Ooit al eens gehoord van een bedrijfsleider die op vakantie gaat terwijl zijn zaak op springen staat? Als zoiets al eens voorvalt, dan is het gewoonlijk, omdat hij ziet dat er toch niets meer aan te doen is en het hem niets meer kan schelen. Herman Van Rompuy is nu wel geen bedrijfsleider, maar toch iemand die een grote verantwoordelijke post heeft aanvaard en waarvan men veronderstelde, dat hij zich de zaken, waarvoor hij zich engageert, ook aantrekt. Als men ziet, dat de man voor drie weken op vakantie gaat naar Australië, waar hij dan met een camper in de outback gaat rondtoeren, dan denk ik daar het mijne van. Het zal hem allemaal worst wezen, dat België er slecht voor staat. Dat bleek trouwens al vóór hij met vakantie ging: het laatste half jaar is hier niets meer gebeurd, terwijl het land financieel in een rollercoaster zit, waar het zomaar niet uit zal geraken. Na ons de zondvloed! Ondertussen betalen we in dit land de hoogste energieprijzen, de hoogste consumptieprijzen, de hoogste telefoonprijzen, (samen met Zweden en Denemarken) de hoogste belastingen. We hebben een overvloed aan werklozen (vele levenslang) en immigranten die onze sociale zekerheid komen plunderen, in procenten de hoogste staatsschuld, de laagste pensioenen en 15% van de bevolking die leeft onder de armoedegrens. Er zijn hier dus genoeg zaken om zich ongerust over te maken. Maar niet Van Rompuy. Die toert rond in de Australische outback, met waarschijnlijk nog zijn vrouw aan het stuur, zodat hij rustig zijn haiku's kan bedenken, zodat hij toch iéts doet dezer dagen. Gelukkig land dat zo'n leider heeft!
Misschien, heel misschien, moet ik mijn mening t.o.v. de Marokkanen wel wat gaan nuanceren. Zeker tegenover de Marokkaanse Marokkanen, zij die nog altijd in hun thuisland leven, en dan in de eerste plaats tegenover de Marokkaanse politie aldaar. Die schijnt nl goed werk te leveren. Eerst werd die Belliraj niet alleen ingerekend (en, voorlopig, veroordeeld), maar kwam men zo tevens te weten wie er zes moorden in België gepleegd had, moorden waarvoor men hier niet de minste verdenking had. Nu is er de aanhouding in Marokko van een van de ontsnapten uit de gevangenis van Brugge, Mohammed Johri, de vrijer van ons aller "Laila" Deckers. Het goede nieuws is niet alleen het feit dat de kerel is opgepakt, maar dat hij ook in zijn eigen land zal worden berecht voor de bankovervallen die hij in België mee zou gepleegd hebben na zijn ontsnapping. Daarvoor riskeert hij ginder een veel zwaardere straf dan wat hij hier ooit had kunnen krijgen en zal hij die straf tot zijn laatste dag moeten uitzitten, als hij het al zal overleven. Wie de film "De hel van Tanger" gezien heeft, kan zich al een beeld vormen van wat de man te wachten staat. Dat laatste geldt trouwens ook voor Ashraf Sekaki, die eveneens in Marokko gesignaleerd zou zijn. Daar die kerel gewapend is, riskeert hij zelf door de Marokkaanse politie koud te worden gemaakt als hij zich met dat wapen zou willen verdedigen. De derde man van de Brugse ontsnapping mag zijn handjes kussen, dat hij in België werd gearresteerd. In vergelijking tot wat zijn kompanen te wachten staat, krijgt hij hier een VIP-behandeling. De reden, waarom de gangsters in Marokko zullen moeten terechtstaan, is omdat ze de dubbele nationaliteit hebben: Belg én Marokkaan. Marokkanen kunnen nl volgens de Marokkaanse wet nooit hun nationaliteit kwijtgeraken. Zo krijgt Johan Cruyff weer gelijk: "Elk nadeel heb se voordeel". Nu nog eens verder praten met de Marokkaanse autoriteiten om de hier veroordeelde Marokkanen hun straf te laten uitdoen in Marokko en zo zou er eindelijk eens wat plaats vrijkomen voor het eigen geboefte.
