Al heel lang ben ik overtuigd van de heldende kracht van aanraken; daarom noemde ik indertijd mijn blog "helende handen". Maar nu ikzelf een moeilijkere periode in mijn leven meemaak ondervind ik zelf aan de lijve dat handen een krachtig geneesmiddel zijn als ze maar verbonden zijn met het hart van mensen . Dan is aangeraakt worden een geschenk, een energiebron, een genademoment dat emoties losmaakt en je bij je nood aan affectie,warmte,geborgenheid,nabijheid, intimiteit,verbondenheid,... brengt.
Dank je wel, mensen met zo'n groot hart en zalige handen. Jullie zijn engelen,tochtgenoten, op mijn zoektocht,mijn levensweg.
Raar voor mij dat de rollen nu omgekeerd zijn en ik in de "rol" van ontvanger sta in plaats van gever; dat ik nu nog meer leer mild en nederig zijn. Misschien is dit één van de boodschappen die deze periode in mijn leven me wil duidelijk maken.
