Rik heeft nog een eigen webpagina
Echt een bezoekje waard hoor!
Zeker voor hen, die echte fotoliefhebbers zijn.
http://users.pandora.be/henri.van.audenrode
Zo is ons leven!
kleine berichtjes en foto's
23-12-2007
feestwensen
Aan iedereen, die kan genieten van het seniorennet. En vooral aan iedereen, die zich er voor inzet.
Wij krijgen zo stilaan, een beetje meer hoop. Na het moeilijk jaar dat we doorgemaakt hebben, zien we zo stilaan weer meerdere lichtplekjes.
Met de gezondheid van Rik gaat het stilaan de goede kant uit. En ook hebben we momenteel, nog altijd de verzekering dat we de sleutels van onze eigen woning, tegen het einde van het jaar zullen krijgen.
Hoop doet leven..
Wij proberen ook zo stilaan, ons leven weer een beetje beter te organiseren.
Zo gaan we samen, tweemaal per week petanquen. Rik doet dat, ondanks het feit dat hij toch met de ziekte van parkinson worstelt, héél goed.
Maar die was vroeger ook al beter, met petanquen.
Wat doen die namiddagen deugd. We krijgen echt meer zin in ons leven.
Ik probeer, met mensen uit de buurt, ook éénmaal per week te gaan fietsen.
Dat zijn fietstochten van toch 40 à 60 km. Een halve dag toch. Ik ben eens benieuwd of ik dat ga volhouden.' '
Tot later eens.
Aan iedereen, die zoals wij, die tijd thuis doorbrengen. Toch willen wij niet klagen. Kijk naar hetgeen rondom ons gebeurd.. brand.. waterellende.. stormen.. Tja het kan niet op. Het minste dat men kan zeggen is; dat het toch een héle rare zomer is. Alhoewel, we in ons landje echt niet boffen met het weer, heb ik de indruk, dat diegenen die in het thuisland gebleven zijn, echt niet zoveel morren, als de voorbije mislukte zomers.. Is dat een vorm van gewenning ?(' ') In ieder geval..wij vervelen ons ook niet hoor. Wij zijn toch nog vrij veel buiten te vinden. Zo zie je maar.(' ')
Toch maak ik nu even tijd, voor ons blog.
Al had ik vandaag wél wat problemen met internet(' ')Tja ook dat is weer opgelost, en nu probeer ik voor het eerst hier een emoticon in te brengen in de texst.. afwachten wat dat zal zeggen(' ')
Wij behoren tot de gelukkigen, waarvoor iedere dag, een vrijë dag is. Terwijl velen uitkijken naar hun welverdiende vrijë tijd..hun welverdiende vakantie.. genieten wij van de rust thuis. Onze vakantie nu ? Kijken naar de ronde van Frankrijk.. een knabbeltje.. een natje.. en genieten van onze reis voor de tv. Gezellig toch ? Wij zien zo ook vele streken, van Frankrijk terug, waar wij vroeger op vakantie gingen..
Nu wij, door de omstandigheden, niet zo makkelijk meer van huis kunnen, nu genieten wij, van de mooië beelden die wij doorkrijgen.
Ach, een mens moet echt niet veel hebben, om gelukkig te zijn.
wij wonen ondertussen, ook weer in onze vertrouwde omgeving. Op de boerenbuiten. Doordat Rik niet zo fit is, genieten wij van de kleine dingen. Het minder goede weer laat ons dus eigenlijk ons humeur niet beinvloeden.
Lekker bij mekaar, en genieten van de rust.. Méér moet dat niet zijn hoor.
Weer even tijd voor het blog. Tja, met een zieke man in huis, en nogal wat opnames in de kliniek, heb je niet veel tijd om aan andere zaken te denken.
Wij hebben anders wel niet uitsluitend slecht nieuws hoor.. Op gebied van gezondheid, zouden wij het liever beter willen.. Maar aan de andere kant gaat nu eindelijk onze "bouw" vooruit. Het appartement staat eindelijk onder dak.
Iets moet toch een beetje meevallen hé?
Rik is stilaan toch eindelijk begonnen, aan de lange weg, naar vebetering, van zijn gezondheid.. Dat mag zo stilaan toch eindelijk eens gebeuren.
Toch een speciaal weekeinde. Voor ons het weekeinde van de hoop, na de moeilijke maanden die achter ons liggen. Iedereen, en vooral de men sen van seniorennet een héél gelukkige tijd gewenst.!!
Hopelijk komt nu , samen met die weldoende zon, ook een aangenamere tijd.
Iedereen op het net, en vooral de mensen achter, het seniorennet.. een wegemeende mooïe paastijd gewenst.
het leven is soms hard. Wij leerden dat de vorige weken, en maanden ten volle begrijpen. Immers terwijl Rik in het ziekenhuis lag, is zijn oudste broer gestorven. Een héél trieste periode..Je kan het bijna niet geloven, twéé broers, en dan dit. Ook zulke periode kom je door hoor, al kan je het eigenlijk niet geloven,als je er midden in zit.
