Dat het Belgische voetbal nergens meer staat, is algemeen geweten. Dat dit grotendeels de schuld is van de leiding van de voetbalbond, weet men ook. Het kan echter nog erger. Dat maken we op dit ogenblik mee met de klucht omtrent de competitie van tweede en derde klasse. Voetbal is, bij mijn weten, nog altijd een sport en dat betekent dat het belangrijkste criterium de sportieve kant van de zaak zou moeten zijn. Als een club (in dit geval Verbroedering Geel) de eindronde wint in derde klasse en, zij het na enige discussie, daarvoor een licentie krijgt van de voetbalbond, dan is het niet meer dan logisch, dat die club promoveert. Niet zo in dit apenland (dixit Mark Eyskens) en zeker niet als de tweede kanshebber een Waalse ploeg is, in dit geval UR Namur, dat via het Gerecht heeft bedongen dat zijn recht heeft op een plaats in tweede klasse. Normaal zou het nu wachten worden tot een uitspraak op 25 september en bestaat - theoretisch althans - de mogelijkheid dat die zaak nog een paar jaar (!) kan aanslepen. UR Namur heeft immers als advocaat Mr Misson genomen. Die man is wereldberoemd geworden met de zaak Bosman en daarom doen alle bobo's/klojo's van de BVB daarvoor in hun broek, voorzitter François De Keersmaecker op kop. Die De Keersmaecker is een watje van het zuiver Belgicistische soort. De man staat er heel de tijd schaapachtig bij te glimlachen, terwijl zijn Bond de verdoemenis in gaat. Zo'n beetje als de fanfare van de Titanic. Enfin, het is weer van datzelfde communautaire. Een Vlaamse club, die al eens om zeer twijfelachtige redenen moest degraderen, wordt waarschijnlijk (weer) opgeofferd om een Waalse club te laten promoveren. Woensdag gaan ze met zijn allen samenzitten, alle clubs van tweede en derde klasse. De vraag is dan in hoeverre de Vlaamse clubs zich dan (weer) zullen laten rollen. Misschien kunnen zij in één adem ook eens napraten over het voorstel van Bruno Tuybens, die 600.000 euro heeft klaarliggen als de bond zou splitsen in een Vlaamse en een Waalse tak. Alleen splitsen zal baat brengen. Waar hebben we dat nog gehoord?
Het Antwerps museum voor schone kunsten is maar liefst 29 schilderijen en beeldhouwwerken kwijt. Van 26 ervan heeft ze een lijst met foto's gestuurd naar alle federale kabinetten, want die zouden de stukken in bruikleen gekregen hebben. Er zijn er bij die al gegeven waren in de jaren tachtig van de vorige eeuw en die men dus al ± 25 jaar kwijt was. Ze zijn daar wel snel van aannemen in de koekenstad. Blijkbaar kan dat allemaal in dit land: kunstwerken van enorme waarde - er zijn er bij van Permeke, Savereys, Gustaaf Desmet en Meunier, om maar een idee te geven - worden zomaar uitgeleend aan gemeenten, scholen, ministeries en kabinetten. Vooral bij die laatste categorie is het fout gelopen, omdat zulke kabinetten wel eens de neiging hebben te verhuizen en er minstens bij elke regeringswijziging er ook andere personen deel van uitmaken. Misschien heeft de een of de andere zo'n schilderij meegenomen naar hem thuis, misschien zelfs verkocht aan God weet wie. Volgens Bertje Anciaux, cultureel specialist, zou er nu zelfs eentje hangen in een Waals kabinet. Ter verduidelijking: kleine musea, die wát blij zouden zijn enkele van die kunstwerken te mogen uitstellen, krijgen ze lekker niet. Het heeft dus niets met cultuur of kunst te maken, maar uitsluitend met politiek. Jef Geeraerts, die zopas nog heel zijn oeuvre aan de stad Antwerpen naliet, zou beter maar oppassen dat hij die gang van zaken een beetje in 't oog houdt. Wie weet, wat gebeurt daar nog mee... --- Hoe zit het trouwens met die meubelen van het koninklijk paleis op de Antwerpse Meir? Nog iets van gehoord? Ik alvast niet. Toch was daarover deze