Ik heb mijn militaire dienstplicht volbracht bij het tankregiment van de Tweede Lanciers, een regiment dat tegenwoordig niet meer bestaat, maar daar heb ik geen schuld aan (denk ik toch). Tijdens mijn opleiding tot K.R.O.O. (kandidaat reserve onderofficier) kreeg ik twee maanden opleiding tot wagenoverste in Leopoldsburg. Daar moest ik ook voor de eerste keer de wacht op. Als bewapening kregen we daar een vigneron machinegeweer, dat echter was afgekeurd en waar geen munitie bij geleverd werd! In theorie betekende dat, dat - als er iets gebeurde - ik moest roepen: "halt, of ik gooi!". Aan bovenstaande moest ik denken toen ik hoorde dat de veiligheidsagenten in dit land evenmin bewapend zijn. Ik had vroeger als militaire bleu te maken met anciens die, al dan niet dronken, terugkwamen van een avondje uit in het boerengehucht van Konterket (waar meer cafés waren dan boerderijen!). Die arme veiligheidsagenten staan hier echter oog in oog met echte criminelen die dan nog gewapend zijn en die weten dat zij - de agenten - dat niet zijn. België wordt zo stilaan een eldorado voor criminelen. Zelfs als ze worden opgepakt, worden ze gepamperd en met zachte hand begeleid. De veiligheidsdiensten weten immers, dat misdadigers hier - via hun advocaten en andere organisaties - meer van de wetten afweten dan vele rechters. Die advocaten hebben zich nl meestal gespecialiseerd in één materie, terwijl die rechters moeten oordelen over een onoverzichtelijk kluwen van Belgische wetten, die met de maand talrijker worden. Het is niet voor niets dat een Belliraj in Marokko zes moorden in België bekende. Mocht hij daarvoor naar hier worden uitgeleverd, dan heeft hij hier een luxe gevangenisleven i.v.t. wat hem in Marokko zal overkomen. Daarbij zit dan zelfs nog de mogelijkheid, dat hij hier ooit nog eens vrij komt, wat in Marokko niet het geval zal zijn. El Haddouchi, de man die de helikopterpiloot met een pistool bedreigde, zegt nu, dat hij "onder druk" handelde". De moeder van die Annemans, die ontsnapte uit Merksplas, zegt dat ze daar "toevallig voorbijkwam". Zo'n onzin wordt door hun respectievelijke advocaten verkocht voor de echt en techtige waarheid. Het gevaar bestaat, dat ze nog geloofd worden ook. "Die mensen moeten nl later weer geïntegreerd worden in de maatschappij", zegt Sven Marie. Als "El" Hadouchi gewoon bekend had wat hij gedaan heeft en de politie zou geholpen hebben, was zoiets aan te nemen. Met nu staan te liegen, geeft hijzelf toe, dat hij een crimineel is die zijn leven niet zal beteren. De vraag is maar wie aan deze poppenkast iets kan/wil veranderen.
Feitelijk niets nieuws onder de zon. Wij, Vlamingen, zijn ondervertegenwoordigd in de federale regering, in het federale parlement en in de topjobs van zowat alle Belgische overheidsdiensten. Dat laatste hebben we zopas nog meegemaakt op de Rijksdienst voor Pensioenen (zie mijn blog van maandag: "Waarom België niet kan werken"). Maar er is nog meer. N.a.v. een vraag van kamerlid Ben Weyts (N-VA), blijkt nu, dat er in Vlaanderen, volgens het aantal inwoners gerekend, ook veel minder politiemensen rondlopen dan in Wallonië en Brussel. Per 10.000 inwoners zijn dat er 23 in Vlaanderen, 27 in Wallonië en liefst 48 in Brussel. Nu zou men kunnen zeggen, dat Brussel in verhouding meer politiemensen moet hebben, o.w.v. zijn hoofdstedelijk functie en vooral o.w.v. het grote aantal (hoofdzakelijk van vreemde origine) criminelen dat er woont en "werkt". Toch worden er in Antwerpen evenveel criminele feiten vastgesteld als in Brussel. Dat betekent niet, dat Antwerpen een criminelere stad is, maar wel dat de politie er efficiënter werkt. T.o.v. Luik is het verschil met Antwerpen nóg groter: 40% meer vaststellingen in de koekenstad. --- Tegenover onze buurlanden heeft België bijna een dubbel aantal politieagenten rondlopen, maar daarvoor zou er wel eens een andere reden kunnen zijn dan wat in onze media gesuggereerd wordt. België heeft nl zijn Rijkswacht afgeschaft. In Nederland zijn de marechaussees er ook nog, in Frankrijk de gendarmes, in Italië de carabinieri, in Spanje de guardia civil. Die landen hebben een alternatief achter de hand als het met hun politie niet lekker loopt, zegt maar een "plan B". België heeft dat niet meer. En in België loopt het inderdaad helemaal niet lekker. Dat maken we bijna wekelijks mee in ons ontsnappingsland. Wij lopen letterlijk achter de feiten (en de criminelen) aan.
