GENK ZUID MET DE GROTE VERVUILING GRENST AAN ONZE WOONKERN EIK - HEESVELD , OOK DIT ZAL OP TERMIJN SCHADE VOOR DE VOLKSGEZONDHEID MET ZICH MEE BRENGEN !!!! (INFO IN DIT BLOG)
Nog tot 14 november kan elke Bilzenaar het ruimtelijk structuurplan inkijken in het gemeentehuis en bezwaren indienen. Eén actiecomité is gisteravond alvast opgestart: bewoners van Heesveld-Eik willen niet dat in hun achtertuin ruimte wordt gemaakt voor glastuinbouw en grote serres. "Het is nooit de bedoeling geweest om die serres tot aan de huizen te laten komen. Dat wordt aangepast," zegt burgemeester Sauwens. De meeste gemeenten zijn volop bezig met het opmaken van een ruimtelijk structuurplan: dat moet vastleggen waar zonevreemde bedrijven naartoe kunnen, waar meer huizen gebouwd mogen worden, wat natuur moet blijven, enz. In Bilzen zijn ze klaar met het ontwerp, dat inwoners nog tot 14 november kunnen inkijken. Eén van de plannen is ruimte maken voor de glastuinbouw in Munsterbilzen, die nu middenin het centrum opeengepakt zit. "Hiervoor zijn 2 zoekzones aangeduid: een kleine zone van zo’n 8 hectare ten oosten van Eigenbilzen/Mopertingen en een tweede zone van 30 hectare aan Heesveld-Eik. De glastuinbouw is historisch gegroeid in Munsterbilzen door de goede mengeling van zand en leemgrond," zegt burgemeester Sauwens. "Zo zitten we hier met een 100-tal plantenmannen in het centrum. Maar er zijn bedrijven die willen doorgroeien en hiervoor ruimte vragen. Dat kan niet in het centrum." En zo zijn door een studiebureau 2 zoekzones in kaart gebracht. "Maar dat is vlak tot aan onze huizen. De glastuinbouw op grote schaal is een bedreiging voor de gezondheid van de spelende kinderen en de chirojeugd door het gebruik van pesticides. En dan is er nog de overlast: het verkeer dat naar die grote serres moet, de infrastructuur die daar gebouwd wordt," zegt Willy Claes, die gisteravond met buurtbewoners een actiecomité heeft opgericht. "We gaan proberen om die plannen te verhinderen. Op 3 november organiseren we een infoavond voor de 800 gezinnen hier. Ze hebben het over 30 hectare glasopstand maar uiteindelijk gaat het veel meer worden met bufferzones, gebouwen, enzovoort."
Burgemeester Sauwens begrijpt de bezwaren: "Het is nooit de bedoeling geweest dat de zoekzone tot aan de huizen komt. Het studiebureau heeft die zone te groot afgebakend. Maar er is wel een zone voor glastuinbouw nodig: de tuinbouwers zelf vragen dat én de provincie. Een 3-tal bedrijven zal zich daar op termijn gaan vestigen: nu zitten die op bouwgrond in het centrum en de ruimte wordt ook te klein." "Maar moeten wij daarvoor de dupe worden?", vraagt het actiecomité. Na 14 november worden alle ingediende bezwaren door de gemeentelijke commissie voor ruimtelijke ordening behandeld. Het aangepaste structuurplan vertrekt dan naar de gemeenteraad en tot slot voor goedkeuring naar de provincie.
Genk - Deurne '¢ Dewitte en Van Duppen eisen maatregelen tegen fijn stof
Beiden zijn pas verkozen voor de PVDA+, de ene in de stad Genk, de andere in district Deurne. Beiden eisen ze maatregelen tegen de concentraties fijn stof in hun gemeente.
Free Van Doorslaer 14-02-2007
Harrie Dewitte voor het staalbedrijf ALZ. Dat nam al maatregelen tegen de luchtvervuiling, maar van de maatregelen om de bezoedelde plaatsen regelmatig te kuisen is nog niet veel in huis gekomen. (Foto Solidair, Peter Vanloffelt)
- Klik op de foto om ze te vergroten -
In Genk raakten vorige week de resultaten van 2006 bekend van de metingen van de concentraties van chroom en nikkel in de lucht van Genk-Zuid. PVDA-dokter Harrie Dewitte sprong vorig jaar al in de bres voor properder lucht in de wijk Sledderlo en omgeving. Bij de bekendmaking van de nieuwe resultaten vorige week noemde hij de situatie beangstigend. Er is 20 keer te veel nikkel en veertien keer te veel chroom in de lucht stelde hij. Het wijkschooltje de Sleutel waar 300 jonge kinderen naar school gaan, is bijzonder zwaar getroffen.De risicos voor kinderen zijn dubbel zo groot als voor volwassenen. Tevens vroeg hij dat ook de concentraties aan fijn stof aan het meetpunt bij het schooltje zou gemeten worden.
Als reactie op het gezondheidsonderzoek, uitgevoerd door Geneeskunde voor het volk, waarbij bleek dat één kind op twee, jonger dan 2 jaar, reeds anti-astma middelen gebruikt, plaatste de Vlaamse Milieumaatschappij 6 bijkomende meetpunten in Genk. En het bedrijf ALZ - de bron van de pollutie - begon met de afvalhopen van metaalslakken te overdekken. ALZ stelde een lijst van 35 ingrepen op die het tegen 2008 wil afgewerkt hebben. Deputee Frank Smeets bevestigde dat het gevraagde bevolkingsonderzoek binnen enkele maanden ook effectief start.
Maar van directe maatregelen die Dewitte al vorig jaar had voorgesteld om de bezoedelde plaatsen waar kinderen komen regelmatiger te kuisen was nog niets in huis gekomen. Het ging dan vooral om het wekelijks kuisen met sproeiwagens van de speelplaatsen en pleintjes waar kinderen spelen en de straten van de wijk. Daarom schreef Dewitte een ijzersterk rapport over de onderschatte gezondheidsrisicos en stelde concrete en praktische maatregelen voor die hij donderdag 15 februari aan de gemeenteraad gaat voorleggen.
Bijkomend meetpunt in Deurne-Noord gevraagd
Dokter Van Duppen wil dat de Vlaamse Milieumaatschappij ook in Deurne-Noord een meetpunt installeert dat de blootstelling aan fijn stof meet. De waarden in Luchtbal, Borgerhout en Hoboken liggen al ver boven de Europese norm. Een bijkomend meetpunt in Deurne-Noord, waar bijna al het vrachtverkeer van en naar het Antwerpse havengebied passeert, is dringend en noodzakelijk. Want het kruispunt, vlak aan het Sportpaleis, grenst aan woonwijken. Meer en meer studies wijzen uit dat fijn stof afkomstig onder meer van het verkeer de risicos op hart- en vaatziektes verhoogt. In binnenstedelijk gebied is de sterftekans niet veel minder dan dat van een roker zegt Van Duppen.
Actuele vraag van de heer Rudi Daems tot de heer Kris Peeters, Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, over de conclusies en aanbevelingen van het OESO-rapport betreffende het milieubeleid in België
Actuele vraag van mevrouw Marleen Van den Eynde tot de heer Kris Peeters, Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, over de conclusies en aanbevelingen van het OESO-rapport betreffende het milieubeleid in België
Actuele vraag van de heer Bart Martens tot de heer Kris Peeters, Vlaams minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, over de conclusies en aanbevelingen van het OESO-rapport betreffende het milieubeleid in België
De voorzitter:
Mevrouw Van den Eynde heeft het woord.