zomer een hele heisa, nadat bleek dat de meubelen, indertijd nog in Parijs gemaakt op bestelling van niemand minder dan Napoleone Buonaparte, "tijdelijk" verhuisd waren naar de residentie van prins Philippe, de taaiste alle Coburgers. Minister Bourgeois dreigde destijds zelfs een aanklacht hierover te zullen indienen als die meubelen niet terug waren tegen dat het paleis in het najaar weer open zou gesteld worden voor het grote publiek. Er was indertijd zelfs een inventaris van gemaakt. Zou moeilijk moet dat toch niet zijn zeker, of zijn ze ondertussen - de Coburgers kennende - ook al voor een zacht prijsje doorverkocht? --- Tenslotte blijkt het OCMW van Antwerpen, geleid door superschepen Monica de Coninck (tof inkomen met zo'n cumuljobs, ze is dan ook niet voor niets socialiste!) tegen het einde van dit lopende jaar een tekort te hebben van 20 miljoen euro (800 miljoen oude befkes!). Of men dat, a.u.b. eens snel zou willen bijpassen. Voor de leken: dit gaat om hetzelfde OCMW dat in 2004 22,5 miljoen euro (± 900.000.000 befkes!) kwijt was geraakt. Daar nog ooit iets van gehoord. Ik ook weer niet, maar dat zal wel aan mij liggen, zeker?. Maar voor de rest is Antwerpen een plezante stad.
Temidden van het gekrakeel over de nieuwe regeringsvorming komt de Hoge Raad van Financiën af met een voorstel om hogere lasten te leggen op spaargelden en beleggingen. Stel u voor: België als volksrepubliek! Terug naar de IJzeren Gordijn toestanden. Een nieuw Cuba of iets in dien aard. En dat wordt dan voorgesteld door zo'n Hoge Raad met als excuus om de lasten op de laagste lonen te verminderen. Dat alles in een staat die bulkt van het belastingsgeld, een staat met een record aantal overbodige instellingen en ambtenaren, een staat die er zopas nog van beschuldigd is de op twee na slechtste dienst van Financiën te hebben van de hele wereld (alleen Brazilië en Benin doen het slechter). Die laatste beschuldiging komt van niemand minder dan de OESO en is feitelijk al van vóór de verkiezingen van 10 juni, maar werd door Verhofstadt II angstvallig geheim gehouden. Marc Grammens bracht het uit in zijn "Journaal". De Hoge Raad van Financiën lijkt dus wel een communistisch geïnspireerde instelling, waarschijnlijk overvloedig bezet door PS-ers en vakbondsmilitanten. Cortebeeck van het ACV was er trouwens als de eerste bij om dit voorstel toe te juichen. Hij zei wel dat het voor de arbeiders niet zo'n vaart zou lopen. Hoe gaat hij dat regelen: vrijstelling mits lidmaatschap van de vakbond? Van apartheid gesproken! Ik vergelijk de vakbonden wel eens met de maf(f)ia, maar wat nu wordt voorgesteld zou de maf(f)ia nooit gedaan krijgen. Steeds volgens het voorstel van die Raad zou trouwens ook het bankgeheim worden opgeheven, zodat iedereen met wat gespaard geld gegijzeld zal worden. Vadertje Stalin moet zeker glimlachen in zijn graf. Ondertussen blijft verkenner Van Rompuy maar verkennen en wijst er alles op, dat er van zijn stille diplomatie even weinig in huis zal komen als van het gekweddel op Hertoginnedal. Als men niet gaat naar een tripartite, krijgt men geen nieuwe Belgische federale regering en dat is maar goed ook. De volgende week zullen we weer wat meer weten. Op maandag gaat de verkenner naar Akela, sorry: naar Albert II en dezelfde dag komt het Vlaamse parlement bijeen om, hopelijk, de puntjes op de "i" te zetten. Woensdag komt de commissie voor Binnenlandse Zaken voor het eerst bijeen, onder voorzitterschap van Pieter De Crem, rechts CD&V-er en de week daarop zouden de debatten over B-H/V kunnen beginnen. Men kan die zaak nog wat vertragen, maar niet meer tegenhouden. Van dan af kan het communautaire gespeeld worden op twee fronten. Zien wat het wordt...
