De mededeling van het ETA, het zgz bevrijdingsleger van Baskenland, dat er nu definitief een einde zal komen aan hun gewapend verzet en er voortaan alleen nog op politiek vlak zal gestreden worden, is goed nieuws. Niet alleen voor het Baskenland, maar ook voor alle Europese volkeren, die verondersteld worden genoeg geëvolueerd te zijn om op een democratische wijze hun doelstellingen te bereiken. Baskenland verdient een onafhankelijke staat te worden. Het heeft zijn eigen taal, compleet anders dan alle anderen in Europa en zijn eigen cultuur. De Basken zijn waarschijnlijk het oudste volk van Europa. Ze waren er al vóór de Kelten er aankwamen en hebben kunnen overleven door, in tijden van gevaar, zich steeds terug te kunnen trekken in de Pyreneeën. De Basken zijn echter niet het enige volk dat in Europa een eigen staat verdient. Daar zijn nog de Catalanen (die op de goede weg zijn), de Corsicanen en de Sarden en, last but not least, de Vlamingen. Ook wij hebben een eigen taal, een eigen vlag, een eigen volkslied en een eigen territorium. Als 350.000 Luxemburgers en 800.000 Slovenen in een eigen staat mogen leven, waarom dan de 6 miljoen Vlamingen niet? Met de waarschijnlijke scheiding tussen Servië en Montenegro is de opdeling van het oude Joegoslavië een feit. Dan zullen ook daar landen als Bosnië/Herzegovina, Macedonië en Montenegro, misschien zelfs Kosovo, onafhankelijk zijn, allemaal landen die niets voorstellen, zeker niet tegenover een welvarend Vlaanderen met zijn internationale luchthaven, zijn grote zeehavens en zijn centrale ligging in het hart van West-Europa. We hebben ons lot in eigen handen. Volgend jaar zijn er de federale verkiezingen. Al wat wij moeten doen is eerst onze eisen op tafel leggen en daarna vertellen dat er geen nieuwe Belgische regering komt als de scheiding, welke soort ook, er niet komt. Raar genoeg hebben we steun gekregen uit een eerder onverwachte hoek. In het jongste nummer van de "Courrier Hebdomadaire", een Brussels Franstalig onderzoekcentrum, verscheen er een artikel van een zekere Jacques Brassine de la Buissière, zoals zijn naam laat horen zeker geen Vlaming, die stelt dat "zonder substantiële institutionele staatshervormende stappen, het goed mogelijk zal zijn dat de Vlaamse partijen zullen weigeren een nieuwe Belgische regering te vormen". Die man vertelt dus net hetzelfde van wat ik reeds schreef in mijn artikel van 9 maart ("De slag om Brussel"). De vraag is alleen maar of Jacques Brassine de la Buissière op de hoogte is van het hoge mosselgehalte van veel van onze klassieke "democratische" partijen die in staat zijn "met de dood in het hart" voor de driehonderdvijfentwintigste keer nog maar eens toe te geven aan de "verzuchtingen" van de francofone minderheid?
De islam (met klemtoon op de tweede lettergreep: islám, dus) is uit het nieuws niet weg te slaan. Nu blijkt dat er in Afghanistan een moslim, die zich zestien jaar geleden bekeerde tot het Christendom, zijn leven riskeert omdat zo'n bekering in strijd zou zijn met de koran. De man van 41, een zekere Abdul Rahman, werkte op een gegeven ogenblik als hulpverlener voor Afghaanse vluchtelingen in Pakistan en dat bij een Christelijke organisatie. Daarna leefde hij negen jaar in Duitsland en keerde hij, vier jaar geleden, terug naar Afghanistan. Allemaal netjes volgens de regels van het asielrecht: nu er in Afghanistan geen oorlog meer is, hebben die mensen hier geen asiel meer nodig. Zijn familie had het echter niet begrepen dat hij ondertussen een overtuigde Christen was geworden en klaagde hem aan bij het Afghaans Gerecht. Volgens de strikte islamitische wet, de sharia, kan een moslim zich niet bekeren tot een andere godsdienst. Wie dat wel doet, riskeert niets minder dan de doodstraf. Zo zou het in de koran staan. Het probleem met die koran is dat het een boek is uit de middeleeuwen. De bijbel is nog veel ouder, maar de interpretatie van de bijbelteksten is door de Christenen in de loop der tijd aangepast via concilies en pauselijke uitspraken. Bij de moslims is zoiets nooit gebeurd en hangt de uitslag van religieuze discussies volledig af van de individuele interpretatie van imans en andere hoogwaardigheidsbekleders. Wie met deze zaak ook verschrikkelijk verveeld zitten, zijn de Westerse mogendheden die zo hun best gedaan hebben om dat Afghanistan uit de handen van de fanatieke Taliban terroristen te redden en te houden. Zowel Amerika als Duitsland, Nederland en Italië hebben al geprotesteerd tegen deze schendling van de vrijheid van geloof. Van België heb ik nog geen protest gehoord, maar bij ons hebben ze het waarschijnlijk nog te druk met Erdal. Waar is de tijd dat ons land dacht de hele wereld te kunnen aanklagen, via de genocidewet, als er ergens iets misliep met mensenrechten e.d.? Het wordt afwachten hoe dat proces daar in Afghanistan gaat aflopen, maar ik zie ze alweer overal op straat komen, de fanatiekelingen die zopas nog alles kort en klein sloegen o.w.v. de Mohammed cartoons. Nieuw straatgeweld zou wel eens de zoveelste stap kunnen zijn in de escalatie van de strijd tussen het Westen en de Islam.
