De Belgische politiek blijft voor spektakel zorgen. "Verkenner" Martens geraakt er blijkbaar niet uit. Hij had het al zover gekregen dat de lichtblauwen hun eis voor een regering tot juni 2009 hadden laten vallen. Hij had de vijf voorzitters van de meerderheidspartijen samen aan tafel gekregen. Iets dat in de huidige Belgische context niet zo "evident" is, om eens Martens eigen woorden te gebruiken. De vijf waren akkoord om door te gaan tot 2011 en nu stelt zich een volgende probleem. Leterme en Vandeurzen zouden moeten vervangen worden. Voor Vandeurzen zijn er Stefan Declerck en misschien zelfs Tony Van Parys. Voor de topjob zijn er geen kandidaten Jean-Luc Dehaene wil zogezegd geen regering trekken tot 2011, omdat hij kandidaat wil zijn op de Europese lijst voor 2009. Dat zal zo wel zijn, want in dat geval behoudt hij, buiten zijn dik betaalde Europese wedde, ook zijn riante Dexia-vergoeding (400.000 euro!) plus de vette kluiven die hij bij andere maatschappijen meepikt, Inbev Anheuser op kop. De tweede kandidaat, die bovendien voor alle partijen aanvaardbaarder is dan het Brabantse trekpaard, is Herman Van Rompuy, de huidige kamervoorzitter. De man heeft er echter geen zin in. Menselijk gesproken, kan men dat begrijpen. Als hij echter straks zijn partij mee de verdoemenis in helpt, wordt het allemaal al een heel beetje minder evident. Als Van Rompuy niet meer over heeft voor de partij waaraan hij (én zijn broer!) zijn hele carrière heeft te danken, dan zie ik niet in waarom de man straks nog kamervoorzitter zou blijven en zeker niet waarom hij straks nog op een verkiezingslijstlijst zou geplaatst worden. Daar ook de Vlaamse minister-president Kris Peeters geen zin heeft in job hopping, wordt de CD&V-spoeling schaars. Belgisch premier blijkt ook al een knelpuntberoep te worden.Vervotje is er ook nog natuurlijk, maar dat is maar een grapje. Misschien wordt het eindelijk tijd eens een Waal aan het hoofd van de federale regering te brengen. Dat is feitelijk een optie die al lang had moeten gelicht worden. Dan gaan we eindelijk eens zien, wat die ervan terecht zou brengen en moeten wij, Vlamingen, niet meer meemaken nog eens bedrogen te worden door een eigen premier die kiest vóór België en tégen Vlaanderen. Martens, Dehaene, Verhofstadt, Leterme: de lijst van geografische Vlamingen is al meer dan lang genoeg. "It's time for a change", zou Obama zeggen.
Terwijl de club van de zeventig-plussers (Albert II, Martens, van Yperseele & Co) naarstig verder zoekt naar een oude oplossing voor het herstarten van een nieuwe regering, heerst er bij de Vlaamse meerderheidspartijen (in de regering, niét in het parlement!) een zekere ontreddering. Als laatste partij heeft ook de Open-VLD ermee moeten instemmen, dat een eventueel heropgestarte regering zou moeten kunnen uitdoen tot 2011. Dat doet de partij erg tegen haar zin, omdat ze zo hoopte volgend jaar haar joker, Verhofstadt, in te zetten. Nu, die kans bestaat nog altijd, want ook als er een nieuwe regering zou geïnstalleerd worden, is het helemaal niet zeker dat die het lang zal kunnen uithouden. De regering Leterme was feitelijk geen regering, maar een samenraapsel van partijen die allemaal hun eigen programma trachtten te verwezenlijken (hetgeen voorlopig dus niet gelukt is). Het blijft wel verbazen, dat er nog steeds genoeg idioten rondlopen, die Verhofstadt terugwillen. Uitgerekend de man die, samen met Martens (die de staatsschuld verachtvoudigde!), mede verantwoordelijk is voor het gat in de Belgische begroting. Het Staatsblad zelf, neutraler kan niet, wist zopas nog te vertellen dat de volgens Verhofstadt "sluitende" begroting van 2006, in werkelijk een gat vertoont van 3,44 miljard, oftewel 5,7%! Voor wie het niet gelooft: ga maar eens kijken op blad 9, artikel 18... Bij de CD&V droomt men er zelf van dat calimero Leterme zou terugkeren als premier, mocht hij vrijgesproken worden door de onderzoekscommissie! De partij is als de dood voor nieuwe federale verkiezingen en hoopt dat de Vlaamse kiezer tegen 2011 weer alles zal vergeten zijn. Ook dat is nog oude politieke tsjevencultuur. Ondertussen moet wel iemand Letermes zitje warm houden en zal men trachten Herman "kardinaal" Van Rompuy desnoods tegen zijn eigen wil daarop te installeren. Van bloedarmoede gesproken. Trekpaard Dehaene zal het wel niet worden, want die moet dan zijn lucratieve job bij Dexia laten schieten (400.000 euro per jaar, aub!). Voor wie het nog niet zou weten: Dehaene behoort tot de linkse, syndicale vleugel van de partij. Ge weet wel, die van de "mensen" en "het volk".
