Maandag 28-08 We rijden een ganse dag in de gietende regen en we houden halt in Ste Maure de Touraine voor de overnachting. We hebben 571 km gereden Dinsdag 29-08 Vandaag opnieuw in de regen tot het rond Bordeaux begint op te klaren. We rijden door tot in Ondres-Plage, het is er 27° maar stormachtig. Er staan nog 475 km meer op de teller Woensdag 30-08 De ganse nacht geregend en gestormd, maar deze morgen is alles voorbij, een stralende zon en windstil. We houden halt in Spanje bij een benzinestation waar we mogen overnachten. Een trip van 678 km. Donderdag 31-08 Onze laatste etappe. Rond 14 uur rijden we de brug over en rijden onze wielen over portugees grondgebied. Ik denk hier onmiddellijk een plaats te vinden waar we ons kunnen settelen, maar nee, 4 uur hebben we rondgereden, nergens een MH te bespeuren en daar ik niet graag alleen sta. Uiteindelijk vinden we een plaatsje in Tavira aan het haventje van Sta Luzia. Er staat nog een duits echtpaar. Er zijn nog 473 km bijgekomen.
Vrijdag 01-09 We blijven hier nog een dag, we fietsen wat rond, maar het is zo warm dat we het opgeven. We ploffen neer in onze stoel tot na het avondeten en gaan dan nog eens fietsen. We zitten buiten tot bijna middernacht, toch te warm om te slapen
Zaterdag 02-09 Een dag om zo rap mogelijk te vergeten. We rijden eerst naar Estoi om het palacio te bezoeken, het is een 18° eeuws paleis. De azulejo's zijn mooi, maar voor de rest? Er is niet echt veel te zien en de tuinen zijn niet onderhouden. We willen een plaatsje bemachtigen aan zee in Praia de Faro, er niet aan denkend dat het zaterdag is en het laatste vakantieweekend voor de portugezen. Alles is er eivol. Met moeite kunnen we de MH draaien of keren tussen de geparkeerde auto's die overal staan. Wordt dit onze vakantie? We besluiten in één ruk naar de westkust van de Algarve te rijden en dan in de week eens terug te komen. We houden halt in Carrapateira, er staat nog een belgische MH op de parking. Het is hier mooi en rustig, wel moeten we eerst door een riviertje tot op kniehoogte om bij het strand te komen, heerlijk. er is hier veel wind en we zijn tevreden met dit beetje afkoeling, maar 's avonds om 8 uur moeten we al naar binnen, het wordt te koud??????Weten we eigenlijk wel wat we willen? De belgen naast ons gaan deze avond nog weg, jammer, nu staan we weer alleen, of toch bijna, we krijgen het gezelschap van 2 tentjes, het is hier helledonker. Om 3 uur in de nacht komt er nog een MH bij, waar kan die vandaan komen?
Zondag 03-09 Het zijn fransen die hier deze nacht toegekomen zijn, ze vertellen ons dat ze met 5 MH in Sagres stonden in de haven, de politie reed regelmatig voorbij en ze dachten dus er veilig te staan. Om 1 uur 's nachts werd iedereen wakker geklopt, de haven was verboden voor MH. Kan die politie dit dan niet op een menselijk uur komen zeggen, en zo zijn ze hier terecht gekomen. We rijden met de fiets op zoek naar brood, we vinden er geen, maar wel zien we een kraantje waar we eventueel kunnen water nemen. Op de terugweg zien we mensen met een zak broodjes en ik vraag waar ze die gekocht hebben. Simpel, je gaat hier door het zand en de duinen en na 20 ' lopen kom je in een dorpje en daar is een bakkerijtje. De poort van de bakkerij staat open en is heel groot, het winkeltje is amper een paar vierkante meter. Jammer, de broodjes zijn verkocht en we moeten ons tevreden stellen met een portugees brood. Met één boterham hebben we genoeg, dit brood is hier zo zwaar en de boterhammen zijn ook dubbel dikte. We moeten er eigenlijk om lachen, het lijkt wel de woestijn waar we door moeten om aan een boterham te geraken. We maken in de namiddag nog een fikse wandeling langs de ruwe kust, het één is nog mooier dan het andere, het lijkt een beetje op de kust van Bretagne maar dan wel nog ruwer. We wassen ons haar met water uit de rivier, we moeten een beetje improviseren want het is hier niet zo gemakkelijk als in Frankrijk. De fransen blijven nog een nacht en wij ook.
Maandag 04-09 Komt er hier midden in de nacht nog een camionette toe en ze zetten een tentje op, de hond blijft buiten en voor de rest van de nacht mogen we ons ergeren aan zijn geblaf, leuk is anders. We gaan in het dorpje eerst water nemen en rijden dan de kust af, we lijken wel in de Colorado te zitten, het is een enig mooie plaats, ik raak er niet op uit gekeken. Ik blijf overal op veilige afstand, maar Guido gaat zo graag op het randje gaan kijken, het zweet breekt me uit en ik word er zelf duizelig van. Na het middagmaal rijden we verder en in Vila do Bispo nemen we de afslag naar Praia do Castelejo. Het is nochtans niet onze gewoonte, maar we maken er een luie dag van, op het strand in de zetel, onder een parasol met een boek en een biertje. Het moet maar zo warm niet zijn. We blijven hier overnachten op de parking met nog 2 anderen
Dinsdag 05-09 We bezoeken eerst Cabo de Sao Vicente. Ik had het mij een beetje anders voorgesteld, er is geen wind en dus geen kolkend en beukend water. Na de middag bezoeken we het 16°eeuwse fort met op de binnenkoer de windroos van 43 m doorsnede. We betalen voor het bezoek 1,50 p/p. Onmiddellijk hebben we de oorlog verloren. We gaan binnen via een lange donkere gang en eenmaal de kassa voorbij worden we verblind door de witte muren. We doen de ganse toer in een verzengende hitte. Verder vinden we een parking achter het toeristenbureau, het is juist voor een restaurant maar is eigenlijk van de gemeente. Er staan 6 MH en een tentje. Het was een leuke dag Woensdag 06-09 Het is een rustige nacht geweest. Net toen we willen vertrekken komen er belgen toe die we al eerder ontmoet hebben en we blijven nog een dag.
Donderdag 07-09 Het was een heel rumoerige nacht met harde muziek, we zijn blij te kunnen vertrekken, we nemen afscheid en rijden naar Lagos. Aan de overkant van het water zien we een 10 tal MH en we gaan erbij staan. Net toen we besluiten om ons tafeltje buiten te zetten komt de politie ons zeggen dat we nergens in de haven mogen parkeren en we worden vriendelijk verzocht te vertrekken. We rijden naar Ponta da Piedade en bemerken dat we op deze parking niet mogen overnachten. We maken ons daar voorlopig geen zorgen over, eerst dalen we de 200 treden af naar de zeegrotten, een mooi natuurfenomeen. Graag was ik meegevaren met één van die kleine bootjes tussen de rotsen, maar ze zijn zo klein, nee, mij krijgen ze daar niet in, ik wil dolgraag maar durf niet en Guido wil ook niet alleen meevaren. We krijgen stilaan weer genoeg van die zuiderse drukte en besluiten naar Monchique te rijden waar een parking is waar we kunnen overnachten. Staat net nu een deel van de Serra Monchique in brand en de parking is volledig afgezet voor de heli om te blussen. We rijden dan maar terug naar de westkust, naar Praia de Monte Clérigo waar we met 4 MH op de parking staan.