Enkele regels verdienen wel een beetje aandacht. Vooreerst.. voor je vertrek ;verwittig je ziekenkas, en regel zo mogelijk ook de formulieren voor eurocross.
Neem ook een goede reisverzekering,want bij een serieuse ziekte of ongeval heb je die ook nodig.
Wij hadden gelukkig al die zaken goed geregeld, zodat de onkosten, voor het verblijf, en ook de operatie "Niks" was. Alles werd door eurocross, en de reisverzekering betaald.Ook de vlucht naar huis, en het vervoer van onze auto werd gratis geregeld. In zulke moeilijke momenten, is het echt nodig hoor.
Verwittig die diensten ook meteen, als je iets voorhebt.
Je krijgt dan vanuit Belgïe ook ondersteuning.
Gepensioneerden, die overwinteren in Spanje, krijgen ook gratis dokter, en medicamenten; indien ze zich tijdig laten inschrijven in het bureel van de gemeente waar ze verblijven "conselleria de sanitat".Wij hebben daarvan ook gebruik gemaakt om onze jaarlijkse griepprik te gaan halen.Doktervisite, en de prik gratis.Al de medicatie, die men eventueel nodig heeft, en die voorgeschreven wordt door de toegewezen dokter, zijn ook gratis.
Het is maar een weetje, maar het kan een enorme hulp zijn.
Je hebt nu wel véél méér mogelijkheden gekregen om je berichten te verfraaien , of te verbeteren. Ik zal nog werk krijgen, om met die nieuwe simbolen te leren werken vrees ik.
Wie had dat gedacht.wij zijn weer in Belgïe! Al is dat niet wat wij wilden.Maar ja, ongelukkig genoeg zijn we vanuit Spanje gerepatrieerd. wij hadden geen keuze. Erg genoeg, heeft Rik in Spanje een nogal aangrijpende operatie ondergaan, en nu volgt er nog minstens een half jaar nabehandeling. Vandaar..Eurocross bepaalt in zulk geval de regels. Het enige positieve momenteel is, dat we nu makkelijk de vordering van de bouwwerken kunnen volgen..Maar toch.. Drie maanden volle zon, hebben we achter de rug, met een onderbreking van één week minder goed weer. Dus dat is ons gelukkig gegund geweest. Misschien kan ik nu eindelijk weer werk maken, van de computer, en weer eens meer gaan lezen wat iedereen zoal heeft gepresteerd. Maar het valt nog de bezien, hoe de ziekte evolueerd.. Ik zal toch een paar foto's opsturen..
Het zal er dit jaar wel niet meer van komen;en daarmee bedoel ik;dat ik geen berichtjes meer zal toevoegen..Toch hoop ik, dat ik vanf half volgend jaar weer de tijd, en de gelegenheid zal vinden om hier weer regelmatig, te komen lezen, en vooral ook zelf te komen. Wij twee vertrekken eind van de maand, voor een periode van 5 maanden richting Spanje..Wij hopen dat de nieuwbouw, dan wel onder dak zal staan.."zucht" momenteel is er nog niet teveel gedaan..Maar hoop doet leven!
Wat gaat de tijd toch vlug, en het lijkt wel, of voor ons er geen vrij moment meer is.Wij wonen nu al even bij de dochter, vermits we zullen moeten geduld hebben, tijdens de aanbouw van ons appartement.En kijk..hoever de bouw nog maar staat. Oeff, dat wordt nog een zware bevalling..
Het is tijd, dat ik nog eens even tijd maak, voor het blog.Lang geleden, maar er is ook zoveel gebeurt..Onze verhuis is achter de rug.Wij wonen nu al enkele weekjes bij de dochter, voor de tijd, dat de aanbouw,van ons nieuwe appartement gaat duren.Spannend, en ook wel een serieuze aanpassing;van zowel onze dochter, als van ons.Wij hebben ook een andere keuze gemaakt, en voor een ander appartement gekozen..Moeilijk soms, om een keuze te maken.Echt ook een avontuur, voor ons;wij zijn tenslotte ook al op een zekere leeftijd..Haha.Ik ga een foto bijvoegen van onze toekomstige woonst.Wij kijken met spanning uit naar de aanvang van de werken.
'
Tot later eens.
') In ieder geval..wij vervelen ons ook niet hoor. Wij zijn toch nog vrij veel buiten te vinden. Zo zie je maar.('
')
')Tja ook dat is weer opgelost, en nu probeer ik voor het eerst hier een emoticon in te brengen in de texst.. afwachten wat dat zal zeggen('
Je hebt nu wel véél méér mogelijkheden gekregen om je berichten te verfraaien , of te verbeteren. Ik zal nog werk krijgen, om met die nieuwe simbolen te leren werken vrees ik.
