Je geluk hoeft nooit te sterven tenzij,je het zelf vermoord. Fijn dat je hier bent,ik ben ook nieuwsgierig naar jou!.Laat je eens iets van je horen?
23-12-2005
Ik zit na te denken over eenzaamheid. wat is dat eigenlijk? Is het een gevoel? Bestaat eenzaamheid echt? Waar komt eenzaamheid vandaan? Komt het door arremoede? Komt het door rijkdom? Mischien door een hoge ontwikkeling van geest? Zou ons ego ons parten spelen? Is het zielig? En ga zo maar door.
Veel beroemde mensen moeten zich eenzaam gevoeld hebben''mischien daartoe uit verkoren ''? door hun stempel op de de wereld geschiedenis te drukken. Ja als we veel beproefd zijn geweest en de irritaties van het leven niet uit de weg gegaan, 'het leven oppakte' zoals dat zich aan ons presenteerde zal dat zeker een gevoel van lijden veroorzaakt hebben. Mischien bracht dat ons wel het idee van eenzaamheid .In die zin zouden we dan eenzaamheid een gevoel kunnen noemen. Zo,n gegeven kunnen we dan ellenlang gaan uitfusselen maar dan zou de lijst te lang worden en verdwalen wij wellicht op de zijpaden.Mischien is het ook wel korzichtig om het woord eenzaamheid te pas en te onpas maar ergens neer of aan op te te hangen? Mogelijkerwijs maakt lijden in haar hoedanigheid wel onderscheid tussen slimmers vluggers en twijvelaars? Wat mijzelf betrefd geef ik mij niet graag over aan negatieve gevoelens.Zou dat mischien arrogantie zijn? Ik vind het prettig als ik mij lekker voel en neem daardoor vaak snelle besluiten ''soms te snel''voor zover het de grote boze buiten wereld betrefd. ''Het gedoe van buitenaf zeg maar''. HET GEEFT MİJ HET GEVOEL DAT İK DE WERELD ZOALS DİE ZİCH AANDİEND AANKAN EN ,tergelijker tijd geeft het mij de ruimte om weer snel terug te trekken in mijn holletje om verder na te denken en uit te pielen wat het leven nu eigenlijk zin geeft en,wat mijn taak daarin is. Als ik objectief naar het leven kijk voel ik mij daarin een vreemdeling dus,eenzaam zou je kunnen zeggen. Op de keeper beschouwd als ik het leven zou uitpellen zoals een tulpenbol,rolletje voor rolletje blijft er goed beschouwd niets over.Ergo alles wat we zien horen of voelen is eigenlijk een illusie want we kunnen iedere rol aannemen die we maar willen toch? Maar gelukkig ik heb een beetje mogen ontdekken hoe dat allemaal in de natuur werkt en daar kan ik mijzelf helemaal in terug vinden .Als ik gelijk ben met de natuur waar alles voorhanden is moet bij mij alles wel net zo werken.De natuur gaat zinvol haar gang dus,dan kunnen wij niet minder zijn toch?Het ei van Colubus? Geen idee maar die gedachte ooit ,schiep voor mij de mogelijkheid om mijn eigen regiseuse te zijn en heb daardoor de zingeving van mijn leven vaak mogen ervaren hetgeen mij kracht verleende en zo vormde dat ik kreatief met de dingen leerde omgaan vooral met mijn denkwereld .Ups wat een zwaar geschut hé. Vaak heb ik mij afgevraagd waar die gedachten van mij vandaan komen . Vanaf mijn geboorte ging ik kontakt met mensen niet aan ''niet te verwarren met uiterlijkheden''sociaal en in mijn werkzaam leven stond ik mijn mannetje''pardon vrouwtje''nee het ging over dat innerlijk wat ik verstopte en aanvankelijk leek het erop dat ik de kracht welke ik in de genen mee gekregen had zou moeten inboeten .Echter bij het voortgaan van de jaren ontdekte ik, dat mijn inzicht in de materie rondom de kern waar ik alles beleefde, samenkwam ,versmolt en geabsorbeerd werd als voedsel voor mijn ziel.Ik kon voelen hoe mijn kapitaal groeide en hetgeen ik in eenzaamheid bestudeerde ''zelf onderzoek''bleek waardevoller dan hetgeen ik waarnam in het gezeldschaps leven. Die openbaring,dat besef drong tot mij door nadat ik voor de tweede maal geopereerd was en door dat toeval kwam ik in de maatschappelijke zorg sector terecht.Voor zoveel mensen heb ik goeie dingen mogen doen tien jaar lang. Mijn eigelijke bestemming? Vast niet.Mijn gevoel zegt dat er nog veel meer komt en daar ben ik zeer nieuwsgierig naar.Er komt nog veel meer
Voor u allen fijne feestdagen en heel speciaal voor de verdrietigen en eenzamen onder ons stuur ik al mijn positieve energie en warme handdruk met beide handen..