Mevrouw Marleen Van den Eynde:
Mevrouw de voorzitter, mijnheer de minister, dames en heren, deze week werd door de OESO een rapport bekendgemaakt waarin het Belgische milieubeleid voor de tweede maal werd doorgelicht. Enerzijds was er heugelijk nieuws omdat het Belgische milieubeleid positief wordt onthaald. Anderzijds zijn er nog enkele punten die de nodige aandacht verdienen, zoals het waterbeleid, de biodiversiteit en de luchtkwaliteit. Bij dat laatste punt wil ik toch even stilstaan.
Ik heb in januari een vraag om uitleg over de luchtkwaliteit in Vlaanderen gesteld. Toen is ook het probleem van het fijn stof besproken. U stelde toen dat er nog een en ander moest worden ondernomen inzake het vergunningenbeleid, onder meer op het vlak van het toezicht. In hoeverre is het milieuvergunningenbeleid inzake fijn stof bijgestuurd?
In zijn antwoord zei de minister ook dat de VITO een studie uitvoerde waarin wordt nagegaan of het mogelijk zou zijn om een flexibel meetnetwerk op te starten. We beschikken over een goed meetnetwerk,, maar het is niet uitgebreid genoeg om heel Vlaanderen onder de loep te nemen. Is dit flexibel meetnetwerk al in voege getreden?
De grootste producent van fijn stof is het verkeer. Moeten we het op dat vlak niet over een andere boeg gooien? De uitstoot van giftige stoffen verminderd dankzij technologische vernieuwingen. Is de regering bereid om technologische vernieuwingen die het moeten mogelijk maken de uitstoot van fijn stof door wagens te verminderen, te stimuleren? (Applaus bij het Vlaams Belang)
De voorzitter:
De heer Martens heeft het woord.
De heer Bart Martens:
Mevrouw de voorzitter, leden van de regering, beste collega's, het OESO-rapport over het milieubeleid van ons land is niet het eerste. Al in 1998 heeft de OESO ons milieubeleid grondig doorgelicht. De OESO gaf toen een pak aanbevelingen mee die niet alleen voor de gewestelijke milieuministers waren bedoeld, maar ook voor de federale ministers, en dan vooral voor de minister die bevoegd is voor fiscaliteit. Ook in het eerste OESO-rapport is sterk de nadruk gelegd op een economisch instrumentarium om de milieuoverlast te verminderen. Vandaag stelt de OESO vast dat we weliswaar vooruitgang hebben geboekt, maar dat die ontoereikend is om de luchtkwaliteit in ons land te verbeteren, onze waterlopen proper te krijgen en de biodiversiteit te behouden. Dat zijn nochtans doelstellingen waartoe we ons ook op internationaal vlak hebben verbonden.
Wat de luchtkwaliteit betreft, is vooral fijn stof een probleem voor de gezondheid van de mensen in de steden. De OESO wijst ook op het probleem van de zomersmog. De grote ozonconcentraties die zich in de zomermaanden voordoen, zorgen voor ademhalingsproblemen bij kinderen, bejaarden en mensen die sowieso al last hebben met hun ademhaling. Er moet daar uiteraard iets aan worden gedaan. Uit onze debatten heb ik wel begrepen dat de minister in dat verband tal van acties overweegt. Ik denk dan aan het actieplan inzake fijn stof. Ook op federaal vlak worden terzake maatregelen genomen. Het is evenwel de vraag of dat allemaal toereikend is om de stadslucht schoon te krijgen.
Wat ozon betreft, hebben we een belangrijke achterstand voor het terugdringen van ozonvormende stoffen in de lucht. Ik heb het dan in de eerste plaats over de stikstofoxiden die vrijkomen bij verbrandingsprocessen. In het Milieubeleidsplan staat dat we bovenop het vergunningenbeleid economische instrumenten zoals heffingen op de NOx-uitstoot of verhandelbare NOx-emissierechten moeten gebruiken om daaraan te remediëren. Ik heb daarop al verschillende keren gewezen. Andere landen in en buiten Europa zijn ons daarin al voorgegaan. Nu de OESO uitdrukkelijk vraagt om die economische instrumenten aan te wenden, zou ik van u willen weten hoever het daarmee staat. Neemt u die aanbeveling ter harte?
Wat de waterkwaliteit betreft, is het vooral een probleem van nitraten en pesticiden. Volgens het OESO-rapport zijn de concentraties aan deze stoffen in het oppervlaktewater nergens ter wereld zo hoog als bij ons. Waar een klein land groot in kan zijn. De meerderheid wil er alles aan doen om het mestoverschot in te perken en om met een nieuw mestdecreet dat mestoverschot echt 'boven water' te krijgen.
Wij zullen als parlementsleden op dit vlak onze verantwoordelijkheid opnemen en het initiatief van de regering overnemen. We hopen eerstdaags met een consensusvoorstel op de proppen te komen.
Waar we als parlementsleden minder greep op hebben, is het rioleringsbeleid in Vlaanderen. Ook dat beleid zullen we nodig hebben om de waterkwaliteit op pijl te brengen. Als we een groene pluim krijgen in het OESO-rapport, is het omdat de milieu-uitgaven in ons land serieus zijn opgekrikt en gestegen in vergelijking tot de voorbijgaande jaren. Maar die milieu-investeringen moeten uiteraard renderen.
Als gemeenten weigeren het afvalwater aan te koppelen op de collectoren en het waterzuiveringssysteem van Aquafin of achterblijven in het afkoppelen van het regenwater op die systemen, dan zullen die verhoogde investeringen in ons milieubeleid niet het verhoopte milieuresultaat opleveren.
Vorige week nog heeft de Bond Beter Leefmilieu een studie bekendgemaakt waaruit bleek dat in Oost- en West-Vlaanderen 1 op 6 gemeenten, meer dan 40 percent van de gezinnen, niet is aangekoppeld op de riolering. Uiteraard kunnen we op die manier nooit de waterkwaliteitsdoelstellingen bereiken.
Ik zou u ook willen vragen wat u doet met de aanbevelingen van de Bond Beter Leefmilieu. Als de gemeenten achterblijven en hun verantwoordelijkheid blijven ontlopen inzake het rioleringsbeleid, zou bijvoorbeeld het Vlaamse Gewest in de plaats kunnen treden van die gemeenten. Dat is niet betuttelend. We hebben een gelijkaardig systeem in de afvalstoffenwetgeving. Ook daar staat bepaald dat OVAM in de plaats kan treden van steden en gemeenten die hun verantwoordelijkheid inzake de inzameling en verwerking van huishoudelijk afval niet nakomen.
We moeten dringend denken aan mogelijke instrumenten om de achterblijvende gemeenten achter de veren te zitten zodat zij ook hun verantwoordelijkheid opnemen.
Concluderend. In welke mate gaat u, mijnheer de minister, de aanbevelingen van de OESO ter harte nemen en meer bepaald de aanbevelingen om economische instrumenten in te zetten in het milieubeleid?
Ik denk aan de enorme uitdagingen om de ozonvormende stoffen en de milieudruk van het toenemende wegverkeer tegen te gaan. Ik denk dat u wat dat laatste betreft ook eens met minister Van Brempt rond de tafel moet zitten.
In welke mate zult u de gemeenten die achterop hinken wat de aansluiting op de riolering van hun inwoners betreft, achter de veren zitten zodat we binnen enkele jaren een performante waterzuivering hebben die ertoe bijdraagt dat de waterkwaliteit in Vlaanderen eindelijk is wat ze zou moeten zijn.