Er is nog maar eens een gerechtelijke uitspraak gekomen i.v.m het opstijgen en landen van vliegtuigen in Zaventem. Deze keer was de zaak ingespannen door de Vlaamse noordrand en gaf de rechter de klagers gelijk. Het gevolg daarvan is, dat er al een drietal uitspraken zijn die tegen elkaar indruisen. Naar gelang de rechter een Vlaming of een francofoon is, blijkt de uitspraak steeds in de zin van de klagers te worden beslist. Zo komt men natuurlijk geen stap verder. Zaventem moet zo ongeveer de enige belangrijke luchthaven in Europa zijn waar men de vliegtuigen niet laat opstijgen en landen volgend de procedures die overal elders gelden: nl volgens de windrichting. In Zaventem stijgt men op volgens de uitspraak van een rechter. Komischer kan moeilijk, vooral als men bedenkt dat het niet opstijgen en landen volgens de windrichting extra kracht eist van de vliegtuigmotoren, waardoor dus meer brandstof verbruikt wordt en het milieu meer wordt vervuild. Om dat te begrijpen, hoeft men geen verstand te hebben van de luchtvaart, maar moet men wel de Belgische politiek kennen. De hele miserie is begonnen onder Verhofstadt I, toen Isabelle Durant van Ecolo zeven jaar geleden besloot haar eigen kiescliënteel wat minder geluidsoverlast te garanderen. De groenen zitten nu niet meer in de federale regering, maar nog wel in de veredelde gemeenteraad die men het "Brussels gewest" noemt. Het Hof van Beroep had trouwens eerder deze week nog laten weten dat de super strenge geluidsnormen van dat gewest ongrondwettelijk zijn, waardoor men dus weer naar af kan. Wat gaat er nu gebeuren? Niets! Dat is het gevolg van een (voorlopig mondeling) akkoord tussen de verschillende regerende partijen én het CD&V om de huidige situatie te bevriezen misschien tot 2007 en alvast tot na de gemeenteraadsverkiezingen van oktober van dit jaar. Zogezegd wil men dat doen om van het probleem Zaventem geen verkiezingspunt te maken. De waarheid is anders. De reden, waarom men de problematiek rond de luchthaven van Zaventem niet bij de gemeenteraadsverkiezingen wil uitspelen, is enkel ingegeven uit schrik voor wat de zwijgende meerderheid in dit debat zou zeggen. Alle discussies tot nu toe zijn alleen gevoerd door actiegroepen die alleen zichzelf en enkele plaatselijke politiekers vertegenwoordigen en dat wil men zo houden. De duizenden werknemers die in en rond Zaventem hun kost verdienen met de luchthaven zouden nl bij de verkiezingen ook de kans krijgen hun zeg te doen. Dat wil men voorkomen, omdat men weet dat de politieke spelletjes dan snel tot het verleden zouden behoren. Democratie noemen ze dat.