Dat het met de economie slecht gaat, zowel op wereld-, Europees- als Belgisch vlak, is een open deur intrappen. De laatste maanden van dit jaar hebben reeds duizenden werknemers hun baan verloren, zijn er evenveel tijdelijken die hun contract niet vernieuwd hebben gezien en blijven heel wat grote bedrijven gewoon dicht. In België gaat dat iets gemakkelijker dan elders, omdat de werkgevers kunnen profiteren van de tussenkomst van de overheid bij wat men "technische werkloosheid" noemt ( de stelling van Cruyff: "elk nadeel heb se voordeel"), maar we moeten ons niets wijsmaken. Niemand weet wat er ons in 2009 te gebeuren staat. De fabrieken, die nu tijdelijk dicht zijn, moeten eens terug opengaan. Wanneer en hoe is bij meesten nog helemaal niet zeker. Wat er daarna nog kan gebeuren, is helemaal koffiedik kijken. Het voor België reeds afgezwakte herstelprogramma dreigt nog meer te verwateren. De mindere belasting op nacht- en ploegenarbeid dreigt nl een maat voor niets te worden. Er zijn in sommige fabrieken al enkele nachtploegen opgedoekt en de kans bestaat dat bedrijven, die nu in twee ploegen werken, dat straks - al dan niet tijdelijk - in één dagploeg zullen doen. Dat betekent dan weer afdankingen en, voor diegenen die blijven, loonverlies wegens het wegvallen van de ploegentoeslag. Dat er tijdens deze eindejaarsfeesten nog veel mensen op vakantie zijn getrokken, is grotendeels een gevolg van het feit dat ze hun vakanties al in augustus hadden geboekt, toen er nog geen sprake was van een crisis met de nu gekende omvang. Het zal waarschijnlijk met de krokusvakantie al heel wat minder zijn. Tenslotte is er de toekomst van België en Vlaanderen. Laat u niets wijsmaken. Er zullen geen betere tijden komen, als de klok nog maar eens wordt teruggedraaid, al dan niet met de hulp van overjarige politiekers van het type Martens, Eyskens en Decroo. Dit land heeft een grondige staatshervorming nodig of zal afglijden naar het statuut van een verpauperde bananenrepubliek. België is niet meer te redden met loodgieterswerk à la Dehaene. Dit land moet grondig worden omgebouwd. Er is reeds veel te veel tijd verloren met het creëren van nepherstelplannen. Als men niet tot een snelle soort confederatie kan komen, dan blijft het enige alternatief de definitieve splitsing.
Het is vandaag Kerstmis en dus: "Vrede op aarde aan de mensen van goede wil", een citaat, dat het al zo'n 2.000 jaar doet. Dat doe ik dan ook, aan alle moedigen, die mijn blogs blijven lezen en ook aan de anderen. Dat dan voor wat mijn goed hart betreft. Mijn slecht karakter echter vindt, dat er dezer dagen enkele zgz gezagsdragers zijn, waar de goede wil niet uit de verf komt, om het beleefd uit te drukken. Neem nu die Wilfried Martens. Die is al zo beleefd in zijn consultatieronde met de oppositie te spreken, iets wat Albert II geweigerd had te doen. Martens spreekt dus ook met de oppositie, met uitzondering van het Vlaams Belang... Van goede wil gesproken. Nu had de man eens de kans in deze Kerstsfeer zijn goede wil te tonen en álle Vlamingen in zijn gesprekken te betrekken, maar dat is er blijkbaar nog steeds teveel aan. Een klein miljoen Vlamingen worden zo nog maar eens vergeten, alsof zij hier niet bestaan. En dan straks weer maar jammeren, dat de communautaire problemen hier niet opgelost geraken. En dan is er die hogervernoemde Albert II. Die komt in zijn Kerstboodschap o.m. een citaat vertellen van Ingrid Betancourt, de Française uit Colombia die in juli bevrijd werd uit de handen van de linkse FARC rebellen. Betancourt zou gezegd hebben, dat België een voorbeeld was van een harmonieuze samenleving. Nou, moe! Ze had beter Zwitserland als voorbeeld genomen. Dat land bestaat uit vier taalgebieden en daar zijn er zo goed als geen communautaire problemen. De reden daarvoor is dat in Zwitserland, zoals het