Hartelijke groet en ik verheug mij op uw volgende bezoek. Gyovanna
Uf uf, Ja dat heb ik u nou wel beloofd in mijn schrijfsel nr 32 ,te schrijven over ''de moed om te zijn '' maar ,wilt u geloven dat ik het ongelofelijk moeilijk vindt om over moed te spreken laat staan erover te schrijven. Die belofte deed ik zeker niet met een luchtige gedachten gang.Jawel ik ben een vrolijk mens maar wel absoluut ernstig in al mijn streven. Nu ik er voor deze taak sta denk ik,tjonge tjonge wat is dat nou eigenlijk.Wat is moed en wat kun je ermee? Is het de afwezigheid van angst? Is het courage. Is het lef of brutaliteit?Is het mischien zoals de engelsen zeggen'' he is in the mood''wat weer een heel andere betekenis heeft. Ik heb hier de hele week over nagedacht echter geen resultaten verkregen om tot een zodanige bespreking te komen het geen ik u eigenlijk wil meegeven. Die moed waar ik het met u over wil hebben gaat over zelf aanvaarding. Ook al weer zo,n moeilijk iets want,wat is dat dan''zelf aanvaarding''? Wel,als ik over mijzelf denk ,denk ik over mij en mijzelf. Mischien herkent u zichzelf hierin.
U en ik zijn zo,n beetje leeftijd genoten welke in onze jeugd veel te voorduren hebben gehad en,dan druk ik mij heel zacht uit. Of het nu bij de nonnen de paters ons ouderlijk huis of op school was, velen onder ons hebben geleden in hun jeugd jaren en werden opgezadeld met een minderwaardigheids complex. Het was de tijdgeest van na de oorlog. Ook ik kreeg buitensporige klappen te verwerken echter niet alleen in mijn jeugd. Toch zag ik kans niet alleen overeind te blijven maar ook,uit te groeien tot een gelukkige vrouw . Dat is mij gelukt door te mogen ontdekken dat er meer is tussen hemel en aarde.
Dat meer noem ik mijn onzichtbare zelf of tewel mijn ziel welke ik pas op 39 jarige leeftijd ging aanvaarden . Morgen zal ik hier meer over vertellen. Voor nu warme groeten vanuit Antalya.
Ik was naar het centrum van Antalya gegaan . Manicure/pedicure dag.Echt verwennerij hoor.Voetjes in een badje keurig verzorgd met een plastik hoesje in de bak. Elke nieuwe client krijgt een nieuw hoesje in de voetenbak.Schoon dus. Het pedicure duurd een uur ,het manicure duurt een uur alles met de hand. De instrumenten gaan na gebruik voor één client de ultra violet bak in ter ontsmetting. Het is een feest deze behandelingen te ondergaan .Kopje koffie er bij sigaretje erbij. één dame aan je handen een andere welke je voeten gaat raspen en weer een ander gaat ze dan pedicure. De behandeling wordt afgerond met voet en hand massage en het lakken van de nagels. Je verlaat de salon weer als of je vleugels gekregen hebt . De hele pret kost EU 9.--'' Er zijn daar ook kabines waar je alle lichaams delen kunt laten harsen maar ooit gebrobeert ik nooit meer begeert!Wauw war doet dat zier! Ze doen het perfect maar,mij te pijnlijk.Ik scheer mn benen dus maar dat gaat sneller en zachter.