Vrijdag 08-09 We willen vandaag nog een paar strandjes doen, maar het wordt een mislukking. Eerst gaan we tanken en ik vraag of we kunnen water nemen, het wordt ons geweigerd, gelukkig passeren we iets verder een mooi kerkhof waar we onze watertank kunnen bijvullen. We rijden naar Odeceixe waar een wondermooi plaatsje zou zijn met een parking. Er lopen 2 wegen en we gokken verkeerd, we zijn aan de verkeerde kant van het water. We komen op een punt waar MH niet mogen doorrijden en we mogen ook niet terugkeren, het wordt dus toch doorrrijden, maneuvrerend tussen de geparkeerde auto's. We rijden dan maar door tot in Vila Nova de Milfontes, wat we ons niet beklagen. We staan op een parking aan zee en aan de overkant van de weg kunnen we water nemen en het toilet ledigen. En wie zien we hier terug, de vlamingen van 2 dagen geleden. Het wordt een gezellige avond
Zaterdag 09-09 Vandaag gaan we Santiago do Caçem bezoeken, de oude stad is volledig ommuurd. We zien een verbodteken voor autobussen, maar wij zijn geen bus en we draaien in."RAMP" Smal, steil en auto's geparkeerd, we kunnen niet meer terug. Boven gekomen kunnen we niet naar links, de weg naar de parking is slechts 2,20m. We moeten naar rechts, het lukt ons cm per cm vooruit en achteruit. We moeten op het voetpad waardoor de MH overhelt en de bovenkant bijna de muur raakt, ik durf er mijn vinger niet tussen steken. Uiteindelijk lukt het ons zonder brokken te maken. Het is de eerste maal dat ik Guido zijn zweet zie afvegen. Achteraf zien we dat de muur al redelijk beschadigd is door voorgangers. Zo, dit hebben we ook eens meegemaakt en het is niet voor herhaling vatbaar. Na ons bezoek aan de kerk en de ommuring gaan we terug naar zee, naar Praia de Sto André.We houden ons rustig in de namiddag, lekker niks doen en besluiten hier te overnachten. We gaan de nacht in met 3 MH en we ontwaken met 6 MH. Hier kunnen we ook nog onze watertank bijvullen
Zaterdag 10-09 We maken een toer door het binnenland. Via Grandola bekend om zijn kurkeiken rijden we tot in Beja waar we de 13° eeuwse burcht bezoeken. Het klooster is gesloten en in de beide kerken die we willen bezoeken is een dienst bezig. Vandaar rijden we naar Serpa. We moeten toch eens leren rekening houden met de portugese siësta, het kasteel gaat pas open om half vier. We rijden door het dorre binnenland, hier en daar een dorpje, koeien en schapen die staan te grazen, op wat????? Alles is er zo dor en droog. Het volgende dorpje dat we bezoeken is Mourao, volgens de groene gids" het dorpje met de pepermolenschoorstenen", maar het kan ons niet bekoren. We rijden dan maar verder naar Evora, Guido is nodig aan rust toe. Het begint al donker te worden als we een parking vinden waar nog 2 MH staan. Het is ontzettend warm, van slapen zal er dus weer niet veel in huis komen
Maandag 11-09 Vandaag bezoeken we Evora en het bevalt ons. We bezoeken de kathedraal en het klooster waar we letterlijk door het dak gaan van waaruit we een prachtig uitzicht hebben. Dit kost ons 1,50 p/p We rijden terug naar de kust, naar het schiereiland Troia. Via een 30 km lange tweevaksbaan komen we in Praia de Comporta met de bedoeling om hier te fietsen en dan te overnachten. Het is een leuk strandje voor zonnekloppers, maar we vinden het niet veilig om te blijven. We rijden dus terug naar Alcacer do Sal waar we overnachten op een mooie parking aan de rivier, er zijn openbare toiletten en men kan er ook water nemen en lozen, alles is er mooi onderhouden
Dinsdag 12-09 Het valt niet allemaal goed mee, we besluiten naar het noorden te rijden en houden halt in Fatima. Daar staan we bij vlamingen en de fun zit er weer in, het valt goed mee, de temperatuur is hier ook veel draaglijker. We komen hier per toeval toe op de 12° van de maand en er is deze avond kaarsjesprocessie. het is een enorme drukte, iedereen, jong en oud, blank en zwart, pasterkes en nonnekes zijn vertegenwoordigd. Het mariabeeld wordt naar de basiliek gebracht, er wordt gezongen en gebeden in alle talen, zelfs nederlands. Woensdag 13-09 Deze voormiddag om 11 uur wordt het mariabeeld teruggebracht naar de kapel, er is opnieuw een enorme belangstelling. Er is weer een mis die 2 uur duurt. De diepgelovigen wuiven met witte zakdoeken of servietten, enkelen zitten zelfs op de knieën en laten de tranen de vrije loop, het doet me wel iets. Dit alles herhaald zich vanaf mei tot en met oktober, telkens op de 12° en 13° van de maand, echt de moeite om dit eens mee te maken. Aan parkings is er geen gebrek, zelfs één specifiek voor MH. Water nemen, lozen, douchen, openbare toiletten en dit allemaal gratis Na de middag begint het te regenen en we moeten noodgedwongen binnen blijven. Donderdag 14-09 In de voormiddag wordt er een beetje geslenterd door de winkelstraatjes, in de namiddag doen we de kruisweg, je kunt het eigenlijk een gemakkelijke wandeling noemen, en 's avonds gaan we kaarten bij de buren.
Vrijdag 15-09 Het was een regenachtige nacht. Onze buren raden ons aan eens Batalha te bezoeken wat we ook doen.. (4,50 p/p) Het klooster in manuelstijl werd gebouwd in de 15° eeuw. De kapellenkrans werd nooit voltooid, de bouw werd gestaakt om verder te bouwen aan het jéronimusklooster in Lissabon. Het is werkelijk de moeite om dit eens te bezoeken. In de namiddag wordt de kerk en het klooster in Alcobaça bezocht, het is een cisterciënzerklooster uit de 13° eeuw. Je kan er de fraai afgewerkte graftomben van Peter en Inês bewonderen (4,50p/p) We denken de nacht door te brengen in Nazaré waar we richting Sitio volgen waar een parking zou zijn. Na veel rondgerij en gevraag wordt de parking hoog op een klif gevonden. Had er maar iemand gezegd dat we farol moesten volgen. We overnachten hier met 3 MH met mooi zicht op het strand beneden ons.
Zaterdag 16-09 We gaan op zoek naar brood en in een piepklein winkeltje vinden we wat we nodig hebben en deze dame spreekt heel mooi frans. Ze legt ons alles uiteen over de festiviteiten en we besluiten nog een dag te blijven. We bezoeken het mooie kerkje, wat een prachtig interieur, wat een rijkdom, er mogen jammer genoeg geen foto's genomen worden. In de namiddag nemen we de trap naar beneden en bevinden ons nu aan het strand van Nazaré. Hoog boven ons zien we als een stipje onze MH staan. Om de haverklap worden we aangeklampt door dames in klederdracht die ons kamers willen verhuren. We gaan terug naar boven met het treintje, dit kost ons 0,80 p/p. Om 17 uur begint de folkloreavond. We genieten nog lang van het schouwspel. Voor we terug naar de MH gaan lopen we eerst verder tot aan het kleine vuurtorentje, de golven zijn hier zeer krachtig. Bij de terugtocht is het eerder kruipen dan lopen, het is een nijdige klim, gelukkig is de MH niet ver af. Het is een onvergetelijke dag geworden. Zondag 17-09 Vandaag is er iets met motards, we blijven om dit ook eens mee te maken. Het is er ontzettend druk, waardoor we besluiten om nog maar een nachtje te blijven. Er komen nog 5 MH bij. .