Over de flitspalen is in ons land al heel wat te doen geweest. Toen ze er pas stonden, was er een grote heisa o.w.v. de enorme boetes die bij overtredingen gegeven werden. Sommige automobilisten gingen zover de palen zelfs in brand te steken. De oprichter van de Belgische "tuf-tuf" club, in het leven geroepen naar analogie met een reeds bestaande club in Nederland, belandde ervoor in de cel nadat hij zo dom was geweest materiaal voor brandstichting in huis te hebben. Daarna was er de commotie over het feit dat bijna alle flitspalen in Vlaanderen stonden maar dat, naar slechte Belgische traditie, de opbrengsten ervan voor een (te) groot deel naar Brussel en Wallonië versast werden, terwijl die landsgedeelten weinig of geen palen hadden staan en als die er stonden ze waarschijnlijk niet eens werkten. Het was het liedje als vanouds: Vlaanderen betaalt, de francofonie profiteert. Tussendoor bleek ook, dat er flitspalen waren die niet degelijk functioneerden of zelfs verkeerde gegevens doorgaven. Nadat enkele automobilisten daartegen protesteerden en gelijk kregen bij de rechtbank, dienden alle palen nog eens nagekeken te worden en jawel hoor: het gros ervan voldeed niet aan de voorwaarden om daarvoor een PV te kunnen opstellen. Nu blijkt dat, van de 154 camera's die langs de gewestwegen staan opgesteld, er 129 niet werken en van de roodlichtcamera's op de kruispunten er 107 van de 397 (!) het niet doen. Daar het ijkingcertificaat van zo'n flitscamera na twee jaar vervalt, is de ijking ondertussen stopgezet en staan de meeste flitspalen er al minstens één jaar werkeloos bij. Daarmee is de kous nog niet af, want nu blijkt dat die grap Vlaanderen ondertussen 23 miljoen euro heeft gekost (bijna één miljard oude befkes!) en dat de Vlaamse deelregering die dingen alleen maar mag aankopen. Het plaatsen en de uitbating gebeurt nl door de federale regering. Ook dat is Belgisch, waarmee nog maar eens bewezen wordt dat dit land inderdaad niet efficiënt werkt, zoals de denkgroep "In de Warande" het stelde in zijn Manifest. Het toppunt van de schande is tenslotte, dat men zich van pure armoede heeft moeten wenden tot het "Nederlands meetinstituut", zodat het de Hollanders zullen zijn die ten lange laatste onze flitscamera's in orde zullen brengen. Juicht, Belgen, juicht!
Wereldwijd blijkt het aantal asielaanvragen de laatste vijf jaar zowat gehalveerd te zijn. Dat geldt vooral voor de geïndustrialiseerde landen buiten Europa, maar zelfs in ons oude continent zitten we op het laagste cijfer sinds 1988. Er zijn twee uitzonderingen: Nederland en België. Dat zijn de enige landen waar de immigratiegolf nog steeds stijgt. In Nederland is men er ondertussen wel iets aan het doen en gaat er bijna geen maand voorbij of er komt een nieuw voorstel om die immigratiestroom in te dijken. Dat laat voorzien dat ook daar er binnenkort een daling van die zgz "asielzoekers" zal te zien. Bij ons hadden we vorig jaar nog een stijging van ongeveer 4%, maar er gebeurt hier helemaal niets. De enige uitleg is, dat er momenteel hier niets meer zal veranderen tot aan de federale verkiezingen van 2007. Is dat wel zo? Een andere, belangrijkere reden is dat België een meertalig land land is. In de meeste andere landen is er maar één taal en immigranten worden daar meestal verzocht die taal te leren om zich te kunnen inburgeren. In België riskeert men twee talen te zullen moeten aanleren vanaf het ogenblik dat men zich van de ene taalzone naar de andere verplaatst. Dat is echter maar één facet van de geschiedenis. Er is nl meer aan de hand. Als wij bv in Vlaanderen eisen dat men Nederlands moet kunnen of leren om hier ingeburgerd te geraken, dan geldt dit voor alle anderstaligen, ook voor de Franstaligen van over de taalgrens en daar knelt het schoentje. Onze francofone medeburgers wíllen nl geen Nederlands leren. Het heeft dan ook geen zin geduldig te wachten tot de verkiezingen van 2007, want men kan er nu reeds vanuit gaan dat er daarna op dit gebied niets zal gebeuren, tenzij men dit land grondig zou splitsen. --- Ondertussen is gebleken dat één op drie werklozen hier een niet-Europeaan is. Dat blijkt uit een recente studie van Eurostat. Er wordt echter niet bij vermeld, of die mensen hier al dan niet legaal zijn, of zij werklozensteun krijgen (zonder dat ze daarvoor waarschijnlijk ooit hebben afgedragen) en ga zo maar verder. --- Eén op de acht studenten in Vlaanderen blijkt de middelbare school te verlaten zonder diploma. Ook hierbij geen verdere uitleg over welke studenten het gaat. De kans is nl groot dat het hier over meestal studenten van vreemde origine gaat en dat de achterstand die ze hebben opgelopen grotendeels toe te wijten is aan hun gebrekkige kennis van de volkstaal. --- Samengevat: zolang men de snel-Belg-wet niet afschaft en de immigranten niet verplicht onze taal te leren om hier ingeburgerd te geraken, zal men hier rekening moeten blijven houden met een steeds aangroeiende stroom vreemdelingen, omdat ze nergens anders zo gemakkelijk binnen geraken. Zo simpel is dat.