Op gerechtelijk en politioneel vlak blijft België zich belachelijk maken. Op amper twee weken tijd zijn er nu al twaalf gedetineerden ontsnapt. Onze media, die hun best doen om e.e.a. goed te praten, spreken van acht ontsnapten, maar daarbij vergeten ze, dat er in Merksplas zes weg konden geraken, waarvan er vier vrij snel terug gevat konden worden. De ontsnapping uit het gerechtsgebouw in Brussel tart alle verbeelding, omdat het reeds de tweede keer is dat zich daar zo'n scenario voor doet. "Watje" De Clerck, die nu de kop van jut is, wijt dit aan de structuur van het gebouw en aan de steeds groter wordende agressie van de misdadigers. Hij vergeet daarbij te vertellen, dat de beveiligingsagenten in het justitiepaleis niet bewapend zijn en de gangsters wél. Dat de beveiligingsagenten geen weerstand zouden bieden, wisten de criminelen al van de eerste hold-up in januari. Ze kunnen het zich dan ook veroorloven agresiever te zijn. Zeer recent werd nog met veel poeha aangekondigd, dat de burgers van dit land zo'n 170.000 vuurwapens hadden ingeleverd. Op zich zelf een goede zaak. Ikzelf heb ook nooit een vuurwapen in huis gehad en zal dat meer dan waarschijnlijk zo houden. Door echter zoveel ruchtbaarheid aan deze operatie te geven, vertelt men de criminelen wel, dat ze steeds minder risico lopen bij hun overvallen. De burgers mogen dan wel hun wapens hebben ingeleverd, de criminelen doen dat niet en zelfs de zgn "veiligheidsagenten" hebben blijkbaar maar wat speelgoed ter beschikking. Wat zou men denken om die mensen een katapult of een slinger te geven? Moet De Clerck nu aftreden, zoals Annelies Van Herck van de VRT het hem vroeg (en daarop een alles behalve beschaafd antwoord kreeg)? Voor mij hoeft dat niet, want De Clerck is niet de enige schuldige. Als hij van zijn collega's van de regering van openbare stilstand geen toelating krijgt om de bajesboten te huren, verwezen wordt naar de Raad van State om het akkoord met zijn Nederlandse ambtsgenoot erdoor te kunnen drukken, geboycot wordt met de bouw van de nieuwe gevangenissen en voorts niet voldoende geld krijgt om wat voor plan ook te kunnen uitwerken, dan zullen zelfs de plannen die hij tien jaar geleden - na de Dutroux affaire - op tafel had gelegd er nooit komen. CdH en vooral de PS houden de criminelen in dit land een hand boven het hoofd, zoveel is duidelijk. Even duidelijk is het feit, dat de laatste drie ontsnapte gangsters weer eens Marokkanen waren, al dan niet met een Belgische nationaliteit. In dat laatste geval zijn het Belgen, geen Vlamingen of Walen. De multiculturele verrijking, weet je wel...
