Ik heb het niet over mijn favoriete programma op zondagmorgen dat, indien mogelijk, ik niet zal missen. Het is informatief over de laatste politieke, sociale en economische problematiek en het is ook entertainment om te zien hoe politiekers communiceren, goed praten of bekvechten.
Maar ik heb het over de zevende dag als een sabbatdag of rustdag ,als de dag van God.
God werkte gedurende zes dagen aan zijn schepping en de zevende dag rustte Hij. Het kan een verhaal zijn maar het is ook een natuurwet dat de boog niet altijd mag gespannen zijn. Demens mag geen slaaf zijn van zijn werk, van zijn bezigheden, van zijn hebberigheid.
Wij zien hoe mensen hun zondag gebruiken om allerlei karweien uit te voeren of om hun huis te bouwen. Misschien zijn de zes weekdagen te kort omdat men teveel hooi op zijn vork wil nemen, omdat de levensstandaard het niet toelaat om maar gedurende zes dagen al het nodige te rooien in zijn gezin, ook al voorziet de arbeidsreglementering een vijfdagenweek.
Onze economische reglementering heeft al voorzien in een behoeftebevrediging voor de toeristische sector, de levensnoodzakelijke sector, de ontspanningssector. Mensen die daarin werken krijgen wel een vervangingsdag, maar is dit evenwaardig als een zondag ?
De paarse regering denkt dat zij door meer koopdagen nog meer consumptie en meer jobs zal scheppen terwijl dit voor de bedrijfsleiders minder winst en voor de werknemers meer stress zal teweeg brengen. Of beogen zij nog meer consumptiedrang om nog meer prestatiebehoeften te creëren ? Toch brengt een bijkomende koopdag geen méérverkoop bij. Wat men op zondag koopt zal men niet de maandag kopen. Alleen brengt het méérkosten bij voor de handelaar.
Wij zien dat de betrokkenen, nl. de zelfstandigen geen vragende partij zijn. Destijds in mijn "middenstandsperiode" als secretaris van de middenstand op mijn gemeente propageerden wij voor onze winkeliers die 's middags geen kans hadden om eens rustig te middagmalen een middagsluiting. Wij deden dit met affichettes met de slogan Van 12 tot 1 - eet iedereen. Later volgde dan met een nationale actie van het NCMV voor een sluitingsdag per week. Nu zouden de paarsen dit willen terugschroeven ?
Voor onzechristelijke voorouders was en is nu nog voor joden de dag van God, een heilige dag. Op zondag trok men zijn beste pak aan, men ging naar de kerk, de duivenliefhebbers naar de vroegmis en de boeren naar de hoogmis. Het uitgaansleven beperkte zich meestal tot de zondag.
Niet dat wij willen terugkeren naar den ouden tijd maar wel de waarden vandiegoede ouden tijd niet willen ontwaarderen.
Het is dan ook goed dat de Belgische Bisschoppen méér van zich laten horen en in deze ons wijzen op de waarde van een zevende rustdag tegenover de drang van de paarse regering naar laïcisering, vergetend dat er naast de Goddelijke en kerkelijke wetten er nog gelijklopende natuurwetten zijn.
Mijn kleindochter Annelien deed haar Eerste Communie. Tijdens de mis was er een mooie lezing met als onderwerp:
De Stamboom
Als je een oom zou vragen: Hé boom, sta jij nou alleen ? Dan zou hij, denk ik, zeggen: Geef mij maar een boompje om me heen. Zou je aan je vader vragen: Hé vader, sta je nou alleen ? Dan zou hij, denk ik, zeggen: Geef mij maar mensen om me heen.
Als je aan een boom zou vragen: Aan wie geef jij het leven door ? Dan zou hij, denk ik, zeggen: Daar heb ik mijn takken voor. Zou je aan je moeder vragen: Aan wie geef jij het leven door ? Dan zou ze , denk ik, zeggen: Ja kijk, daar heb ik jou nu voor.
Als je aan een boom zou vragen: Jouw leven, waar komt dat vandaan ? dan zou hij, denk ik, zeggen: Mijn wortels voeren water aan.
Zou je aan je oma vragen: Jou leven van wara komt het vandaan ? dan zou ze, denk ik, zeggen: van oma's die niet meer bestaan.
Dus bomen zijn als mensen: geen van de twee staat graag alleen. In kinderen en takken zo groeit het leven om je heen. Jij, je vader en je moeder, dat is een soort van levensboom, die tak een eindje verder, dat is een tante of een oom.
En God, de vader van ons allen, van alle mensen, groot en klein. Ja kijk, je zal het wel weten, Hij zal jsteeds de wortel zijn.
Zoals ieder jaar op de tweede zondag van mei nam ik te voet deel aan debedevaart naar Dadizele (12km).
Het was dit jaar even raden over de organisatie. Een aankondiging als naar gewoonte in het parochieblad vond ik niet, anderzijds werd een bedevaart gepubliceerdvan de St.-Godelieveparochie met vertrek op hetzelfde uur en de mis om 10u. in plaats van normaal om 9u.