In Antalya zijn ongelofelijk veel salons voor mannen voor vrouwen kappers en barbieres. Al deze zaken hebben het ongelofelijk druk.De dames verzorgen zich goed en de heren zijn ook plezierig ijdel. Als men gaat huwen gaat de bruid met de vrouwelijke familie leden en haar bruids japon naar de kapper en als het hele spul klaar is komt de bruidegom om de bruid te halen en,die mag alles betalen! S,avonds en zondags kun je nog overal naar de kapper.De Turk zegt,als mijn klanten vrij zijn ben ik er hoe moet ik anders mijn brood verdienen. Eens in de zoveel tijd kom ik dus ook bij de kapper en doe ik dan s,avonds.Je staat verbaast hoeveel er hier geverfd wordt.Je zou zeggen de Turkse vrouwen hebben prachtig haar maar ze vinden het leuk zich steeds weer te vernieuwen.Ik doe dat ook van tijd tot tijd dus als ik ergens moet invullen kleur haar dan schrijf ik op ''lapjes''kat.! Na de pedicure ging ik naar de pin automaat.Wauw jeg, mijn pinkaart thuis laten liggen en,geen soe meer op zak. Er zat niets anders op dan naar huis te gaan lopen. Ik woon 15 kilometer van het centrum vandaan dus dat was niet niks hé!Niet zeuren gewoon doen jennifer en korte targets dan kom je vanzelf thuis. Zo zwierf ik dus van object naar opject want er was zoveel te zien onderweg wat ik niet gezien zou hebben als ik met het busje gegaan was.Vanaf het centrum kun je helemaal langs de kust eindeloos lopen .Aan de wandelpaden komt geen eind.Veel nieuwe parken zijn er aangelegt overal bankjes en picknik tafels.De Turken zijn dol op picknikken.De hele huisraad nemen ze mee.Gasstel,theepot,BQ, en,zoals ik laats op een grappig filmpje zag ,de strijkplank maar dat was een satire. Overal zijn restaurants aan het water en ik zag zelfs een tappa bar.Inmiddels was het donker geworden want de tocht duurde twee uur en vijftig minuten.Echt zag er allemaal zeer romantisch uit. Als je in Antalya komt loop dan eens richting Lara. Wat ik u ook nog wil vertellen. Vaak heb ik gehoord dat mensen naar Antalya gaan of geweest zijn en als ik dan vraag waar dan merk ik dat ze niet in de stad maar in de provincie Antalya terecht komen .Het kan zijn dat je in Kemer,Belek,Beldibi,Side of Alanya terecht komt.Dat zijn typische strand luier op golfvacanties. Als je een vacantie echt in de stad Antalya wil moet je daar bij het boeken goed opletten. In Antalya stad zijn ook mooie hotels met stranden maar je hebt tevens het centum bij de hand en je kunt heel mooi de charme van de mix der ouıde cultuur en het nieuwe hippe leven ondergaan. Ook is Antalya een zeer practische uitval s basis voor dagtochten in de omgeving naar de vele antikiteiten welke er zijn. Voor het eerst in al die jaren dat ik hier woon naar de bioscoop geweest.Om de stad heen zijn vele nieuwe''zeer luxe en overdekte winkelcentra gebouwd en al deze centra hebben bioscoop zalen. Je weet niet wat je meemaakt.Echte luie stoelen .Onderuit en met gesterkte benen naar de film kijken .Fantastisch! De foto hierbij is van de boulevard waar ik liep en ook woon. Het is mijn uitzicht. Je kunt de foto aanklikken om te vergroten.
Dit is nu mijn schrijfsel nummer 30. Ik zie als de teller klopt dat er zo,n 1900 mensen langs geweest zijn op dit blog. De reacties op mijn schrijfsels zijn tot op dit moment 27 mensen en die 27 ''mij totaal vreemde mensen'' dank ik hartelijk voor hun stemming/bericht in mijn gastenboekje zij hielpen mij om door te schrijven over een delicaat onderwerp. Delicaat omdat we amper weten wat liefde nou eigenlijk voorsteld. Hou mij ten goede ja ,ik zit te schrijven op dit blog om te testen of het schrijven van een boek door mij enig nut zou hebben dat is waar.Ok. Jullie zijn dus uh uh proefkonijnen om het zo maar eens oneerbiedig uit te drukken maar, als U goed gelezen hebt weet u dat ik niet oneerbiedig ben. Ik zit hier niet te schrijven voor de eer . Wel met de motivatie om '' ons leven ''een stukje lichter of liever gezegt ,verlichter te maken.
