken en kwam in ut tutenhok van oma Klomps terecht. Gauw deur ut gaas kroepen um de bal te halen, moar ik vergatte um ut hekken van ut tutenhok weer te slüten en alle tuten liepen der ut en zatten duftig an den moes te bieten. Van de ene kante kwam oma Klomps der an en van de andere kante meister Hazenberg den mien ant oor noar de klasse slöpten. Begin jij maar met de tafel van 65 zei de meester en zo hek den gansen margen toafels motten schrieven tut ak der blauwe vingers van hadde. Aj now denkt dat wi'j voetbalschoene anhadden bi'j dat voetballen dan heij ut mis. Ik hadde hoge klompen an en der waarn der ook met leage klompen an die an de veurkante anespitst waarn. Aj een schop met un leage klompe tegen ow been kregen was ij nog niet jeurig, ik hebbe der now nog blauwe plekken van op de schennepiepen.Sommige mensen beweert dat op zo'n schoolplein ut fundament elegd wier veur de latere profvoetballers, moar of dat zo is wette ik niet zeker.
Reacties op bericht (1)
06-02-2009
62 jaor naor schole
Kan een mooie serie worden. Want aover de schole(n) kö-j natuurlijk wel een boek schrieven!
Groeten, ThB