In De Standaard van gisteren verscheen er een artikel aan de hand van epidemioloog Luc Bonneux, die - volgens mij terecht - een loopje neemt met de Mexicaanse paniek. Hij, een specialist ter zake, verwijst hierbij naar eenzelfde soort paniek, die er was bij het uitbreken van de vogelgriep. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie was er toen een reële kans op 150 miljoen doden. Het zijn er enkele tientallen geworden, grotendeels slachtoffers van onhygiënische toestanden. Voor de dollekoeienziekte zouden er, volgens het gespecialiseerde blad Nature, alleen al in Groot-Brittannië 370.000 doden vallen. Het zijn er een handvol geworden. Nu is er dus de Mexicaanse griep die als pandemie dood en verwoesting zou gaan aanrichten. Ter vergelijking: in de maanden januari en februari van dit jaar vielen er, alleen al in Nederland, DAGELIJKS, 40 doden door de gewone griep. Dat alles neemt niet weg, dat er al een hele hoop geld is uitgegeven en nog zal uitgegeven worden om deze, tot nu toe zachtaardige griep (een paar dagen binnen blijven en - soms - medicamenten nemen). Onze onovertroffen Laurette Onkelinx heeft al een budget van - houdt u vast - 152,5 miljoen euro opzij gezet voor het betalen van de 12,6 miljoen vaccins, die er in ons land zouden nodig zijn. Ze heeft die vaccins al besteld zonder te weten wat ze straks gaan kosten. Les affairs, c'est l'argent des autres. De farmaceutische industrie kan er maar wel bij varen. Vraag is, of er straks nog geld zal zijn voor het betalen van de vaccins voor de gewone, jaarlijks terugkomende griep, die dus veel gevaarlijker blijkt. Die vraag is niet ongegrond, als men weet dat er bij de thesaurie nog altijd een schuld staat van 12 miljoen euro voor kosten die destijds hier gemaakt zijn voor het opvangen van de dollekoeienziekte (dat was in 2005). --- Het moet trouwens niet altijd in de gezondheidssector zijn, dat er nodeloos met geld gesmeten wordt. Zo kwam er recentelijk nog aan het licht dat men voor het nieuwe gerechtsgebouw van Antwerpen liefst 175 miljoen euro meer heeft betaald dan eerst was voorzien (250 miljoen i.pl.v. 75 miljoen). Datzelfde zal waarschijnlijk gelden voor de nieuwe justitie"paleizen" van Gent, Luik en Bergen (alles netjes verdeeld volgens het wafelijzerprocédé van de oude Belgische politieke cultuur). En ga zo maar door. Het probleem bij deze kostoverschrijdingen is, dat niemand daarvoor verantwoordelijk blijkt te zijn. En dat alles in een land dat met een schuld van meer dan 20 miljard zit op het huidige budget (geschat door de nieuwe begrotingsminister Vanhengel) en waarvan nu ook blijkt dat de federale staat, als gevolg van de crisis, zelf slechts 40% overhoudt van het geld dat ze incasseert... Als België een privé-zaak was, was ze al lang failliet geweest. De enige oplossing die er nu is, is ze onder curatele plaatsen van de regio's. De vraag is maar, of er daarvoor nog veel tijd over is.
We zitten nu midden in de komkommertijd. De politiek is met vakantie en waarschijnlijk zal er deze maand op dat gebied weinig opzienbarends gebeuren. Toch zijn er elke week wel enkele gebeurtenissen, die - op zijn minst - de wenkbrauwen doen fronsen. Zo is er de regelrechte schande van de Vlaming die de afdeling pensioenen in dit land niet mag leiden, omdat hij Vlaming is. Van een discriminatie gesproken. Het huidige hoofd van die afdeling, de Waal Gabriel Perl, gaat nl met pensioen en naar slechte Belgische traditie moet die dan worden opgevolgd door een Vlaming. Daarvoor was een vergelijkend examen uitgeschreven en Tom Auwers kwam als laureaat uit die competitie. Tot bleek, dat de huidige adjunct van Perl een Vlaming is. Ook dat is een van die Belgische evenwichten: als de administrateur--generaal tot één taalgroep behoort, moet de adjunct van de andere taalgroep zijn. Voor Auwers, met brio geslaagd in de selectie, betekent dit dat hij, noch eender welke andere Vlaming, momenteel die afdeling van de Rijksdienst voor Pensioenen mag leiden. En daar houdt het niet mee op. Volgens de kromme, Belgische logica zou nu nl een Franstalige op die topjob komen. Dat kan echter voorlopig niet, omdat geen enkele francofoon slaagde in de selectie! Om dit echte Belgische probleem nu op te lossen, moet men eerst wachten tot de parlementaire vakantie voorbij is, moet de hele selectieprocedure hernomen worden en mogen er daarvoor alleen Franstalige kandidaten in aanmerking komen. M.a.w. in België telt het niet mee dat men bekwaam is, men moet tot de juiste taalrol en de juiste partij behoren. Aan deze schandelijke en meest onefficiënte situatie kan natuurlijk ook een einde gemaakt worden, als men de regels van dit absurde spel zou veranderen. De vraag is maar, of de Franstaligen dat zullen zien zitten. Door het huidige systeem van evenwichten, grendels en veto's krijgen de francofonen immers steeds meer dan ze waard zijn (50% van de postjes i.pl.v. de 40% waarop ze recht hebben). En ondertussen maar janken over de solidariteit...