Maandag 18-09 We rijden stilletjes aan richting noorden. In Tocha is een parking met openbaar toilet waar we gebruik van maken en rijden dan naar het Mata do Buçaco. In de 17° eeuw bouwden de karmelieten hier een klooster midden in het bos. Nu is er een 5* hotel, alles pracht en praal. We durven er eens naar kijken en een paar fotokes nemen, maar binnen gaan, oeioei!. Je kan er verscheidene prachtige wandelingen maken, jammer genoeg niet goed aangegeven. Het is behoorlijk warm en dus aangenaam wandelen in het bos. Het park binnenrijden kost 5. Van daaruit rijden we naar Lamego (dat proberen we toch) Alles gaat goed tot in Viseu.De beroemde IP5 wordt omgebouwd in de A25, overal is er omleiding, plots zien we niets meer aangegeven in onze richting. ik roep te laat en we zijn weg op de A25 in de verkeerde richting en doen zo een ommetje van 80 km door de bergen. Het is al donker als we aankomen in Lamego.
Dinsdag 19-09 We hebben overnacht op de parking net voor het sanctuario de Nossa Senhora dos remedos. Het is een 18° eeuwse kerk en de 686 treden er naartoe zijn bezet met azulejotegels. Het is het kleinere broertje van Bom Jesus, maar moet er qua schoonheid niet voor onder doen. We beginnen al vroeg met het bestijgen van de trap want het zal weer een warme dag worden. Het is een ganse belevenis en we doen het rustig aan. Je kan ook met de MH naar boven rijden, maar dit vinden we niet zo leuk. Na de middag en de nodige inkopen rijden we naar Solar Mateus via de A24, een route met mooie panorama's tussen de dourodruivenvelden Een bezoek aan de tuinen kost 4 p/p. Het interieur is ook te bezoeken, maar we moeten te lang wachten op een franstalige gids. De tuinen zijn een echte aanrader, er zijn ook pergola's met druivenranken, je hoeft maar te happen en de druiven vallen zo in je mond. Aan de ingang zijn alle soorten dourowijnen te koop, maar geen Mateus. We vinden het ook jammer dat we hier geen fris glaasje Mateus kunnen kopen, het zou welkom zijn met die warmte. We krijgen een fata morgana van de zee en daar we maar op 50 km zijn stappen we in de MH en rijden naar Praia de Sto André. De stoeltjes worden buiten gezet en de gekoelde fles wijn komt op tafel, zalig.
Woensdag 20-09 We vertrekken deze morgen naar het alom bekende Bom Jesus. We rijden eerst een 20 km naar het noorden, vandaar hebben we de goeie richting naar ons doel. Net voor we rechts afslaan moeten we eerst een brug over, daar aangekomen is de brug weg door wegeniswerken. Na enkele keren rondjes gereden te hebben komt een brave burger ons de goeie richting wijzen. We moeten noodgedwongen de autostrade nemen. In Braga denken we dat het een fluitje van een cent zal zijn, maar één verkeerde afslag brengt ons in moeilijkheden. We doorkruisen enkele malen het centrum voor we terug op de goeie weg zijn, we krijgen nog 2 rotondes voorgeschoteld zonder wegwijzer, gelukkig nemen we de goeie richting en plots staan we boven aan de kerk. Dit is ook niet de bedoeling, we willen beneden op de parking zijn en te voet naar boven gaan. We doen dus het omgekeerde en nemen de trap naar beneden en we komen op de parking waar 6 MH staan. Hoe is het mogelijk? We zijn de parking gewoon voorbij gereden en niet gezien. We gaan met de trappen opnieuw naar boven, het zijn er maar 585, het fototoestel in aanslag, alles even mooi. Als ik nu zou moeten kiezen tussen Lamego en Bom Jesus, ik weet het niet, het is anders, beide zijn aan te bevelen. We rijden naar beneden naar de parking waar we met nog 3 fransen overnachten. Morgen verlaten we Portugal, genoeg kerken gezien en aflaten verdiend voor de rest van het jaar
Donderdag 21-09 De eerste dag van de herfst doet werkelijk zijn naam eer aan. Gisteren nog zo mooi en warm en deze morgen om 6 uur gewekt door storm en regen. Alle parkings zijn hier onder de bomen en plots "pats" een zware tak op ons dak, we staan op en vertrekken zo rap mogelijk, overal zien we ontwortelde bomen en modderstromen. Santiago de Compostela is niet zo ver af, nog één kerk om het af te leren. 45 minuten toeren we door de stad om een parking te zoeken. Net als we denken een geschikte plaats te hebben gevonden komt de wachter ons zeggen dat er geen MH mogen parkeren. Op onze vraag waar dan, weet hij het niet. We denken er even aan een camping op te zoeken, maar het slechte weer doet ons anders besluiten. en we rijden door tot op 100 km van Santander waar we uitkijken voor overnachting. Het wordt camping "La Paz". Eerst een steile smalle weg naar beneden en dan nog steiler terug naar boven, eigenlijk niet echt voor MH. Achteraf vernemen we dat de caravans naar boven gereden worden met een terreinwagen. Anders wel een leuke camping in terrassen aangelegd en vlak aan zee. We betalen 14 per nacht met onze ACSIkaart. Vrijdag 22-09 Nu terug naar beneden, het gaat beter dan verwacht. Rond 16 uur zijn we terug in Frankrijk waar we net zoals bij de heenreis overnachten in Ondres-Plage, opnieuw niemand gezien om te betalen, in de zomer betaald men hier 7. Zaterdag 23-09 Vrienden zijn een 50 km noordelijker in Lac de Léon en op hun verzoek rijden we er naartoe. Het is een mooie plaats met alles erop en eraan, vanaf 15 september is het gratis, anders 8. We hebben van weerskanten natuurlijk veel te vertellen.'s Avonds worden we getrakteerd op een kletterend onweer. Zondag 24-09 We maken er met de vrienden opnieuw een leuke dag van en 's avonds krijgen we weer onweer. Maandag 25-09 Iedereen gaat zijn eigen weg en de onze is verder noordwaarts. Op de ring rond Bordeaux worden de hemelsluizen open gezet, een echte wolkbreuk, gelukkig rijdt iedereen voorzichtig. Rond 18 uur houden we halt in Ste Maure de Touraine voor de overnachting. Het geeft een gans ander gevoel dan 4 weken geleden. Toen was het onze eerste nacht en nu is het onze laatste Dinsdag 26-09 We hebben nog een kleine 600 km voor de wielen voor we terug in de thuishaven zijn. Dezelfde avond worden de foto's nog op de pc. gezet, wij kunnen nooit wachten. Bij het bekijken ervan besluiten we dat het goed geweest is
Eindelijk is het zo ver, onze eerste maal naar Spanje in de winter. Gelukkig worden we de eerste week vergezeld van onze vrienden, want Spanje is voor ons nagenoeg onbekend terrein
Donderdag 12-01 Een miezerige dag, na 486 km stoppen we in Ouzouer-sur-Trezée waar we elektriciteit kunnen nemen en het wordt lekker warm met ons elektrisch vuurtje
Vrijdag 13-01 Als dat maar goed afloopt, gelukkig zijn we niet bijgelovig. Gans de voormiddag rijden we door de potdichte mist, in de namiddag komt de zon er door zodat we kunnen genieten van het winters landschap van de Aubrac. De MHparking in Clermont d'Hérault is er niet meer, zodat we op zoek moeten naar iets anders. Als we aankomen in St-Pierre-sur-Mer is het al behoorlijk donker. We staan niet alleen, nog enkelen hebben hier ook de weg gevonden.
Zaterdag 14-01 De hemelsluizen zijn opengezet, wat een triestig weer, wat verlangen we naar het spaanse zonnetje. Even voor Barcelona nemen we de autopista tot net onder Taragona, waar we in Cambrils opnieuw de RN nemen. Vor de prijs moet je zeker de autopista niet mijden, we betalen 12 voor 185 km. Ik mag er niet aan denken dat we via de RN ergens in het centrum van Barcelona zouden terecht komen. We overnachten in Vinaros aan het haventje waar nog 6 MH staan.