Alles wat ik hier schreef, is voortgekomen uit mijn persoonlijke levens ervaringen ,en al oplossingen zoekend voor de tegenstand van het leven ervaren dat, het werkt zoals ik hier beschreef. Mischien denkt u ,ach het zal wel maar wat moet ik er mee ,ik ben alleen. Als u dat denkt , raad ik u aan, de teksten eens wat nauwkeuriger te onderzoeken om te ontdekken waar het in werkelijk over gaat betreffende de liefde Als u goed leest zult u zien dat ik nauwelijks spreek over'' partnerschap''. Elke aard van liefde welke ik hier beschrijf bestaat .Ze bestaat nameljik in ons zelf,in één en dezelfde persoon. Maar ,mischien heb je dat nog niet ontdekt. Als je jezelf toestaat om lief te hebben zoals beschreven zul je merken dat er een hele nieuwe wereld voor je open gaat. Je volwassen kinderen, je familie je bekenden je enkele vrienden en de vreemdelingen , zul je dan met heel andere ogen bekijken en, zij jou. Ze zullen trots op je zijn en je graag zien omdat , jij geeft wat zij niet geven aan jou omdat zij niet weten wat jij nu weet. Liefde kun je namelijk niet krijgen je moet het zijn. Ik leerde dat van een veel oudere vriendin welke al lang niet meer leeft maar ,ik heb ervaren dat ze gelijk had. Zo blijft een ''oma Bot'' ,zoals ik haar altijd noemde als engel in mijn gedachten. Doe je voordeel hiermee. Liefde en vriendschap krijg je niet, je moet het zijn. Warme groet. Jennifer Antalya vandaag 30 graden.
Angst voor de verstoring van , ons levens geluk is geen normale vrees voor een werkelijk dreigend gevaar maar,een idee -fixe. Uit duizend en één mogelijke risico's is de meest voorkomende vrees ,de partner te verliezen door ontrouw. Waarom kiezen wij juist de ontrouw als onze prive angst? Is het de bedreiging die het meest voor de hand ligt of waartegen wij nu juist machteloos staan? Welnee,iedereen weet ,dat er uitest zelden een werkelijk gaaf geluk door ontrouw verloren gaat. Ontrouw is nooit een oorzaak ,het is een gevolg. Als twee mensen heel veel van elkaar houden kan er ,geen derde tussen komen. Ontrouw is als roest ;op een aangesloten oppervlak kan het zich,niet vastzetten. Het krijgt alleen de kans als de eenheid van het materiaal ergens is verbroken,als er al een begin van een scheur is. Sleur en egoisme ,ziekte en ongeluk zijn de gevaren die je veel meer zou moeten vrezen. De angst voor ontrouw is te vergelijken met angst voor monsters op een andere planeet die het in griezelfilms zo goed doen. Sleur is een veel groter en werkelijker gevaar voor ons geluk. Tegen sleur kan je wat doen ,moet je wat doen anders, is een geleidelijk uit elkaar groeien onvermijdelijk. Het liefdes besef levendig te houden en te voeden vraagt, inzet en fantasie steeds opnieuw. De menu kaart moet regelmatig vernieuwd worden en,aangepast aan de tijd. Stel de kans om geluk te genieten nooit uit.
''Het schip dat de mensen kon meenemen naar het land van geluk lag aan de kade , ''verteld een oude filosoof''. Een jonge man keek er verlangend naar. Hij had tijd, hij had lust ,maar hij had geen geld. Een aantal jaren later kwam hij weer langs de kade en , weer zag hij het schip met de vlag van het land van geluk Hij keek er verlangend naar maar, ging weer niet mee. Hij had lust, hij had geld ,maar had nu geen tijd. Vele jaren van arbeid volgde . Toen hij oud was zag hij het schip voor de laaste maal . Hij dacht aan zijn verloren geluk. Hij had tijd, hij had geld maar,nu geen lust meer''.
Als je te eenzijdig leeft ,blind blijft doorwerken aan de toekomst van je gezin, heb je mischien geen gezin meer als je het doel hebt bereikt.
