Duitsland had vorig jaar een begrotingsoverschot van bijna 20 miljard euro, het grootse sinds de Duitse hereniging van 1990. In 2010 had het land nog een tekort van 100 miljard of 4,2%, een percentage dat toen overeenkwam met dat van België. Dit land zit nu aan 3%, terwijl de Duitsers een riant overschot hebben. Hét verschil tussen beide landen is dat Duitsland ook procentueel meer mensen aan het werk heeft en minder uitkeringstrekkers. De Duitse werkloosheidsuitkeringen werden beperkt tot 12 maanden. In de tijd dus, zoals ooit bij ons voorgesteld door de N-VA, maar weggelachen door de andere partijen. Wie daarna in Duitsland nog geen werk heeft, valt terug op een bijstandsuitkering van zo’n 400 euro per maand. Tegelijk werden er wel mini-jobs ingevoerd voor langdurig werklozen. Doordat meer mensen werken en bijdragen betalen, moet er minder bespaard worden om tot een begrotingsoverschot te komen en dit ondanks de vluchtelingencrisis die het land, ook procentueel, veel meer kost dan haar buurlanden.

   Heel de Duitse financiële politiek draait om de zgn ‘Schwarze Null’, wat in mensentaal betekent ‘geen verse schulden aangaan’. Die schuldenrem is vastgelegd in de Duitse Grondwet en maakt dat de overheidsuitgaven er slechts 44% van het bbp bedragen, t.o.v. bijna 55% in België.

   Voor wie het nog niet wist, de hervorming van het Duitse financiële systeem, de zgz ‘Harz Reform’, werd ingevoerd onder de socialistische bondskanselier Gerhard Schröder, met medewerking van de Duitse vakbonden, die toen al wel degelijk beseften dat de twintigste eeuw voorbij was. Bij ons denken ze nog in de negentiende te vertoeven…

28-02-2016, 00:12 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (1)

   Madame ‘non’ is terug en dat zullen we geweten hebben. Als minister van Cultuur van de Franse Gemeenschap zei Milquet in de bevoegde parlementscommissie onthuts te zijn over het feit dat twee Waalse prijzen voor de film naar evenveel Vlaamse acteurs zijn gegaan. Veerle Baetens en Wim Willaert kregen de prijs voor respectievelijk beste actrice en beste acteur tijdens de uitreiking van de ‘Magrittes’, de Waalse tegenhanger van onze ‘Ensors’. Madame 'non' vindt het niet kunnen dat de indruk gewekt wordt dat ze in hun eigen francofone gemeenschap geen talent zouden hebben!

   Het is niet de eerste keer dat Vlaamse acteurs prijzen halen in het buitenland, zelfs in la douce France – denk maar aan Matthias Schoenaerts – maar in Wallonië zou dat niet mogen kunnen, aldus de francofone furie. Dat er nog geen enkele Franstalige acteur een hoofdprijs heeft behaald bij de uitreiking van onze Vlaamse Ensors, is gewoon het gevolg van het feit dat die lui meestal geen tweede taal fatsoenlijk spreken, laat staan het Nederlands.

   Milquet brak een lans om de Ensors en Magrittes samen te voegen tot één Belgische filmprijs. Het hilarische van dit verhaal is, dat zoiets vroeger het geval was, dat waren toen de Joseph Platteau prijzen. Daaraan is een einde gekomen in 2005, omdat er te weinig steun kwam uitgerekend van Franstalige kant. Zo wou de Franse Gemeenschap nooit mee financieren omdat ze – ook toen al! – de prijzen te Vlaams vond. Van vooringenomenheid en racisme gesproken, uitgerekend vanwege politiekers die om de haverklap de Vlamingen beschuldigen van onverdraagzaamheid en dat dan nog door een politica wier partij de ‘h’ van ‘humain’ in haar naam draagt…

---

   In de marge van bovenstaande nog dit: uitgerekend de door de Waalse filmprijzen gelauwerde Veerle Baetens brak zelf in 2013, bij de uitreiking van de European Film Awards in Berlijn, een lans tegen de opsplitsing van dit land. ‘Ik hoop’, zei ze toen tot de verenigde filmwereld, ‘dat Vlaanderen en Wallonië samenblijven, want we hebben hier iets moois’. Hoe mooi hebben we nu kunnen meemaken. ‘Honni soit qui mal y pense’, zullen we maar zeggen (Schande over wie die er kwaad over denkt) ‘et pour les flamins la même chose’.