Het is vandaag 6 september 2007, wat betekent dat het federale parlement voor de eerste keer weer bijeenkomt en het nieuwe parlementaire jaar kan beginnen. Op de agenda staat het aanwijzen van de commissievoorzitters, o.a. ook deze voor Binnenlandse Zaken. Zodra dat gebeurd is, komt er een commissie voor elk departement en kan de discussie over Brussel-Halle/Vilvoorde beginnen. Dat zal vandaag nog niet beslist zijn, ook deze week niet. Veel hangt af van de bereidheid van de Vlaamse partijen én het obstructionisme dat de francofone partijen zeker aan de dag zullen leggen. Voor de toeschouwers wordt het dan ook neuzen tellen van wie vóór en tegen is, van wie het project verder helpt en wie het gaat boycotten. Eén zaak is zeker: Brussel-Halle/Vilvoorde zal meer dan ook in de kijker staan en het feit dat de mogelijkheid tot een splitsing er kan komen met een gewone meerderheid (Vlamingen tegen Walen) zal ervoor zorgen dat de francofonen aardig onder druk zullen worden gezet en dit niet alleen bij de onderhandelingen over de regeringsvorming. Volgens het arrest van de Raad van State moet er trouwens niet persé een splitsing komen. Men zou bv ook kunnen terugvallen op de vroegere provinciale kieskringen, maar dan moet met de hele klok terugdraaien. Maar zelfs in dat laatste geval, blijven de Vlamingen in de rand het slachtoffer van discriminatie. Zij mogen in het Franstalige stemgebied niet voor eigen volk stemmen, de francofonen hier wel. Dat blijft een grove onrechtvaardigheid die de wereld moet worden uitgeholpen en dit zonder ook maar één tegenprestatie. Er moet geen prijs worden betaald om een wet toe te laten passen. Als wij, Vlamingen, ervan uitgaan dat Polen, Turken, Marokkanen en Hottentotten die zich in Vlaanderen vestigen, zich moeten aanpassen, dan geldt dat ook voor francofonen, net zoals dat geldt voor Vlamingen in Wallonië, waarmee nooit dergelijke problemen zijn geweest. Het blijft gewoon een schande dat bij verkiezingen Vlaamse kandidaten in de eigen regio moeten concurreren tegen kandidaten van buiten hun gewest, terwijl dat omgekeerd niét kan. Van een discriminatie gesproken. "Weg de bastaards, weg de lauwaerts, óns behoort het Noordzeestrand. Én de Rand!".
Nu er van "verkenner" Van Rompuy zo goed als geen nieuws te rapen valt (volgens mij lukt het hem evenmin als zijn voorgangers), houdt men zich maar bezig met peilingen en enquêtes allerhande. Het heeft weinig zin zich hierbij over de cijfers op te winden. Met een situatie zoals we die nu meemaken, kan dat elke dag anders zijn. Als men trouwens ziet dat nu zo ongeveer de helft van de Vlamingen de splitsing van het land wil, dan kan men zich terecht vragen stellen bij bv de enquête van De Standaard in het voorjaar, die toen beweerde dat slechts 6% van België vanaf wou. Wat is zo'n enquête waarde, als men weet dat alleen het Vlaams Belang al bijna een kwart van de separatisten bevat én er daarenboven nog heel wat in alle andere partijen zitten (met uitzondering van Groen!). Nu komt daar nog bij dat meer dan de helft van de Vlaanderen het koningshuis wil zien vertrekken. Zelfs in Wallonië - en dat is wél merkwaardig - schijnt het aantal koningsgezinden af te nemen, al gaat het daar om een andere gemoedstoestand. Men vreest nl dat Albert II het niet meer aan kan en heeft schrik dat die vandaag of morgen de fakkel zal doorgeven aan zijn oudste koter, waarvan men ook in Wallonië gesnapt heeft dat er dan gegarandeerd hommeles van zal komen. --- Daar er over de regeringsonderhandelingen zo weinig nieuws is, was het rapport van Patrick Janssens over het debacle van de SP.a bij de vorige verkiezing dan ook welkome lectuur en een onderwerp waarop heel wat commentaar zou gegeven worden. Als ge het mij vraagt, is het rapport Janssens een mager beestje. Om te beginnen wil de burgemeester van de vuilste stad van Vlaanderen zelfs niet dat men het document "rapport Janssens" noemt, omdat er meerdere mensen hebben aan meegewerkt. Misschien heeft hij er dan ook maar alleen zijn handtekening onder gezet. Wat erin staat, was meestal reeds bekend. De Vlaamse socialisten hebben de arbeiders verloren nadat ze zijn overgestapt op het kaviaarsocialisme en het opnemen van enkele media figuren die de voorrang kregen op het eigen volk heeft daarin geen verandering kunnen