De voorzitter:
De heer Daems heeft het woord.
De heer Rudi Daems:
Mevrouw de voorzitter, leden van de regering, beste collega's, het recente OESO-rapport was niet al te positief over Vlaanderen. De minister heeft vanmorgen gezegd: 'Vlaanderen is catching up'. Dat is op een aantal terreinen, zoals het waterbeleid, wel correct. Wat de luchtkwaliteit en de biodiversiteit betreffen, zitten we in het beste geval met een status-quo en op lange termijn kunnen we misschien zelfs voor biodiversiteit in 2010 van een achteruitgang spreken.
Ik wil mij vooral focussen op de aanbevelingen van de OESO. De organisatie houdt alweer een pleidooi voor structurele beleidsmaatregelen en economische instrumenten. De heer Martens heeft er daarnet aan gerefereerd. Uw federale collega, minister Tobback, heeft in een reactie te kennen gegeven dat hij inderdaad die financiële instrumenten wil uitspelen. De Bond Beter Leefmilieu heeft gevraagd of het niet mogelijk was om voor grote projecten, infrastructuurprojecten zoals luchthavens, een kosten-batenanalyse in te voeren waarbij de kost voor het leefmilieu, voor de menselijke gezondheid en de sociale zekerheid wordt afgewogen tegenover de economische opbrengst.
Ik wil bij het thema van de dag blijven, het fijn stof. In het MiNa-rapport is berekend dat de jaarlijkse kosten aan sociale zekerheid voor fijn stof ongeveer 1 miljard euro bedragen of 130 euro per inwoner per jaar.
Dat is niet niets. In dezelfde lijn vraagt de BBL de minister om van zijn goldplating-model af te stappen en om in die domeinen waar Vlaanderen duidelijk een stuk slechter dan de buurlanden scoort verder te gaan dan wat de Europese overheid vraagt. Tijdens de rondetafelbesprekingen van het milieuschadedecreet hebben we dit debat kunnen volgen. We zien echter het tegenovergestelde gebeuren. Ondanks het gebruik van de term 'verduurzaming' wordt in de Septemberverklaring eigenlijk weinig aandacht aan milieu en aan gezondheid geschonken. We worden duizelig van de miljoenen euro's dit in het eerste hoofdstuk staan. Dit geld is onder meer voor de missing links bestemd. Wanneer het om integraal water- of luchtbeleid gaat, wordt de tekst vager en worden de cijfers kleiner.
Als klap op de vuurpijl hebben we gisteren mogen toekijken hoe een ruime meerderheid van christendemocraten, liberalen en socialisten in het Europees Parlement een nieuwe richtlijn inzake de luchtkwaliteit hebben voorgesteld en goedgekeurd. Deze nieuwe richtlijn houdt voor het fijn stof een flinke versoepeling in. Als ik het goed heb begrepen, heeft de minister hiervoor hard geijverd.
De versoepeling houdt twee belangrijke punten in. Het aantal dagen waarop de daggrenswaarde, die hier al vaak ter sprake is gekomen, mag worden overschreden, wordt van 35 tot 55 dagen verhoogd. Bovendien krijgen lidstaten als België zes jaar uitstel om aan de wettelijke grenswaarde te voldoen. Zelfs de Europese commissaris voor Leefmilieu was niet erg gelukkig met de tekst die door het Europees Parlement is goedgekeurd. De heer Staes heeft me verteld dat dit de eerste keer is dat het Europees Parlement minder ver dan het voorstel van de Europese ministers van Leefmilieu gaat.
In de Septemberverklaring wordt een pleidooi voor de ontkoppeling van economische groei en milieu-impact gehouden. We kunnen dit pleidooi uiteraard enkel steunen. Dit moet evenwel worden geconcretiseerd. Ik zou in dit verband willen verwijzen naar een aantal aanbevelingen in het OESO-rapport. Mijn vragen gaan trouwens over deze aanbevelingen.
Mijnheer de minister, wat vindt u van het principe van de internalisering van de milieukosten, zoals de heer Bex dit meestal omschrijft? Staat dit niet een beetje in contrast met wat in de Septemberverklaring de betaalbaarheid van de energiekost voor bedrijven wordt genoemd? Zoals de heer Martens daarnet al heeft aangehaald, wordt al een tweetal jaren onderzocht of een heffing op de luchtvervuiling door bedrijven kan worden ingevoerd. Hoe staat het vandaag met deze beruchte NOx-heffing? Ik heb vernomen dat er sprake is van het afschaffen van de heffing op het verbranden van afval. Klopt dat? Steunt u het voorstel om deze heffing af te schaffen? Wat vindt u van het voorstel van de BBL om voor grote projecten, zoals grote infrastructuuringrepen, een ruime, de milieu- en gezondheidskost uitdrukkelijk in rekening brengende, maatschappelijke kosten-batenanalyse te maken? De versoepeling van de richtlijn in verband met fijn stof zal tijdens de Europese ministerraad opnieuw ter sprake komen. Welk standpunt zult u in dit verband innemen?
De voorzitter:
Minister Peeters heeft het woord.
Minister Kris Peeters:
Mevrouw de voorzitter, het OESO-rapport is een Belgisch rapport waar de regio's zeer intensief aan hebben deelgenomen. De experts van de verschillende regio's hebben een sterke inbreng gehad. Dit betekent dat de conclusies en de aanbevelingen zich op het Belgische niveau situeren. Dit houdt niet in dat deze conclusies en aanbevelingen voor Vlaanderen niet relevant zouden zijn.
Ik wil hier onmiddellijk de vraag van de Martens beantwoorden.
Het is evident dat deze aanbevelingen en deze conclusies zeer ernstig moeten worden genomen en dat we die maximaal moeten vertalen naar het Vlaamse niveau, zeker wanneer ze ook van toepassing zijn op Vlaanderen.
Mijnheer Daems, toen ik mijn beleidsnota heb voorgesteld, heb ik gezegd dat Vlaanderen, 13.500 vierkante kilometer groot, zeer dichtbevolkt is, met veel industrie en een dicht wegennet, enzovoort. U hebt gezien dat de OESO dit eigenlijk ook heel nadrukkelijk meeneemt en benadrukt dat de uitdaging voor Vlaanderen wat milieu betreft een zeer belangrijke uitdaging is gezien de kenmerken die Vlaanderen heeft. Dit gezegd zijnde, is het belangrijk om na te gaan, zeker wat de luchtkwaliteit en het water betreft, hoe we verder zullen werken. Het vorige rapport dateerde van 1998, zoals u hebt aangehaald, maar het is gelukkig niet zo dat we nu niet in gang moeten schieten omdat we nu met aanbevelingen worden geconfronteerd en ons afvragen wat we nu moeten doen. Neen, we hebben al heel wat acties ondernomen om een antwoord te bieden op een aantal problemen die ook in het rapport en in de aanbevelingen zijn opgenomen.
Mijnheer Daems, elk parlement heeft zijn rechten en kan beslissen waarover het moet beslissen. U verwijst naar wat er deze week op Europees niveau is beslist over het fijn stof. Ik denk dat het positief is dat het Europees Parlement erop heeft aangedrongen om de Euro 5- en de Euro 6-norm voor personenwagens zo snel mogelijk in te voeren en ook de vervuiling veroorzaakt door de scheepvaart, die ook belangrijk is, aan te pakken. Als u daarnaar verwijst, denk ik dat u ook volledig moet zijn en dat zeker ook mee moet nemen.
