Ondertussen zijn we drie weken later. Regelmatig bellen we met Pieter. Het zijn wel drie hectische weken geweest: eerst was het restaurant waar hij wilde gaan werken, verkocht. Dan vond hij werk in een ander restaurant op Bondi Beach. Was niet hetgene dat hij zocht. Momenteel is hij aan de slag in de belgian beer café. Een Waalse uitbater, die in Sidney twee mooie zaken heeft. Pieter is er chef de partie. Langzaam maar zeker zal hij opklimmen op de rangorde van de keukenbrigade. Hij woont ondertussen op een appartement, samen met een vriend uit Mol. Ze maakten samen een video-opname, een video-boodschap ... Pieter maakt snel vrienden, hij is heel sociaal en dat is natuurlijk een voordeel. Hij schiet met de meeste mensen goed op en dat maakt dat hij nu al een 'maten-kring' rond zich heeft.Een voordeel is dat wel. Kan natuurlijk ook een nadeel zijn als je té snel 'vrienden' maakt ... ontgoochelingen zijn dan vaak niet veraf. Maar gelukkig heeft Pieter ook een gezonde zelfkennis. We planden ondertussen ook al onze trip naar Aussieland. Vier weken winter in de zomer is eens iets anders.
t'is hier met pieter live van uit sydney australie. ik vind het super dat onze papa zo ne blog heeft gemaakt want dat is voor mij super handig om jullie allemaal op de hoogte te houden van mijn ervaringen hier en van de dingen die ik en menne maat compasso hier allemaal al wel niet uitsteken.
eergisteren ben ik verhuist van bondi beach ( wat dus echt gewoonweg een prachtig stukske strand is) dat is net buiten sydney city op ongeveer een 20 min rijden met de auto naar wat ik wel mag zeggen een van de schoonste stukjes van sydney " the rocks" . ik zal proberen van deze week eens een filmpje op het net te plaatsen zodat jullie allemaal kunnen meegenieten van de pracht en praal die sydney te bieden heeft
we zitten nu dus op de rocks wat voor mij ongelooflijk gemakkelijk is, want dat is op ongeveer 10 min wandelen van mijn werk.
vannacht heb ik een van de tot nu toe raarste dingen in mijn leven meegemaakt , iets wat ik later nog aan men kleinkinderen zal vertellen ; " toen dat ik nog jong was he manneke". we zijn dus net verhuis wat het gevolg heeft dat we nog maar enne sleutel hebben en dat ik van de nacht voor een gesloten duer stond. ik heb geroepen gebelt vanalles maar iedereen was al lekker aan't slapen. ooh ik heb nogal op men eigen gevloekt; was ik maar iets vroeger naar huis gegaan maar je kent dat he , net gedaan met werken en dan nog even blijven hangen om een pintje te drinken en een beetje te socialisen. ik heb er dus niet beter op gevonden om mezelf een schoon parkje te zoeken op de rocks met zicht op het operagebouw wat in het echt toch zeker nog een stuk schoner en overweldigender is als op de foto en dan heb ik als ne grote menne nacht daar doorgebracht onder de harbourbridge dat was een once in a lifetime experience maar toch niet om nog eens over te doen want het was een beetje koud vannacht.
in het kort het is hier gewoonweg suuuuuuuuuuuuuuuuperzalig
dat was het voor vandaag tot in de week groetjes pieter of zoals ze me hier noemen pete