brengen. De teruggang van de SP(.a) loopt al enkele decennia en werd verdoezeld door het feit dat de Vlaamse socialisten steeds als aanhangwagentje van de parti scandaleux mee in alle federale regeringen konden stappen én door het charisma van Steve Stevaert, de man van "alles gratis". Vooral via SS uit Hasselt kreeg de partij in de federale verkiezingen van 2003 nog een zeer goede score. Dat ze die kwijtspeelde in de regionale verkiezingen van 2004, was het gevolg van het feit dat de SP.a het stemrecht voor allochtonen mét alle Waalse partijen en tegen alle Vlaamse mee had goedgekeurd. In het rapport van Janssens is van dat laatste niets terug te vinden. Vlaanderen blijkt zelfs nu voor de SP.a een taboe te zijn. De partij krijgt een kans tot "Wiedergutmachung" als ze vanaf morgen, 6 september, mee de Vlaamse eisen ondersteunt voor de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde. Doet ze dat niét, dan zal ze nog verder wegzakken in de anonimiteit, al dan niet samen met Spirit (én Groen!).
Na het gekweddel bij de regeringsonderhandelingen op Hertoginnedal, was het plots rustig geworden toen "verkenner" Van Rompuy aan zijn nieuwe taak begon. Dat heeft geduurd tot hij het onzalige idee kreeg ook de groenen eens te polsen over regeringsdeelname. Met die groentjes erbij kon men immers ook aan een tweederde meerderheid geraken zonder de socio's mee in 't schip te nemen. Van Rompuy heeft die groene fundi's grovelijk overschat. Niet alleen stelden ze onredelijke eisen, zoals regeren zonder kartelpartner N-VA en het volledig herzien van wat tot nu toe besproken was (inbegrepen natuurlijk ook het definitief sluiten van de kerncentrales), maar daarenboven brachten ze het hele verhaal uit aan de pers, net zoals de andere Waalse partijen dat voorheen op Hertoginnedal hadden gedaan. Als het ware wilden de ecolo's de andere Waalse partijen laten zien, dat ze de overeenkomst van twee weken geleden tussen de Waalse partijen niet alleen wilden bevestigen, maar er zelfs nog een schepje bovenop doen. De groene partijen zijn, zeker in België, de voortzetting van de oude communisten. Niet voor niets heeft Ecolo geen voorzitter, maar een secretaris, net zoals de vroegere communistische partijen van het oostblok (Ook Geysels van Agalev was "secretaris"). De uitstap uit de kernenergie is pure kolder, als men weet dat het leeuwenaandeel van de in België geleverde stroom uit Frankrijk zal komen, waar die wordt opgewekt met, ja, kernenergie. De zopas bekrachtigde fusie tussen Suez en Gaz de France is daarvan alleen maar een bevestiging, alle spierballenvertoningen van Marc Verwilgen ten spijt. Terwijl de Groenen zichzelf onmogelijk maken, is er ook binnen het MR van le beau Didier iets merkwaardigs gebeurd. Daar was nl een dispuut tussen Gerard Deprez, voorzitter van de Christelijke afdeling van de partij en Olivier Maingain, Führer van het racistische FDF. Volgens de kranten heeft Reynders de kant van Maingain gekozen (die zal gedacht hebben "je maingaindrai"!*). Beide bovenstaande ontwikkelingen hebben ervoor gezorgd dat we verder dan ooit af staan van een nieuwe federale regering. Maandag a.s. komt het Vlaamse parlement in spoedzitting bijeen, dit op vraag van het Vlaams Belang, om de hele situatie te bespreken. Hopelijk is ondertussen de procedure voor de bespreking van de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde in het federale parlement ingezet en staan we dichter dan ooit bij een wijziging in het huidige staatsbestel. Ondertussen zit Kareltje De Gucht te janken dat we ons hier met futiliteiten bezig houden, terwijl hij, ocharme, de hele wereld moet omarmen. De man van de straffe verhalen doet me weer denken aan de uitspraak van Jozef Luns destijds (over Nederland, maar het kon even goed over België geweest zijn): "We zijn een klein land. Daarom hebben we ook zoveel buitenland". --- * parodie op "Je maintiendrai", dat de Nederlandse marechaussees op hun uniform dragen. Die slogan komt van Maurits van Nassau, de oom van Willem de Zwijger, die o.m. de Franse stad Chalon-sur-Saône bezat en deze dreigde kwijt te spelen. "Le maintiendrai Chalon", zei hij , maar dat heeft toen niet veel geholpen. hij speelde ze kwijt, evenals de stad Orange, waaraan het Nederlandse koningshuis zijn geliefde kleur van overhoudt.