Mijnheer Martens en mevrouw Van den Eynde, het fijn stof is een heel belangrijk probleem. Ik heb ook al verschillende keren gezegd dat het een probleem is dat Vlaanderen overstijgt: er komt ook fijn stof van elders naar hier, zeker vanuit het Ruhrgebied, en ons fijn stof gaat ook naar elders. Dat is dus een problematiek die ons zeker overstijgt, wat niet wil zeggen dat we het probleem niet moeten aanpakken.
We hebben het wel degelijk aangepakt. Er is verwezen naar het actieplan Fijn Stof en ik kan u zeggen dat we wat dat betreft, rekening houdend met wat we toen hebben voorgesteld, toch al heel wat concrete maatregelen hebben gerealiseerd. Ik denk in het bijzonder aan VITO, waarnaar mevrouw Van den Eynde heeft verwezen. Wat de meetinstrumenten betreft, kan ik zeggen dat de VMM een aantal bijkomende meetposten heeft toegevoegd, flexibele meetposten, bijvoorbeeld in Genk-Zuid. Wat uw verwijzing naar VITO betreft, denk ik dat ik ofwel de vraag niet goed heb begrepen ofwel dat daar een kleine verwarring bestaat. We hebben hier enkele maanden geleden aangekondigd dat we aan de gemeente het CAR-model ter beschikking zouden stellen, op basis waarvan de gemeenten konden nagaan hoe het zit met fijn stof en mobiliteit. VITO heeft daarbovenop een zeer gespecialiseerd en wat specifieker programma uitgebouwd, dat ondertussen ook klaar is voor gebruik. Ik denk, collega's, dat wat fijn stof betreft dat actieplan verder moet worden uitgevoerd, verder moet worden opgevolgd, en dat er wanneer nodig ook bijkomende maatregelen aan moeten worden toegevoegd.
Wat ozon betreft en heel de problematiek van de economische instrumenten, wil ik benadrukken dat het emissiereductieprogramma dateert van 2003 en dat dit ook wordt uitgevoerd. In het najaar van 2006 zullen we trouwens een geactualiseerde versie van dat reductieprogramma overmaken ook aan de Europese Commissie.
Mijnheer Martens, wat de economische instrumenten betreft, waar ook de heer Daems naar vraagt en waar ook de OESO naar verwijst, kan ik u zeggen dat ik nu een document heb. We hebben dat bekeken en we zijn nagegaan welke economische instrumenten kunnen worden ingezet om de NEC, de national emission ceilings of het nationaal emissieplatform, te halen. Ik zal u daar in de loop van de komende weken verder over informeren.
Dan wil ik het even hebben over de waterkwaliteit. Mijnheer Daems, u hebt gevraagd naar concrete cijfers. Ik moet u toch wel zeggen dat het me toch wel verwondert dat u daarnaar durft te vragen, zeker wat investeringen Aquafin betreft.
De investeringen in Aquafin bereikten in 2003 een absoluut dieptepunt van 35 miljoen euro. De daaropvolgende jaren werd dat opgetrokken tot meer dan 160 miljoen euro. Ik denk dat ik niet concreter kan zijn. U moet het maar zelf even nakijken: het absolute dieptepunt situeerde zich in 2003. Gelukkig hebben we dat bedrag opgetrokken tot 160 miljoen euro.
Mijnheer Daems, ik zal u nog een ander concreet cijfer geven, omdat u daar expliciet naar vraagt, over de investeringen van gemeenten en de gewestelijke subsidies. Recurrent bedraagt de subsidie 67 miljoen euro. Ik heb er in 2004 50 miljoen euro aan toegevoegd, in 2005 nog eens ruim 10 miljoen euro en ik zal er in 2008 en 2009 in totaal 75 miljoen euro aan toevoegen, bovenop de recurrente uitgaven van 67 miljoen euro. Dat zijn de concrete cijfers. Ik denk dat daar geen speld is tussen te krijgen. Er wordt aangetoond dat we met deze bijkomende middelen alles doen opdat de gemeenten hun verplichtingen inzake rioleringen kunnen realiseren.
Ik ga er niet mee akkoord om, zoals bijvoorbeeld Bond Beter Leefmilieu voorstelt, nu al te sanctioneren. Gemeenten hebben in eerste instantie hun geld nodig om te doen wat ze moeten doen, meer bepaald zorgen voor de aansluitingen en de rioleringen leggen. Ik ga de gemeenten geen boetes opleggen zolang we de bijkomende middelen niet effectief aan de gemeenten kunnen doorgeven en ze de kans hebben gekregen om de opdracht uit te voeren.
Zeker wat waterkwaliteit betreft, is er nog een weg af te leggen, maar mocht ik in hetzelfde tempo voortgaan als in 2003, zouden we nog meer opmerkingen krijgen van de OESO. (Applaus bij CD&V, VLD-Vivant, Vlaams Belang en N-VA)
Mevrouw Marleen Van den Eynde:
Mijnheer de minister, ik heb u niets horen zeggen over de technologische nieuwigheden. Uit het OESO-rapport bleek ook dat een aantal giftige stoffen kunnen worden teruggedrongen door nieuwe technologische uitvindingen. Ik heb niet de indruk dat u daar echt mee bezig bent. Ik kan u wel aankondigen, als lid van de raad van bestuur, dat viWTA bezig is met een studie, waarin ook de technologische nieuwigheden nader zullen worden bekeken. Hopelijk zal een maatschappelijk debat worden geopend over de manier waarop fijn stof verder kan worden aangepakt.
De heer Bart Martens:
Mijnheer de minister, ik dank u voor uw antwoord, waarin toch een aantal interessante elementen zitten. Ik heb u horen zeggen dat dit najaar een geactualiseerd rapport van het reductieprogramma, dat we moeten opmaken voor de terugdringing van de ozonvormende stoffen tot onder de door Europa opgelegde plafonds, aan de commissie zal worden overgemaakt. Ik wil erop aandringen om het rapport eerst te bespreken in de commissie Leefmilieu van dit parlement. Ik denk dat er voldoende interessant materiaal in kan zitten om er een debat aan te wijden. Hetzelfde geldt voor het document over de inzet van economische instrumenten om de uitstoot van ozonvormers terug te dringen. Ik denk dat dat in hetzelfde themadebat kan worden ingeschoven.
Mijnheer de minister, wat rioleringen betreft, denk ik dat het goed is dat er een inhaalbeweging is gebeurd, waarbij we voorlopende gemeenten extra subsidies te verstrekken voor de aanleg van nieuwe rioleringen. Maar ik denk dat we ook een beleid moeten voeren om de achterblijvers te doen bijbenen. Heel wat gemeenten hebben niet geïnvesteerd in riolen, niet omdat er onvoldoende subsidies waren, maar gewoon omdat ze andere prioriteiten hebben. Ze investeren liever geld in een sporthal die boven de grond staat en die iedereen ziet, dan in riolen die onder de grond zitten, maar die absoluut noodzakelijk zijn om onze waterkwaliteit te verbeteren. Met een amendement op het Programmadecreet hebben we er vanuit het Vlaams Parlement voor gezorgd dat de uitvoerings- en zoneringsplannen voor de riolen in alle Vlaamse gemeenten bindend zijn. Uiteraard heeft het weinig zin om die bindend te maken als er geen stok achter de deur is, om bij niet-uitvoering de gemeenten tot daden te doen overgaan.
De heer Rudi Daems:
Mijnheer de minister, ik dank u voor het antwoord. Drie jaar geleden stond in het emissiereductieprogramma dat de NOx-heffing zou worden bestudeerd en dat bekeken zou worden wat het resultaat is.
