Ik heb het niet over mijn favoriete programma op zondagmorgen dat, indien mogelijk, ik niet zal missen. Het is informatief over de laatste politieke, sociale en economische problematiek en het is ook entertainment om te zien hoe politiekers communiceren, goed praten of bekvechten.
Maar ik heb het over de zevende dag als een sabbatdag of rustdag ,als de dag van God.
God werkte gedurende zes dagen aan zijn schepping en de zevende dag rustte Hij. Het kan een verhaal zijn maar het is ook een natuurwet dat de boog niet altijd mag gespannen zijn. Demens mag geen slaaf zijn van zijn werk, van zijn bezigheden, van zijn hebberigheid.
Wij zien hoe mensen hun zondag gebruiken om allerlei karweien uit te voeren of om hun huis te bouwen. Misschien zijn de zes weekdagen te kort omdat men teveel hooi op zijn vork wil nemen, omdat de levensstandaard het niet toelaat om maar gedurende zes dagen al het nodige te rooien in zijn gezin, ook al voorziet de arbeidsreglementering een vijfdagenweek.
Onze economische reglementering heeft al voorzien in een behoeftebevrediging voor de toeristische sector, de levensnoodzakelijke sector, de ontspanningssector. Mensen die daarin werken krijgen wel een vervangingsdag, maar is dit evenwaardig als een zondag ?
De paarse regering denkt dat zij door meer koopdagen nog meer consumptie en meer jobs zal scheppen terwijl dit voor de bedrijfsleiders minder winst en voor de werknemers meer stress zal teweeg brengen. Of beogen zij nog meer consumptiedrang om nog meer prestatiebehoeften te creëren ? Toch brengt een bijkomende koopdag geen méérverkoop bij. Wat men op zondag koopt zal men niet de maandag kopen. Alleen brengt het méérkosten bij voor de handelaar.
Wij zien dat de betrokkenen, nl. de zelfstandigen geen vragende partij zijn. Destijds in mijn "middenstandsperiode" als secretaris van de middenstand op mijn gemeente propageerden wij voor onze winkeliers die 's middags geen kans hadden om eens rustig te middagmalen een middagsluiting. Wij deden dit met affichettes met de slogan Van 12 tot 1 - eet iedereen. Later volgde dan met een nationale actie van het NCMV voor een sluitingsdag per week. Nu zouden de paarsen dit willen terugschroeven ?
Voor onzechristelijke voorouders was en is nu nog voor joden de dag van God, een heilige dag. Op zondag trok men zijn beste pak aan, men ging naar de kerk, de duivenliefhebbers naar de vroegmis en de boeren naar de hoogmis. Het uitgaansleven beperkte zich meestal tot de zondag.
Niet dat wij willen terugkeren naar den ouden tijd maar wel de waarden vandiegoede ouden tijd niet willen ontwaarderen.
Het is dan ook goed dat de Belgische Bisschoppen méér van zich laten horen en in deze ons wijzen op de waarde van een zevende rustdag tegenover de drang van de paarse regering naar laïcisering, vergetend dat er naast de Goddelijke en kerkelijke wetten er nog gelijklopende natuurwetten zijn.
Mijn kleindochter Annelien deed haar Eerste Communie. Tijdens de mis was er een mooie lezing met als onderwerp:
De Stamboom
Als je een oom zou vragen: Hé boom, sta jij nou alleen ? Dan zou hij, denk ik, zeggen: Geef mij maar een boompje om me heen. Zou je aan je vader vragen: Hé vader, sta je nou alleen ? Dan zou hij, denk ik, zeggen: Geef mij maar mensen om me heen.
Als je aan een boom zou vragen: Aan wie geef jij het leven door ? Dan zou hij, denk ik, zeggen: Daar heb ik mijn takken voor. Zou je aan je moeder vragen: Aan wie geef jij het leven door ? Dan zou ze , denk ik, zeggen: Ja kijk, daar heb ik jou nu voor.
Als je aan een boom zou vragen: Jouw leven, waar komt dat vandaan ? dan zou hij, denk ik, zeggen: Mijn wortels voeren water aan.
Zou je aan je oma vragen: Jou leven van wara komt het vandaan ? dan zou ze, denk ik, zeggen: van oma's die niet meer bestaan.
Dus bomen zijn als mensen: geen van de twee staat graag alleen. In kinderen en takken zo groeit het leven om je heen. Jij, je vader en je moeder, dat is een soort van levensboom, die tak een eindje verder, dat is een tante of een oom.