Zondag 15-01 Vandaag nog 306 km gereden en rond 15 uur komen we aan in Benidorm, waar we verwelkomd worden door Etimir.Gelukkig, want het is onze eerste maal aan de spaanse costa's en zij kennen een beetje het reilen en zeilen. s'Avonds gaan we lekkere kip eten in één van de vele restaurantjes en voor heel weinig geld.
Maandag 16-01 Het heeft de ganse nacht geregend en het blijft koud en bewolkt, maar we laten ons niet doen. We maken een flinke wandeling naar Oud-Benidorm. Na de middag vertrekken we naar El Campello, waar Etimir een parking weet met zicht op zee.
Dinsdag 17-01 Het wordt een stralende dag en samen met onze vrienden maken we een fietstocht langs het strand, dat is lang geleden. Na de middag wordt het zonnebaden. 's Avonds maken wij nog een romantische wandeling, dat zouden we eens meer moeten doen.
Woensdag 18-01 Opnieuw een stralende dag. In het kielzog van Etimir volgen we onze weg naar Santa Pola. Wat een drukte en overal verboden voor MH. In de verte zien we een tiental MH staan, daar is het ook verboden, is duidelijk aangegeven. Toch zoeken we ons daar ook een plaatsje en nu maar hopen dat we niet weggestuurd worden of erger, een boete krijgen, eigenlijk wel een beetje spannend. In de namiddag fietsen we naar de camping waar Vera & Ludo verblijven voor een paar maanden, wat is het hier warm, uit de wind en in de zon. Na een gezellige babbel van een paar uur vertrekken we terug naar onze staanplaats. Ondertussen is de zon ondergegaan en begint het fris te worden, dan maar een beetje harder trappen op de fiets om ons te verwarmen.
Donderdag 19-01 In dit zonnige weertje komen de fietsen al gauw naar beneden en we genieten van de prachtige kust. Overal staan MH, maar voor het donker is moeten ze allemaal weg, kwestie van de veilighejd zeggen ze. Wij vinden ook een andere plaats waar we iets geruster van ons avondwijntje kunnen genieten, waar we niet zullen weggestuurd worden.
Vrijdag 20-01 Vandaag laat de zon ons in de steek, we fietsen door de zoutvelden met flamingo's. Normaal heeft dit alles een rode schijn, maar de zon is er niet en het roze dus ook niet.
Zaterdag 21-01 Onze vrienden vertrekken terug naar België. Wij blijven, voor hoelang? We weten het niet, met pijn in het hart zien we ze vertrekken. We voelen ons plots "alleen op de wereld". Wij rijden de andere richting uit en hopen het beste. Onze volgende halte, Guardamar, ligt amper 15 km verder en toch doen we er 2 uur over om een plaats te vinden. De ons vernoemde plaats was nu verboden, het begon al goed, help! En plots komt een goede oude belg ons vertellen langswaar we moeten rijden. Het is een zalig plaatsje in een natuurreservaat met vele wandel en fietsmogelijkheden.
Zondag 22-01 Het is een helse nacht geweest. Jongeren kwamen, de één na de ander met gierende banden en bonkende muziek de parking opgereden. Dit bleef zo 2 uur duren en plots was alles stil, ze waren vertrokken. Saturdaynight? We profiteren van het mooie weer met zonnekloppen en wandelen en foto's nemen. Een gentenaar komt ons nog vervoegen en we maken er een gezellige avond van.
Maandag 23-01 Deze nacht is alles kalm verlopen. Rond 10 uur vertrekken we verder naar Torrevieja. 20 jaar geleden waren we daar ook, het enige wat ik mij kan herinneren is een vissersdorp, nu een toeristische stad waar we maar niet uitgeraken. We zien de engelsen terug van de vorige nacht en besluiten ook op het strand te overnachten. Volle zon tot rond 15 uur en dan begint de wind geweldig op te steken en wanneer zien we die zon nog eens terug? De wind zoeft ons rond de oren en bij mij komt er van slapen niet veel in huis
Dinsdag 24-01 Het is vliegende storm, we trekken verder en zoeken de zo aanbevolen plaats aan Playa Flamenco, we vinden alleen één grote bouwwerf. Wel mogen we overnachten op de parking van de Mercadona waar we eveneens ons toilet en vuil water kunnen lozen. Iedereen is maar aan het sleuren met 8 l.flessen water uit de supermarkt, want water vind je niet veel in Spanje. De eerste 2 maal hadden wij water genomen aan het strand, aan een kraantje om de voeten te spoelen, het is toch maar om ons te wassen. De 3° maal hadden we prijs, het was zout water. Nadat we ons 2 dagen gewassen hadden daarmee voelden we ons als pekelharingen. Dan hebben we maar een poging gedaan aan een benzinestation, daar is wel veel chloor in, maar het is toch nat. Daar we niet naar Spanje gekomen zijn om een ganse dag op een parking van een grootwarenhuis te staan rijden we nog maar verder. Naar zeggen is een parking in Torre de Horadada. We hebben geluk, een splinternieuwe parking vlak aan zee in taluds gamaakt. Dit is waarschijnlijk een parking voor de vele apartementen die in aanbouw zijn, maar ze komt voor het ogenblik goed van pas. Ik wil natuurlijk op de eerste rij staan, er niet aan denkend dat met die storm de zee nogal rumoerig zal zijn. We maken eerst nog een fikse wandeling naar Mil Palmer, er worden tientallen foto's gemaakt, het is er zo mooi met al die bloemen.
Woensdag 25-01 Zoals verwacht heb ik geen oog dicht gedaan door de storm en het weer is er niet op verbeterd.Ik wandel nog iets rond en hoor een getoeter van een aanrijdende auto. ik heb gerend, (nee, niet voor mijn leven) het was de bakker en die wilde ik niet missen. Hebben we geen zon, we hebben toch brood. We wandelen de ganse voormiddag rond in het centrum van Torre de Horadada. Overal zien we nieuwbouw. Ieder stukje braakliggend grond wordt benut om apartementen en flats te bouwen. er is geen kat te zien, alles staat leeg en toch wordt er altijd maar verder gebouwd. Na de middag rijden we nog iets verder en in Puerto de Mazarron plaatsen we ons bij enkele anderen op een rotspunt. We durven bijna niet buiten komen, zo'n ijskoude wind. We zijn bang om van ons rotspuntje te waaien
Donderdag 26-01 's Morgens maken we nog een wandeling naar de haven, met dikke pull en vest aan, eigenlijk zijn we op zoek naar een bakker en kunnen een stokbrood kopen in een piepklein winkeltje, we durven er eerst niet binnen gaan, het ziet er helemaal niet naar uit dat ze daar brood verkopen, en toch. We rijden naar de parking in Isla Plana waar een 40 tal MH kriskras door elkaar staan, maar voor hoe lang nog? Daar stampen ze alweer een apartement uit de grond.Wij installeren ons vlak voor het kerkje en gaan het dorpje verkennen. Heel mooie huizen, heel mooie bloemen, heel mooi speelpleintje, maar alles is één grote vuilnisbelt. Ik denk hier nu eens goed te slapen, maar nee hoor, om het uur zegt de klok hoe laat het is. 2 minuten later wordt dit herhaald, misschien voor degene die de eerste maal de tel zijn kwijtgeraakt. Stel je voor om middernacht 2 maal 12 gongslagen, zoveel lawaai voor zo'n klein kerkje en Guido slaapt daar allemaal doorheen.