27-02-2016, 00:10 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (5)

   Wat een afgang voor blauw Gwendolientje! Hoongelach was haar deel, uit zowel de oppositie als de eigen meerderheid in het Vlaamse parlement. Waarschijnlijk in de waan dat ze als partijleidster zonder tegenkandidaten bij de volgende voorzittersverkiezingen het zich kon permitteren zich eens extra te profileren, zoals dat tegenwoordig heet, dacht ze de geplande hervorming van het Vlaamse secundair onderwijs nóg eens te kunnen uitstellen, met als reden dat het voor haar nog steeds niet goed genoeg was. Dat laatste is misschien wel zo, maar ze vergat daarbij dat men over deze zaak al debatteert sinds 2009 en er pas na een zware politieke crisis in 2013 een compromis werd bereikt door de toenmalige Vlaamse regering, waartoe Open VLD niet behoorde. Normaal zou de partij ook niet tot de huidige meerderheid behoord hebben, ware het niet dat men ze nodig had om een federale regering te maken zonder de socialisten. Het regeerakkoord van de regering Bourgeois werd gemaakt tussen N-VA en CD&V, die samen al een meerderheid hadden. Gwendolientje heeft toen datzelfde akkoord, waaraan ze geen letter had meegeschreven, met zwier ondertekend en heeft haar partij breed lachend de aangeboden ministerpostjes aangenomen. Nu komen zeggen dat het – bij manier van spreken – maar voor te lachen was, is er ver over en dat zal ze geweten hebben. Zelfs al zou haar partij straks tegenstemmen, dan komt de nieuwe hervorming er nog, omdat men de stemmen van Open VLD niet eens nodig heeft om een meerderheid te halen. Haar actie doet denken aan de eigengereidheid van De Gucht toen die voorzitter van de partij was en ook soloslim speelde.

   Zelfs het excuus dat Bart De Wever, als voorzitter van de N-VA, er zich tijdens de vorige Vlaamse regeerperiode ook mee had gemoeid om e.e.a. veranderd te krijgen (o.m. het behouden van de termen aso, bso en tso) houdt geen steek. Bart’s partij had men toen nl nodig om de voorstellen mee goedgekeurd te krijgen, die van Gwendolientje deze keer helemaal niet. Dat de voorzitster van de Vlaamse liberalen haar bezwaren had geuit in De Morgen, de krant van de groenrode oppositie, zal haar ook niet geholpen hebben. Het harde, rake antwoord van de anders doorgaans aimabele Hilde Crevits, die terecht zei zich geschoffeerd te voelen, sprak boekdelen.

   Sic transit gloria mundi….

26-02-2016, 00:11 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (4)

   Zoals ik in mijn blog van gisteren al meldde, slaagt de regering Michel er niet in het begrotingssaldo verder op te krikken. Niet dat er niet bespaard wordt, maar het is onvoldoende om de jaarlijkse stijging van vooral de vergrijzingskosten onder controle te houden. Daarvoor is reeds járen geleden gewaarschuwd, maar nooit iets serieus aan gedaan. De wettelijke pensioenleeftijd optrekken tot 66 jaar in 2025 en tot 67 in 2030 zal dat probleem niet oplossen, omdat het niets doet om de steeds stijgende kosten van de dag van vandaag op te vangen. Enkele economen, zoals Gert Peersman van de UGent, stellen zelfs dat het optrekken van die leeftijd beter meteen zou gebeuren, maar niemand ziet zo iets politiek realiseerbaar. Alsof het zo nog niet erg genoeg is, vechten de vakbonden de hogere pensioenleeftijd aan bij het Grondwettelijk Hof. Ze willen niet alleen dat die maatregel wordt ingetrokken, maar eisen o.m. ook dat bv bij het Spoor het personeel opnieuw automatisch kredietdagen kan opbouwen, ook als men niét werkt! Deze absurde maatregel werd sinds 01.01.2016 afgeschaft zoals nog een resem zgz ‘tegemoetkomingen’ die nergens op sloegen.