En God, de vader van ons allen, van alle mensen, groot en klein. Ja kijk, je zal het wel weten, Hij zal jsteeds de wortel zijn.
Zoals ieder jaar op de tweede zondag van mei nam ik te voet deel aan debedevaart naar Dadizele (12km).
Het was dit jaar even raden over de organisatie. Een aankondiging als naar gewoonte in het parochieblad vond ik niet, anderzijds werd een bedevaart gepubliceerdvan de St.-Godelieveparochie met vertrek op hetzelfde uur en de mis om 10u. in plaats van normaal om 9u.
Wat was dat nu ?
Toch maar te 6u30 opgetrokken. Het bleek dat de St.Godelieve parochie een aparte groep vormde met een ander traject en een mis om 10u. Waarom deze versnippering en apartheiden een oude traditie over boord gooien met veronachtzaming van het vrijwilligerswerk sedert jaren van organisator Jacques Vanrobaeys. Foei,het was een enige gelegenheid geweest om de groep wat grote te maken.
Met ons 55tal waren er toch niet minder deelnemers dan anders.Wellicht was ik de oudste deelnemer. Vóór mij liep een jongen van ongeveer 12 jaar in gezelschap van zijn ouders (mooi zo, jong geleerd !), en een paar stoere dertigers sloten de groep.
Een lichte regen onderweg belette de intieme sfeer niet bij het bidden van de rozenkrans rond de blijde mysteries. De paternoster in de morgenstilte door mevr. Hilda Cauwelier voorgebeden in de micro-wagen deed wellicht hier en daar een slaper omkerenin zijn bed.
Bij het mysterie van de geboorte deden de lentetuintjes en het jeugdige groen langs de weg mij denken aan het nieuwe en vernieuwde leven en in dankbaarheid bidden voor de groei en bloei in mijn leven, voor de vruchten der aarde en zijn bewoners, evenzo van mijn doen en laten.
Bij het mysterie van de kroning van Maria in de hemel kwam de basiliek van Dadizele in zicht. Onze Lieve Vrouw van Dadizele ben ik genegen of zij mij ? Wellicht heeft zij voor mij in de hemel reeds herhaaldelijk geholpen. O.L.Vrouw van Dadizele leidde mij naar Lourdes. In Dadizele of te Lourdes of in gelijk welk bedevaartsoord is het toch dezelfde Maria.
De Eucharistieviering om 10 u. werd prachtig opgeluisterd door het Koninklijk St.-Jozefskoor.Prochieassistente Olga Vanoverschelde hield een zinvolle homilie over het thema "De goede herder" n.a.v. roepingenzondag. Ook wij zijn geroepen om als de goede herder ons leven te geven in dienstbaarheid aan de "zwarte schapen" en zoals Maria te zorgen voor geborgenheid en ontvankelijkheid in onze omgeving.
Afkomstig van de buurgemeente Geluwe trokken wij reeds van jongs af en regelmatig naar Dadizele zoals met de jaarlijkse meibedevaart, van 8 tot 17 september elke morgen per fiets naar de noveenmis, met school of jeugdbeweging of .. zo maar met de buren of de vrienden wanneer iemand zwaar ziek of in stervensnood was te zijner intentie zoals zij dit, bijna 60 jaar geleden met een groep van 75, voor mij deden.
Eénmaal ben ik culinair beloond geweest. Het was als 11-12jarige op terugtocht van een bedevaart met de school. In de graskant zag ik een paar konijnenpoten liggen. Ik dacht dat het een goed projectiel zou zijn om te werpen naar een of ander kop in de rij jongens voor mij. En wat gebeurde er ? Aan de poten hing er een geslacht konijn in papier gewikkeld. Iemand had dit konijn verloren. Ik heb de poten met het konijn maar niet weggeworpen maar mee naar huis genomen als trofee van mijn bedevaart.
Gestoofd met pruimen in bruin bier op moeders wijze heeft het hemels gesmaakt.
Men zegt dat je niet mag bidden voor materiële gunsten, maar als deze voor je voeten liggen mag je ze ook niet wegschoppen en alleen maar Onze Lieve Vrouwke danken.