Vrijdag 27-01 We rijden nog 20 km verder richting Aguilas, waar we op zoek gaan naar Playa de Perchelès, daar is het ook al verboden en via een hobbelige aardeweg komen we op een nog hobbeliger parking waar nog een 20 tal MH staan. De naam weet ik niet. Hier is Duitsland duidelijk boven. Hier kunnen we ook ons toilet en vuil water kwijt raken Het weer blijft koppig, het is wel wat warmer geworden maar het blijft maar regenen.
Zaterdag 28-01 De ganse nacht blijft het oude wijven regenen. We hebben er genoeg van en houden het voor bekeken. We gaan naar huis, maar houden halt in het centrum om te winkelen. Vriendelijke man, krijg ik toch aan de kassa 2 strooien zomerhoeden cadeau. Ik krijg de slappe lach als ik druipnat de MH binnenstap met die hoeden in de hand. We rijden terug en denken in de baai van Alicante terug mooier weer te hebben en daar nog even te verblijven. Mis, het begint te sneeuwen. Iedereen wordt van de weg geleid, daar beginnen de spanjaarden de sneeuwkettingen op te leggen. Oei, wat nu? Wij hebben dat niet. We besluiten te eten en zien dan wel, we zullen in ieder geval de eerste dagen geen honger lijden, maar algauw mogen we terug de weg op, maar het is wel oppassen. Net zoals bij de heenreis overnachten we in Vinaros.
Zondag 29-01 We nemen terug de autopista rond Barcelona en nog overal liggen hopen sneeuw in de berm en op de heuvels. We rijden terug naar de kust om toch nog iets te zien en volgen de mooie kustroute. Adembenemend ja, maar niet door het prachtige zicht. Het begint opnieuw te regenen en we komen in de mist terecht, bangelijk en we zien helemaal niks. Uiteindelijk stoppen we in Port-Vendre op de parking, het is zigzaggen tussen de vele plassen. Wat een rotweer, ik vraag me af wat we hier zitten te doen terwijl we thuis kunnen zitten, knusjes in de warmte voor de tv. Ondertussen zijn we te weten gekomen dat zaterdag gans Frankrijk afgesloten was door hevige sneeuwval en ijzel. Op zondag werd Lyon terug opengesteld, maar wij nemen gewoonlijk de A 75.
Maandag 30 -01 De ganse nacht valt het water met bakken naar beneden, stopt dit dan nooit. Gans het gebied rond Perpignan, Narbonne en Béziers staat onder water. Rond Béziers zijn alle wegen door overstroming afgesloten. Alle verkeer moet door het centrum, anderhalfuur doen we erover om Béziers te doorkruisen. Gelukkig is de A 75 terug open en kunnen we verder bollen naar huis. Het is al donker als we uiteindelijk stoppen op de parking in Varennes sur Allier en we vergeten de borden te lezen, het is ook zo verschrikkelijk koud.
Dinsdag 31-01 We worden 's morgens al vroeg gewekt, blijkt dat we plots tussen de marktkramen staan. Was het zomer geweest dan was het geen probleem, lekker kuieren tussen de kraampjes. Maar nu is het veel te koud en we willen naar huis. In plaats van op ons gemak te ontbijten schieten we in onze kleren en we rijden recht naar huis.
Achteraf bekeken is het toch nog zo slecht niet geweest. We hebben mooie dagen gehad met onze vrienden en hebben toch 6 dagen mooi weer gehad en wie weet, misschien gaan we volgend jaar wel terug.
Donderdag 20-04 We hopen dat de weergoden ons deze keer goed gezind zijn. Rond 19 uur komen we aan in Montreuil-Bellay. Hier is een mooie overnachtingplaats aan de voet van het kasteel aan de camping" Les Nobis". Het is er altijd kalm en je staat er nooit alleen, het is gelegen in een park en het kasteel is te bezoeken voor 7.We hebben 600 km. op de teller.
vrijdag 21-04 Nog een kleine 200 km. en ons einddoel is bereikt. De brug kost ons 9 heen en terug. Ile de Ré; het eiland met de altijd blauwe lucht, zegt men. Het regent en de lucht is donkerblauw-grijs, allée......'t is toch ook een soort blauw. Na de middag trekt gelukkig de lucht open en kunnen we genieten van een stralende lentezon. We wandelen tot aan de Phare des Baleines en zoeken ons achteraf een plaats in St Clement des Baleines, naast de camping municipal, vlak aan zee. Hier mag men 48 uur staan, gratis, water nemen kost hier 4. Na een korte verkenning zetten we onze zetels buiten en Guido valt prompt in slaap, de eerste zon zeker.
Zaterdag 22-04 Het wordt een stralende dag en we fietsen gans de voormiddag rond. Iedereen heeft hier blijkbaar zijn fietsbenen mee. De mooie fietspaden zijn er niet voor niets aangelegd. We fietsen door het marais du Fier, heel mooi, één nadeel, we mogen onze mond niet open doen of we hebben een zwerm muggen binnen, we zien niet waar we rijden, met millioenen zijn ze. Anders zijn het wel brave beestjes, ze steken niet. Na de middag fietsen we naar het mooie kerkje van Ars-en-Ré. We zijn blij als we terug aan de MH zijn, zo moe zijn we. Zondag 23-04 Vandaag verplaatsen we ons naar Les Portes-en-Ré. Op de parking" la Patache" kan men gratis water nemen en ook overnachten. Na de middag wordt een fikse wandeling gemaakt door de zoutpannen en het vogelreservaat. Het is er heel druk op de parking, voortdurend rijden auto's op en af en we besluiten terug te rijden naar de vorige parking. We denken nog een uurtje buiten te zitten, maar de opkomende mist doet ons rap veranderen van gedacht.
Maandag 24-04 De temperatuur is enkele graden gezakt en de wind heeft een tandje bijgestoken, niet meer zo zomers. We rijden terug tot een 5 km. voor de brug waar een grote MHparking is op¨Pointe de chauveau, vlak aan zee, zicht op de vuurtoren, in de verte Fort Boyard en aan de andere kant de brug. Hier kunnen zeker 100 MH staan, naar het schijnt een privéparking, maar iedereen mag er komen van de eigenaar. Het is gratis, het zicht is subliem, maar er zijn geen voorzieningen, zelfs geen vuilnisbak....................Gelukkig is de zon er terug.
Dinsdag 25-04 Raar maar waar, de brug en La Rochelle zijn niet meer te zien van de mist en wij zijn op ons eiland in de volle zon. We gaan te voet naar de bakker, het is wel een half uurtje stappen, we fietsen dat het een lieve lust is en bezoeken St Martin de Ré, de hoofdstad van het eiland, het is een ommuurd stadje. Hier zijn meer fietsers dan auto's en ook enorm veel MH, wat ons opvalt geen enkele belg. We besluiten nog een nacht te verblijven aan de vuurtoren. 's Avonds komen er nog een tiental MH bij en 's morgens de ene auto na de andere. Men vertelt ons dat er een driedaagse is van "le grand marrée", dat wil zeggen dat het water deze periode het verst weg trekt. Iedereen mag dagelijks 5 kg. oesters, palourdes en kokkels plukken.
Woensdag 26-04 We willen eens wat anders zien en vertrekken. We bekijken de teller en zien dat we meer km in de benen hebben dan op onze teller, dat zal wel ergens goed voor zijn zeker. Rond de middag vinden we een heel mooi plaatsje voor een 15 tal MH in Talmont St. Hilaire. Guido vindt het nog te vroeg om hier te blijven en na het middagmaal en de nodige voorzieningen die gratis zijn rijden we verder tot in La Barre de Monts, een mooi plaatsje voor een 10 tal MH met voorzieningen juist achter de kerk. Hier blijven we overnachten.