U laat voorlopig nog niet in uw kaarten kijken, maar we zullen daar binnen enkele weken in de commissie op kunnen terugkomen.
Wat betreft Aquafin, had ik geen cijfers gevraagd, maar ik dank u vriendelijk voor de informatie die ik heb gekregen. Tijdens de vorige legislatuur zijn de inspanningen voor rioleringen ook fors omhoog gekrikt. Ik verwijs naar 2004, wat een absoluut topjaar was. Ondanks de verhoogde investeringen, heb ik vragen bij het beleid dat Aquafin voert. De voorbije zomer hebben op verschillende plaatsen weer mensen met natte voeten gezeten. We hebben te maken met overgedimensioneerde installaties en leidingen. We zien de waterkwaliteit niet echt vooruit gaan. We moeten ons vragen durven stellen over de keuze van Aquafin, door u gesteund, en of het beleid dat in gang werd gezet in de jaren negentig, wel een goede keuze is geweest. De ecologische resultaatsverbintenis die zogenaamd in de beheersovereenkomst is opgenomen en die u hebt verlengd, wat ik trouwens betreur, stelt amper iets voor. De RWZI's, de rioolwaterzuiveringsinstallaties, moeten voldoen aan de normen, maar ze moeten voor de rest geen bepaald minimumrendement halen. Ze krijgen enorm veel proper water, zeker bij zware regenval, maar bij het ecologische rendement van dat type van waterzuivering kunnen we vragen stellen.
Ik heb geen antwoord gekregen op mijn vraag of u overweegt om de heffing op afvalverbranding af te schaffen en wat u vindt van het idee om voor grote infrastructuurprojecten een maatschappelijke kosten-batenanalyse te laten uitvoeren.
Minister Kris Peeters:
U vraagt naar wat ik denk over het een en het ander. Dat is interessant, maar er moeten eerst een aantal dingen besproken worden in de Vlaamse Regering vooraleer ik daarover hier verdere commentaar geef.
Mijnheer Daems, wat betreft de cijfers, had ik begrepen dat u uitdrukkelijk zegt dat wat infrastructuur en dergelijke betreft de minister-president een aantal cijfers heeft genoemd en dat er voor de rest geen cijfers zijn genoemd, daarom heb ik ze gegeven. Ik heb u mogelijk verkeerd begrepen. Het is niet mijn bedoeling om telkens cijfers te geven, maar als u ernaar vraagt, krijgt u ze.
Mevrouw Van den Eynde, mijn excuses dat ik niet onmiddellijk heb geantwoord op de vraag over de technologische vernieuwingen. We hebben bijvoorbeeld het milieu-innovatieplatform opgericht, waar we ettelijke miljoenen hebben voor uitgetrokken. Daar worden onderzoeken gedaan en stimulansen gegeven voor nieuwe technologieën en toepassingen, bijvoorbeeld in verband met de problematiek van het fijn stof. U haalt een voorbeeld aan, maar u kunt er zeker van zijn dat we hier in Vlaanderen voor het milieu in het algemeen en voor de kwaliteit van de lucht en de andere elementen, de nodige innovatieve ontwikkelingen aanmoedigen.
Mijnheer Martens, het geactualiseerde actieplan over de emissiereductie, zal ik overmaken aan de Europese Commissie. Wanneer het door de Vlaamse Regering is besproken, kan het ook in de commissie worden besproken wanneer u daar uitdrukkelijk om vraagt. Ik heb begrepen dat dat zo is. Hetzelfde geldt voor de economische instrumenten waar ik mee bezig ben. Als dat onderwerp op regeringsniveau wordt afgerond, kan het in het parlement worden besproken.
U hebt gelijk in uw opmerking over de gemeenten, ik heb de zoneringsplannen daarstraks niet aangehaald. Ik begrijp dat u me volgt in mijn redenering dat we er eerst voor moeten zorgen dat er voldoende middelen zijn en dat we moeten stimuleren en een wortel voorhouden. Op een bepaald moment moeten we erover durven denken om degenen die toch niet de nodige stappen zetten, hoewel de middelen er zijn, te sanctioneren. Dat is nog iets anders dan uitvoeren waartoe men verplicht is.
Nu lijkt het me vooral belangrijk te voorzien in de nodige fondsen en de gemeenten aan te moedigen te doen wat er moet worden gedaan.
Bilzen gaat industriezone Genk Zuid II uitrusten !!
Bilzen gaat industriezone Genk Zuid II uitrusten
Omdat de huidige reserves aan industriegronden nagenoeg volledig uitgeput zijn wenst de stad Bilzen langs de Taunusweg te Bilzen een gemengd regionaal bedrijventerrein te realiseren. Bedoeling is om hier relatief kleinschaligere bedrijven onder te brengen.
Omdat het voor de stad onmogelijk is dit bedrijventerrein te ontwikkelen met eigen middelen wordt een samenwerkingsovereenkomst gefinaliseerd om het bedrijventerrein te ontwikkelen en te commercialiseren in een projectvennootschap met de Limburgse Reconversie Maatschappij (NV LRM) en de Gewestelijke Ontwikkelingsmaatschappij (GOM).
Vandaar dat gemeenteraad op 6 februari de voorwaarden goedkeurde voor het aanstellen van een studiebureau voor het ontwerp van de wegenis- en rioleringswerken op het bedrijvenpark.
Basis hiervoor vormt een beperkte actualisatiestudie die door het studiebureau Technum werd uitgevoerd. Hierin wordt het inrichtingsplan bijgestuurd en wordt een gedetailleerde kostenraming van de investeringskost uitgewerkt waarbij rekening wordt gehouden met alle relevante aspecten van de ontwikkeling, in het bijzonder de EFRO subsidiëring.
Uitgangspunten voor het ontwerp zijn ondermeer een gescheiden rioleringsstelsel waarbij het de bedoeling is de droogweerafvoer in te planten onder het fietspad. Het afstromend regenwater op wegen en fietspaden vloeit naar de straatgoten die door middel van buizen verbonden worden met de grachten langs het fietspad. Ook het regenwater op de verharde bedrijfsterreinen wordt naar die grachten afgevoerd.
Wat de rijweg betreft is het uiteraard de bedoeling deze aan te passen aan zwaar verkeer. Daarom zal de weg 7 meter breed worden en worden aan weerszijden straatgoten voorzien. Er komen ook aanliggende fietspaden met een breedte van 1,5 meter.
Tot slot moet het ontwerp ook rekening houden met de groenvoorzieningen. Uitgangspunt hierbij is dat de nog niet beboste bufferstroken en de interne groenstroken beplant worden met inheems loofhout. In de wegeniszone wordt eveneens groen voorzien zoals bomen tussen de gracht en het fietspad.
Geen glastuinbouw in Eik-Heesveld Protest loont maar actiecomité nog niet gerustgesteld
Bilzen - Het stadsbestuur gaat via een Ruimtelijk Uitvoeringsplan (RUP) op zoek naar een nieuwe zone voor glastuinbouw. Eerder was hiervoor een zoekzone aangeduid in Eik-Heesveld. Na massaal protest van de buurt wordt dat gebied geschrapt. Het plaatselijke actiecomité reageert blij, maar is nog niet volledig gerustgesteld.