We zijn reeds bijna een week in mei, de blijde mei. De merel fluit in t woud, dat hoorden wij nabij mijn chalet in de Ardennen, ook in mijn tuin waar de aardappelen hun kop en schouder opsteken uit de grond en de kervel, ajuinen, spinazie en erwten mijn grond groen doen kleuren.
De sla is aan het kroppen en ik smul reeds enkele dagen van mijn radijsjes.
Mijn valies staat klaar om naar Lourdes te vertrekken met de ziekendienst van Vlaanderens Bedevaarten.
Ik moet nog wat tijd vinden om enkele fotos van Roeselaarse kapelletjes te nemen om de collectie van 23 Mariakapelletjes op de website van de Lourdesvrienden aan te vullen. Zie www.lourdesvrienden.be en http://www.pixagogo.be/5034125165
En morgen is het de meibedevaart te voet naar Dadizele, vertrek te 6u30.in eenfrisse morgen om fit te blijven zowel lichamelijk als geestelijk.
Wellicht heb je het niet opgemerkt in de Krant van West Vlaanderen: een klein artikel in een vierkantje tussen de commerciële reclames en zoekertjes met als titel Jawel,God is Liefde.
Iedere hoogdag met Kerstdag, Pasen, Sinksen, Half Oogst en Allerheiligen verschijnt er een merkwaardige tekst van een priester, mij bekend.
Geïnteresseerd ? Zoek dan maar tijdens de week met een hoogdag in het reclameblad.Ziehier de tekst.
JAWEL, GOD IS LIEFDE
Dat precies heeft paus Benedictus XVI uiteengezet in zijn encycliek Deus Caritas est, Gos is liefde. Niet dat hij over de miserie in de wereld heen kijkt: Dagelijks zijn wij er ons van bewust hoeveel lijden er is in de wereld door zowel materiële als geestelijke ellende onder vele vormen. En dit niettegenstaande de grote vooruitgang op wetenschappelijk en technisch gebied ( n30).
Naar aanleiding van de werelddag van de zieken op 11 februari heeft hij nog speciaal de aandacht gevraagd voor de psychisch zieken.
Toch herhaalt hij het woord van St.-Jan in zijn eerste brief: God is liefde. En wie in de liefde woont, woont in God en God woont in hem( 1Jo,4,16). Hij weet het: het woord liefde is vandaag een van de meest gebruikte en verkwanselde woorden geworden (n2). Een reden te meer om dit delicate onderwerp niet te ontwijken. Hij citeert uit het evangelie van St.-Jan: zozeer heeft God de wereld lief gehad dat hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat al wie in Hem gelooft het eeuwige leven zal hebben (Jo 3,16).
In Jezus is die liefde van God zichtbaar, tastbaar, ook als het lijden genadeloos toeslaat. Zelfs als Jezus van op het kruis roept: Mijn God, mijn God, waarom hebt Ge mij verlaten ? ( Mat 27,46). D e paus merkt op: God verhindert ons niet het uit te schreeuwen (n38) Maar hij vraagt ons tegelijk op te kijken naar het kruis waarin Hij zich wegschenkt om de mens te doen opstaan en te redden liefde in haar meest radicale vorm (n12).
Paulus had het al door in zijn brief aan de christenen van Efese: Christus heeft ons bemind en zich voor ons overgeleverd (Ef 5,2)
Precies dit mysterie vieren wij met asen: Jezus die voor ons gestorven is aan het kruis. Maar de Vader heeft hem bij de hand genomen en uit het graf doen opstaan: een teken van hoop en van liefde.
Nu verstaan we beter Pater damiaan die vanuit Molokaï schreef aan zijn broer: Zonder het H.sakrament zou een situatie als de mijne onhoudbaar zijn. Maar doordat ik Onze Lieve Heer aan mijn zijde heb, blijf ik altijd blij en tevreden. ZALIGE HOOGDAG
Negen maanden voor Kerstmis viert de Kerk de Boodschap aan Maria Het evangelie van St.Lucas is geen louter verhaal van de menswording van Jezus in de schoot van Maria. Het is het verhaal van een verschijning.De engel Gabriël verschijnt als Gods heilsbode aan Maria, een eenvoudig meisje.
God brengt zijn boodschappen niet over in paleizen of aan machtigen en rijken in alle luister en heerlijkheid. Het doet ons denken aan de verschijning te Lourdes van Maria aan Bernadette.
De boodschap is er één van een hoopvolle bevrijding uit een ellendige tijd. De boodschap van Lourdes is er ook een van bijbelse hoop op verlossing van genezing naar lichaam en ziel.