Donderdag 27-04 Er is een bakkerij dichtbij en we vertrekken al vroeg over de brug naar Ile de Noirmoutier. Het heeft de ganse nacht geregend, het is de eerste dag dat we slecht weer hebben. We vinden een grote gratis parking in La Guérinière, water nemen kost 2. Na de middag trekt de lucht open, buiten enkele schapenwolkjes is het heerlijk. We besluiten te fietsen naar de passage du Gois, voor het ogenblik onder water, er staan 10 tallen auto's en MH aan de kant, wel 100 kijklustigen. Nog 8 uur wachten en de weg is weer vrij of anders de brug nemen.We hebben wel 20 km. gefietst, we zijn het niet meer gewoon en onze benen voelen als 2 te lang gekookte spaghetti's en ons zitvlak ziet er waarschijnlijk uit als een gerimpelde krent, we moeten dringend meer oefenen, dat komt er van als je in het centrum woont, altijd alles te voet. Nog nooit hebben we zoveel MH voorbij zien rijden, ongelooflijk, iedereen wil hier op dit eiland zijn. We staan op een parking voor 25 MH, uiteindelijk staan er 32, als haringen in een tonnetje, het is er wel heel gerust slapen.
Vrijdag 28-04 We weten niet of we durven weg rijden, zullen we plaats vinden elders? Bijna iedereen blijft hier staan, we wagen het er op en vinden een parking in l'Epine aan de port de Morin, nog 3 vrije plaatsjes die algauw volzet zijn. Jammer dat het mooie warme weer voorbij is, hier is plaats voor een stoeltje en tafeltje in het zand achter de MH Weeral fietsen we tussen de talrijke zoutpannen die nu nog overal leeg staan. 's Morgens komt de bakker. Zaterdag 29-04 We verplaatsen ons naar Noirmoutier-en-l'Ile waar een immens grote parking is. We betalen 4,50 voor 24 uur. Hier kunnen er minstens 150 staan, water nemen kost nog eens 2, de beide borns zijn defect.. In de namiddag maken we een wandeling door het centrum en dan langs de vaargeul. Bij onze terugkomst staat de parking barstensvol, nog voller dan een kerstkalkoen. Nog nooit hebben we zoveel MH zien op en afrijden om een plaatsje te vinden.Iedereen wil op dit eiland zijn, waarom????? Je kunt er fietsen en wandelen en oesters zoeken, maar anders is er niet veel te beleven. Zondag 30-04 De bakker komt langs, dit had ik niet verwacht, we staan hier in het centrum waar 2 bakkerijen zijn. Ons ticket loopt tot 10 uur, we zullen het eiland verlaten via de passage du Gois, het is pas laag water rond 12 uur en we zetten ons tussen de vele andere wachtenden. Enkele hebben hier de nacht doorgebracht, wat ik niet zou durven, op een paar plaatsen ligt glas van gebroken ruiten en er staan ook verwittigingen dat het riskant is. We nemen ondertussen het middagmaal en even na 12 uur kunnen we vertrekken. We voelen ons een beetje Mozes die de zee deed splijten. Na een 5 km. zijn we aan de overkant, de weg is wel aan herstelling toe. We rijden tot in Concourson-sur-Layon waar een mooie camperplaats is met gratis voorzieningen. Het is er heel lieflijk, ik wil wel blijven, maar ik ben een bange wezel, overdag voel ik me 1000 man sterk, maar eens het begint donker te worden...........Guido weet wat hem te doen staat en besluit door te rijden naar Montreuil-Bellay, het is maar 20 km. meer en daar sta je nooit alleen.
Maandag 01-05 We willen graag het kasteel van Saumur bezoeken en dan achteraf bij een wijnboer gaan om te overnachten. Het loopt anders, het is 1 mei, dus overal kalm en we vinden al vlug een parkeerplaats niet ver van het kasteel, we beginnen aan de klim die op zichzelf al de moeite is, maar wat blijkt? Het kasteel is al 2 jaar gesloten en dit nog voor onbepaalde duur wegens restauratiewerken. We zijn niet de enige ontgoochelden die afdruipen. Daar het nog geen middag is rijden we verder, maar op 1 mei zijn alle grootwarenhuizen gesloten, geen enkele van onze bankkaarten wordt aanvaard door die automaten, veel benzinestations zijn ook dicht, de naald zakt zienderogen en als de nood het hoogst is........... daar is er eentje open. 1,125 voor 1 liter diesel, zo duur heb ik ze nog niet gezien, maar we hebben niet veel keus. We zijn toch op ons gemak dat ons bakske opnieuw vol is. We besluiten net over Rouen te stoppen in Clère, naar het schijnt een mooi dorpje, de weg er naar toe is heel feeëriek, slalommend tussen de bloesems. Het plaatsje bevalt ons, maar een briefje trekt onze aandacht. We worden verzocht morgen vroeg te vertrekken wegens werken aan de parking. Wat is vroeg? We willen op onze 2 oren slapen en vertrekken naar Forges-les-Eaux, hier is het altijd goed. Dinsdag 02-05 Het is een regenachtige dag, we krijgen bericht dat onze vrienden in Boulogne zijn. Daar we toch die richting moeten naar huis, gaan we nog even goeiedag zeggen. We rijden door het glooiende landschap van de Somme, helemaal bebloemd en met de wieken van de energiemolens op de achtergrond denk ik dat er ieder ogenblik een teletubbie kan te voorschijn komen. We nemen het aperitief bij Mireille & Etienne, we zitten de ganse namiddag op een bankje in het zonnetje te keuvelen en blijven er ook overnachten. Het is altijd plezant je vrienden zo ergens tegen te komen. Dit zit er ook weer op, als wij mogen kiezen tussen de 2 eilanden, geef ons dan maar Ile de Ré, het fietseiland bij uitstek
Zondag 11-06 De kinderen zijn allemaal gisteren gekomen voor vaderdag zodat we op zondag reeds kunnen vertrekken naar ons geliefde Bretagne. Ieder jaar doen we een stukje, vorig jaar was de cirkel rond en we beginnen opnieuw. Onze eerste overnachting is in La-Mailleray-sur-Seine, een mooie parking voor ca. 30 MH aan de oevers van de Seine, gratis, water nemen is 1,50. De parking is goed aangegeven en dicht bij het centrum, een aanrader.
Maandag 12-06 Onder een stralende zon rijden we verder naar de Mont St Michel. In Avranches wijst de thermometer 25°. 15 km. verder zitten we in de mist en we zien de Mont bijna niet liggen, eigenlijk een beetje een ontgoocheling. De zon probeert er nu en dan eens door te komen, het is niet koud, maar toch niet warm genoeg om buiten te zitten. Het is er zoals gewoonlijk heel druk. We betalen 8 voor de parking en voor die prijs mogen we ook overnachten.
Dinsdag 13-06 Deze nacht werden we gewekt door een ratelend onweer die over ons heen trok, maar deze morgen is alles voorbij. Het is helemaal niet koud, maar ook niet echt warm, goed wandelweer dus. Vandaag gaan we schapen kijken. We rijden met de MH tot in Cherrueix en laten die achter op een parking in het centrum. Men kan eigenlijk nog 3 km. verder rijden tot aan het kapelletje van Ste Anne, maar wij kiezen voor het wandelweggetje langs de zee, huizen en bloemen bekijken. Aan de kapel volgen we het voetpad. Overal zien we schapenkeutels, maar nergens de producenten daarvan. We moeten nog 2 km. stappen voor we ons tussen de blaters bevinden. Hier wilde ik zijn, tussen de schapen met de Mont St Michel op de achtergrond, jammer dat die weeral in de mist ligt. Hier voelen we ons goed. Het is er zo pastoraal, zo zalig, zo rustig. Het geeft een gevoel van" wij twee alleen op de wereld tussen de schapen" Het weer is nogal wisselvallig en na de middag rijden we verder naar Le Vivier-sur-mer, waar een camperplaats is, maar het bevalt ons niet, we willen buiten in de zon, maar die is er niet. We rijden verder naar Dol de Bretagne op een camperplaats die ons ook al niet bevalt. Toch bezoeken we nog eerst de kathedraal die op loopafstand is. We twijfelen en we rijden naar Cancale naar de nieuwe MHparking. De zon komt te voorschijn en ook de stoeltjes, deze dag kan in ieder geval al niet meer stuk. Het is een heel mooie parking voor 60 MH. de parking is betalend; 0,50 per uur met een max. van 5 per 24 uren betalend bij het buitenrijden naar gelang je verblijf. Voorzieningen zijn 2, alleen met bankkaart, jammer dat weer geen enkele van onze belgische kaarten aanvaard wordt.