Burgemeester Johan Sauwens (CD&V-Nieuw): ,,De zone Eik-Heesveld is uitgesloten voor glastuinbouw omdat de spoorwegbrug te laag is voor vrachtwagens. Bovendien is het gebied te klein om 34 hectaren glastuinbouw onder te brengen. Het is wel niet uitgesloten dat er een kleinere oppervlakte voorbehouden wordt in Eik. Dan gaat het om maximaal 6 hectaren, en zelfs hiervoor is de kans klein dat die in Eik gaat komen. We kunnen natuurlijk niet vermijden dat particulieren op landbouwgrond een glastuinbouwbedrijf starten, maar het stadsbestuur heeft Eik-Heesveld als locatie geschrapt.''
Zoekzones niet precies genoeg
Het stadsbestuur gaat nu op zoek naar een nieuwe plaats. Schepen van Ruimtelijke Ordening Guy Swennen (SP-A): ,,Er zijn twee mogelijkheden: ofwel zoeken we een zone van 34 ha, ofwel verschillende kleinere zones. Onze voorkeur gaat uit naar één grote zone. Waar die moet komen, moeten we nog bestuderen. Vinden we die grote aaneengesloten ruimte niet, dan blijft het mogelijk dat er in Eik glastuinbouw komt. We kunnen vooraf, nog voor de studie van start gaat, geen zones uitsluiten.''
Sauwens en Swennen volgen de adviezen van de GECORO en wijten heel wat problemen aan de techniek van de zoekzones. Swennen: ,,Die methode bakende het terrein veel te algemeen af. Wij verlaten nu de techniek van de zoekzones en gaan gebruik maken van een Ruimtelijk Uitvoeringsplan. Hierbij zijn de zones wel precies afgebakend.''
Het actiecomité Eik-Heesveld is blij met de huidige ontwikkelingen, maar blijft op zijn hoede. Annette Vandebosch: ,,We zijn tevreden dat het beleid ons heeft aanhoord en dat de zoekzone verdwijnt. Maar we blijven nog met heel wat vragen zitten. Wat met die 6 ha? Wanneer start de studie? Komt er in Eik nog glasopstand en hoeveel dan wel? Voorlopig laten we onze infoborden zeker staan. Wat er met de zwarte vlaggen gebeurt die overal ophangen, moeten we nog beslissen. In alle geval is er naar de stem van het volk geluisterd: de infoavond, onze optocht, de vlaggen, de website, de 1.087 handtekeningen, ze zijn niet voor niets geweest.''
Het verzet in het Belgische Bilzen tegen een door de gemeente geplande kassenuitbreiding is succesvol.
Tegen het plan om in de kerkdorpen Eik en Heesveld 30 hectare te reserveren werd de laatste maanden fel geprotesteerd, met onder meer een protestmars op 7 januari. De gemeente gaat nu op zoek naar een andere locatie verder weg van de woongebieden.
De actiegroep is nog alert op de optie die de gemeente open houdt voor een zone van 6 hectare. "We zijn niet tegen de tuinders of de glastuinbouw op zich, maar enkel tegen een inplanting in onze buurt. We volgen de situatie op de voet", aldus een woordvoerster van de actiegroep in dagblad Het Laatste Nieuws.
Publicatiedatum: 26 januari 2006 Bron: Weekblad Groenten & Fruit
Er komt geen glastuinbouw in de wijken Eik-Heesveld en Eigenbilzen in Bilzen. Dat heeft het schepencollege beslist, het volgt daarmee het advies van de gemeentelijke commissie ruimtelijke ordening. Eerder waren via zogenaamde zoekzones enkele gebieden afgebakend waar grote serres konden komen, maar de bevolking verzette zich daartegen met een petitie, zwarte vlaggen en een optocht. Het schepencollege is nu afgestapt van de zoekzones waardoor zowel de gebieden voor de tuinbouw als van de landbouw wegvallen. Bij de aanduiding van nieuwe zones zal eerst een studie en informatieronde gebeuren.
Artikel toegevoegd op dinsdag 24 januari 2006 om 18:11
"Geen horizonvervuiling door serres Munsterbilzen" was de titel van een artikel in de krant van 06/12, en iemand van de tuinvereniging voegde er aan toe "Dat de sierteeltbedrijven weten hoe ze een bedrijf mooi en groen kunnen inplanten." Dit wil ik ten stelligste tegenspreken. Het volstaat om in Munsterbilzen rond te kijken om vast te stellen dat bij de bouw van sommige serres helemaal geen rekening werd gehouden met de geldende voorschriften. Het is algemeen geweten in Munsterbilzen dat de meeste serres werden gebouwd zonder bouwvergunning. Er werd dan ook geen voldoende afstand gehouden,er werd te hoog gebouwd,enz,met niets of niemand hield men rekening. Het gevolg is minder zonlicht,stank van sproeistoffen en waardevermindering van de naastliggende eigendommen. Het werd de sierteeltbedrijven dan ook niet moeilijk gemaakt, men liet maar begaan, Nu wil men serres bouwen te Heesveld-Eik, Ik vrees voor de buurtbewoners dat het in Heesveld-Eik , niet anders zal zijn.
Het gebruik van bestrijdingsmiddelen in de glastuinbouw vormt een groot probleem voor de kwaliteit van het zoetwater. Adviesdienst Riza schrijft dat in een inventarisatie die is gemaakt op verzoek van het ministerie van Verkeer en Waterstaat.
Waterschappen meten in bijna alle glastuinbouwgebieden zeer regelmatig overschrijdingen van de normen met soms extreem hoge piekwaarden van duizenden keren teveel. Verboden middelen worden nog steeds gebruikt. De glastuinbouw steekt daarmee in negatieve zin af tegen andere vormen van groente- en fruitteelt, schrijft het Rijksinstituut voor Integraal Zoetwaterbeheer en Afvalwaterbehandeling (Riza).
Om en bij veel kassen werden verboden giffen gevonden met namen als carbendazim, imidacloprid, parathion-methyl, primicarb en dichloorvos. De Zuid-Hollandse Milieufederatie eist maatregelen tegen de tuinders. Dichloorvos is sinds 1999 verboden.
Er is geen vooruitgang geboekt met de ontwikkeling van maatregelen om de waterkwaliteit te verbeteren, is verder een van de harde conclusies van het Riza. De toelating van het gebruik van bestrijdingsmiddelen staat volgens het instituut te ver van de werkelijkheid en kan veel beter. Verder stellen de onderzoekers een set maatregelen voor om lozingen te beperken.
Insecticiden (bestrijdt insecten), herbiciden (planten, onkruiden), fungiciden (schimmels), algiciden (algen), bactericiden (bacteriën), acariciden (mijten), nematiciden (aaltjes) en rodenticiden (knaagdieren) zijn alomtegenwoordig in onze dagelijkse leefomgeving. Sommige hebben een zeer specifieke werking, bv. alleen tegen insecten of tegen schimmels, terwijl andere een veel algemener werking hebben. Daarom noemt men ze ook pesticiden.