De engel Gabriël richt zich tot Maria met de woorden: Verheug U, vol van genade, de Heer is met U. Het is als een jubelkreet voor devervulling van een profetische belofte.
Tweeduizend jaar later klinken te Lourdes miljoenen echos van deze profetische begroeting in het Ave Maria.
Zoals in het Fiat van Maria met de woorden Mij geschiede naar uw Woord , leggen te Lourdes ook duizenden pelgrims hun levensopdracht in Gods handen.
Naar aanleiding van O.L.Vrouw boodschap organiseerden wij voor de zesde maal een bedevaart naar Oostakker. Momenteel zijn 65 deelnemers ingeschreven. Zie hieronder bij deze gelegenheid een gebed tot O.L.Vr. van Oostakker.
Gebed tot O. L Vrouw van Oostakker
Heilige Maagd, vergeet te midden van uw glorievolle dagen, het ongeluk op aarde niet, werp uw blik vol goedheid op hen die lijden, op hen die strijden tegen moeilijkheden, op hen die onophoudelijk enkel de bitterheid van dit leven smaken.
Heb medelijden met hen die elkaar beminnen en gescheiden werden.
Heb medelijden met de harten in eenzaamheid.
Heb medelijden met de wankelheid van ons geloof.
Heb medelijden met de voorwerpen van onze zoete liefde.
Heb medelijden met hen die wenen, met hen die bidden, met hen, die beven. Geef allen de ware hoop en de ware vrede. Amen.
t Is weer een tijdje geleden dat ik nog tijd had om over mijn tijdverdrijf te schrijven.
Dacht je dat ik na de drukte van de ledenwerving en trekking bij de Vrienden van Lourdes in slaap gevallen was ?
Nee hoor. Bij mijn telefoon ligt de lijst met inschrijvingen voor onze jaarlijkse bedevaart naar Oostakker op 30 maart.
Ook zijn er de inschrijvingen van de winnaars van een Lourdesbeurs voor een of andere bedevaart in dit seizoen.
Op 26 maart houdt de Belgische Hospitaliteit die 17 ziekenbedevaarten organiseert zijn jaarlijkse Algemene Vergadering en moet het tweetalige Contactblad klaar zijn.
Met het oog op de tweejaarlijkse bijeenkomst van de besturen in oktober,ben ik bezig ,in opdracht van het Diocesaan Comité van de Vrienden van Lourdes , een handleiding te schrijven voor een goed functioneren van een plaatselijk bestuur.
En ik vergeet dan nog onze HBK-Seniorenclub. Zo pas is het Seniorencontactblad de deur uit met een uitnodiging voor de Statutaire Algemene Vergadering op 27 maart en moet nog een bezoek aan het Tabaksmuseum te Wervik op 4 mei georganiseerd worden.
Dan komt in mei nog de bedevaart naar Lourdes met de zieken. Wij zien er naar uit en de inschrijvingenzijn al bezig.Er zijn habitués bij en weer enkele nieuwkomers met wie wij zullen kennismaken.
Enfin, we zijn in de week van het vrijwilligerswerk en er is protest in Brussel omdat de regering voor wat papieren rompslomp gezorgd heeft aan kleine verenigingen die hun leden willen verzekeren tegen mogelijke accidenten en hen nog wat werk bij geeft.
Je hebt zo soorten van vrijwilligerswerk. Pierke van de coiffeur werd in de catechismusles door zijn meester ondervraagt over de schepping van God en al zijn werken. Zegt de meester: God schiep de wereld in zeven dagen. Maar wat deed God de zevende dag ? Pierke peinsde dat hij zweette. Peins ne keer goed, zei de meester, Wat doet uw vader de zevende dag van de weke ?. Pierke die zijn vader aldikwijls ne keer had horen pruttelen dat hij zich door de pastoor had laten over klappen om in de kerk wat te helpen kreeg plots een gelukkige inval en riep triomfantelijk: Rondgaan met de schaal in de mis.
Ja, dat is ook een vorm van vrijwilligerswerk, onbetaald en wellicht onnodig om een ongevallenverzekering voor af te sluiten.
Met gehandicapten en zieken naar Lourdes. Voor een diareeks met muziek en 49 sfeerbeelden over "Lourdes, zijn symboliek en rituelen" klik op de foto 51 Mb en 21 min. downloadtijd.
.jpg)