in een federaal land hoort, iedereen zich - in het officiële leven althans - aanpast aan de plaatselijke regels én taal. Dat noemt men het territorialiteitsprincipe. In België gebeurt dat niet, omdat de francofonen willen dat de plaatselijke, Vlaamse bevolking zich aan hén aanpast. De omgekeerde wereld, dus. Erger nog, die Franstalige inwijkelingen gaan Vlaanderen bij allerlei buitenlandse instanties nog zwart maken. Van goede wil is er bij hen in geen geval sprake. Toch is er dezer dagen toch één lichtpunt: Albert deux heeft ook ontdekt, dat dit land een verdere staatshervorming moet krijgen. Hopelijk vertelt hij dat ook in zijn Franse versie aan de Waalse landgenoten, want het zijn uitgerekend zij die daarover dwars blijven liggen. Zo weten we nu al, dat er van die zo geroemde dialoog weinig in huis zal komen. Tegen Nieuwjaar zouden de eerste akkoorden, de zgn "borrelnootjes", die al meer dan een jaar oud zijn moeten zijn goedgekeurd. Zelfs dat zit er niet meer in. Toch maar de beste wensen!
Zondagavond zou er op Canvas een panorama-uitzending uitgezonden worden over de toekomst van België. Door het ontslag van de regering Leterme, besliste de nationale omroep op het laatste ogenblik deze uitzending echter niet uit te zenden. Blijkbaar vindt nu ook de VRT dat dit land geen toekomst heeft! Alles even op een rijtje. De uitzending heet(te) "Twaalf wijzen om België te splitsen". Die "wijzen" waren de op de VRT alom aanwezige Marc Eyskens (zou die daar slapen?) en zielsgenote belgicisten Annemie Neyts en Johan Vande Lanotte. Antwerps hoogleraar Bea Cantillon en haar economie-collega De Grauwe uit Leuven, horen daar eigenlijk ook bij. Van Vlaamse zijde waren er N-VA-er Bart De Wever, Remi Vermeiren (voorzitter Warandegroep) en Eric Defoort (Voorzitter VVB). Er waren zelfs een paar Waalse landgenoten: Dorothée Klein, hoofdredactrice van Le Vif/L'Express en de Brusselse hoogleraar Philippe Van Parijs. De rij werd tenslotte gesloten door de nieuwe messias voor Wallonië, "onze" Rudy Aernoudt en Karl-Heinz Lambert uit de Oostkantons, een van de "drie Charels" (dixit Deckerken). Op te merken valt, dat er geen enkele Waalse politicus bijzat. Men had er wel gevraagd, maar blijkbaar durfde niemand het aan. Aan de zijlijn staan en daarna kritiek geven op de Vlamingen die wél hun nek uitsteken, is natuurlijk zoveel gemakkelijker. Het hele debat was opgenomen in het kasteel van Gaasbeek en moet uiteraard nogal wat gekost hebben. Dat het debat niet werd uitgezonden (het werd het het laatste ogenblik vervangen door een reportage over ... Rusland!), zou dus te maken hebben met de val van de regering Leterme. Heeft men bij de VRT zo weinig ruggengraat, dat men daar rekening mee moet houden? Wat verandert er nu aan zo'n discussie of er al dan niet een regering is? Gaan de mensen uit dat debat hun mening wijzigen wanneer Leterme al dan niet premier blijft? Als men het zo bekijkt, moet men veel respect hebben voor de journalisten van de RTBf, die destijds - onaangekondigd zelfs - het programma "Bye,bye, Belgium" uitzonden en daarmee de boel op stelten zetten. In vergelijking met die jongens zijn de VRT-knapen en meisjes een groep weekdieren, die niet thuishoren bij een zender die neutraal zou moeten zijn. Dat de zender niet neutraal is, weten we al langer en dat wordt nu nog maar eens bewezen. Arm Vlaanderen, dat zijn belastingsgeld aan zo'n instelling moet geven. Er zouden bij de VRT in de volgende jaren 150 ontslagen vallen. Waarom geen 1500? --- Tenslotte nog dit: bij de discussie over de toekomst van dit land, werd niemand uitgenodigd van het Vlaams Belang, een partij die in Vlaanderen minstens 15% van de stemmen haalt, noch van de donkerblauwe LDD die - althans volgens de laatste peilingen - de Open VLD naar de kroon zou kunnen steken. Wie noemt dat hier nog een democratie?