Pesticiden kunnen op verschillende manieren zorgen voor binnenhuispollutie: - rechtstreeks door ze binnenshuis te gebruiken bij het bestrijden van insecten op kamerplanten, bij de behandeling van huisdieren, van mensen (bv. producten tegen luizen of schurft), muggenwerend producten of producten om mieren of kakkerlakken te bestrijden, enz.; - onrechtstreeks omdat we ze in de tuin of in de omgeving gebruiken; - door afgifte door voorwerpen die hiermee behandeld werden (zoals tapijten, hout ). De afbraak van pesticiden binnenshuis verloopt meestal zeer traag omdat ze niet blootgesteld zijn aan regen, zon, micro-organismen, enz. In een afgesloten, slecht geventileerde ruimte kan de concentratie dus snel oplopen. Jonge kinderen zijn extra gevoelig voor deze stoffen: ze kruipen op handen en voeten rond over de grond en tapijten, steken de handen en allerlei voorwerpen in de mond, strelen huisdieren zonder acht te slaan op een antivlooien-band, enz. Naast de acute intoxicaties zijn de potentiële effecten op de gezondheid direct afhankelijk van de wijze waarp deze pesticiden werken en hun capaciteit tot accumulatie in het organisme. Een aantasting van het zenuwstelsel is bijna altijd mogelijk (in verschillende gradaties). Ook algemene symptomen kunnen steeds optreden. In feite kunnen alle organen worden aangetast. Ook kunnen ze mutagene, carcinogene, teratogene, immunosuppressieve en hormonale effecten hebben. Sommige orgaanchloorhoudende en organofosforhoudende pesticiden en sommige pyrethroïden worden door het Amerikaanse Agentschap voor Milieubescherming (EPA) en het Internationaal Agentschap voor Kankeronderzoek (IARC) beschouwd als carcinogeen bij de mens. Bovendien moet ook rekening worden gehouden met de globale impact van pesticiden, inclusief de residu's in onze voeding, en op mogelijke interferenties met andere stoffen. De commerciële benaming van de verschillende pesticiden voor gebruik buiten de landbouw kan worden geraadpleegd op de site van de FOD Volksgezondheid, Leefmilieu en Veiligheid van de Voedselketen (www.environnement.fgov.be). Sommige commerciële producten bevatten immers verschillende stoffen naargelang de toedieningswijze.
Orgaanchloorhoudende pesticiden Orgaanchloorhoudende pesticiden met als bekendste producten DDT (dichlorodiphenyltrichloroethaan), PCP (pentachlorofenol) en lindaan. Andere producten uit deze klasse zijn o.m. chlordaan, dicofol, dieldrin, dienochloor, endosulfaan, endrin, heptachloor, hexachlorobenzeen (HCB), hexachloorocyclohexaan (HCH), kepon, metoxychloor, mirex en toxafeen. De cursief aangeduide producten zijn sinds vele jaren verboden voor landbouwgebruik maar kunnen nog steeds aanwezig zijn in het milieu en mogen soms nog voor andere toepassingen worden gebruikt. Zo werd PCP, dat massaal werd gebruikt om hout en andere materialen (leder, textiel, verf) te beschermen, een twintigtal jaar geleden verboden als houtbeschermer, maar het kan binnenshuis nog aanwezig zijn in hout dat niet voorzien is van een afdeklaag. Lindaan dat ook werd gebruikt in de houtbescherming en in producten tegen luizen en schurft, is recent verboden. Dat belet evenwel niet dat het nog aanwezig is in hout dat vroeger werd behandeld en in sommige insecticiden die nog in de voorraadkast staan. De gezondheidseffecten van orgaanchloorhoudende pesticiden omvatten o.m. irritatie van slijmvliezen en de luchtwegen, algemene symptomen, neurologische verschijnselen zoals gedrags- en evenwichtsstoornissen, huidirritatie, leverstoornissen, enz. PCP kan ook een effect hebben op de nierfunctie, het beenmerg, het endocriene systeem en het is carcinogeen. Lindaan kan het spijsverterings- en immuniteitsstelsel aantasten, het kan een aplastische anemie veroorzaken en wordt beschouwd als carcinogeen.
do 22/12/05 - In Bilzen voeren de inwoners van de wijken Eik en Heesveld actie tegen de mogelijke komst van een glastuinbouwbedrijf in hun buurt.
Glastuinbouwbedrijven kweken groenten, bloemen en fruit in grote serres.
De buurt vreest dat glastuinbouwbedrijven de leefbaarheid van de wijk schaden.
Meer dan 1.000 mensen hebben een bezwaarschrift ondertekend en 200 gezinnen hebben in hun voortuin een zwarte vlag geplaatst. Op 7 januari is er een protestmars in het centrum.
"Wonen in Genk, dat bevalt", is de slogan van de Limburgse stad, die als properste stad van Vlaanderen werd gelauwerd. In 2004 was de lucht nochtans nergens zo vervuild door zware metalen als boven Genk.
Harrie Dewitte 14-12-2005
"De zichtbare uitstoot boven de fabriek lijkt bedreigend, maar het fijn stof, de PM10-fractie, die zie je niet en dringt veel dieper in de longen, waarschuwt dokter voor het Volk Harrie Dewitte. Op 14 december plant hij een infovergadering over deze kwestie. (Foto Solidair, Peter Vanloffelt)
- Klik op de foto om ze te vergroten -
De vervuiling komt van nikkel en chroom, twee kankerverwekkende metalen. Voor nikkel meet de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) een waarde van 86 nanogram/m3. Een verdubbeling sedert 2003 en vier keer de maximale waarde van 20 nanogram/m3 die Europa aanhoudt. Voor chroom ligt het gemiddelde op 211nanogram/m3. Dat is 30 keer het jaargemiddelde van de andere industriële meetstations. Dat ligt daar op 7 nanogram. De metingen zijn gebeurd op het zeer fijne stof, de PM10-fractie. Precies dat zéér fijne stof geraakt diep in onze longen en is daarom zo gevaarlijk.
De meetpunten liggen vlakbij het staalbedrijf ALZ. Om roestvrij staal te produceren gebruikt dit bedrijf veel chroom en nikkel. En wat zegt directeur Van Vuchelen? Dat kan niet van ons komen, want we laten vier keer per jaar (!) de rook uit onze schouwen controleren op zware metalen en we krijgen altijd goede punten. Maar zware metalen komen niet alleen uit de schoorsteen, ze kunnen ook elders uit het bedrijf komen.
Nikkel en chroom zijn niet alleen kankerverwekkend, ze verwekken ook allergie. Vorige week moest ik aan drie patiënten uitleggen dat ze kanker hadden: een had longkanker, een tweede borstkanker en de derde had kanker van de dikke darm. Als je dan de cijfers leest van de Vlaamse Milieu Maatschappij over de luchtvervuiling in Genk, begrijp je de ongeruste reacties van de mensen die in Sledderlo en Kolderbos wonen. Ook de werknemers van het bedrijf zelf hebben reden tot ongerustheid, want als de stofwaarden buiten al zo hoog liggen, wat moet het dan niet binnen zijn? Wat moeten we dan denken van de reactie van de burgemeester, die eerst zegt dat hij daar niet bevoegd voor is en nadien dat er geen gevaar is voor de volksgezondheid?
Staalfabriek zonder vervuiling, kan dat?
Dit slechte nieuws hoeft zo niet te blijven. Technisch is het perfect mogelijk om het gehalte aan zware metalen drastisch te verminderen. In hetzelfde milieurapport kunnen we lezen dat in Hoboken, vroeger een van de meest vervuilde gemeentes, er een drastische verbetering is. Daar hebben de dokters Kris Merckx en Jan Baekelant van Geneeskunde voor het volk mee voor gezorgd. Zij bonden de kat de bel aan en ze volgen het nu nog steeds op in de stedelijke werkgroep milieu.
Informatievergadering in Genk
Wij zijn er niet zo gerust in, en daarom hebben we op vraag van onze patiënten een informatieavond georganiseerd. Deze vindt plaats op woensdag 14 december, om 20 uur in de zaal de Kastert in Genk. Het is niet de bedoeling om paniek te zaaien, maar transparantie is de beste voorwaarde om de boel op te lossen.