Woensdag 14-06 De ganse nacht regen en onweer gehad. Misschien waren we deze morgen beter niet opgestaan, het blijft maar oude wijven regenen. We lezen een boek en we verplaatsen ons op de eerste rij zodat we iedereen zien binnen en buiten rijden, zo passeert onze voormiddag. Na de middag komt de zon er door en wordt het nog behoorlijk warm en kunnen we nog genieten van een fikse wandeling. 's Avonds slaan we alles weer gade van in pool-position, niet te geloven hoeveel mensen er terug wegrijden als ze zien dat er moet betaald worden. We blijven hier nog een nacht.
Donderdag 15-06 We rijden verder via de kust naar Pointe de Grouin waar we een korte stop maken. Vroeger was hier een grote parking, nu is die verdwenen. Als je vroeg bent kan je de MH parkeren langs de weg. Het is hier nochtans goed wandelen, dan maar verder naar St Malo, hier is het altijd even druk en we gaan eerst naar het O.T. vragen waar we mogen parkeren, event. overnachten. We krijgen een uitvoerige beschrijving. Op de ene plaats mag het alleen overdag, op de andere alleen 's nachts, maar de grote MHparking aan de hyppodrome is alleen toegankelijk in juli en augustus. Na ons bezoek aan de ommuurde stad (die zeker een bezoek waard is en sommige van de eilandjes zijn te voet bereikbaar bij laag water, wat een heel ander zicht geeft) rijden we naar Lancieux, we hebben dringend water nodig. Daar achter de kerk is een parking, voor 2 kunnen we de tank vullen. Alhoewel vlak aan zee bevalt het ons niet en blijkbaar niemand. De parking in Ploubalay staat ons ook niet aan (wat worden we kieskeurig). Uiteindelijk slaan we onze tenten op in St Jacut-de-la-Mer. Dit ziet er beter uit, op 100 m.van de zee en we staan niet alleen.
Vrijdag 16-06 Deze morgen is het "plein soleil", Voor het eerst komen de fietsen naar beneden, dit om naar de bakker te rijden, want de parking is wel een eindje van het centrum. Bij laag water wandelen we naar het eiland, lijkt wel tropisch. We gaan ook de mosselbanken bekijken die bloot komen bij laag water. Het is zo'n mooie dag geweest dat we er verheugd op terug kijken. We blijven nog een nacht in St Jacut.
Zaterdag 17-06 Opnieuw is de zon in volle actie, we verplaatsen ons naar St. Cast-le-Guildo. Een wegwijzer leidt ons naar de MHparking aan de Pointe du Bay. Het verwondert ons dat er slechts 4 MH staan, 3 jaar geleden was het hier vechten voor een plaatsje. Na de middag doen we een fikse wandeling over de GR.paden. We passeren plage de Pen Guen. We zien overal blote borsten, maar wij gaan moedig verder tot aan Pointe de la Garde. De zee is zo prachtig, nog nooit heb ik zoveel schakeringen blauw gezien en terwijl ik sta te genieten van het mooie panorama denk ik aan ons avondmaal, een koude visschotel met een fris glaasje witte wijn. En of het smaakt, we voelen ons zodanig zalig dat ik bang word dat ze ons nog eens zullen zalig verklaren. Wat is het leven mooi!!!!. We zien pas 's avonds dat MH pas toegelaten zijn van 18 tot 9 uur. Ook hier zijn de mosselbanken bij laag water goed te zien. Hier mosselen plukken is ten strengste verboden, tenzij ze aan de rotsen zijn blijven hangen.
Zondag 18-06 We rijden verder over de kaap en zien dat daar aan de semaphore nog een parking is, eveneens van 18 tot 9 uur, waar moet een mens hier parkeren overdag? Het is overal even mooi en we rijden nog maar eens naar Cap Fréhel.3km verder langs de D 34A is een parking voor MH, vlak aan zee, helemaal gratis en de bakker komt s'morgens langs. Het is bloedheet vandaag en we besluiten er een luie dag van te maken, in de zetel, voetjes in de lucht en in de schaduw. We zijn geen zittende mensen en rond 16 uur begint het ons zo te vervelen en we trekken toch maar de wandelschoenen aan en gaan naar de kaap. We laveren tussen de heidevelden, sommige weggetjes zijn afgesloten, want ook hier eist de natuur haar tol en beetje bij beetje brokkelt de kaap af. Rond 19 uur zijn we terug en het is gelukkig behoorlijk afgekoeld. Weer een fijne dag die voorbij is.
Maandag 19-06 Deze morgen is de kaap overdekt met een dik wolkendek. Ongelooflijk hoe om de 5 min. de neuzen omhoog gaan om de lucht te kontroleren. Eigenlijk ben ik een beetje blij want mijn billen zijn verbrand en die kunnen nu een beetje herstellen. We maken een ommetje naar Plévénon om water te vullen (2) en we houden halt op de kaap zelf, 2 voor de parking, speciaal voor MH, ook hier komt de bakker. We maken nog maar eens een tiental foto's van de kaap, maar we moeten terugkeren, het begint te regenen. Het middagmaal is genuttigd en de bui is over. Aan de ene kant is de lucht zuiver onze-lieve-vrouwkes-blauw en aan de andere kant zijn er hoogzwangere wolken. We zijn niet naar hier gekomen om te zitten naar elkaar kijken, we steken de regenvestjes in de rugzak en vertrekken langs het kustpaadje naar Fort-la-Latte. De eerste helft, zo 45 min. is gemakkellijk lopen, alle hindernissen en knelpunten van vroeger zijn omgeleid of overbrugd. De andere 45 min. is in nogal triestige toestand en voor mensen met hoogtevrees en andere kwalen geen aanrader.Het fort zelf bezoeken we niet meer omdat we het reeds gedaan hebben , de prijs is 4,50 per persoon. We besluiten terug te keren langs de baan en eens het moeilijkste stuk voorbij gaan we terug op het kustpaadje. 's Avonds kunnen we nog buiten zitten en we krijgen gezelschap van een jong westvlaams koppel.
Dinsdag 20-06 De ganse voormiddag zijn we nog druk in gesprek met onze westvlaamse buren en rijden dan verder naar Cap d'Erquy, een beetje het kleine broertje van Cap Fréhel, minder toeristisch ,maar zeker niet minder mooi.We rijden tot op de parking van de kaap, we wandelen, we eten en wandelen nog een paar uur in de andere richting, behoedzaam om toch die mooie natuur niet te beschadigen. Rond 17 uur begeven we ons naar de parking aan plage de Caroual. Hier kunnen 40 MH staan, we betalen 4 voor 24 uur, water nemen is nog eens 2.
Woensdag 21-06 Ook hier komt de bakker, makkekijk toch. Jammer dat het begint te regenen, zo vallen een paar wandelingen werkelijk in het water en we rijden door tot Hillion, een dorpje met een parking voor 10 MH. Het overnachten en de voorzieningen zijn gratis zodat het een voortdurend op en af rijden is om water te nemen en te lozen. Na de middag doen we toch nog een fikse wandeling langs het kustpaadje. Hier is alles anders, het water is hier groen. Op deze parking slapen we heel gerust, alhoewel we bijna onder de kerktoren staan, maar die zwijgt 's nachts in alle talen.