Titel van een schijnbaar normaal bericht bij het financieel nieuws van vorig weekeinde: "Opnieuw valt Vlaams bedrijf in Indiase handen: Hansen Transmission". Deze firma, met fabrieken in Edegem en Lommel, produceert tandwielkasten voor windturbines. In het licht van de huidige energieproblemen en de opkomst van de groene stroom heeft deze industrietak zeker een grote toekomst voor zich. Hansen Transmission was tot ergens in 2004 eigendom van het Britse Invensys, die de Vlaamse fabrieken dat jaar voor 132 miljoen euro doorverkocht aan twee investeringsgroepen: Allianz en Apax, een praktijk die steeds meer voorkomt. Tot daar dus niets abnormaals. Wel abnormaal is, dat die investeringsgroepen de zaak al na twee jaar hebben verder verkocht aan het Indiase Suzlon Energy voor - houdt u vast - 465 miljoen euro. Dat wil zeggen een winst van 333 miljoen op amper twee jaar tijd! Dat over zoiets verder in de krant geen commentaar gegeven wordt, is op zijn minst merkwaardig te noemen. Even merkwaardig als die grote winst, is het feit dat de koper een bedrijf is uit India. De verkoop van Hansen is geen primeur in Vlaanderen: Docpharma en Pauwels Trafo waren eerder al verkocht aan een Indiase firma. Vergeten we tenslotte niet dat de kans groot is dat ook Arcelor (met o.a. fabrieken in Zelzate en Genk) zal worden opgekocht door Mittal Steel, een soort éénmansbedrijf van, jawel, een Indiër. Dergelijke transacties doen wel enkele ethische vragen rijzen: - Waar halen die Indiërs al dat geld? - Indië, is dat niet dat onmetelijke land dat kreunt onder de armoede, dat land waar heel wat van onze missionarissen naartoe trokken (en nog trekken), om nog maar te zwijgen over moeder Theresa en haar nieuwe kloosterorde? We leven vandaag de dag in een steeds globalere economie en het is niet meer dan logisch dat we ook de Indiërs moeten laten meespelen. Zie bv maar, om in eigen land te blijven, naar de diamantindustrie van Antwerpen. Ongeveer de helft van de diamantairs daar zijn Indiërs van nationaliteit of afkomst. De vraag is alleen maar of die schatrijke Indiërs zelf ook eens iets willen gaan doen voor hun armere landgenoten en niet alleen de staatskas daar moeten spijzen voor de verdere ontwikkeling van hun eigen atoombom? Wie zei het ook weer (Mansholt?) dat het ontwikkelingshulp het geld is dat de armen uit de rijke landen sparen voor de rijken uit de arme landen?
Zoals ik in mijn artikel van 14 februari reeds noteerde, gaat het niet goed met Vande Lanotte en zijn SP.a. De professor slaagt er echt niet in zijn voorganger-cafébaas, die de partij in de steek liet voor een zelfgekozen lucratieve job als provinciegouverneur, te doen vergeten. "Alles gratis" werkt niet meer en zelfs de babe uit Gent is haar botsing met de oliesector nog steeds niet te boven gekomen (die zaak is trouwens nog niet van de baan). Heel wat socialisten zijn overgelopen naar het Vlaams Belang o.w.v. de allochtone problematiek, waarbij de SP.a hen in de steek heeft gelaten en een kleinere groep ultra-linksen is verdwenen richting Groen! en Partij van de Arbeid, het vroegere Amada. Op het SP.a-congres dat dit weekeinde liep in Brussel werden zelfs a-politieke buitenstaanders uitgenodigd: de Gezinsbond, de Bond Beter Leefmillieu, zelfs de Fietsersbond. Ook 11.11.11 en Pax Christi waren erbij, al zijn die twee niet zo a-politiek als ze wel eens durven beweren. In het kort kwam het er op neer dat al deze verenigingen voorstellen mochten doen, voorstellen die stuk voor stuk door het congres werden onderschreven. Van enige weerwerk was er bij de SP.a geen sprake, alle stemmen tellen. Toch zou ik me, in Vande La's plaats, niet teveel begoochelingen maken. Die voorstellen, welke ze ook zijn, kunnen ook door andere partijen worden onderschreven. Daarvoor heeft men zelfs geen congres nodig. Nog opmerkelijker was het feit dat Vande Lanotte een debatclub heeft opgericht. Een soort denktank, zeg maar en daarbij zullen velen gaan denken aan een alternatief voor die andere club "In de Warande", die met dat Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen is voor de dag gekomen is. De debatclub van Vande La is echter iets minder. Zij bestaat o.a. uit een paar acteurs, een schrijfster, een architect, een chirurg, een theater-directeur en iemand uit het bedrijfsleven. O, ja: er was ook een (1) arbeider bij. M.a.w. een groepje salonsocialisten die bij pot en pint (of was het een gezellig etentje?) nu eens voor ideeën zullen zorgen waar de wijze professor uit Oostende zelf nog niet aan gedacht had. Waar is de tijd dat dergelijke gesprekken, voor zover er die al waren, uitsluitend gevoerd werden in het Volkshuis!