Wat was dat nu ?
Toch maar te 6u30 opgetrokken. Het bleek dat de St.Godelieve parochie een aparte groep vormde met een ander traject en een mis om 10u. Waarom deze versnippering en apartheiden een oude traditie over boord gooien met veronachtzaming van het vrijwilligerswerk sedert jaren van organisator Jacques Vanrobaeys. Foei,het was een enige gelegenheid geweest om de groep wat grote te maken.
Met ons 55tal waren er toch niet minder deelnemers dan anders.Wellicht was ik de oudste deelnemer. Vóór mij liep een jongen van ongeveer 12 jaar in gezelschap van zijn ouders (mooi zo, jong geleerd !), en een paar stoere dertigers sloten de groep.
Een lichte regen onderweg belette de intieme sfeer niet bij het bidden van de rozenkrans rond de blijde mysteries. De paternoster in de morgenstilte door mevr. Hilda Cauwelier voorgebeden in de micro-wagen deed wellicht hier en daar een slaper omkerenin zijn bed.
Bij het mysterie van de geboorte deden de lentetuintjes en het jeugdige groen langs de weg mij denken aan het nieuwe en vernieuwde leven en in dankbaarheid bidden voor de groei en bloei in mijn leven, voor de vruchten der aarde en zijn bewoners, evenzo van mijn doen en laten.
Bij het mysterie van de kroning van Maria in de hemel kwam de basiliek van Dadizele in zicht. Onze Lieve Vrouw van Dadizele ben ik genegen of zij mij ? Wellicht heeft zij voor mij in de hemel reeds herhaaldelijk geholpen. O.L.Vrouw van Dadizele leidde mij naar Lourdes. In Dadizele of te Lourdes of in gelijk welk bedevaartsoord is het toch dezelfde Maria.
De Eucharistieviering om 10 u. werd prachtig opgeluisterd door het Koninklijk St.-Jozefskoor.Prochieassistente Olga Vanoverschelde hield een zinvolle homilie over het thema "De goede herder" n.a.v. roepingenzondag. Ook wij zijn geroepen om als de goede herder ons leven te geven in dienstbaarheid aan de "zwarte schapen" en zoals Maria te zorgen voor geborgenheid en ontvankelijkheid in onze omgeving.
Afkomstig van de buurgemeente Geluwe trokken wij reeds van jongs af en regelmatig naar Dadizele zoals met de jaarlijkse meibedevaart, van 8 tot 17 september elke morgen per fiets naar de noveenmis, met school of jeugdbeweging of .. zo maar met de buren of de vrienden wanneer iemand zwaar ziek of in stervensnood was te zijner intentie zoals zij dit, bijna 60 jaar geleden met een groep van 75, voor mij deden.
Eénmaal ben ik culinair beloond geweest. Het was als 11-12jarige op terugtocht van een bedevaart met de school. In de graskant zag ik een paar konijnenpoten liggen. Ik dacht dat het een goed projectiel zou zijn om te werpen naar een of ander kop in de rij jongens voor mij. En wat gebeurde er ? Aan de poten hing er een geslacht konijn in papier gewikkeld. Iemand had dit konijn verloren. Ik heb de poten met het konijn maar niet weggeworpen maar mee naar huis genomen als trofee van mijn bedevaart.
Gestoofd met pruimen in bruin bier op moeders wijze heeft het hemels gesmaakt.
Men zegt dat je niet mag bidden voor materiële gunsten, maar als deze voor je voeten liggen mag je ze ook niet wegschoppen en alleen maar Onze Lieve Vrouwke danken.
We zijn reeds bijna een week in mei, de blijde mei. De merel fluit in t woud, dat hoorden wij nabij mijn chalet in de Ardennen, ook in mijn tuin waar de aardappelen hun kop en schouder opsteken uit de grond en de kervel, ajuinen, spinazie en erwten mijn grond groen doen kleuren.
De sla is aan het kroppen en ik smul reeds enkele dagen van mijn radijsjes.
Mijn valies staat klaar om naar Lourdes te vertrekken met de ziekendienst van Vlaanderens Bedevaarten.
Ik moet nog wat tijd vinden om enkele fotos van Roeselaarse kapelletjes te nemen om de collectie van 23 Mariakapelletjes op de website van de Lourdesvrienden aan te vullen. Zie www.lourdesvrienden.be en http://www.pixagogo.be/5034125165
En morgen is het de meibedevaart te voet naar Dadizele, vertrek te 6u30.in eenfrisse morgen om fit te blijven zowel lichamelijk als geestelijk.
Met gehandicapten en zieken naar Lourdes. Voor een diareeks met muziek en 49 sfeerbeelden over "Lourdes, zijn symboliek en rituelen" klik op de foto 51 Mb en 21 min. downloadtijd.