Donderdag 22-06 We worden deze morgen toch vroeg gewekt. Ieder jaar worden we in Bretagne op de voet gevolgd door cirque "Zavatta". Alles gebeurt nu in zeven haasten want we zouden niet graag ingesloten zijn door het circus. Hier moeten we ons brood zelf gaan halen, geen probleem, we staan in het centrum. Onze eerste halte is in St Quay-Portrieux waar we parkeren aan de plezierhaven. We doen een mooie wandeling langs het douanepad, wat ons prachtige foto's oplevert. Jammer dat de geur van de vlierhagen die hier alom vertegenwoordigd zijn niet mee kan op de foto. Na de middag rijden we naar Plouha (Palus-Plage) waar we gratis mogen overnachten, water nemen kost 1. We hadden besloten hier een rustige namiddag te slijten, maar een half uur later zijn we al terug op wandel, gewapend met camera en fototoestel. Het is nochtans al de vierde maal dat we hier zijn, maar het blijft ons steeds bekoren. Het is een prima dag geweest
Vrijdag 23-06 De zon schijnt in al haar pracht. Rond 9 uur vertrekken we naar Pointe de Bilfot. Het is een 6 km lange smalle weg, maar daar aangekomen zeggen we "Waw", het is er sprookjesachtig mooi. Jammer dat je daar niet kunt wandelen, tenzij langs een heel steil paadje tot aan het water, slechts een kwartiertje heen en terug. Toch loont het de moeite om eens tot daar te rijden, bij zonnig weer is het net een ansichtkaart. In Plouhézec is een parking waar men gratis water kan nemen. De bak wordt dus tot in de nok gevuld. Men mag er ook overnachten, maar het zijn wel heel korte parkings. Onze volgende halte is de Abdij Beauport, eens het stoppen waard. We rijden verder naar Paimpol, de parking is volzet, dus nog een beetje verder tot Pointe de l'Arcouest. Wat is het hier veranderd, 4 jaar geleden was gans het littoral bezet met MH. Niemand had nog zicht op zee, iedereen keek op een gordijn van MH. Gedaan dus, alles is gebareerd op 2,10m. Nog één deeltje is open waar we nog gedoogd worden, schots en scheef, maar we staan er. Het is vrijdagavond, het is een voortdurend op en af gerij want er is nergens nog plaats. Het is zo'n subliem zicht met al de kleine eilandjes die hier rond gestrooid liggen. Een boottocht naar Ile de Bréhat is zeker aan te bevelen, er mogen geen auto's mee naar het eiland. een aller-retourticket kost 8, een rondvaart 12,50. Kinderen respectievelijk 6,50 en 9 en niet te geloven, een fiets meenemen kost 15.
Zaterdag 24-06 Opnieuw is de zon van de partij, de boottocht hebben we vroeger reeds gemaakt. We nemen de fietsen om brood te halen want de bakker is op 3 km. Het eerste stuk moeten we te voet doen, zo steil is het, maar wel heel plezant om terug te rijden. We maken een wandeling, er komen wolkensluiers, dan kleine schapenwolkjes die een uur later veranderd zijn in dikke schapenvachten. We hebben geluk, de regen is voor het binnenland en wij kunnen lekker buiten zitten voor het middagmaal. Een stokbrood met een camembert en een glas rode wijn in de zon, wat moet een mens nog meer hebben, dat smaakt.Het gras achter de MH is afgemaaid en we voelen ons als 2 jonge veulens in het hooi. Na de middag maken we nog een wandeling links en rechts van de baai. In de 19° eeuw stonden hier alleen maar kleine armoedige vissershuisjes, nu vervangen door mooie villa's , de een nog mooier dan de andere, de tuinen nog mooier. Maar niets ontsierd, alles is mooi geintegreerd in het landschap.
Zondag 25-06 We hebben het mooie landschap hier genoeg bewonderd en we rijden naar Loguivy-de-la-Mer, ook een klein vissersdorpje, de eerste aanblik ontgoocheld ons, een oud vuil haventje. We wandelen langs het estuarium van de Thrieux en dit maakt alles goed. Na de middag wagen we nog eens onze kans in Paimpol. Deze keer hebben we meer geluk, nog 3 plaatsjes vrij. Het overnachten is hier gratis, de voorzieningen 3. Later zien we dat er 50 m verder nog een MHparking is, die is betalend in juli en augustus (5,30). Het is er wel kalmer dan op de parking "le champ de foire" omdat de drukke baan er juist achter loopt. Toch blijven we staan, we vinden het gezelliger tussen de haagjes, en het lawaai? Wij hebben er geen last van gehad. We bezoeken eerst het centrum, er is een plezier- en een vissershaven en leuke restaurantjes, maar het kan ons niet bekoren. We kiezen voor een lange wandeling langs de GR. route. De huizen en de bloemen zijn hier zo prachtig en we stappen altijd maar verder. We moeten nog terugkeren en uiteindelijk komen we doodmoe aan de MH, we moeten elkaar duwen en trekken om er in te komen. We beloven het morgen iets kalmer aan te doen
Maandag 26-06 Deze morgen gaat het naar Plougrescant en we volgen de richting "le Gouffre" waar het alom gekende huisje staat tussen de 2 rotsen. We zijn hier voor de derde keer en het blijft ons betoveren. Er worden weeral talrijke foto's genomen. Na de middag maken we nog een ommetje naar Anse de Pors-Scarff met een flinke wandeling. Vandaar gaat het naar Tréguier, naar de nieuwe parking langs de rivier, alles is hier gratis. Jammer dat het geen paar graadjes warmer is, we zouden de stoeltjes kunnen buiten zetten.
Dinsdag 27-06 Het loopt stilletjes op zijn einde. Onze eerste stop is in La Roche Jagu. We rijden de weg naar de parking per toeval voorbij en we nemen de volgende afslag. We duiken het bos in, kms. ver langs een smal weggetje en uiteindelijk komen we aan de achterkant van het kasteel. Er is een kleine parking en als we bijna boven zijn vinden we dat we niet veilig bezig zijn. De MH daar helemaal alleen achter laten. We keren op onze stappen terug en rijden goed oplettend, om niet te verdwalen in het bos, naar de hoofdingang. Het park is 30 ha. groot en is gratis te bezoeken, het kasteel is 4. Wat een lust voor het oog en een feest voor de neus. De kamperfoelie en de camelia's staan in volle bloei en dan de zon erbij........Na de middag rijden we terug naar St Cast-Le-guildo, maar deze keer staan we op de punt aan de semaphore. Alhoewel verboden van 9 tot 18 uur staat alles vol, alhoewel, één plaatsje is vrij en die is voor ons. De politie komt langs en noteert alle nummerplaten, maar hij zegt niets. Woensdag 28-06 Vandaag nog een stukje richting België. Via Pont de Tancarville (2,30) komen we in Veules-les-Roses, een heel aangename parking naast camping" les mouettes" Het is er nooit echt druk, waarom weten we niet. Het is gratis, plaats voor 14 MH tussen haagjes, ieder zijn eigen stekje en heel gezellig, dicht bij zee. Voorzieningen kosten 3 en een douche 2,20 Donderdag 29-06 We gaan nog niet naar huis, we stoppen in Quend-Plage, een parking voor 200 MH, overdag gemengd met auto's, overnachten gratis, voorzieningen 2, vlak aan zee. Het is heel warm en we genieten van onze dag aan zee.
onze blog is verhuist naar :
Spanje 2006
.