Moppen over domme Belgen zijn een uitvinding van Nederlanders én Fransen. Beiden vertellen zo'n moppen omdat ze vonden/vinden, dat onze taal achter liep. De Nederlanders bedoel(d)en daarmee het Nederlands van de Vlamingen, de Fransen de Frans van de Walen. Buiten de taalmoppen zijn er de laatste jaren, zeker voor wat de Nederlanders betreft, heel wat moppen bijgekomen met een politiek tintje. De Nederlanders beginnen zich immers ervan te vergewissen, dat er in ons kunstmatig land dingen gebeuren die in een normaal land niet denkbaar zijn. Dat begint al met het universeel begrip over democratie, dat in België niet meer schijnt te bestaan. 51% is hier nl geen meerderheid. Als men dezer dagen de brievenrubrieken in de Vlaamse kranten leest, dan komt men tot het besef, dat er toch nog veel domme Belgen rondlopen die nog altijd niet gesnapt hebben dat we stilaan een definitief punt moeten zetten achter 1830. Bij nader toezien, blijken echter heel wat van die briefschrijvers geëngageerde belgicisten te zijn, die met de regelmaat van een klok naar de kranten schrijven om uit te schruwelen hoezeer zij toch van dit Belgique à papa houden. Jan van de Casteele heeft in de laatste uitgave van Doorbraak, het maandblad van de Vlaamse Volksbeweging nog een uitgebreid artikel geschreven over al die grote en kleine Belgische clubjes die in Vlaanderen niet stil zitten en heel de tijd alle Vlaamse vooruitgang trachten tegen te houden. Een opsomming: B Plus, B.U.B., Groep Coudenberg, Pro Belgica, Blokwatch, Pavia-groep, Bruxsel, Aula Magna, Manifesto, Koning Boudewijnstichting, prins Philippefonds, BPS (Belgische progressieve socialisten), de Club van Lotharingen, tot zelfs een "Optimistenbond", opgericht n.a.v. het 175-jarig bestaan van deze onstaat. In deze anti-Vlaamse verenigingen treft men de bekende namen aan van politiekers als Decroo, Eyskens, Martens en Co, maar ook intellectuelen als Geert van Istendael, Rudy Aernoudt (natuurlijk), Kris Deschouwer en zakenmensen als Paul Buysse en Daniël Janssen en zelfs journalisten waarvan Luc van der Kelen (hoofdredacteur van Het Laatste Nieuws) de bekendste is. Buiten deze bekende namen, is er echter ook een hele groep minder bekenden, die het vuile werk mogen doen. Het zijn zij die regelmatig de kranten bestoken met artikels vóór België en tégen Vlaanderen en die - jammer genoeg - in onze kranten doorgaans toegang krijgen zonder dat er van de krant zelf uit op gereageerd wordt. De vijfde colonne, zeg maar. Het enige wapen, dat de Vlaming in de straat heeft tegenover al dit sluwe afbraakwerk, is zijn stem tijdens de verkiezingen. Hij heeft die de laatste keer duidelijk gebruikt en zal dat hopelijk in de toekomst nog duidelijker doen. Het is niet voor niks dat de belgicisten alle verkiezingen willen laten samenvallen. Op die manier houden de traditionele partijen immers de touwtjes overal in handen en wordt er o.a. vermeden dat er in Vlaanderen ooit eens een centrum-rechtse regering zou kunnen komen. Het wordt tijd, dat daaraan een einde komt. Laten we beginnen met Brussel-Halle/Vilvoorde te splitsen, zónder tegenprestaties. Deze week kan daartoe de aanzet gegeven worden. Nog drie keer slapen...