   Stel eens voor dat de bonden bij dat Grondwettelijk Hof gelijk krijgen. Bij het Belgische Gerecht is veel mogelijk. Paul Van Orshoven, hoogleraar grondwettelijk recht aan de KU Leuven, geeft ze zelfs een kans op slagen. Mocht dat gebeuren, dan kan de regering kiezen: zich nóg verder in de schulden steken – wat van Europa niet mag – of de pensioenen algemeen verlagen, omdat er simpelweg niet genoeg geld meer voor zal zijn. Leuk vooruitzicht.

   Terwijl dit land zucht onder de schulden en er niet in slaagt zijn financieel en economisch huiswerk te maken, is het Duitse begrotingsoverschot voor 2015 groter dan ooit tevoren en komt dit o.m. omdat de Duitse vakbonden meewerken met de overheid i.pl.v. tegen te werken zoals het hier gebeurt. Enfin, stof voor een volgend artikel…

25-02-2016, 00:10 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   N.a.v. het jaarverslag van de Nationale Bank (NBB) en een reactie daarop van N-VA’s nieuwe fractieleider Peter De Roover, die zei dat de regering Di Rupo (figuurlijk gesproken) ‘doping’ gebruikte i.v.m. de cijfers van de tewerkstelling in overheidsdiensten, is daarover nogal wat polemiek ontstaan. Voor de verandering kwam de kritiek op de N-VA in de eerste plaats niet van Di Rupo zelf (alhoewel die ook reageerde), maar nog maar eens van CD&V. Raar daarbij was het deze keer niet federaal linksbuiten Kris Peeters, maar de eigen CD&V- ‘rechtsbuiten’ Hendrik Bogaert, ook wel eens ‘Straffe Hendrik’ genoemd. Bogaert was in de regering Di Rupo nl staatssecretaris voor Ambtenarenzaken en zegt dat tijdens zijn termijn – en dus onder Di Rupo – het aantal federale ambtenaren al met liefst 4.500 was gedaald. Dat er vorig jaar voor het eerst een daling was in het aantal ambtenaren sinds 17 jaar, blijkt alleen te kloppen als men alle niveaus bij elkaar telt, dus zowel federaal als regionaal en dat dit fenomeen eigenlijk niets te maken heeft met de vergelijking tussen enig N-VA model en dat van de PS. Volgens cijfers van de Europese Commissie verbeterde het begrotingssaldo onder Di Rupo inderdaad met 1,3%, terwijl het onder Michel is stilgevallen. Men zegt er echter niet bij dat dit onder Elio gebeurde met eenmalige ingrijpen en verhoogde overheidsinkomsten, terwijl onze nationale Charel het nu structureel probeert en de overheidsuitgaven wel degelijk verlaagd worden, waar mogelijk.

   De loonkostenhandicap zou dit jaar weggewerkt worden, maar verdere inspanningen van de huidige meerderheid hebben de begroting nauwelijks iets opgebracht. Ze heeft ook de conjunctuur niet mee en zolang de inkomsten niet gevoelig stijgen, zal het nog wel even duren vóór dit land zijn schulden van meer dan 100% van het bbp onder die grens zal zien zakken. Die schulden zijn grotendeels het gevolg van de regeerperiode Verhofstadt, die de moeilijk tot stand gekomen buffer uit de jaren 1980/90 heeft opgesoupeerd en waar geen N-VA bij te pas kwam. Er bestaan geen toverformules om de vele fouten uit het verleden te doen verdwijnen, zoals Guy Mathot (PS) het ooit zei als minister van Begroting onder een der regeringen Martens (‘Het gat in de begroting is er vanzelf gekomen en zal ook wel vanzelf weg gaan’). Rekenen op een hogere economische Europese heropleving is wachten op Godot. De enige troost die we hebben is dat we het met een regering met socialisten waarschijnlijk nog veel moeilijker zouden hebben. In heel die discussie is CD&V tenslotte maar verworden tot een quantité négligeable.