Belgium live. Men gelooft haast niet wat men ziet. Eerst de val van een regering, rechtstreeks vanuit parlement en de wandelgangen. Dan de start van de nieuwe consultaties door de koning. De eerste auto, die het koninklijk domein komt opgereden, blijkt die van Wilfried Martens te zijn. Of misschien van de nieuwe mevrouw Martens, want die zit aan het stuur. Miet 1 dus, met naast haar Wilfried III en op de achterbank de kinderen van Wilfried II. Die arriveerden in Laken recht vanuit Eurodisney. Dus van het ene pretpark naar het andere. Zo voert men tegenwoordig politiek in België. Het is tekenend voor de afgang van ons politiek bedrijf, dat oude politieke fossielen als een Martens en een Eyskens niet uit onze media weg te slagen zijn. Vergeet niet dat Albert II en zijn entourage ook uit die lang vervlogen periode stammen. Die denken nog altijd met weemoed in termen van het unitaire België, waar Hof, Kerk,vakbonden en Groot Kapitaal het voor het zeggen hadden. Waar de Vlaming braaf gehoorzaamde en betaalde. Die tijd is voorbij. Als er sinds 10 juni 2007 iets veranderd is in dit land, dan is het de bewustwording van heel wat Vlamingen, dat er genoeg met hen gesold is. De belgicisten uit die oude generatie schijnen dat nog altijd niet te beseffen. Hetzelfde geldt trouwens voor onze media: ook de meeste journalisten blijven maar verwijzen naar vroegere crisissen in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw en denken dat de huidige problemen met dezelfde remedies kunnen worden opgelost (de remedie Dehaene hoort daarbij). Dat verwijzen naar vroeger geldt trouwens ook voor de economie. Ook daar worden steeds vergelijkingen gemaakt met de economische en financiële problemen van twintig, dertig jaar geleden. Men vergeet erbij te vertellen dat er toen nog bijna geen computers waren en helemaal geen GSM's, blackberry's en aanverwanten, om nog over het Internet te zwijgen. Wij leven nu in een andere wereld, waar de problemen moeten worden opgelost met modernere methodes. De dag van vandaag maakt men de mensen niet meer wijs wat men wil, God zij dank. Alles komt tegenwoordig uit, alles kan worden gecontroleerd en/of achterhaald. Big Brother is niet meer de staat, maar het Internet, de moderne telefonie en beeldvorming. In Laken weten ze dat blijkbaar nog niet. Daar denken ze nog in Bokrijk terminologie.
Hoe men het ook draait of keert, CD&V zit in de hoek waar de klappen vallen. Of er nu meteen nieuwe verkiezingen komen, of dat op 7 juni 2009 zal zijn, of later, Vlaanderen zal niet vergeten dat de partij er niets van gebakken heeft. Geen enkel positief punt heeft de partij uit de brand kunnen slepen, zodat het nu eindelijk eens tijd wordt dat de ze het spel ook eens vuil gaat spelen. Met brave Belg spelen, heeft geen toekomst meer. CD&V zou dan ook keiharde voorwaarden moeten stellen om nog mee te willen spelen, al dan niet met de premierpost. Enkele suggesties: - Het eerste pakket staatshervorming (de "borrelnootjes") moet meteen bevestigd worden. - Brussel-Halle/Vilvoorde, zowel kieskring als gerechtelijke kring, moet gesplitst worden. - Alle materies die de federale regering aan de deelregeringen kunnen doorgeven en waarvoor deze laatsten dan ook zullen moeten opdraaien, moeten meteen ("onverwijld!) worden overhandigd. Dit zou trouwens de federale begroting ten goede komen. Er zal daarover wel grote heisa ontstaan en men zal dan terug dreigen met onmiddellijke verkiezingen (binnen de 40 dagen), maar dan heeft CD&V tenminste een schaamdoek om te kunnen zeggen dat ze "iets" geprobeerd heeft. Als B-H/V niet gesplitst wordt, kan er trouwens grondwettelijk geen verkiezing meer plaats vinden, wat men er ook over wil vertellen. Elke ongrondwettelijke verkiezing kan nl straks voor het Gerecht worden aangevochten. Met de bijna openlijke vijandigheid, die er nu heerst tussen politiek en justitie, is de kans huizenhoog, dat de klagers gelijk zullen krijgen. Doen ze het of doen ze het niet?