We lanceren er vier voorstellen. Permanente luchtmetingen in het bedrijf zelf en publicatie van de resultaten, ter bescherming van de werknemers. Een inventaris van alle kankergevallen bij de (ex)-werknemers die vijf jaar op ALZ werken. Dan kunnen die mensen tenminste een aanvraag indienen bij het Fonds voor Beroepsziekten.
Permanente metingen in de omgeving van Genk-Zuid met lokalisatie van de bron van de luchtvervuiling. Maandelijks publiceren van de cijfers op de website van stad Genk zodat iedereen de evolutie van de sanering kan volgen. http://www.ptb.be/scripts/article.phtml?section=A2AAAA&obid=29434
"Eik en Heesveld, Schoonbeek en Munsterbilzen" grenzen aan de industriezone Genk-Zuid. Van de vervuilde lucht die ook dit gebied treft, wordt nergens melding gemaakt. Nochtans, vlg. gegevens KMI, blijkt dat meer dan 25% de wind in hun richting waait. Dwz. meer dan 1 dag op 4 komen vervuilende stofdeeltjes daar terecht. Met alle gevolgen van dien voor de gezondheid. Maar ja, meerdere instanties zwakken dit probleem alweer eens af en proberen te sussen dat "het zo erg niet is". Dan voorziet het Ontwerp Structuurplan nog een grote glastuinbouwzone in Eik en Heesveld, één van de laagste punten van Bilzen waar (vuile) stofdeeltjes sowieso langer blijven hangen. Gegevens omtrent de cumulatieve gevolgen van vervuilende industrie en glastuinbouw zijn er nog niet. Op korte en lange termijn zal dit ontegensprekelijk erg negatief zijn voor de leefbaarheid van deze regio. Hopelijk overheerst het menselijk verstand om hier samen iets aan te doen. De emmer loopt stilletjes over!
Peeters wil onderzoek naar zware metalen Vlaams minister van Leefmilieu Kris Peeters (CD&V) heeft een onderzoek bevolen naar hoge concentraties zware metalen die in de lucht zitten boven het industrieterrein Genk-Zuid.
De hoeveelheid van zware metalen zoals nikkel en chroom in de lucht boven het industrieterrein Genk-Zuid is de voorbije twee jaar verdubbeld.
De concentratie nikkel is vorig jaar fel gestegen, vooral in de buurt van het staalbedrijf ALZ. Dat strookt niet met de verminderde uitstoot van nikkel bij het bedrijf.
Peeters wil dat de milieu-inspectie onderzoekt wat er aan de hand is, zodat hij maatregelen kan nemen.
Oorzaak luchtvervuiling Genk-Zuid wordt onderzocht De bewoners en werknemers in Genk-Zuid worden geïnformeerd over de luchtverontreiniging door nikkel en chroom. Ook start een bronnenonderzoek om de oorzaak van de vervuiling te kennen. Dan zullen maatregelen genomen kunnen worden. Dat heeft minister van Leefmilieu Kris Peeters geantwoord op het voorstel van Ludo Sannen tijdens het vragenuurtje van 7 december in het Vlaams Parlement.De Vlaamse Milieumaatschappij (VMM) heeft in 2004 zeer hoge concentraties nikkel, chroom, mangaan en zink vastgesteld in lucht in de buurt van bedrijven in Genk-Zuid. Voor nikkel is de streefwaarde 20 nanogram/m³, terwijl de concentratie in Genk-Zuid 86 ng/m³ bedraagt. De voorlopige cijfers voor 2005 wijzen op een aanhoudende sterke overschrijding van de Europese streefwaarde. Ook voor de andere zware metalen zijn zeer hoge concentraties gemeten, maar daarvoor bestaan in Vlaanderen helaas nog geen normen.
Nikkel en chroom zijn erg kankerverwekkend en dus een gevaar voor de gezondheid van de bewoners en de werknemers. De metalen hechten zich vast aan fijn stof in de lucht. Minister Peeters erkent dat er hier een probleem voor de volksgezondheid is.
Momenteel is nog niet duidelijk wat de oorzaak van de verontreiniging is, omdat er meerdere bedrijven in de buurt liggen.
Ludo Sannen is alvast tevreden dat de minister heeft beloofd de buurt te informeren en een hoogdringend onderzoek naar de oorzaak van de vervuiling in te stellen. Dan kunnen er ook maatregelen genomen worden om de vervuiling terug te dringen.
De volledige vraag en het antwoord van de minister van 7 december vindt u in het pdf-document.
Lucht Genk-Zuid is zwaar vervuild, en wat met Eik - Heesveld , Schoonbeek en Munsterbilzen ??
Op het industrieterrein Genk-Zuid zijn de hoogste concentraties nikkel en chroom van heel Vlaanderen gemeten. In de buurt van staalbedrijf Ugine & ALZ is de Europese streefwaarde voor nikkel met factor vier overschreden, zo blijkt uit het jaarraport 2004 van de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM).
Omdat het meetstation van de VMM vlakbij ALZ ligt, wordt in het rapport expliciet naar het bedrijf verwezen. De VMM wil geen onnodige paniek zaaien en gaat met de milieuambtenaar van Genk en de milieuinspectie het probleem in kaart brengen. "Wij erkennen dat we een aandeel hebben in de uitstoot, maar we zijn zeker niet verantwoordelijk voor de stijging", aldus directeur Paul Vanvuchelen van Ugine & ALZ.
Naar aanleiding van de recente plannen van de Stad Bilzen om in Eik - Heesveld een inplanting te doen van een 34 ha glastuinbouw is er een comitè ontstaan.Meer info op http://www.bilzen.be/structuurplan/ Dit comitè is op het ogenblik uitgebouwd tot 14 leden , die zich achter èèn standpunt heeft gezet nl GEEN GLASTUINBOUW IN EIK - HEESVELD De woonkern Eik - Heesveld strekt zich uit over een 50 ha , bebouwd door 650 woningen met een bevolkingsschaal van 1000 inwoners. Van die 650 woningen zijn er 180 die rechtstreeks grenzen aan de zoekzones voor de glastuinbouw . U begrijpt dat we dit niet kunnen laten gebeuren , we willen de toekomst van ons en onze volgende generaties leefbaar houden. Het is in eerste instantie de bedoeling om de plantenkwekers - mannen uit Munsterbilzen de mogelijkheid te geven om hun bedrijf verder uit te bouwen daar er in Munsterbilzen geen uitbreidingsmogelijkheden zijn. Als we spreken over extra werkgelegenheid stellen we vast dat het ook in deze sector niet zo goed gaat en dat de meeste bedrijven familiebedrijven zijn op enkele uitzonderingen na , dus zullen hier geen extra jobs gecreeerd worden. Er zijn in Munsterbilzen plantenkwekers die midden in een woonkern liggen , deze moeten daar dus weg , gezien er geen bouwgronden meer zijn in deze woonkern , moeten we daarom de goede landbouwgronden die er nu in Eik - Heesveld liggen afgeven ???? Na onderzoek van het structuurplan is het comitè van mening dat door de studiebureau's geen grondig onderzoek is gedaan , gezien deze plannen ingaan tegen de Ruimtelijke Ordering http://www2.vlaanderen.be/ned/sites/ruimtelijk/index.html en bepaalde Europese Wetgevingen. Door de steun van 1087 handtekenningen voelen wij ons als comitè zeer sterk , en zullen we onze acties verder uitbouwen en verder zetten , indien nodig zelfs naar de Raad Van State http://www.raadvst-consetat.be/
.jpg)
.jpg)