24-02-2016, 00:11 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (0)

   Dat eerder saaie Brexit verhaal blijkt nu plots toch nog erg spannend te worden. David Cameron had de Britten een referendum beloofd als hij de verkiezingen zou winnen. Tegen alle verwachtingen in, polls inbegrepen, won hij die ook, zodat het kans bestaat dat heel wat landgenoten vooral daarom voor de Tories gestemd hebben. Daar Cameron zelf liever in de E.U. wil blijven, zat er voor hem niets anders op dat bij die E.U. te gaan bedelen om voor Great Britain betere voorwaarden te krijgen. Na dertig uur dag en nacht vergaderen heeft hij in Brussel enkele toegevingen gekregen, maar veel meer dan de klassieke dooie mus was dat niet. Nu wordt het afwachten wat het resultaat van dat referendum - in juni al - zal worden. Als Cameron het verliest, zal er hem niet veel anders overblijven dan op te stappen als eerste minister. Dat zit er dik in, temeer omdat een deel van zijn eigen regering vóór een Brexit is. Die opposanten worden aangevoerd door de Londense burgemeester Boris Johnson en dat is niet toevallig. Die man heeft nl een niet zo erg verborgen eigen kalender: hij wil zelf baas van de partij worden en zo straks ook als prime minister in Downing Street 10 logeren. Men kan zich zelfs afvragen of de Tories niet met opzet verdeeld zijn over de mogelijke uitstap uit de E.U. Mocht Cameron winnen, dan blijft hij premier en partijleider. Verliest hij, dan wordt het populist Boris, maar in beide gevallen redden de conservatieven hun gezicht en hun regering. Tenzij het fout zou lopen met het buitengebeuren…

   Dat buitengebeuren zijn de andere regio’s binnen de U.K.: Wales, Noord-Ierland en vooral Schotland. Het is nu reeds zo goed als zeker dat de Schotten overwegend zullen stemmen tégen de Brexit en nu al aangekondigd hebben in het andere geval een nieuw referendum te zullen vragen voor een Schotse afscheiding. Als Vlamingen kunnen we alleen maar hopen dat het dat laatste wordt, dan hebben we misschien een argument om straks weer zelf voor een onafhankelijke regio te gaan. We kunnen nog veel leren van de Schotten (én van de Catalanen). Vandaag over vier maanden zullen we meer weten.

23-02-2016, 00:09 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (2)

   In de weekeindeditie van De Standaard beklaagt een hoogleraar artsgeneeskunde van de UGent er zich over dat steeds meer eerstejaarsstudenten arts in de politiek kiezen voor rechts. De uiteraard linkse professor denkt zelfs dat, voor wat de studenten betreft, er tegenwoordig een rechtse meerderheid is van Open VLD’ers, N-VA’ers én VB’ers. Vooral dat laatste vindt hij ernstig. De man, een zekere Jan De Maeseneer, moet zelfs toegeven dat het gaat om studenten die gemotiveerd zijn om arts te worden, intelligent zijn en een open blik op de samenleving hebben. Erg, hé. Wat zou hij willen, dat die jonge mensen bekrompen zouden zijn en alles zouden blijven slikken wat onze linkse media de publieke opinie al enkele decennia willen wijsmaken?

   De man moet trouwens, waarschijnlijk met de dood in het linkse hart, toegeven dat er in die eerste jaars amper studenten zitten van etnisch-culturele minderheden. Dit laatste komt – volgens de studenten zelf – omdat die minderheden niet genoeg hun best doen. Om dat te weten te komen, moet men trouwens geen geleerde professor zijn. Het volstaat eens te zien hoeveel mensen van die aangehaalde minderheden er te zien zijn bij culturele evenementen.

---

   Een heel ander type professor was Urbain Vermeulen, die – jammer genoeg – recentelijk overleed in de leeftijd van 76 jaar. Vermeulen was bij ons misschien wel de meest beslagen historicus i.v.m. arabistiek en islam. Voor hem had de islam alleen met macht te maken. Zoals hij het uitdrukte: ‘Van meet af aan was het Mohammed’s bedoeling een staat te stichten met God als wetgever’.

   Onnodig te vertellen dat Vermeulen zwaar aangevallen werd door onze linkse media. Vooral Yves Desmet spaarde hem niet in zijn hoofdartikels van De Morgen, daarin gevolgd door De Standaard en een aantal academici. Dat leidde tot een officieel onderzoek binnen de KU Leuven, waarbij Vermeulen echter volledig in het gelijk werd gesteld. Een erkenning van fouten is er van Desmet en Co echter nooit gekomen, zelfs na zijn overlijden niet. Slechte verliezers…

   Urbain Vermeulen was een moedig mens die, zeker voor wat zijn beoordeling van de islam betreft, het gelijk aan zijn kant had, alhoewel dat tegenwoordig nog altijd niet voldoende lijkt. Vlaanderen zal hem missen.

22-02-2016, 00:11 Geschreven door guido van alphen  
Reageren (3)